Μεγάλη ταξική συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε την Πρωτομαγιά στο Μουσείο, έπειτα από κάλεσμα της πρωτοβουλίας πρωτοβάθμιων σωματείων. Στην συγκέντρωση καλούσαν σωματεία, συλλογικότητες και οργανώσεις.
Νωρίτερα το πρωί πραγματοποιήθηκε διαμαρτυρία από την ΛΑΝΤΖΑ και άλλες συλλογικότητες έξω από το ΜΙΚΕΛ επί της Λ. Αθηνών, όπου εργαζόταν ο 22χρονος ντελιβεράς Μέμο που σκοτώθηκε κατά την ώρα της δουλειάς του στις 2 Μάρτη.
Στην ταξική συγκέντρωση πήραν το λόγο και απεύθυναν χαιρετισμούς εκπρόσωποι σωματείων καθώς και πρόσφυγες από τον καταυλισμό του Σκαραμαγκά.
Πήραν μέρος με τα πανό τους η πρωτοβουλία πρωτοβάθμιων σωματείων, σωματεία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, η ΠΕΣΕΚ, εργατικές λέσχες, εργατικά σχήματα, ο συντονισμός για το προσφυγικό-μεταναστευτικό, η ΒΙΟΜΕ και άλλες συλλογικότητες.
Επίσης η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΝΑΡ, το ΕΕΚ, η ΑΠ Ροσινάντε, η επιτροπή αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν, η συνέλευση αλληλεγγύης στους παλαιστίνιους απεργούς πείνας, το δίκτυο Σπάρτακος κ.ά.
Από το Μουσείο η πορεία ακολούθησε τη διαδρομή: Σύνταγμα, Γραφεία ΕΕ, Χίλτον (όπου βρίσκεται η Τρόικα), Αμερικανική Πρεσβεία.
Στην Θεσσαλονίκη πολύ μαζική ήταν η ταξική πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση της Καμάρας. Ακολούθησε μεγάλη διαδήλωση προς το μνημείο του καπνεργάτη και των νεκρών του ’36. Έγιναν απεργιακοί αποκλεισμοί σε mikel και everest από την ΛΑΝΤΖΑ και το σωματείο σερβιτόρων μαγείρων. Η συγκέντρωση του ΕΚΘ είχε μικρή μαζικότητα και δεν κατάφερε να κάνει ούτε πορεία.
Στον Πειραιά πραγματοποιήθηκε απεργιακή συγκέντρωση στο Πασαλιμάνι που καλούσαν σωματεία, συνδικαλιστές και συλλογικότητες, συμμετείχαν εκατοντάδες διαδηλωτές, καθώς και πρόσφυγες από τα στρατόπεδο του Σχιστού.
Με επιτυχία πραγματοποιηθήκαν ανεξάρτητες ταξικές συγκεντρώσεις σε Πάτρα, Τρίκαλα, Καρδίτσα, Πρέβεζα, Λαμία, Βόλο, Ηράκλειο και σε άλλες πόλεις.
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί στιγμιότυπα από την πορεία:
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλούσε στη συγκέντρωση στο Μουσείο. Το ΣΕΚ καλούσε στην “προσυγκέντρωση” στο Μουσείο. Ντροπή να συνεχίζει αυτός ο οπορτουνισμός-εκλογική ομπρέλα που καλείται ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Γιώργο, δε πα να λέει το ΣΕΚ πως ήταν και καλά, προσυγκέντρωση το Μουσείο! Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει δικά της όργανα, δικές της διαδικασίες και λαμβάνει/εφαρμόζει τις δικές της αποφάσεις.
Η απεργιακή ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ στο Μουσείο, είχε καλή μαζικότητα (γύρω στους 3.500-4.000 αγωνιστές/τριες, πάντα ελάχιστη φυσικά σε σχέση με τα 3.500.000 κατοίκων της Αθήνας)
Πέφτεις απ’ τα σύννεφα, ε; Πάντα έτσι ήταν όμως… σνιφ…
Το πρόβλημα με την πολιτική σκέψη σε χώρους της καθεστωτικής αριστεράς (π.χ. ΚΚΕ) είναι η αντιδιαλεκτική σκέψη.Αρκείται σε μία κατηγοριοποίηση (ενίοτε λανθασμένη) και αδιαφορεί για τις δυναμικές εξέλιξης, πολύ περισσότερο για τις δυνατότητες παρέμβασης σε αυτές. Αυτό βολεύει γιατί είναι εύκολο και δεν εκθέτει σε κινδύνους, ζήτημα πολύ σοβαρό για μικροαστούς.
