Παναγιώτης Μαυροειδής
Άστραψε και βρόντηξε ο Ριζοσπάστης και το ΚΚΕ με το αφιέρωμα της Εφημερίδας των Συντακτών στο Χαρίλαο Φλωράκη. «Η κριτική και η αυτοκριτική» αποτίμηση ιστορικών περιόδων της δράσης του ΚΚΕ, καθώς και ηγετικών φυσιογνωμιών του, θεωρείται λίγο ως πολύ «ιδιοκτησία» του.
Είναι όμως μόνο αυτό; Το ΚΚΕ αντιδρά διότι το συγκεκριμένο αφιέρωμα –πέρα από προφανείς σκοπιμότητες της υποστηρικτικής προς το ΣΥΡΙΖΑ εφημερίδας – αποκαλύπτει τραγικές πλευρές της πολιτικής του γραμμής, ειδικά στην μεταπολιτευτική περίοδο, για τις οποίες η ηγεσία του θα προτιμούσε μια αποστειρωμένη αποτίμηση.
Το ΚΚΕ τιμά τον αντάρτη και επαναστάτη καπετάν Γιώτη, καθώς και την πολιτική του διαθήκη «προς το ΚΚΕ και μόνο». Αρνείται ωστόσο τη συζήτηση για την πολιτική γραμμή ήττας της κομμουνιστικής αριστεράς και ενσωμάτωσής της στη αστική πολιτική σε κρίσιμες περιόδους. Στη συλλογιστική του, το μεγαλείο του Φλωράκη σχετίζεται με τη δράση του μέσα από τις γραμμές του «ηρωικού ΚΚΕ», τα δε λάθη του ίδιου (δεν κατονομάστηκαν ποτέ, απλά υπονοούνται ασθενικά}, σχετίζονται με τις επιδράσεις των «οπορτουνιστικών δυνάμεων εντός και εκτός κόμματος».
Από την άλλη, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ –πλειάδα στελεχών του οποίου, ανήκει στις πολιτικές αναδείξεις του Χαρίλαου Φλωράκη και του ΚΚΕ στην μεταπολιτευτική περίοδο- στοχεύει στην κεφαλοποίηση του πολιτικού κέρδους υπέρ μιας διαχειριστικής αστικής γραμμής, που συνιστά η κατάληξη της γραμμής του ΚΚΕ για κυβέρνηση της «αλλαγής» ή άλλων παραλλαγών. Επιδιώκει έτσι να μετατρέψει τον αντάρτη και επαναστάτη καπετάν Γιώτη σε φολκλόρ, να τον κοντύνει σε διακοσμητικό σουβενίρ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Ανεξάρτητα από αυτές τις επιδιώξεις, τις αναγνώσεις, τις χρήσεις και την διαπάλη που θα γίνει, η ιστορική έρευνα των δύο δημοσιογράφων στο αφιέρωμα, είναι ενδιαφέρουσα και αναδεικνύει σοβαρότατες πλευρές με πολιτική σημασία.
Η πολιτική τακτική και στρατηγική του ΚΚΕ στην μεταπολιτευτική περίοδο την οποία ομολογουμένως σφράγισε ο Χαρίλαος Φλωράκης, στηρίχτηκε σε ένα ενιαίο κορμό ιδεολογικών και πολιτικών προσεγγίσεων, με μικρές παραλλαγές.
Ως «στρατηγικός» σκοπός οριζόταν η επανάσταση (όχι και τόσο ρητά και φωναχτά) και ο σοσιαλισμός (κατά βάση στην εκδοχή του «υπαρκτού»).
Τελικά όμως όλη η συζήτηση ήταν για την «τακτική».
Η τακτική, όχι μόνο δεν αποτελούσε τον «υπηρέτη» της στρατηγικής, αλλά, αντίστροφα, η στρατηγική ήταν η απλή θεραπαινίδα της τακτικής πολιτικής παρέμβασης, που αποτελούσε το πρώτο και μοναδικό κριτήριο πολιτικής πράξης γενικά.
Στο πλαίσιο αυτής της συλλογιστικής ξεχωρίζουν τρείς βασικές αφετηρίες:
Πρώτον, υπάρχουν «άμεσα, ζωτικά προβλήματα», τα οποία αν και σχετίζονται με τη «στρεβλή καπιταλιστική ανάπτυξη», είναι «ώριμα στη λαϊκή συνείδηση» και επομένως μπορούν και είναι επείγον να επιλυθούν άμεσα, χωρίς ανατροπή του κεφαλαιοκρατικού πλαισίου.
Δεύτερο, αν και η «επανάσταση» είναι ο στόχος, μια κυβέρνηση πριν την επανάσταση θα ανοίξει το δρόμο για αυτήν, ενώ θα τακτοποιήσει τα «επείγοντα και άλυτα» προβλήματα.
Τρίτο, για να φτιαχτεί μια κυβέρνηση απαιτούνται και δυνάμεις μη επαναστατικές (εφόσον δε μιλάμε για επαναστατική κυβέρνηση) και επομένως κριτήριο υπηρέτησης αυτής της κατεύθυνσης, είναι ακριβώς ένα μέτωπο με μη-επαναστατικές δυνάμεις (πολιτικά) και με ευρύτερη κοινωνική ακτινοβολία (μικρο-αστικές ή/και αστικές).
Όλη η μεταπολιτευτική εικόνα του ΚΚΕ διαμορφώνεται γύρω από αυτές τις παραδοχές.
Ποια ήταν τα «άμεσα, ζωτικά προβλήματα», που θα λύνονταν σε πρώτο «στάδιο» ή «φάση»; Λίγο ως πολύ αυτά αφορούσαν την «εξάρτηση της χώρας», τη μονοπωλιακή «ασυδοσία», τη «μονόπλευρη» λιτότητα και τα «άλυτα δημοκρατικά προβλήματα», με αιχμή την απλή αναλογική. Η εργατική αντικαπιταλιστική οπτική επιζούσε κατά βάση στα κομματικά συνέδρια, αλλά ήταν μονίμως εξορισμένη από το πρώτο πλάνο ανάλυσης, συνθηματολογίας, πολιτικής παρέμβασης, επιχειρηματολογίας και συγκέντρωσης αντίστοιχων κοινωνικών δυνάμεων. Πόσο μάλλον ο σοσιαλισμός και ο κομμουνισμός.
Ποια θα ήταν η «πολιτική κατάσταση» ή στάδιο εκπλήρωσης αυτού του έργου, καθώς και η αντίστοιχη κυβέρνηση που θα υλοποιούσε τα καθήκοντα αυτά;
Στις κατά καιρούς εκδοχές των προγραμμάτων του ΚΚΕ, είχαμε:
Το 1973 αυτή «φάση» ήταν η «Νέα Δημοκρατία» (τι ειρωνία!).
Το 1978 ονομάστηκε «κυβέρνηση των δημοκρατικών δυνάμεων» με ρητά αναφερόμενο εταίρο το ΠΑΣΟΚ.
Το 1981 ονομάστηκε «κυβέρνηση πραγματικής αλλαγής», πάλι με βασική απεύθυνση στο κυβερνητικό πλέον ΠΑΣΟΚ.
Το 1984 ονομάστηκε «άθροισμα των δημοκρατικών δυνάμεων», με νέα πρόταση προς το ΠΑΣΟΚ. Ο θαυμασμός εκείνη την περίοδο για τον Α. Παπανδρέου ήταν απερίγραπτος…
Το 1987 ονομάστηκε «αλλαγή με κατεύθυνση το σοσιαλισμό», με κορμό τις δυνάμεις που θα συμφωνούσαν με μια «νέου τύπου ανάπτυξη της χώρας».
Το 1989 θεωρήθηκε ότι η «κάθαρση» προηγείται της «αλλαγής» και έτσι δεν διακηρύχτηκε απλά αλλά υλοποιήθηκε με τη συμμετοχή στην κυβέρνηση Τζαννετάκη (ΝΔ-ενιαίος ΣΥΝ με επικεφαλής το Χ. Φλωράκη), με αποκλεισμό των «ενδιάμεσων γύφτων» του ΠΑΣΟΚ (αγαπημένη ρήση της περιόδου από πολλούς). Είναι η εποχή του πολιτικού έρωτα με τον Μητσοτάκη…
Το 1990 ονομάστηκε Οικουμενική κυβέρνηση με στήριξη από ΝΔ-ΠΑΣΟΣΚ και ενιαίου ΣΥΝ.
Με αυτά και με εκείνα, κατά κύματα, εκκαθαρίζονται διαρκώς αριστερές αμφισβητήσεις της γραμμής, με πιο χαρακτηριστική αλλά όχι μοναδική τη ρήξη της ΚΝΕ, του Γράψα, του Κάππου και άλλων μελών της ΚΕ το 89-90. Ακόμη περισσότερο, εκατοντάδες χιλιάδες νέοι, εργάτες και άλλοι μπαίνουν αλλά και αποχωρούν με τον ίδιο ρυθμό, ενώ κάποιοι λίγοι αλλά πολύ «γνωστοί» από την εκάστοτε ηγεσία στελεχώνουν τα αστικά κόμματα και άλλα κέντρα εξουσίας. Ο σημερινός γραμματέας πολιτικού σχεδιασμού της ΝΔ Τάκης Θεοδωρικάκος ήταν ο εκλεκτός του ΠΓ του ΚΚΕ (από κοινού «συντηρητικών» και «ανανεωτικών»), ως επικεφαλής της ΚΝΕ, μετά την καρατόμηση της «ΚΝΕ-Γράψα».