Τι σημαίνει αυτό το “πάντα έτσι ήταν”; σημαίνει καταρχήν οτι αγνοώ την κοινωνιολογία : το φαινόμενο ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν ήταν αποτέλεσμα μίας πολιτικής κίνησης μεσαίων στρωμάτων ριζοσπαστικοποιημένων από την κρίση (ή ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως γνωστό ιδρύθηκε την άνοιξη του 2009 μεσούσης της κρίσης-ας πούμε εδώ πόσο πολύ υποτίμησε το ΚΚΕ το βάθος της επερχόμενης κρίσης, αναζήτησε π.χ. την λέξη “κρίση” στην μηχανή του ΡΖΟΣΠΑΣΤΗ για την περίοδο 2008-2010) Δεν αντικατόπτριζε λοιπόν κίνηση μαζών αλλά “πάντα ήταν έτσι”. Όταν όμως αγνοείς την κίνηση των μεσαίων στρωμάτων στερείς την εργατική τάξη από συμμάχους και εξασφαλίζεις στην εργατική τάξη την βέβαιη ήττα.
Δεν είναι καθόλου περίεργο που και αυτήν την ήττα αρνούνταν μέχρι σχετικά πρόσφατα το ΚΚΕ. Εδώ λοιπόν φτάσαμε σε άλλο ένα δείγμα αντιδιαλεκτικής σκέψης : όταν επιτέλους μπήκε στον κόπο να διαπιστώσει την ύπαρξη της ήττας του εργατικού κινήματος (είμαστε υποχρεωμένοι να πούμε οτι το ΣΕΚ ούτε αυτό δεν έχει κάνει) δεν ασχολήθηκε σοβαρά με τις αιτίες που οδήγησαν σε αυτή.
Τίποτα λοιπό δεν είναι “πάντα έτσι” τουλάχιστον για τον διαλεκτικό υλισμό…
Εμένα, το “ψαχτήρι του “Ρ”, για την περίοδο που λες, μου έβγαλε 300 αποτελέσματα.
Πάρε δύο έτσι για πλάκα:
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=4975809&textCriteriaClause=%2B%28%CE%9A%CE%A1%CE%99%CE%A3%CE%97+%29
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=5151606&textCriteriaClause=%2B%28%CE%9A%CE%A1%CE%99%CE%A3%CE%97+%29
…το υπόλοιπο σχόλιο, απλώς ανοησίες.
Αν και lathranagnostis δεν χάνεις επεισόδιο!
Πραγματικά θα ήθελα μία αντίκρουση των ανοησιών μου, π.χ. να μου εξηγήσεις την τακτική του ΚΚΕ για να προσεταιριστεί τα μεσαία στρώματα τον καιρό των μνημονίων και γιατί αυτή (αν υπήρξε) απέτυχε. Επίσης τις αιτίες της ήττας (πάντα κατά το ΚΚΕ) και το σημαντικότερο την αντεπίθεση πως θα γίνει.
Ελπίζω να αποδειχθείς ογκόλιθος της μαρξιστικής σκέψης!
Ογκόλιθος μαρξιστικής σκέψης σίγουρα δεν είμαι. Προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα με τη λογική.
Απ ότι γνωρίζω, ο στόχος του ΚΚΕ, αυτή τη στιγμή, είναι η εργατική τάξη και δευτερευόντως τα μεσαία στρώματα. Αν δεν κατορθώσεις να προσεταιρισθείς τον άμεσα ενδιαφερόμενο, την ε.τ., που είναι και το φυσικό σου αντικείμενο, τότε είναι ματαιοπονία να προσπαθείς να προσεταιρισθείς κάποιον που δεν είναι, όπως τα μεσαία στρώματα. Πόσο μάλλον, να διαμορφώσεις και μια ειδική ταχτική απεύθυνσης προς μια κοινωνική ομάδα που κινείται στις παρυφές της αστικής τάξης και έχει και την αντίστοιχη ιδεολογία – την μικροαστική. Και μόνο η εφαρμογή της ταχτικής αυτής, θα σε φέρει στον ρεφορμισμό.
Αυτό είναι και το σφάλμα που έκαναν μέχρι τώρα τα ΚΚ και συνεχίζουν να κάνουν ακόμα και σήμερα. Διαμορφώνουν ταχτικές απεύθυνσης στα μεσαία στρώματα, παραβλέποντας ότι αυτά τα στρώματα δεν είναι κοινωνική τάξη και αμελούν να απευθυνθούν στην εργατική τάξη. Ή μάλλον, απευθύνονται και στην εργατική τάξη, αλλά με μικροαστικό περιεχόμενο. Σε αυτό το σφάλμα, συμβάλει και η ως ένα βαθμό μικροαστικοποίηση της ιδεολογίας της ίδιας της εργατικής τάξης, η οποία έχει φτάσει σε βαθμό, η ίδια, να μην δέχεται την ύπαρξή της!
Ταυτόχρονα όμως, τα μεσαία στρώματα, εξ αιτίας της κρίσης και της συνεπακόλουθης συγκεντρτοποίησης κεφαλαίου που γίνεται, προλεταριοποιούνται ραγδαία. Αυτό, φυσικά και τους το αναδεικνύεις. Ότι δηλαδή οι μέρες τους σαν μικροαστοί είναι μετρημένες πια και το μέλλον τους είναι η εργατική τάξη. Άρα, λογικά, πρέπει να συνταχθούν με το μέρος της εργατικής τάξης.
Δηλαδή, να συνοψίσω, στα μεσαία στρώματα, δεν απευθύνεσαι σαν σε μεσαία στρώματα, αλλά σαν υποψήφια εργατική τάξη. Άλλωστε, αυτό είναι και το σωστό, διότι η υπερβολική διόγκωση της μεσαίας τάξης που γνώρισε ο κόσμος από τον ΒΠΠ και μετά, ήταν παροδική. Ήταν το αποτέλεσμα της Κεϋνσιανής πολιτικής που ακολούθησε η αστική τάξη για να αντιμετωπίσει την ύπαρξη της ΕΣΣΔ. Στο άμεσο μέλλον, τα μεσαία στρώματα θα συρρικνωθούν σε βαθμό εξαφάνισης και ο κόσμος αυτός, θα περάσει στο προλεταριάτο.
Αιτίες της ήττας: Ποιός σου είπε ότι ηττηθήκαμε? Ότι υπάρχει οπισθοχώρηση, ναι, αλλά όχι και ήττα!
Πως θα γίνει η αντεπίθεση, δεν ξέρω. Αυτό που σίγουρα μπορώ να σου πω, είναι ότι θα αρχίσουμε να μιλάμε για “ανέβασμα” από τότε που η εργατική τάξη και τα όσα σύμμαχα στρώματα υπάρξουν, θα εγκαταλείψουν την νοοτροπία της ανάθεσης. Θα πάψουν δηλαδή να αναζητούν εργολάβο της μοίρας τους, θα καταλάβουν τη διαφορά μεταξύ κυβέρνησης και εξουσίας και θα αποφασίσουν να πάρουν αυτοί (η ε.τ. και τα σύμμαχα στρώματα) την εξουσία, ορίζοντας πλέον αυτοί το δικό τους πολιτικό προσωπικό που θα εξουσιάζουν.
Προς αυτή την κατεύθυνση εργάζεται το ΚΚΕ, προβάλλοντας την “Λαϊκή Συμμαχία”.
Καλή και φιλότιμη η προσπάθεια. Να ξεκινήσω από το εύκολο, την ήττα. Εσύ την λες οπισθοχώρηση, νομίζω όμως η σοβαρότητα των κατακτήσεων που αφαίρεσε η αστική τάξη (οκτάωρο, συλλογικές συμβάσεις κλπ) μάλλον στον όρο ήττα παραπέμπει. Το ζητούμενο είναι αν αυτή έχει προσωρινό χαρακτήρα (οπότε θα είναι δόκιμος ο δικός σου όρος) ή μόνιμο, οπότε η ήττα μπορεί να θεωρηθεί στρατηγικού χαρακτήρα.
Για την πολιτική του Κ.Κ. απέναντι στα μικροαστικά στοιχεία του χωριού και της πόλης υπάρχει μεγάλη βιβλιογραφία, χαρακτηριστικά θα παραθέσω 2 σημεία από τις Θέσεις του Απρίλη, το 4 και το 6:
4. Αναγνώριση του γεγονότος ότι στα περισσότερα σοβιέτ των εργατών βουλευτών το Κόμμα μας είναι μειοψηφία, και για την ώρα αποτελεί αδύνατη μειοψηφία, απέναντι στο συνασπισμό όλων των μικροαστικών, οπορτουνιστικών στοιχείων, που πέφτουν κάτω από την επιρροή της αστικής τάξης και που διοχετεύουν την επιρροή της στο προλεταριάτο…..
Όσο είμαστε μειοψηφία, δουλειά μας είναι να κάνουμε κριτική και εξήγηση των λαθών, προπαγανδίζοντας ταυτόχρονα την ανάγκη να περάσει όλη η κρατική εξουσία στα σο-
βιέτ των εργατών βουλευτών, έτσι που οι μάζες με την πείρα τους να απαλλαγούν από τα λάθη τους.”