To Δωδέκατο Συνέδριο του ΚΚΕ (1987) αποτέλεσε τομή μέσα σε αυτή τη συνέχεια, καθώς ήταν πράγματι εκείνο το οποίο δίπλα στην πολιτική συνθηματολογία για την “κυβέρνηση της αλλαγής με κατεύθυνση το σοσιαλισμό”, πρόσθεσε ρητά την επιλογή για συμμαχία με ότι πιο δεξιό και συμβιβασμένο είχε γεννήσει το πολιτικό σύστημα στα αριστερά του στην Ελλάδα (Κύρκος/ΕΑΡ, ρετάλια ΠΑΣΟΚ κ.α), αλλά και ένα σχετικά πλήρες πρόγραμμα οικονομικής διακυβέρνησης που ονομάστηκε “νέου τύπου ανάπτυξη”.
Τα πράγματα “ωρίμασαν” στο εξής και απέκτησαν άλλη δυναμική. Η πρόταση διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ είναι προϊόν αυτής της πολιτικής διαδρομής, αλλά στην πιο εκφυλιστική εκδοχή της. Οι διάφοροι υποστηρικτές του, προσπαθούν να την “χρεώσουν” εξολοκλήρου στο Χαρίλαο Φλωράκη, προκαλώντας έκδηλη αμηχανία στη σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ.
Η πολιτική γραμμή του ΚΚΕ δε διαμορφώνεται απλά στα συνέδριά του, αλλά σε σύνδεση με την ένταξή του στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και κυρίαρχα μέσω της ειδικής πολιτικής σχέσης του με το ΚΚΣΕ.
Η περεστρόικα και ο «νέος τρόπος σκέψης» του Γκορπατσώφ είχαν πάρει τα μυαλά της «ανανεωτικής πτέρυγας» του ΚΚΕ, που αναπτυσσόταν ακριβώς δίπλα και υπό την προστασία του Χαρίλαου Φλωράκη. Παρά τις κάποιες διαισθητικές αντιρρήσεις του κατά καιρούς (σε ότι αφορά σύμβολα κυρίως), ο ιστορικός ηγέτης του ΚΚΕ, μέσω των λογογράφων του Μίμη Ανδουλάκη, Παναγιώτη Λαφαζάνη και άλλων εκείνη την περίοδο, σηκώνει το βάρος της υποστήριξης της ανοιχτής πλέον καπιταλιστικής παλινόρθωσης και υποταγής στον ιμπεριαλισμό.
Προσωπικά θα μου μείνει αξέχαστη η απαίτηση (προς την οργάνωση σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ) του ΠΓ του ΚΚΕ εκείνη την περίοδο, για ματαίωση διαμαρτυρίας του Συλλόγου Φοιτητών της Παντείου σε διάλεξη του τότε πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα Ρόμπερτ Κήλυ στο κεντρικό αμφιθέατρο της σχολής, στο όνομα της υπεράσπισης του «νέου τρόπου σκέψης» των Σοβιετικών. Ούτε το γεγονός ότι έγινε κλήση μου σε απολογία σε συνεδρίαση του ΠΓ (αξημέρωτα!), για να εξεταστεί η καταγγελία του ίδιου πρέσβη σε τηλεφώνημά του προς το ΚΚΕ για συμβολική κατάληψη αμερικάνικου ιδιωτικού κολλεγίου στην Αθήνα και κάψιμο αμερικάνικης σημαίας… Ο ηγέτης του ΚΚΕ, στην οργισμένη παρέμβασή του για την «προσβολή του αμερικάνικου λαού και συμμάχου στην αντιφασιστική νίκη», συνέτριβε στα μάτια μου την εικόνα που είχε σχηματιστεί για αυτόν.
Ξεχωριστή σημασία έχουν τα αναφερόμενα στο αφιέρωμα για την έκδοση της εφημερίδας ΠΡΩΤΗ, με απόφαση του ΠΓ του ΚΚΕ, σε συνεργασία με το γνωστό μας σήμερα Χ. Καλογρίτσα.
Παρά τις όποιες παραλλαγές αφηγήσεων, είναι αδιαμφισβήτητο ότι η ηγεσία του ΚΚΕ τότε και ο Χ. Φλωράκης προσωπικά, επιχείρησαν να διαμορφώσουν όρους νίκης της «νέας ανανεωτικής γραμμής» όχι απλά της συνεργασίας με τον Κύρκο αλλά και της συναλλαγής με αστικές δυνάμεις εκτός κομματικών διαδικασιών ΚΚΕ και σε συνεργασία με επιχειρηματικά συμφέροντα πολλαπλών ρόλων. Με την ευκαιρία, διευθυντής στην εφημερίδα ΠΡΩΤΗ είχε οριστεί ο Πρόεδρος του σημερινού Υπερ-Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων Σ. Πιτσιόρλας… Φυσικά το παιχνίδι μετά ξέφυγε και οι “ανανεωτικοί” έδρασαν με αυτοτέλεια.
Έχει ειπωθεί πως «σημασία δεν έχει πόσες φορές πέφτεις, αλλά πόσες φορές σηκώνεσαι». Αυτό αφορά και όλες τις μεγάλες στιγμές ανόδου και ήττας, λαμπρών αγώνων και τραγικών λαθών του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Ο Χαρίλαος Φλωράκης, γνήσιο γέννημα αυτού του κινήματος, αντιπροσωπεύει και τις δύο αυτές πλευρές. Όσοι αγωνιούν για την επανεξόρμηση των απελευθερωτικών κομμουνιστικών ιδεών, τίποτα δεν έχουν να φοβηθούν από την ιστορική έρευνα και αναγκαία κριτική και αυτοκριτική…
Ω, τι υποκρισία κύριε Π.Μ!
Ο συγγραφέας προσπαθεί να κάνει μια κριτική στο ΚΚΕ ΤΟΥ ’80 από τα αριστερά υποτίθεται, αρνούμενος δήθεν μετά βδελυγμίας τη “λογική των σταδίων”, ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΑΚΡΙΒΩΣ που η οργάνωσή του (ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ) έχει κάνει τη λογική των σταδίων παντιέρα ΣΗΜΕΡΑ με τα περιβόητα μεταβατικά προγράμματα και ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ.
Τολμάει και λέει για το ΚΚΕ ΤΟΥ ’80 πως είχε τη λογική “μια κυβέρνηση πριν την επανάσταση θα ανοίξει το δρόμο για αυτήν”, όταν ΜΟΛΙΣ ΜΕΧΡΙ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ το ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ “ζύμωναν” τον κόσμο με αυτήν ακριβώς τη γραμμή ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΖΑΝ με χέρια και με πόδια την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην αστική διαχείριση και ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ!
Έχει το θράσος να κατηγορεί τον Χ.Φλωράκη για προστασία των στελεχών του οπορτουνισμού ΤΟΤΕ, όταν ο ίδιος και η οργάνωσή του ΣΗΜΕΡΑ είναι σύμμαχοι/ “σύντροφοι”/ ομοκρέβατοι μαζί τους (χτες ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα ΛΑΕ κλπ) και πάλι ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ!
Γι’αυτό λοιπόν βιάζεται να πάρει θέση δίπλα στους Γ. Πετρόπουλο και Δ. Ψαρρά. Γιατί πράγματι εκεί είναι η θέση του. Μπορεί να μην ανήκουν όλοι τυπικά στο κυβερνητικό κόμμα αλλά τους ενώνει ο οπορτουνισμός και η έχθρα τους απέναντι στο ΚΚΕ.
Όσο για το ΚΚΕ, και την αυτοκριτική του έχει κάνει για τις πιο κρίσιμες περιόδους της ιστορίας του, και τον επαναστατικό του χαρακτήρα έχει αποκαταστήσει που αποτυπώνεται στο νέο του Πρόγραμμα, και από κανένα οπορτουνιστή που έρχεται να παραβιάσει ανοιχτές θύρες δεν περιμένει φυσικά…
Και η σχετική απάντηση στο ‘αφιέρωμα” της συριζοεφημερίδας:
http://www.rizospastis.gr/page.do?id=16427&publDate=23%2F10%2F2016&pageNo=8
Ω, τι υποκρισία και απύθμενο θράσος από τον Κώστα Β! Κανένα σοβαρό επιχείρημα, μόνο ψέμματα!!
Το μεταβατικό πρόγραμμα ήταν ανέκαθεν κριτική στη θεωρία των σταδίων γιατί ποτέ δεν έκρυβε το σοσιαλιστικό του προσανατολισμό. Η “Τρίτη περίοδος” που πρεσβεύει σήμερα το ΚΚΕ είναι άκρατος σεχταρισμός με καταστροφικές συνέπειες παλιές και σύγχρονες. Είναι η άλλη όψη της κυβέρνησης Τζανετάκη, σε εκείνη βάζαμε τα χέρια μας στα σκατά για τη “κάθαρση” σε ετούτη “αναχωρούμε” από το βρώμικο καπιταλισμό για να μην λερωθούμε. Από τη στάση μας υπάρχει πάντα κάποιος κερδισμένος και είναι πάντα ο ίδιος το σύστημα τυχαίο δε νομίζω.
“σε ετούτη «αναχωρούμε» από το βρώμικο καπιταλισμό για να μην λερωθούμε.”:
Σαν ν’ ακους το ΣΥΡΙΖΑ… τι παράξενο…
για δώσε ρε πλακατζή κάποιο ίχνος από τη ζύμωσης της κυβέρνησης και των σταδίων από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Φυσικά δεν περιμένει κάνεις να πεις αν το ΚΚΕ είχε ή όχι τις θέσεις που περιγράφει το άρθρο, αν ήταν αριστερή απάντηση εκείνη την εποχή, αν είναι σε συνέχεια με όσα λέει το ΚΚΕ σήμερα και πού διαφοροποιείται.
Εσύ προχθές ήρθες στη χώρα ε;
Το ΚΚΕ είναι καλό να μάθει και την κριτική όχι να μας βγει στη εξουσία όπως το Συριζα και να μας το παίζει πολύ και άνετοι έτσι για τη ιστορία του κομμουνισμού
Πάντως, “αν βγεί στην εξουσία”, η διαφορά θάναι, πως σε αντίθεση με τον τΣύριζα, θα βγεί χωρίς τη δική σας υποστήριξη, ….κι ευτυχώς!