Τι λέει ο δάσκαλος; απευθυνόμαστε στα μικροαστικά στρώματα όχι μόνο για να καθοδηγήσουμε αυτά αλλά και να συσπειρώσουμε την εργατική τάξη “στην οποία διοχετεύεται η επιρροή τους ” Μένουμε στα σοβιέτ, κάνουμε κριτική και προπαγαν-δίζουμε : όλη η εξουσία στα σοβιέτ (έστω και αν είμαστε ακόμα μειοψηφία).
Τί έκανε στο κοινοβούλιο μετά τις εκλογές του Μάη του 2012 το ΚΚΕ; απείχε από κάθε συζήτηση, αφήνοντας το τσιπρέικο να ηγεμονεύσει και να αναδειχθεί σε αξιωματική αντιπολίτευση τον Ιούνη.Θα έπρεπε να πάρει η Αλέκα την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και να προβάλλει στο λαό το πρόγραμμα για την Λαϊκή Εξουσία, να πείσει οτι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από την κρίση.
Παρακάτω ο Λένιν λέει:
6. Στο αγροτικό πρόγραμμα, μεταφορά του κέντρου βάρους στα σοβιέτ των αδερφών βουλευτών εργατών γης.
Δήμευση όλων των γαιών των τσιφλικάδων.Εθνικοποίηση όλων των γαιών της χώρας, διάθεση της γης από τα τοπικά σοβιέτ των εργατών γης και των αγροτών βουλευτών. Συγκρότηση σοβιέτ βουλευτών από τους φτωχούς αγρότες. Δημιουργία από κάθε μεγάλο κτήμα (με έκταση από 100 έως 300 περίπου ντεσιατίνες, ανάλογα με τις τοπικές και άλλες συνθήκες και κατά την κρίση των τοπικών οργάνων) ενός υποδειγ- ματικού νοικοκυριού κάτω από τον έλεγχο του σοβιέτ των βουλευτών εργατών γης και
για λογαριασμό της κοινωνίας.
Από ο,τι θα ξέρεις το Ανώτατο Σοβιέτ νομοθέτησε τον αντί για δήμευση αναδασμό κόντρα στις θέσεις του Απρίλη.Ο ανασασμός ήταν σύνθημα των μικροαστών αριστερών εσέρων. Τακτική υποχώρηση για να συγκρατήσει τα μεσαία στρώματα στις δυνάμεις της επανάστασης.
Άρα δεν κουνάμε το δάχτυλο στον μικροαστό αλλά προσπαθούμε να τον τραβήξουμε από την επιρροή της αστικής τάξης.Και αυτό γιατί χωρίς σύμμαχα στρώματα δεν μπορείς να κάνεις επανάσταση, αυτό διδάσκουν όλες οι επαναστάσεις.
Και τέλος το σημαντικότερο:
Βασική προϋπόθεση της αντεπίθεσης είναι επαναστατική θεωρία και επαναστατικό κόμμα. Όσο δεν τα έχει αυτά η εργατική τάξη (εδώ όσο και σε όλη την Ευρώπη) δεν πρόκειται να νικήσει ποτέ. Αυτό δε που διαφαίνεται όλο και περισσότερο είναι πως ο αγώνας της εργατικής τάξης θα είναι πανανθρώπινος, αναγκαίος όσο ποτέ άλλοτε για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους.
Συγνώμη για την έκταση του κειμένου
Κοίτα να δεις. Δεν μπορείς να αντιστοιχήσεις τον Μάη του 12 στην Ελλάδα με τον Απρίλη του 1917 στη Ρωσία. Τον Απρίλη του 17 στη Ρωσία, εμφανίστηκαν δύο εξαιρετικά πολιτικοκοινωνικά φαινόμενα, τα οποία εκμεταλλεύτηκε ο Λένιν. (Να ξεκαθαρίσω, ότι ο Λένιν δεν δημιούργησε αυτός αυτά τα φαινόμενα. Ο Λένιν τα εκμεταλλεύτηκε. Τα φαινόμενα δημιουργήθηκαν από αντικειμενικές αιτίες)
Πρώτο, η “Δυαδική Εξουσία”(Δ.Ε.). Ο Λένιν, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΥΑΔΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ζήτησε από τους μπολσεβίκους, να συσπειρωθούν στα σοβιέτ, αντιπαραθετικά στο κοινοβούλιο. Στο δίπολο εξουσίας δηλαδή
που προέκυψε, ο Λένιν ενίσχυσε τον πόλο-σοβιέτ, έναντι του πόλου-κοινοβούλιο, διότι κατάλαβε ότι δραστηριοποιούμενος μέσα σε αυτόν τον πόλο είχε δυνατότητες και ελπίδες να ασκήσει επαναστατική πολιτική.