————–
Απορώ πάντως, ρε Π.Μ., τι διάολο θέλατε όλοι εσείς τότε στο …ΚΚΕ! (Κρίνοντας και από τις αναμνήσεις, που μας παρέθεσες). Κακό πράμα και η ακτινοβολία του ΚΚΕ, και η …μόδα της εποχής. Ευτυχώς διορθώσατε γρήγορα λίγο αργότερα, το ’89. Καλό για όλους μας.
Τώρα, για τον Χ. Φλωράκη, πιο εύκολα θα καταλήξετε συζητώντας με τους κομμουνιστάρες της “Αυγής των Συντακτών”, γιατί βασικά, στο συμπέρασμα συμφωνείτε προκαταβολικά. Στις λεπτομέρειες κάπου θα τα βρείτε και βασικά ΄δεν ενδιαφέρουν τους οπαδούς του ΚΚΕ, γι αυτό και τέτοια κείμενα, όπως της “Α.τ.Σ.” και το δικό σου, ελάχιστο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και μόνο σαν (και με) πολεμική μπορούν να αντιμετωπιστούν..
Δε νομίζω, πως ένας κομμουνιστής, η έστω και “κομμουνίζων” θα μπορούσε να συζητήσει κριτικά για τον Χ. Φ. (και τον Στάλιν, και τον Ν. Ζαχαριάδη, κ.α.) σε χώρους έξω από το ΚΚΕ.
Δεν υπάρχει κοινή γλώσσα ανάμεσα στο ΚΚΕ και στο “αριστεροχώρι”.
Άρθρο για λύπηση!
Κτύπημα του ΚΚΕ να είναι και ο,τι να είναι. Μετά το κτύπημα από τα δεξιά καλά είναι να συμπληρωθεί ένα κτύπημα και από τα «Αριστερά». ΚΚΕ το κόμμα των λαθών είναι η βασική επωδός. Όλα τα λάθη ανήκουν στο ΚΚΕ και αυτά αποτελούν την δική του ιστορία ενώ όλα τα σωστά επαναστατικά και κομμουνιστικά τα έκαναν οι απλοί κομμουνιστές και ο λαός και δεν ανήκουν στην «ιδιοκτησία» του ΚΚΕ. Τώρα γιατί δεν τα παίρνει ως ιδιοκτησία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν το καταλαβαίνω.
Τόσα χρόνια και δεν κατανόησε το απλό κομμουνιστικό ότι οι αγώνες και οι ηρωισμοί ανήκουν στο λαό και η οργάνωση αυτών των αγώνων ανήκει στο ΚΚΕ που σαν πρωτοπορία έχυσε το αίμα των στελεχών του. Εκτός και αν κατά την ίδια λογική, ισχυριστεί ότι οι θυσίες των στελεχών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΝΑΡ ανήκουν σε άλλους… εντάξει δεν ξέρω για θυσίες αλλά αυτοί σίγουρα θα ξέρουν.
Αυτή την κληρονομιά αποκόμισε ο συντάκτης του από την αγωνιστική πορεία του ΚΚΕ. Και πήγε σε οργάνωση που θα τη «διόρθωνε». Είδαμε πόσο τη διόρθωσε και πόσο πειστικές και σταθερές «κομμουνιστικές» και επαναστατικές πολιτικές κρατάει.
Δεν αντέχουν σε κριτική όσα γράφει. Και δεν την κάνω.
καλε μου σύντροφε (όπως και οι υπολοιποι σύντροφοι του ΚΚΕ που εξανιστανται εδω)
γιατι θυμώνεις τόσο?
Το άρθρο κανει μια πολιτική κριτική και τιποτα περισσότερο
Ουτε το ΚΚΕ γενικα απαξιώνει,ούτε πολύ περισσοτερα τα μελη του
Δεν λεει καν αυτα που λεει το ΚΚΕ για τον εαυτό του για την ίδια περιοδο, το οποίο λέει πολύ σκληρα πραγματα
Παραθέτω: Η ΠΟΡΕΙΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΚΚΕ (είναι ο τίτλος της αποφασης του ΠΓ εδώ http://www.komep.gr/2013-teyxos-6/h-poreia-apokatastashs-toy-epanastatikoy-xarakthra-toy-kke)
Δηλαδη το ΚΚΕ δεν καταλογιζει απλά αυτα που λεει ο Μαυροειδής αλλά λεει ευθέως ότι το ΚΚΕ ειχε χάσει τον επαναστατικό του χαρακτήρα!!!!!
Δε σας φταιει ολος ο κοσμος γυρω σας λοιπον…ηρεμείστε!
Δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ πάσα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, την πιάνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στον αέρα και το αντικομμουνιστικό γαϊτανάκι καλά κρατεί!
Αντιλαμβάνομαι πολύ καλά αυτού του είδους την κριτική που γίνεται μέσα στο κείμενο.
Κριτική στο ΚΚΕ που ήταν και είναι πάντα ένα κόμμα “μέσα στα πράγματα” παίρνοντας πάντα θέση. Κριτική από έναν άνθρωπο, στέλεχος ενός πολιτικου χώρου που λέει και ξελεέι, πράττει και ξεπράττει με περισσή άνεση και χωρίς καμία δέσμευση.
“απερίγραπτος θαυμασμός του ΚΚΕ για τον Αντρέα” το 84……..
Μωρέ…….!!!!!
Εγώ, γιατί δεν τον θαύμαζα?
Ήμουν εκτός γραμμής και το μαθαίνω τώρα με καθυστέρηση 22 χρόνων?
Πέστε μου (κραυγή αγωνίας) γιατί θα τρελαθώ! Το πρόβλημα είναι υπαρξιακό!!!
Έχεις δίκιο, ο Φλωράκης είχε απερίγραπτο θαυμασμό για τον Μητσοτάκη, όχι για τον Αντρέα. Όταν στέκονταν δίπλα-δίπλα, σεπιανε ένα δέος, δύο λεβεντάνθρωποι ευθυτενείς και οι δύο, όχι σαν τον σκυφτό τον Αντρέα. Όλες οι καλές δουλειές έκλεισαν άλλωστε με τον Μητσοτάκη. Η ιδιωτικοποίηση της τηλεόρασης οπότε πήρε και το ΚΚΕ το κατιτις του (902), ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ που οι κακές γλώσσες μίλησαν για τα περί Γερμανού και άλλες συκοφαντίες, το κάψιμο των φακκέλων των αγωνιστών (και των ρουφιάνων) στην υψικάμινο. Μεγάλα κολλητιλίκια με τον Μητσοτάκη λοιπόν.
Τα πράγματα είναι πιο σύνθετα και πιο τραγικά
Μετα την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση το 1981 το ΚΚΕ είχε σαν βασική τακτική τη “συνεργασία των δημοκρατικών δυνάμεων” ώστε να γίνει “πραγματική αλλαγή”. Γνωστή ως εποχή “μορατόριουμ”. Την ίδια στιγμή η ηγεσία στην κομματική βάση πωλούσε ιδεολογική αδιαλλαξία με πόλεμο στο σχετικά ηττημένο ΚΚΕ εσωτερικού. Αν διάβαζες ΚΟΜΕΠ και εισηγήσεις, νόμιζες ότι το ΚΚΕ πάει για επανάσταση. Αν διάβαζες Ριζοσπάστη, προσεχες ομιλίες στη βουλή και παρακολουθούσες τον πολιτικό σχεδιασμό της ΚΕ, αντιλμβανόσουν ότι το ΚΚΕ ήταν συμπληρωματική δύναμη του ΠΑΣΟΚ. Τα πράγματα όμως κινήθηκαν πέρα από τις αυταπάτες του ΚΚΕ. Η αλαζονεία και “αχαριστία” του Α.Παπανδρέου σύντομα προκάλεσε την οργή της “απατημένης συζύγου”. Η εφαρμογή του πρώτου σταθεροποιητικού προγράμματος το 85, όξυνε την αντίθεση των εργατικών στρωμάτων με το ΠΑΣΟΚ και επιτάχυνε διαφοροποιήσεις. Το ΚΚΕ τότε άρχισε να πουλά στην κομματική βαση αντι-ΠΑΣΟΚισμό και κυρίως αντι-Παπανδρεισμό. Αίφνης η δεξιά έπαψε να είναι επάρατη, ο Μητσοτάκης παρουσιάζονταν ων ”ντόμπρος” και “τίμιος” αστος πολιτικός σε αντίθεση με τον “παπατζή”. Σιγα σιγα ανακαλύφθηκαν και άλλα ρετάλια του αστισμού όπως ο Πρωτόπαππας του ΚΟΔΗΣΟ, ο Πεπελάσης, ο Αρσένης(!), για να γίνει “συμπαράταξη των αριστερών δυνάμεων”.Ξαφνικά το μένος με το ΚΚΕ εσωτ έγινε αγάπη και εκτίμηση για τον Κύρκο αδειάζοντας και αυτούς ακόμη τους αριστερούς σε αυτό το χώρο ειδικά στη νεολαία του ΡΦ. Κάπως έτσι φτιάχτηκε το πόρισμα ΚΚΕ-ΕΑΡ, μπροστά στο οποίο το μετέπειτα πρόγραμμα ΣΥΡΙΖΑ ήταν …αριστερίστικο. Η σύγκλιση με την ευρωπαϊκή αριστερά έγινε παράλληλα με τη συναλλαγή με τη δεξιά και την αστική ταξη με την κυβέρνηση Τζανετάκη ΝΔ-ΣΥΝ/ΚΚΕ το 1989. Μετα τα πραγματα ομαλοποιηθηκαν και με το ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο της Οικουμενικής κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΝ/ΚΚΕ το 1990. Δεν ήταν της πλάκας αυτές οι κυβερνήσεις. Αντίθετα αποτέλεσαν τη μεγάλη γέφυρα προς την επέλαση της νεοσυντηρητικής επέλασης που θα ερχόταν σύντομα με αυτοδύναμη κυβέρνηση Μητσοτάκη και ξεδοντιασμένο ΚΚΕ
Σωστός παντειακέ!!