Δεύτερο, η “Επαναστατική Κατάσταση” (Ε.Κ.).
Ήταν η ευνοϊκή συνθήκη που επέτρεψε στον Λένιν να εφαρμόσει την ταχτική του της συσπείρωσης στα σοβιέτ και από κει να ασκήσει επαναστατική πολιτική. Στον άλλο πόλο, στο κοινοβούλιο, ο Λένιν θα εγκλωβίζονταν στην πολιτική των αστών και θα εξουδετερώνονταν και η Ε.Κ. θα εκτονώνονταν. Στην Ελλάδα τον Μάη του 2012, δεν υπήρχε ούτε Ε.Κ., ούτε Δ.Ε., ώστε το ΚΚΕ να ενισχύσει τον επαναστατικό πόλο και μέσα απ αυτόν να κάνει επαναστατική πολιτική στην οποία με τη σειρά του θα ανταποκρίνονταν ο λαός. Το μόνο που υπήρχε, ήταν το αστικό κοινοβούλιο και οι νόμοι της αστικής εξουσίας και με τους αστούς να μπορούν να κυβερνήσουν και την εργατική τάξη να θέλει να κυβερνηθεί.
Και η εργατική τάξη και τα μεσαία στρώματα αναζητούσαν επίμονα λύση ΕΝΤΟΣ του συστήματος και όχι επαναστατική. Συνεπώς, αν τότε το ΚΚΕ έπαιρνε την εντολή, όπως λες και την περιέφερε, τουλάχιστον ο ΣΥΡΙΖΑ (για να μην πω και άλλα αστικά κόμματα) μέσα στον τυχοδιωκτισμό και την λωποδυσία τους θα δεχόταν τρέχοντας να συνεργαστούν. Ο λαός αυτό θα το εξελάμβανε ότι το ΚΚΕ στα πλαίσια μιας αριστερής (ή πατριωτικής/αντιμνημονιακής) συνεργασίας, μπορεί να δώσει λύση ΕΝΤΟΣ του συστήματος και το ΚΚΕ θα βρισκόταν εγκλωβισμένο στην ίδια του την “αριστερή(πατριωτική) απάτη”, διότι περί απάτης θα επρόκειτο.
Όσον αφορά στο θέμα του αναδασμού της γης όπου το Ανώτατο σοβιέτ νομοθέτησε κόντρα στις θέσεις του Απρίλη, αυτό δεν έγινε για κανέναν άλλο λόγο, παρά προσωρινά, ως ταχτικός ελιγμός, για να αποφύγουν την πείνα λόγω απόκρυψης και καταστροφής αγαθών από την πλευρά των αγροτών. Οι μπολσεβίκοι, δεν μπορούσαν να κρατάνε ανοιχτά τόσα μέτωπα ταυτόχρονα
Στο θέμα της ήττας.
Δεν πιστεύω ότι τα χαμένα μπορούν να επανακτηθούν. Τελεία!
Είπαμε ότι εκείνες οι παροχές, ήταν στα πλαίσια μια Κεϋνσιανής πολιτικής της αστικής τάξης “δια τον φόβον των Ιουδαίων”.
Αν η εργατική τάξη επιμείνει να αναζητά επανάκτηση των απωλειών της μέσα από διαχειριστικά μοντέλα, θα καταλήξει σ έναν νέο μεσαίωνα. Αλλού, σε μια ποιοτικότερη (έναντι του Κεϋνσιανισμού) κοινωνικοοικονομική κατάσταση πρέπει να αναζητήσει τις νίκες και το μέλλον της.