Αυτυχώς που τότε συγκρότηθηκε το ΝΑΡ και μπόρεσε ένα δυναμικό κομμουνιστών να χαράξει μια άλλη ανεπαρκή μεν αλλά σωστή και ελπιδοφόρα στρατηγική.
“για τα περί Γερμανού”, ε; Ρε για δες μέχρι πού έφτασε η εμβέλεια του Καρατζαφέρη και του Πάγκαλου! Μέχρι την “αντικαπιταλιστική αριστερά”! Τελικά ο αντικομμουνισμός κάνει απίστευτες υπόγειες διαδρομές και συνδέει και τους πιο διαφορετικούς χώρους του αστικού πολιτικού φάσματος και του οπορτουνισμού.
Μόνο που, ξέρεις, το σάπιο επιχείρημα περί Γερμανού, έχει αποσυρθεί επίσημα από τους ίδιους τους εμπνευστές του όταν αποκαλύφθηκε η προβοκάτσια τους. Οπότε, κάνε ένα update στην αντικομμουνιστική επιχειρηματολογία, σε λίγο θα σε κράζουν και τα τσιμέντα…
Κοίταξε, αν καταγγέλεις οτι το ΚΚΕ έγινε ΜΚΟ δεν σημαίνει οτι είσαι αντικομμουνιστής. Αντικομμουνιστής είσαι άμα το 2011-2012 εναντιώνεσαι στην καταγγελία των μνημονίων από την ριζοσπαστική Αριστερά, αντικομμουνιστής είσαι άμα λασπολογείς ενάντι σε όσους καταγγέλουν το ευρώ σαν κρεατομηχανή των ευρωτραπεζών, αντικομμουνιστής είσαι αν προτιμάς το 3ο μνημόνιο από οιποαδήποτε έξοδο από Ε.Ε και ευρώ (Κουτσούμπας στη Σύρο). Αντικομμουνιστής είσαι άμα είσαι αριστερό δεκανίκι ενός σάπιου εκμεταλλευτικού-ανθρωποφάγου συστήματος που ρίχνει στον καιάδα τον ελληνικό λαό. Αντικομμουνιστής αν θέλεις γίνεσαι άμα για παράδειγμα αποκαθιστάς πολιτικά τον Θανάση Κλάρα αλλά όχι πολιτικά γιατί θέλεις να τον κάνεις εικόνισμα στο ντουβάρι και όχι λαϊκό αγωνιστή προδομένο από την τότε καθοδήγηση του ΚΚΕ. Καλύτερα κρυφτείτε στο σπίτι του λαού παρά να μιλάτε, περισσότερες ψήφους θα πάρετε, γιατί όσο μιλάτε χάνετε ψήφους. Άει στο καλό σας, μας έχετε καταστρέψει παλιοπροδότες.
απλά πασοκ…
Πρεπει να διαλεξετε με το ΠΑΣΟΚ ή με τη ΝΔ ηταν το ΚΚΕ τη δεκαετια του 1980;
Ντρεπομαι πραγματικα που και ο Μαυροδειδης επαγγελματικο στελεχος τοτε και ο Ν.Στραβελακης φτυνουν εκει που εγλυφαν στο παρελθον.
Διαγραφουν μια ολοκληρη δεκαετια αντιπαραθεσης στην αντιλαικη πολιτικη του ΠΑΣΟΚ. Το αρθρο 4, η απομακρυνση των βασεων η αντιθεση στα μετρα λιτοτητας Η σκληρη αντιπαραθεση στις σχολες με την ΠΑΣΠ-ΔΑΠ στους δρομους και τα εργοστασια με τη ΠΑΣΚΕ οι απεργιες του 1986-88 όλα με την καθοδηγηση του ΚΚΕ για ένα καλυτερο μελλον
Βολικα μιλα για θεωδορικακο, λαφαζανη αλλα όχι για κοτζια αλαβανο (γιατι αραγε;)
Μια πολιτική κριτική κάνει το άρθρο, μην τρελαίνεστε. Εξάλλου όλοι οι ΚΚΕδες λέτε ότι έχετε κάνει την αυτοκριτική σας για την περίοδο εκείνη… Άλλα λέτε; Τα ίδια θα λέτε ως λάθη και στο εσωτερικό σας… Στο ερώτημά σου ΙΑ, η απάντηση είναι: το 1989-90 ήσασταν και με τη ΝΔ και με το ΠΑΣΟΚ. Και με τους 2 κάνατε κυβέρνηση, και με τους 2 είχατε “μορατόριουμ” ή σχέσεις συνεργασίας.
όσο για τους αγώνες που αναφέρεις, δεν τους ακυρώνει κανένας. Εκεί ήμασταν, τους δώσαμε και καλά κάναμε όλοι και τους οργανώσαμε. Το ερώτημα είναι, που πήγαιναν πολιτικά από το κόμμα οι αγώνες αυτοί; Και μήπως αρκετοί από αυτούς δεν ήταν “εντός γραμμής” ΚΚΕ; Θυμάμαι τις κριτικές του κόμματος στην ΚΝΕ “γιατί τους βγάζουμε στο δρόμο…” κλπ Τέλος πάντων, κανείς δεν ισχυρίζεται ότι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ τη δεκαετία του 1980 δεν έκαναν αγώνες. Μιλάμε για τη γραμμή της ηγεσίας του ΚΚΕ και τα λάθη της περιόδου (που είναι εν πολλοίς συλλογικά, φυσικά δεν είναι προσωπικά κάποιου, ούτε του Χ. Φλωράκη….).
ια, το ΝΑΡ από τότε και μέχρι σήμερα, αν μη τι άλλο παλεύει για την κομμουνιστική επαναθεμελίωση σε αντίθεση τόσο με τον καπιταλισμός και τις πολιτικές διαχειρίσεις αυτού, όσο και με την τραγωδία που ονομάστηκε “υπαρκτόςε σοσιαλισμός”. Που παρόλες τις εκεί κατακτήσεις, ΔΕΝ ήταν σοσιαλισμός φίλε μου.
Αντιθέτως το ΚΚΕ ειδικά τότε ήταν ουρά του ΠΑΣΟΚ.
Αυτό που εχει ενδιαφέρον είναι ότι πολλά από τα στοιχεία κριτικής που διατυπώνει το άρθρο για την πολιτική γραμμή του ΚΚΕ στην αντιπολίτευση, η ηγεσία του ΚΚΕ τα έχει αποδεχθει. Μπορείτε να δείτε και εδώ σχετικά http://www.komep.gr/2013-teyxos-6/h-poreia-apokatastashs-toy-epanastatikoy-xarakthra-toy-kke
Το εχει όμως κανει όμως μασημενα και αντιφατικά. Λογικό σε ένα βαθμό καθότι καποια σημερινά μέλη του ΠΓ (πχ Γόντικας), παραμενουν σταθερά στη θέση τους σαράντα χρόνια τωρα συμφωνώντας και με τις μεν και με τις δε αποφασεις. Θέλουν και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.
Το αποτέλεσμα είναι πολλά μέλη του ΚΚΕ να είναι σε πλήρη σύγχυση και αρκετοί να υποστηρίζουν τη φλωρακική περίοδο θελοντας να υποστηριξουν το Κόμμα, το οποίο άλλα λέει τώρα…Μύλος…’ή μάλλον οπορτουνισμός
Φυσικά, το να προσπαθήσω να σας θυμίσω την τεράστια διαφορά μεταξύ λαθολογίας και κριτικής, είναι μάλλον ματαιπονία.
λαθολογία: η κριτικη που γινεται απο καποιον εκτος ΚΚΕ
(σωστή) κριτική: όταν το ΚΚΕ κρίνει τον εαυτό του
….όντως, είναι ματαιοπονία!!
Αντάρσυοι, πάρτε το χαμπάρι: τα καύσιμα του “βρόμικου ’89” και οι λοιπές πασοκιές στις οποίες στηριζόσασταν χρόνια, τέλειωσαν προ πολλού…
Το θέμα μας είναι το ΣΗΜΕΡΑ, κι εκεί το αδιέξοδό σας με την σοσιαλδημοκρατική κατρακύλα ειδικά των τελευταίων χρόνων βοά…
φίλε ανώνυμε, πάρτο χαμπάρι: Ο οπαδισμός και ο χουλιγκανισμός σου που τον ονομάζεις “κομμουνισμό” έχει προ πολλού ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ!
Το θέμα μας είναι το ΣΗΜΕΡΑ κι εκεί το αδιέξοδο του ΚΚΕ με την γραφειοκρατική κατρακύλα ειδικά των τελευταίων χρόνων, ΒΟΑ…….
δηλαδη ανωνυμε όταν το ΠΓ του ΚΚΕ σε ειδική αποφαση του κανει αυτοκριτική για το 89 αυτο ειναι “πασοκιά”?
και εδώ που τα λέμε οι ΚΚΕδες είναι ανερμάτιστοι! Κάνει μια δειλή κριτική το ΚΚΕ για τον εαυτό του την δεκαετία του ’80 και την αποδέχονται! Κάνει το ΝΑΡ ή άλλοι κομμουνιστές κριτική παρόμοια (αλλά πολύ πιο ουσιαστική διαλεκτικά) και είναι… “αντικομμουνιστές”!!
Αϊντε θρησκόληπτοι αντιδιαλεκτικοί ΚΚΕδες……
Δεν είναι το θέμα μας το 1956 και η 6η ολομέλεια; Πάντα είναι θέμα το παρελθόν του εργατικού κινήματος, αλλά το ΚΚΕ θέλει να αποφύγει τη συζήτηση για την ανοιχτή στήριξη της αστικής στρατηγικής με τη συγκρότηση του Συνασπισμού και την κυβέρνηση με τη ΝΔ. Προφανώς επειδή κορυφαία στελέχη υποστήριξαν αυτή τη γραμμή με νύχια και με δόντια, στελέχη όπως ο Κουτσούμπας, η Παπαρήγα, ο Γόντικας, ο Μαΐλης κ.ά. Τώρα προσπαθούν να τα φορτώσουν στον Φλωράκη και τους συνασπισμένους, όπως με το περίφημο κείμενο του ΠΓ για τη χαμένη επαναστατική στρατηγική που ουσιαστικά μας λέει ότι από το 1956 το ΚΚΕ έγινε κομμουνιστικό με το 19ο συνέδριο
”Υπό την ιδιότητα μου ως πρώτου γραμματέως της Κ.Ε του ΚΚΕ ….Δηλώ ότι αι αρχαί του ΚΚΕ αντιτίθενται προς πάσαν ενέργειαν αποσκοπούσαν εις την βίαιη κατάληψιν της εξουσίας ή την ανατροπήν του ελευθέρου δημοκρατικού πολιτεύματος”…Δήλωση νομιμοφροσύνης του Φλωράκη με υπογραφή 2/10/1974.Δηλωσίες και υποταγμένοι στα συμφέροντα της αστικής τάξης οι εθνικισταράδες του Περισσού.
Αγωνισταρά μου, όταν αρχίσεις την επανάσταση (μετά τις 11 το πρωί και μετά την καφεδιά-τσιγαριά), να προσέχεις παλικάρι μου, μη και κοπείς με κάνα τραπεζομάχαιρο που απλώνεις το βούτυρο στο κρουασάν!
λαθραναγνώστη, όταν σε στριμώχνουν για το ΚΚΕ και τις παπαριές του, το ρίχνεις στην τρελή έτσι;;
τρελούτσικο αγόρι, και το ΚΚΕ είναι μέρος του προβλήματος, όσο και αν δεν θες να το πιστέψεις.
Αν διαβάσεις πάρα κάτω λέει : “Η τοιαύτη δήλωσις τελεί υπό την αυτονόητον προϋπόθεσιν και της μη βίας από οπουδήποτε εις βάρος του λαού, της ελευθέρας λειτουργίας πλήρους Δημοκρατίας και σεβασμού της λαϊκής κυριαρχίας”.
Η ένοπλη βία δεν είναι πρώτη επιλογή του λαϊκού κινήματος αλλά τελευταία επιλογή της αστικής τάξης για να εδραιώσει τη δικτατορία της. Άρα από τα συμφραζόμενα η δήλωση του (τότε) ΚΚΕ διατηρεί το δικαίωμα της επαναστατικής βίας.
….σε τούτα δω τα μάρμαρα…. έλεγε!!
Έχει πάντα μεγάλη αξία για το κομμουνιστικο κίνημα να κοιτάει την ιστορία του, να αποτιμά και να συνεχίζει. Έχει πολύ μεγάλη αξία να στέκεται στα λάθη του και στη ρίζα που τα γέννησε (διεθνές ΚΚ, στρατηγική κτλ κτλ )
…έχει πολύ μεγάλη αξία και μάλλον θα ήμασταν σε επαναστατική κατάσταση αν όλο το εργατικό κίνημα στεκόταν έτσι και μάζες κόσμου μελέταγαν την ιστορία κ τη διαδρομή,τα λάθη και τα σωστά του κόμματος τους, του ΚΚΕ…ΌΛΑ αυτά δεν είναι προβοκατσια..ακόμη και το λάθος να κάνεις …αν δεν κατεβάσεις τη σημαία του σοσιαλισμου στη πάλη σου, ακόμη και τότε ανώτερος θα ξαναγυρισεις. ΑΛΛΆ ΌΧΙ να μιλάνε οι αποσειρμενοι από την ταξική πάλη … να μιλάει αυτός που η πρώτη ανακοίνωση στις εκλογές του 12 μιλούσε για “νίκη της αριστεράς” (πρώτη γραμμή ανακοίνωσης, λόγω ποσοστών του συριζα)… όχι να μιλάει αυτός που στο συνδικαλιστικο κίνημα ακομη κ μετά την “στροφή” του σύριζα (και καλά) κατεβαζαν κοινά πλαίσια σε γενικές συνελεύσεις σχολών και σωματείων… έχει λοιπόν πολύ μεγάλη σημασία για το ποιος κάνει τη κριτική.ΝΑΙ ΕΧΕΙ. σου δείχνει τη πρόθεση σου δείχνει που θα γίνει η διαστρεβλωση σου δείχνει που καταλήγει! … “κακια σκουριά δεν πιάνει” ….
Ήταν νίκη της Αριστεράς όχι επειδή βγήκε πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά επειδή ένα σοβαρό ποσοστό του λαού ψήφισε γιά μιά αλλαγή στη πολιτική της χώρας σε αριστερή κατεύθυνση. Σημασία είχε τι ένοιωθε ο κόσμος, τι προσδοκίες έκφρασε από την Αριστερά. Το αν προδόθηκε δεν φταίει ο λαός, αυτός προσπάθησε. Φταίνε κάποιοι οι οποίοι επειδή δήθεν ήταν συνεπείς επαναστάτες προτίμησαν να τραβηχτούν στη γωνία, να κρυφτούν. Δεν θα πάρουμε την εντολή είπε η Παπαρήγα, δεν έπεισε κανέναν οτι αυτό ήταν επαναστατική στάση, αντίθετα υποψίασε πολλούς οτι ήταν φυγομαχία. Δεν υπήρχε λοιπόν επαναστατική πρόταση στην ημερήσια διάταξη, δεν είχε καμία τέτοια επιλογή ο λαός. Αφέθηκε μόνος του και βρέθηκαν δυστυχώς οι πολιτικοί απατεώνες να τον κοροϊδέψουν. Είσαστε λιπόψυχοι και δειλοί κύριοι του ΚΚΕ.
“…ψήφισε γιά μιά αλλαγή στη πολιτική της χώρας σε αριστερή κατεύθυνση…” ….μέσα στα πλαίσια της ΕΕ και του Καπιταλισμού!
Η “αλλαγή” ούτε καν “ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ” δεν ήταν! Μια καλύτερη διαπραγμάτευση θέλατε! Σε ……..”αριστερή κατεύθυνση”!!!!!!!!!!
Κι όποιος δε θέλησε να λουστεί αυτό το ρεζιλίκι ….”είναι λιπόψυχος και …δειλός”!
Παιδιά, πιο “πασοκ” πάει σε Σοσιαλφασισμό……
Μαζεύτε το!
“,,,ψήφισε γιά μιά αλλαγή στη πολιτική της χώρας σε αριστερή κατεύθυνση…”, ….μέσα στα πλαίσια της ΕΕ και της εξουσίας των αστών!
Τέτοια …”αλλαγή! Ούτε καν “ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ”, απλά μια καλύτερη διαπραγμάτευση, “σε αριστερή κατεύθυνση”!
Κι όποιος αρνήθηκε να λουστεί αυτή την ξευτίλα σηκώνοντας ένα περήφανο “ΟΧΙ ΣΤΑ ΚΑΛΠΙΚΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ”, …είναι “λιπόψυχος και δειλός”!
Μήπως και …”προδότης”;
Παιδιά, πιο “πασόκ” πάει σε Σοσιαλφασισμό εξ απαλών ονύχων!
Μαζεύτε το…..
Ηλία πιο ταλιμπάν και άσχετος, πας για παραληρηματικό ντελίριο!!
Μάζεψέ το…..
“Ήταν νίκη της Αριστεράς όχι επειδή βγήκε πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά επειδή ένα σοβαρό ποσοστό του λαού ψήφισε γιά μιά αλλαγή στη πολιτική της χώρας σε αριστερή κατεύθυνση.”
Γιατί μου φαίνεται όλη αυτή η επιχειρηματολογία σαν ένα “deja vu” από το 81, όταν οι “κουκουέδς” και οι “αντιστασιακοί” που ετοιμάζονταν να την κοπανήσουν, με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια βεβαίως βεβαίως προλείαιναν το έδαφος!!?
Έχεις απόλυτο δίκιο, η ιστορία επαναλήφθηκε με τη διαφορά οτι τη δεύτερη φορά δεν ήταν φάρσα αλλά τραγωδία. Μη κοιτάς όμως τις εξωτερικές ομοιότητες, να δεις την βαθύτερη αιτία που είναι η έλλειψη επαναστατικής εναλλακτικής λύσης και τότε και τώρα. Αν ηταν κάποιοι έτοιμοι να την κοπανήσουν από το ΚΚΕ δεν το ξέρω, αλλά δεν είναι εντιμο όλα τα στραβά να τα ρίχνετε σε αυτούς που έφυγαν το 81, το 89 , το 91. Φύγαν οι κακοί και μείνατε οι καλοί; Αν θέλουμε το πιστεύουμε
Φάρσα είναι φίλε μου ο ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ! Γατάκια !!!
Ακόμα τουλάχιστον.
Η ζημιά που προκάλεσε το ΠΑΣΟΚ είναι απίστευτη και θα βασανίζει για πολλά χρόνια ακόμα τη χώρα, γιατί ακριβώς απενοχοποίησε τη λαμογιά και εξέθρεψε τον “μίστερ Χάϋντ” του κάθε Έλληνα.