Η διαπίστωση οτι η εργατική τάξη αναζητούσε λύση εντός συστήματος δεν είναι καινούργια, πάντα αυτό γίνεται, αν αφεθεί η εργατική τάξη μόνη της στην αυθόρμητη δράση της αυτό κάνει, μόνο ρεφορμιστικά αιτήματα προβάλλει και όχι επαναστατικά. Όσο για την κατηγορηματικότητά σου οτι τα χαμένα δεν μπορούν να αποκτηθούν θεωρώ οτι έχεις απόλυτο άδικο. Καταρχήν μπορεί στο μέλλον η αστική τάξη προκειμένου να χάσει τα πάντα να δεχτεί να κάνει υποχωρήσεις. Κατά δεύτερο τι λέει πρακτικά αυτή η διαπίστωση; μην αγωνίζεσαι γιατί δεν θα καταφέρεις τίποτα. Έλα να οικοδομήσουμε την Λαϊκή Εξουσία να λύσουμε τα πάντα μιά και καλή. Πως θα πεισθεί όμως ο εργάτης οτι είσαι σε θέση να του λύσεις εσύ τα προβλήματα;
Και κάτι τελευταίο. Όταν λέμε οτι η ήττα μπορεί να αποδειχτεί στρατηγική, αυτό πρακτικά σημαίνει οτι η αστική τάξη αναδιαμορφώνει τα χαρακτηριστικά των εργαζομένων και παρεπόμενα την συνείδησή τους. Ευκαιρειακά και περιστασιακά εργαζόμενοι, πληβείοι στο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, χαμηλής αυτοπεποίθησης, ελάχιστης επαγγελματικής εκπαίδευσης, χωρίς συνείδηση της ταξικής τους υπόστασης. Και όλα αυτά σε μία θάλασσα λούμπεν-υποπρολετάριων. Αν όχι τώρα που έχει ακόμα μορφωτικό επίπεδο και ταξική συνείδηση, ίσως ποτέ!
“Κατά δεύτερο τι λέει πρακτικά αυτή η διαπίστωση; μην αγωνίζεσαι γιατί δεν θα καταφέρεις τίποτα. Έλα να οικοδομήσουμε την Λαϊκή Εξουσία να λύσουμε τα πάντα μιά και καλή.”
Δηλαδή, η οικοδόμηση της Λαϊκής Εξουσίας, δεν χρειάζεται αγώνα? Είναι αγώνας για το τίποτα?
Αν νομίζεις ότι με τις παρούσες συνθήκες, χωρίς την απειλή της ΕΣΣΔ, η αστική τάξη θα κάνει παραχωρήσεις, κα΄νεις λάθος. Να σου θυμίσω και σχετική ανάρτηση εδώ στην “Παντιέρα” όπου οι Μαυροειδής -Μουργής κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα: “Ωστόσο η περίοδος του ¨κοινωνικού συμβολαίου», όπου το κεφάλαιο αφενός μπορούσε να δώσει (ανοδικός κύκλος) και αφετέρου ήταν υποχρεωμένο να δώσει λόγω της επαναστατικής κομμουνιστικής απειλής, έχει παρέλθει ιστορικά”
http://pandiera.gr/%CE%BF-%CF%80-%CE%BC%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%AE%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B3-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-ertopen-%CE%B3%CE%B9/
” Πως θα πεισθεί όμως ο εργάτης οτι είσαι σε θέση να του λύσεις εσύ τα προβλήματα;”
Δεν έχεις καταλάβει καλά. Στο είπα και παραπάνω.
Ο εργάτης πρέπει να καταλάβει ότι τα προβλήματά του θα τα λύσει αυτός ο ίδιος και όχι εγώ γι αυτόν. Αυτό σημαίνει ότι η εργατική τάξη πρέπει να εγκαταλείψει τη νοοτροπία της ανάθεσης.
Και κάτι για την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης : αποκλείεται το τσιπρέικο να δέχονταν σαν κυβερνητικό πρόγραμμα το πρόγραμμα της Λαϊκής εξουσίας με κρατικοποιήσεις οικονομικών μονάδων στρατηγικής σημασίας, με έξοδο από την Ε.Ε. κλπ
Αντι το ΚΚΕ να ψαλίδιζε τις κυβερνητικές προοπτικές θα έπρεπε να διατρανώσει στον ελληνικό λαό την πεποίθησή του ότι μπορεί να τα καταφέρει. Το λιγότερο που θα επιτύγχανε το κόμμα σε κείνη τη φάση θα ήταν να ψαλιδίσει το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούνη ώστε να μην μπορεί να είναι αυτός αξιωματική αντιπολίτευση. Αυτό από μόνο του θα ήταν τεράστια προσφορά του ΚΚΕ προς τον ελληνικό λαό που στενάζει κάτω από την κυβέρνηση αυτών που τον καταπρόδοσαν…
Μένω άναυδος! Σύξυλος!
“Το λιγότερο που θα επιτύγχανε το κόμμα σε κείνη τη φάση θα ήταν να ψαλιδίσει το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούνη ώστε να μην μπορεί να είναι αυτός αξιωματική αντιπολίτευση.”
Και το λες αυτό εσύ, τη στιγμή που ο χώρος σου, τον έσπρωχνε τον Τσίπρα με τα χίλια!!!!
Φαντάσου, λέω φαντάσου(!), το ΚΚΕ να ακολουθούσε τις προτροπές σας…..!!!!
Μα καλά, δεν έχετε λίγο ντροπή?