Το ΠΑΣΟΚ, είχε στη διάθεσή του πολύ χρήμα που το έκανε ανίκητο και μ αυτό εκμαύλισε το λαό
το θέμα είναι λαθραναγνωστη το εξής: Οι κομμουνιστές δεν υπάρχουν για να είναι καλοί αναγνω΄στες της εποχής μονο. Οι κομμουνιστές υπάρχουν για να συμβάλλουν στην αλλαγή του κόσμου προς την ταξική/κοινωνική χειραφέτηση. Συνεπώς: Πέρα από το ξεπούλημα του ΣΥΡΙΖΑ, ΠΟΙΑ βήματα έχει κάνει το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην αφύπνιση και την οργάνωση του λαού. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τουλάχιστον με όλες της τις ανεπάρκειες το παλεύει: Με εργατικές λέσχες, με ταξικά σωματεία, με κοινωνικά κέντρα, με λαϊκές συνελεύσεις πανελλαδικά. Το ΚΚΕ;
Θες να πείς, ανώνυμε 2:02, πως αν το ΚΚΕ το πάλευε εσύ θα βόηθαγες;
Έπρεπε να την “πάρει την εντολή” της αστικής διαχείρισης λοιπόν το ΚΚΕ ΑΝΤΑΡΣΥΟΙ, ε; Για να κοροϊδέψει κι αυτό τους εργαζόμενους και να σπείρει κι αυτό αυταπάτες ότι με τη συμμετοχή του στην αστική διακυβέρνηση θα μπορούσε δήθεν να απαλύνει τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής; Για να δίνει κι αυτό πάτημα στο κάθε αντικομμουνιστικό και φασιστοειδές ρετάλι της αστικής πολιτικής να λέει “δείτε τι κάνουν οι κομμουνιστές”; Για να αποκοιμίσει κι αυτό την εργατική τάξη στην αγκαλιά του “αριστερού” κυβερνητισμού στα πλαίσια του συστήματος; Κι αυτό είναι “φυγομαχία”, ε;
Μετά σας λένε ότι είστε ΣΥΝΕΧΕΣ με το ΣΥΡΙΖΑ και τη σοσιαλδημοκρατία και τάχα μου θίγεστε… Ακόμα και η επιχειρηματολογία σας κοινή είναι…
Γι’ αυτό το ΚΚΕ δεν έχει σχέση με το “αριστεροχώρι”. Προς μεγάλη σας λύπη εξακολουθεί να μην μπαίνει στα παιχνίδια σας και να χαλάει τη σούπα της αστικής τάξης, οργανώνοντας καθημερινά την πάλη του λαού, μέχρι την συνολική κοινωνική ανατροπή.
Βρίζε γιατί επιχειρήματα δεν έχεις. Άντε στον Άδωνι το φιλαράκι σας μνημονιακοί Κουκουέδες, δεκανίκια του συστήματος, λακέδες του καπιταλισμού, ντροπή του κομμουνιστικού κινήματος. Κάτι τέτοιους σαν και σας ο Στάλιν τους έστελνε στην Καμτσάτκα να μαζεύουν παγάκια
ΟΧΙ Β.Π. Εάν έπαιρνε την εντολή το ΚΚΕ θα έπρεπε να πει: “εΓώ θα σχηματίσω κυβέρνηση με όποιες δυνάμεις θέλουν την ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ απο ευρώ και ΕΕ σε μια αντιϊμπεριαλιστική/αντικαπιταλισιή κατεθυνση για την χώρα”.
Και αφού δεν θα μπορούσε έτσι να σχηματίσει κυβέρνηση, θα παρέδιδε μετά την εντολή. Ομως, θα είχε ξεφτιλίσει απο τότε και έμπρακτα τον ΣΥΡΙΖΑ, θα είχε δώσει ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ελπιδα και κατεύθυνση/προοπτική στον κόσμο.
ΑΥΤΟ έπρεπε να κάνει τότε το ΚΚΕ φίλοι ΚΚΕδες, ως και κοινοβουλευτικό κόμμα που είναι! ΔΕΝ το έκανε, όπω δεν έκανε τίποτα ούτε εντό, ούτε εκτός κοινοβουλίου.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ φίλοι ΚΚΕδες έκανε οσα μπορούσε με δεδομένες τις ανεπάρκειες που έχει. Εκτός κοινιοβουλίου (μιας και δεν έχει βουλευτές). Το ΚΚΕ λογίζει για…επαναστατική γραμμή τις ανακοινώσεις προειδοποίησης που βγΆΖΕΙ. Μέχρις εκεί. Δυστυχώς όμως, αυτό ΔΕΝ είναι επαναστατική γραμμή.
Άστο μεγάλε, (13:58) δεν το μαζεύετε… κι έτσι πάλι αυταπάτες σπέρνεις και το ξέρεις. Ότι δηλ.δηθεν με επίκληση της εξόδου από την ΕΕ (αλήθεια, το ευρώ γιατί το κοτσάρετε, είναι κι αυτό άλλο ενδιάμεσο του ενδιάμεσου σταδίου στάδιο;…) χωρίς να αλλάξει τίποτε άλλο, στο έδαφος του καπιταλισμού, απλά επειδή θα “δηλώσεις” την “αντικαπιταλιστική κατεύθυνση” της πρόθεσής σου, θα τρίξουν συθέμελα οι καπιταλιστικές παραγωγικές σχέσεις στη χώρα από την “επαναστατικότητα” της γραμμής σου…
Δεν το σώζεις λοιπόν. Τουλάχιστον ο χυδαίος πασόκος στον οποίο αναφέρθηκα με το προηγούμενο σχόλιο το λέει στα ίσια, δεν προσπαθεί να το “ντύσει” αντικαπιταλιστικά…
β.π. αφού είσαι άσχετος με τις θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΓΙΑΤΙ μιλάς; Για κάτι που ΔΕΝ γνωρίζεις;
Ανώνυμε 13:58, μάλλον χρειάζεται να γνωρίσεις καλύτερα τις αναλύσεις και θέσεις του ΚΚΕ, τουλάχιστον για να έχεις καθαρή εικόνα με τι είσαι αντίθετος.
Πάμε λοιπόν, στα γρήγορα: Το ΚΚΕ έχει καταλήξει, πως σήμερα οι αντικειμενικές (όχι οι υποκειμενικές) συνθήκες είναι υπερώριμες για το πέρασμα στον Σοσιαλισμό. Οι αντιθέσεις του Καπιταλισμού (και) στην Ελλάδα, είναι τόσο βαθειές, που δεν υπάρχει πια άλλη γιατρειά, δηλαδή “μπαλώματα”, διαχείριση “σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση” κλπ., που συνεπάγονται συμβιβασμούς, έστω και προσωρινούς με την αστική εξουσία, που θα αναβάλουν το ζήτημα της εξουσίας και της Επανάστασης. Οποιος συντηρεί τέτοιες (αυτ)απάτες εκθέτει τον εαυτό του, το κομμουνιστικό κίνημα και τις επαναστατικές προοπτικές σε συνενοχή, συκοφάντηση του κινήματος και αποπροσανατολισμό του Λαού. Θέλοντας και μη θα γίνει συνεργός στην εμπέδωση του ΤΙΝΑ. Οπως κάνει τώρα ο τΣύριζας.
Να συμμετάσχει το ΚΚΕ σε πολιτική λύση εκτός ΕΕ αλλα με τους αστούς στην εξουσία; ΔΕΝ ΤΡΕΛΛΑΘΗΚΕ! Η σίγουρη, από χέρι (…αστικό!) μεγαλύτερη εξαθλίωση του Λαού θα χύσει νερό στον μύλο της αντίδρασης (= “είδατε, και οι κομμουνιστές σκατά τα έκαναν”) και θα οδηγήσει μαθηματικά στον Φασισμό.
Οποιαδήποτε επαναστατική λύση θα προέλθει μόνο από την συνειδητή πεποίθηση του Λαού, πως δεν έχει πια τίποτε να ελπίζει από την αστική εξουσία ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ.
Κι αυτό ο Λαός θα το μάθει μόνο μέσα από την ίδια του την πείρα, με την καθημερινή αλλά ΣΤΟΧΟΠΡΟΣΗΛΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗ ΠΑΛΗ ΤΟΥ για την επιβίωση, χωρίς ψευδαισθήσεις για λύσεις “άνωθεν”, του καναπέ, η για “εύκολα” “μεταβατικά” στάδια απροσδιόριστης κοινωνικοοικονομικής τεκμηρίωσης.
Αυτό παλεύει το ΚΚΕ και όχι μόνο με “ανακοινώσεις”(!). Μην διαβάζεις μόνο “Αυγή των Συντακτών” πάρε και κανα ριζοσπάστη, η μπες στο “902.gr” γιατί μόνο εκεί θα μαθεις ότι οι κομμουνιστές του ΚΚΕ είναι από πολλά χρόνια, και πιο εντατικά τώρα, η δύναμη, που αντιστέκεται στους τόπους δουλειάς και στον δρόμο, και, από τον καιρό της …”στροφής προς τα αριστερά” που σηματοδότησε η “ΠΦΑ” συμβαίνει να είναι και η μόνη ουσιαστικά που κάνει λαϊκές διαδηλώσεις (και όχι συμβολικές παρουσίες) για τα προβλήματα του εργαζόμενου Λαού. Ξέρεις πόσες εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες, μέλη του ΠΑΜΕ είναι φορτωμένοι με ποινές του ποινικού κώδικα για συνδικαλιστική δράση; Τελείως πρόχειρα, στις 3/11 υπάρχει πανσυνταξιουχική κινητοποίηση, και τα ~500 σωματεία, που κινητοποιεί με ιδρώτα το ΠΑΜΕ καλούν σε απεργία στις 24/11. Και περιττό να θυμίσω, πως και φέτος η μισή και βάλε πορεία του Πολυτεχνείου θα αποτελείται από τον κόσμο του …~5 ως 5.50% του ΚΚΕ!
Εκτός από τον αριστερίστικο αυτισμό/εσωστρέφεια, υπάρχει και το ΚΚΕ….
Υ.Γ. Σήμερα, όλη η κοινωνία, βοά εναντίον του τΣύριζα και οι δεξιοφασίστες κάνουν πάρτυ με “τους …μπολσεβίκους(!), που μας παίρνουν τα σπίτια, κλείνουν τα μαγαζιά και τις δουλειές ” κλπ. κλπ. Αν το ΚΚΕ δεν είχε το 2012 τα ούμπαλα να χάσει τη μισή του εκλογική δύναμη προκειμένου να ξεκαθαρίσει τη θέση του για να κρατήσει ζωντανή την ελπίδα της επανάστασης, παρά έτρεχε να ….φωτογραφηθεί(!) με τον Τσίπρα, σήμερα εκτός από την “Αριστερά” θα είχε ξεφτιλιστεί και ο Κομμουνισμός.
Το “αριστεροχώρι”, ναρ, ανταρσύα, πλαν Β, και λοιποί πλαγιάζουν όπως έστρωσαν και μάλλον ακολουθούν τον δρόμο της αλήστου μνήμης ΚΟΕ.
Ηλία Τζ., γνωρίζω ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ τις θέσεις του ΚΚΕ. Γαυτό και γράφω αυτα που γράφω. Το αριστεροχώρι αγαπητέ μου περιλαμβάνει ΚΑΙ το ΚΚΕ αυτό ΜΗΝ το ξεχνάς.
Διαβλλαζω ριζοσπάστη, όπως διαβάζω και το ΠΡΙΝ κλπ, και γράφω γνωρίζοντας πως το ΚΚΕ πέρα από ανακοινώσεις και συμβολικές πολιτικές δράσεις ΔΕΝ κάνει τπτ περισσότερο.
“Γνώστη” (μπαγασάκο εσύ δεν είσαι;) άμα διάβαζες έστω 1 φορά Ριζοσπάστη θα είχες πάρει πρέφα πόσο μπαρούφα ακούστηκε αυτό που μόλις έγραψες. Αλλα δεν πειράζει- υπάρχουν και ανεπίδεκτες βελτίωσης περιπτώσεις…
β.π. έχω διαβάσει πολλές φορές ριζοσπάστη, όπως και τα ντοκουμέντα των 3 τελευταίων συνεδρίων του ΚΚΕ. Είμαι γνώστης (όχι αυτός που λές) των θέσεων του ΚΚΕ. Και σε πληροφορώ πως δυστυχως τα πράγματα είναι όπως τα γράφω: Στα κεντρικά πολιτικά μέτωπα και στα κρίσιμα ζητήματα, το ΚΚΕ στρίβειν δια της επαναστατικής φρασεολογίας.
“Να συμμετάσχει το ΚΚΕ σε πολιτική λύση εκτός ΕΕ αλλα με τους αστούς στην εξουσία; ΔΕΝ ΤΡΕΛΛΑΘΗΚΕ! ” Καταρχήν τα δεν τρελλάθηκε παραπέμπουν σε μικροαστική ιδιοτέλεια, χάριν οικονομίας θα θεωρήσω οτι είναι ατυχής έκφραση. Πότε και σε ποιά επανάσταση η εργατική τάξη κατάλαβε την εξουσία εν μιά νυκτί; Όταν οι Ρώσοι επαναστάτες εισέβαλαν στα χειμερινά ανάκτορα κατέλαβαν την εξουσία; και ο εμφύλιος και οι εισβολές που ακολούθησαν δεν επιβεβαίωσαν οτι απλώς μία ρωγμή ήταν; Η αστική εξουσία είναι πολυπλόκαμη, όχι μόνο στις τρείς αρχές που αναγνωρίζει η τυπική αστική νομιμότητα, υπάρχει η κυριαρχία στα όπλα-και ξέρουμε πόσες μυστικές, ιδιωτικές, ξένες υπηρεσίες ελέγχουν στρατιωτικές, παραστρατιωτικές ή αστυνομικές οργανώσεις. Υπάρχει η εκκκλησία η οποία είναι το μεγαλύτερο παρακράτος στην Ελλάδα.Υπάρχει η πλήρης κυριαρχία στα μέσα παραγωγής, θα σε σαμποτάρουν και θα αφήσουν τον λαό να λιμοκτονήσει. Τι έχεις λοιπόν στο μυαλό σου όταν λες οτι θα καταλάβει η εργατική τάξη την εξουσία; Τρομερός άθλος θα είναι να τα καταφέρουμε στην Ελλάδα και ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να τα καταφέρουμε χωρίς να εκμεταλλευτούμε κάποιες ρωγμές στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, χωρίς την συμπαράσταση της παγκόσμιας εργατικής τάξης. ‘ Η αστική τάξη προτιμάει να ισοπεδώσει τον τόπο παρά να παραδώσει σε σένα την εξουσία, το ταξικό της μίσος είναι αβυσαλέο, θα σου θυμίσω μόνο το κάλεσμα για εισβολή στο Μαξίμου της Μπακογιάννη, του Βορίδη, του Μεϊμαράκη και άλλων “σοβαρών” μένουμελλαδιτών εν όψει ενός ΟΧΙ στο δημοψήφισμα (το “περήφανο ΟΧΙ του Ελληνικού λαού” που τόσο μισήσατε και πολεμάτε). Η αντίληψη του ΚΚΕ περί κατάκτησης της εξουσίας είναι κατευθείαν εισβολή στα εγχειρίδια της μαρξιστικής θεωρίας και μάλιστα αποτυχημένη, κάνει μεγάλο κακό στην εργατική τάξη γιατί σπέρνει αυταπάτες οτι θα τα καταφέρει με καπατσοσύνη “χωρίς να σπάσει ένα τζάμι”. Παρακολουθούσα από τον 902 ένα ακτίβ στελεχών σας στον Περισσό και έλεγε λοιπόν η Παπαρήγα : “δεν έχουμε κάνει ακόμα διακλαδική μελέτη για τις συνέπειες μιάς εξόδου από το ευρώ”. Δεν θα κάνετε ποτέ διακλαδική μελέτη γιατί δεν την θέλετε την έξοδο από το ευρώ, όπως δεν θέλετε κατά βάθος και την επαναστατική ανατροπή.
Εν τάξει, Γ.Θ., κατανοητή η αντίληψή σου για τον σταδιακό χαρακτήρα της κατάληψης της εξουσίας, δε θα ..μαλώσουμε μια και, όπως φαίνεται, βρισκόμαστε σε διαφορετικές όχθες του ποταμού!
Για μένα η εξουσία δε μοιράζεται ανάμεσα στις δύο αντίπαλες τάξεις: Η ένας η ο άλλος! Είναι θέμα (πάντα κατά την άποψή μου) κατανόησης της Διαλεκτικής της πάλης των αντιθέτων και του Ιστορικού Υλισμού. Η πάλη για την εξουσία δεν κρίνεται από την άθροιση πολλών “ρωγμών” αλλά από την ΜΙΑ κρίσιμη στιγμή, για την οποία “χτές θάταν πολύ νωρίς, αύριο θάναι πολύ αργά”.
Δυο ιστορικά παραδείγματα:
1. Τέτοια ΜΟΝΑΔΙΚΗ στιγμή (και όχι “μια ρωγμή”) ήταν η βραδιά, που οι Μπολσεβίκοι αποφάσισαν να κάνουν το άλμα στον ουρανό και να καταλάβουν τα Χειμερινά Ανάκτορα. Και αφού το πέτυχαν, από την στιγμή εκείνη και μετά η Ε.Τ. είχε το ΠΑΝΩ ΧΕΡΙ και η Αντίδραση βρέθηκε από κάτω, διωκόμενη και αμυνόμενη, με την γνωστή εξέλιξη. Οι Μπολσεβίκοι έκαναν την ΤΟΜΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.
2. Η αποχώρηση των Γερμανών από την Αθήνα, ήταν επίσης μια άλλη μοναδική στιγμή, που δυστυχώς οι έλληνες κομμουνιστές αποδείχτηκαν ανέτοιμοι να αξιοποιήσουν (τους λόγους ας τους αφήσουμε, για την οικονομία της συζήτησης). Αν, π.χ., είχαν κατεβάσει τον ΕΛΑΣ στην Αθήνα καταλαμβάνοντας την εξουσία και οχυρώνοντας την πόλη, η ελληνική αστική τάξη θα βρισκόταν σε μειονεκτική θέση “αντιπολίτευσης” και θάπρεπε πια να λογαριάζει, όχι σε αποβίβαση 60.000 Αγγλων στρατιωτών αλλά σε κανονική ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ με απόβαση (όχι αποβίβαση) πιθανόν και 300.000, ίσως και παραπάνω σύμφωνα με τα στρατιωτικά δεδομένα (επίθεση εναντίον κατοικημένου χώρου απαιτεί ~δεκαπλάσιες δυνάμεις), που δεν ήταν διαθέσιμοι. Δε λέω, πως ο δρόμος θάταν στρωμένος με ροδοπέταλα μετά, αλλά είναι άλλο να πολεμάς σαν Κυβέρνηση επί κεφαλής του Λαού, και έστω να πέφτεις έτσι, και άλλο να παλεύεις σαν “συμμορίτες” ενός καθημαγμένου και διωκόμενου Λαού.
Και οι μπολσεβίκοι χρειάστηκαν και μετά να παλέψουν σκληρά, εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς, αλλά πια είχαν την πρωτοβουλία των κινήσεων και των επιλογών. Και ασφαλώς η Επανάσταση δεν εξαντλείται μόνο στην πάλη για την εξουσία, αλλά κύρια θεμελιώνεται-πραγματώνεται (και σιγουρεύεται) με την αλλαγή των σχέσεων παραγωγής, που στην εποχή μας πια θάναι ταχύτατη. Αλλά χωρίς εξουσία, δε γίνεται τίποτε. Η εξουσία είναι το Α, που χωρίς αυτό δεν πας στο Β, πόσο μάλλον στο ωμέγα.
Νομίζω πως γίνομαι κατανοητός, τι θέλω να πω, και άλλωστε κι εσύ παραδέχεσαι παρακάτω πως “Η αστική τάξη προτιμάει να ισοπεδώσει τον τόπο παρά να παραδώσει σε σένα την εξουσία…κλπ”. Πως το ταιριάζεις αυτό με τις “ρωγμές” βρέστο εσύ.