Απορώ πως άντεξες τόσο χωρίς να προβοκάρεις…
Κυριολεκτικά, δύο από τα κόμματα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πήγαν με τους πρώην υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί και η στελεχάρα του ΝΑΡ ο Παπακωνσταντίνου και θεωρητικός του ολοκληρωτκού καπιταλισμού. Μπορείτε να το αρνείστε όσο θέλετε, αλλά στον αριστερό κόσμο κάνατε καλύτερη δουλειά για τον Τσίπρα και από την Αυγή.
Ξέχασες το άλλο το “καϊνάρι”, τον Δελαστίκ, που δήλωνε και τον δήλωναν για ΝΑΡίτη και στην τηλεόραση οι δημοσιογράφοι τον μπερδέψαν για ΣΥΡΙΖΑίο!
Ξεχάσατε πόσες στελεχάρες (πρώην, σαν τον Παπακωνσταντίνου) του ΚΚΕ είναι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ…
Αυτοί έφυγαν 25+ χρόνια πριν και με θεωρητικές διαφωνίες που απέχουν όσο δεν πάει από τη θεωρία του κόμματος. Το θέμα είναι ότι έφυγαν και κάποιοι που σε σχέση με αυτούς έφυγαν πιο πρόσφατα από το ΝΑΡ (Κοτζιάς, Πολάκης). Ο Παπακωνσταντίνου έφυγε για ένα κόμμα που διαφωνεί στο ότι υπάρχει ολοκλ. καπιταλισμός, ενώ ο Παπακωνσταντίνου έχει γράψει βιβλία για αυτόν και από ό,τι κατάλαβα δε διαφωνούσε σε βασικά ιδεολογικά κομμάτια με το ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ απλώς έλεγε ότι είναι ιστορική στιγμή και πρέπει τώρα να κάνουμε μέτωπο με το Λαφαζάνη και δεν το βλέπετε ρε παιδιά κλπ ωραία…
Εγώ προβοκάρω, ή εσύ που κάνεις την πάπια, με τόση επαναστατική αθωότητα?
Στο Θεό σου, όποιος κι αν είναι. Υπήρχε εκείνη την εποχή κόμμα, συλλογικότητα, οργάνωση, της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, που να μην πίεζε αφόρητα το ΚΚΕ να κάνει μέτωπο με τον ΣΥΡΙΖΑ?
Ακόμα και εισοδισμό προτείνανε και καλά, να μπει το ΚΚΕ σε μέτωπο με τον ΣΥΡΙΖΑ, για να ενισχύσει το “αριστερό ρεύμα” και να αναγκάσει τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει αριστερή πολιτική. Τέτοια “κουφά” και ανεκδιήγητα!
η φετινή συγκέντρωση της ριζοσπαστικής αριστεράς (όσο και οι άλλες συγκετρώσεις) ήταν κάτω από τις περιστάσεις και την επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη και τα φτωχά λαικά στρώματα.
Βρισκόμαστε σε υποχώρηση του κινήματος….αλλά ο γίγας μπορεί και πρέπει να ξυπνήσει.
Απαιτείται κοινη δράση της αντιμνημονιακής, αντι ΕΕ αριστεράς και συσπείρωση όλων των αντικαπιταλιστικών και επαναστατικών δυνάμεων….
ΠΡΟΣ ΓΙΩΡΓΟ ΘΑΛΑΣΣΗ
ΛΕΣ: «Τι λέει ο δάσκαλος; απευθυνόμαστε στα μικροαστικά στρώματα όχι μόνο για να καθοδηγήσουμε αυτά αλλά και να συσπειρώσουμε την εργατική τάξη «στην οποία διοχετεύεται η επιρροή τους » Μένουμε στα σοβιέτ, κάνουμε κριτική και προπαγαν-δίζουμε : όλη η εξουσία στα σοβιέτ (έστω και αν είμαστε ακόμα μειοψηφία).
Τί έκανε στο κοινοβούλιο μετά τις εκλογές του Μάη του 2012 το ΚΚΕ;»
Από που προκύπτει αυτός ο παραλληλισμός των πρώτων μηνών του1917 με το 2012;
Είχαμε σοβιέτ το 2012 και δεν το ξέρω; Ή μήπως είχαμε έστω και ανώριμες πολιτικά μάζες εργατών και αγροτών με τα όπλα στα χέρια το 2012;
Και μια και έπιασε τον Λένιν καλό θα είναι να θυμόμαστε πως διέκρινε τη σοφιστεία από τη διαλεκτική:
«σοφιστική (δηλ. την προβολή της εξωτερικής ομοιότητας διάφορων περιπτώσεων έξω από τη σύνδεση που υπάρχει ανάμεσα στα γεγονότα) με τη διαλεκτική (δηλ. με τη μελέτη όλων των συγκεκριμένων συνθηκών μέσα στις οποίες διαδραματίστηκε και εξελίχθηκε ένα γεγονός)».