—————————
Επανάσταση με υαλοθραυσία δε γίνεται, όπως ποτέ δεν έγινε επανάσταση με σαμποτάρισμα των μηχανών (μηχανοθραύστες…, δεν είσασταν οι πρώτοι “τζαμάδες” της ιστορίας!). Με απλά λόγια σας τώπε η Αλέκα, αλλά, που να καταλάβετε!
—————————–
Ασφαλώς ένα Κόμμα, που δεν έχει στη στρατηγική του τη διαχείριση του Καπιταλισμού, δε θα αναλωθεί σε διαχειριστικές μελέτες τύπου “έξοδος από € με αστική εξουσία”. Αυτές, ας τις κάνουν οι αστοί και οι διαχειριστές τους. Το επαναστατικό Κόμμα οφείλει να συγκεντρώνει τις δυνάμεις του στην προετοιμασία και υπεράσπιση της επανάστασης.
Αλλά, είναι πρόστυχος τυχοδιωκτισμός από πλευράς των θιασωτών της “εξόδου από €, η, ξέρω-γω, και από ΕΕ, με αστική εξουσία” να μην έχουν αυτοί μια τέτοια μελέτη!
Ανίκανοι για επανάσταση, ανίκανοι και για διαχείριση, ο Λαός να φυλάγεται από όλους εσάς!
ηλία τζ, αυτά που γράφεις για την τότε ανετοιμότητα και σημερινή ανικανότητα του ΚΚΕ ταιριάζουν ΑΠΟΛΥΤΑ με τις τελευταίες γραμμές του παραπάνω σχολίου σου!
Ηλία Τζ. δεν σου βγάζει κανείς τα στερεότυπα από το μυαλό, λογικό είναι , έτσι είναι γιατί έτσι νομίζεις. Κανείς δεν μίλησε για στάδια, αλλά δεν πειράζει.Επειδή είμαι της παλιάς σχολής (σαν και σένα) έχω μείνει στο ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο. Κάθε λογικός άνθρωπος καταλαβαίνει το σοκ που έπαθα οταν πρώτη φορά διάβασα σε δισέλιδη ανώνυμη-μουλωχτή- ανάλυση στο Ριζοσπάστη (ήμουν ακόμα μέλος του ΚΚΕ τότε) τη φράση “έξοδος από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία”. Έστειλα λοιπόν ένα ημέιλ στον “Ρ” με την ερώτηση αν αυτό σήμαινε κάποια αλλαγή της θέσης του ΚΚΕ. Όπως σωστά υπέθεσες ποτέ δεν μου απάντησε κανείς. Πήρα λοιπόν μετά από λίγο τις αρχές μου και τα πιστεύω μου (αυτά που διαμόρφωσα με δεκαετίες αγώνα μέσα στις γραμμές του ΚΚΕ ) και έφυγα. Πιστεύω ακόμα οτι ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο, δεν άλλαξα σαν τα Πασόκια το 1981 και τους ΚΚΕδες το 2005 ( 17ο Συν.ΚΚΕ : “Σε κάθε περίπτωση, το μέλλον της ΕΕ και της Ευρωζώνης δεν καθορίζεται μόνο από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, γιατί οι αντιθέσεις έχουν τη δική τους δυναμική. Οποιαδήποτε επιλογή της αστικής διαχείρισης θα έρχεται σε σύγκρουση με τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα σε όλα τα κράτη – μέλη της Ευρωζώνης.”-θα αλλάξετε την ΕΕ σε φιλολαϊκή τρομάρα σας, κρυπτοσυριζαίοι) και είμαι υπερήφανος γι΄ αυτό.
Γιατί έπαθες σοκ όταν διάβασες στον “Ρ” «έξοδος από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία»? Ποιό είναι το σοκαριστικό?
Δηλαδή, να αγωνιστεί ο λαός να απαλλαγεί από το ευρωπαϊκό κεφάλαιο και να παραμείνει στα νύχια του ντόπιου?
Όπως καλή ώρα στα Ιουλιανά, που βγήκε ο λαός στους δρόμους ενάντια στο βασιλιά και στην πραγματικότητα, δούλευε για τον σκατόγερο τον Παπανδρέου? Κι όλα αυτά, κάτω από την καθοδήγηση της ΕΔΑ…..
Και η καταστροφική προέκταση αυτής στης στρεβλής καθοδήγησης, ήταν ότι ο λαός έμαθε ότι το πρόβλημα του είναι η δεξιά και όχι το κεφάλαιο υπό οποιαδήποτε μορφή και κατέληξε να ψηφίζει το άλλο το κάθαρμα τον Αντρέα και τον γιο του και φτάσαμε μέχρι το σημερινό μας χάλι.
Δεν πρέπει, μετά από τόση μεγάλη ζημιά, που προκάλεσαν αυτά τα μεσοβέζικα συνθήματα, το Κόμμα να τα διορθώσει?
Τρομάζω με το τρέχον επίπεδο των ΚΚΕδων. Ή όπως μου έλεγε κάποιος ηλικιωμένος παμίτης: “οι μορφωμένοι φταίνε για το γκρέμισμα της Σοβιετικής Ένωσης”.
O.K., Γ. Θ. 30/10 18:46,
εμένα καθόλου δε με τρομάζει “το επίπεδο” το δικό σου, καθώς και των όψιμων φίλων σου, όπως ομολογείται από τα δικά σας λόγια. Ούτε με εκπλήσσει.
Ρίξε μια ματιά και σ’ αυτό εδώ:
http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=25560:zafeiris-hungary56&catid=71:dr-kinitopoiisis&Itemid=278#comment-56501
Είναι τεκμηριωμένες αλληλοκατηγορίες των νέων συντρόφων σου στις “υαλοθραυσίες” του “Μ. Δεκέμβρη”, στις μεγαλειώδεις συμπράξεις στα εκβιαστικά διλήμματα της α.τ. τύπου “ΟΧΙ” στο δημιοψήφισμα 2015 και σε ότι θα ακολουθήσει. Αριστεροχώρι.
Δεν έχω να προσθέσω κάτι. Ποιός είναι και ποιός δεν είναι πράκτορας των αμερικανών βρείτε τα μεταξύ σας, “αμεσοδημοκρατικά”, ξέρετε εσείς.
Κι όσο για το ΚΚΕ, από τα σχόλιά σου κατάλαβα πως δεν ήταν το αντιϊμπεριαλιστικό πασόκ της καρδιάς σου. Καλά έκανες και την κοπάνησες.
Καλό βράδι.
Στο παρακάτω σχόλιό σου που δεν μου ανοίγει reply: δεν είμαι ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οπωσδήποτε δεν είμαι ΣΕΚ. Για την Πολωνία συμφωνώ με τον αρθρογράφο, τα περί αμερικανοπρακτοριλίκια δεν ξέρω που κολλάνε , γενικώς δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις, αλλά δεν πειράζει.
Με τον σύριζα ο λαός προδοθηκε..και προσπαθησε (!!!!:;;; έλεο) … αλλά ο ίδιος λαός δεν κατάλαβε ότι το να μην δεχτείς να κυβερνησεις διότι αυτό σημαίνει προδοσία της ε.τ ..ο ίδιος λαός δεν είδε καμιά επαναστατική πρόταση. Συμφωνούμε στο εξής : κριτήριο των πράξεων σου δεν είναι τι κυρίαρχη στην εκάστοτε πλειοψηφία των μαζων, αλλά η στρατηγική κ τακτική σου. εσυ στη μία περίπτωση δίνεις άλλοθι στην ανταρσυα και στην άλλη με διαφορετικό τρόπο κάνεις πολεμική στο κκε. Αν φύγει ο παράγοντας λαός από το παράδειγμα βλέπουμε το εξής : κάποιος χαράζει τακτική κ στρατηγική καιροσκοπικα και κάποιος με κριτήριο την κοσμοθεωρια του μαρξισμο λενινισμου εμπλουτισμενη με τη πείρα των τελευταίων δεκαετιων…
γ.κ. δυστυχώς αυτά που γράφεις είναι μόνο η προσωπική σου άποψη, η οποία ΔΕΝ τεκμηριώνεται από τα γεγονότα ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Ούτε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαράζει τακτική και στρατηγική καιροσκοπικά, ούτε -πολύ περισσότερο- το ΚΚΕ χαράζει στρατηγική και τακτική με κριτήριο τον μαρξισμό και την εμπλουτισμένη πείρα.
”Χαίρομαι που το ΚΚΕ δέχτηκε τη θέση μου ότι υπάρχουν και ξένα κέντρα υποκίνησης των γεγονότων.” Δήλωση Καρατζαφέρη 21/12/2008.
”η Ν.Δ είπε πως δεν διάβασε.Ο ΣΥΡΙΖΑ τίποτε.Αυτά τα θεωρούν εθνικιστικά και ρηχά ζητήματα τα σύνορα..αυτά θεωρούνται ντεμοντέ ,να ασχολείσαι με τα σύνορα και την άμυνα της χώρας.Ο δε λαλίστατος κ. Καρατζαφέρης κουβέντα”.Η Παπαρήγα σε αμόκ εθνικιστικού παροξυσμού στη Θεσσαλονίκη 20/3/10,εγκαλώντας τον Καρατζαφέρη ..για έλλειψη εθνικισμού.
Και η γνωστή Λιάνα στη διαρκή επιτροπή άμυνας και εξωτερικών υποθέσεων 13/7/16 ”δεν μπορεί να εμπιστευόμαστε τους στρατιωτικούς ,τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας να μας υπερασπιστούνε,να σώσουν τη πατρίδα στα δύσκολα….”
Δεν είναι φασίστες,κόμμα της αστικής τάξης είναι,εθνικισταράδες,που κάνουν συνεχείς υποκλίσεις στην αστική τάξη,δηλωσίες που από καιρού εις καιρό συνεργάζονται με τις δυνάμεις καταστολής.