Πιστεύεις πραγματικά ότι ο παραλληλισμός που έκανες είναι διαλεκτικός;
Σοβιέτ υπήρχαν το Απρίλη που κυριαρχούνταν από μικροαστούς έτοιμους να λύσουν το πρόβλημα της δυαδικης εξουσίας προς όφελος της αστικής τάξης. Στην Ελλάδα είχαμε μία κυβέρνηση με φιλοδοξίες να κυβερνήσει “επταετία” κατά το ανέκδοτο της εποχής, η οποία όμως δεν κατόρθωσε να κυβερνήσει ούτε επτά μήνες καλά-καλά, τα δύο σκέλη του δικομματισμού βρίσκονταν σε κατάρρευση και ο λαός σε έντονη κινητοποίηση. Θυμήσου οτι οι διαδηλωτές της 7 Φλεβάρη έφτασαν το ένα εκατομμύριο, το Σύνταγμα ήταν γεμάτο και η πορεία ακόμα βρισκόταν στο Πεδίο του Άρεως. Η κατάσταση είχε τα χαρακτηριστικά της προεπαναστατικής κατάστασης. Η αστική τάξη έδειχνε σε αδιέξοδο και με αγωνία έψαχνε τρόπους να επανεδραιώσει την πολιτκή κυριαρχία της. Αν δεν προέκυψαν καταστάσεις δυαδικής εξουσίας οφείλεται στην ανεπάρκεια της οργανωμένης “πρωτοπορείας” της εργατικής τάξης που δεν μπόρεσε να μετασχηματίσει το αυθόρμητο σε οργανωμένο και συνειδητό.
Όσο για τα όπλα, η διαφορά με το ’17 ήταν οτι ο λαός ήταν ήδη οπλισμένος λόγω του παγκοσμίου πολέμου και όχι λόγω μεγαλύτερης μαχητικότητας του ρωσικού λαού.Διαφορές μεταξύ 1917 και 2012 σίγουρα υπήρχαν, το θέμα είναι να αναδείξουμε τις κοινές νομοτέλειες και να τις χειραγωγήσουμε, αυτό είναι η δουλειά του επαναστάτη.
1. Από το Πεδίον του Αρεως έως το Σύνταγμα δεν χωράει πάνω από 80-90 χιλιάδες κόσμο. Και αυτό που σου λέω είναι μετρημένο. Μπορείς να κάνεις και μόνο σου τους υπολογισμούς.
2. Μιλάς για μιας μέρας κινητοποίηση το 2012 και την παραλληλίζεις με τη δημιουργία δυαδικής εξουσίας που λειτουργούσε επί μήνες.
3. Ασχετο το πως είχαν τα όπλα, σε αυτό το σημείο της κουβέντας, σημασία έχει ότι τα είχαν και για αυτό οι συνθήκες είναι εντελώς διαφορετικές. Με το όπλο στο χέρι δε συζητάς αλλά επιβάλλεις.
4. Ποια ήταν τα γεγονότα που σε οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η αστική τάξη ήταν σε αδιέξοδο;
5. Γίνεται να βρίσκεται η αστική τάξη σε αδιέξοδο σε προεπαναστατική κατάσταση;
6. Ποιος είναι ο ορισμός της προεπαναστατικής κατάστασης;
5. Τι σημαίνει χειραγωγώ τη νομοτέλεια;
7. Ποια είναι η οργανωμένη πρωτοπορία της εργατικής τάξης που ήταν ανεπαρκής;
Χαχαχα! “Προ-επαναστατική Κατάσταση” Μέχρι και κεί βάλαμε στάδια?
Όχι κατ ευθείαν Ε.Κ., αλλά προ-Ε.Κ.!
1. Μπράβο ανώνυμε! Επιτέλους ένας σοβαρός άνθρωπος που γράφει την αλήθεια σχετικά με το πόσοι άνθρωποι χωράνε σε αυτές τις λεωφορους. Γιατί μας είχανε σπάσει τα παπάρια διάφοροι απίθανοι τύποι που έλεγαν πως το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ πχ είχε 100.000 άτομα το ’12 και άλλα τέτια φαιδρά (αυτό ισχύει για όλες τις εκτιμήσεις που πατάνε στον αέρα). Πχ, φέτος στην Πρωτομαγιά ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ στην απεργιακή συγκέντρωση στο Μουσείο μάζεψε περίπου 4.000 κόσμο, το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ περίπου 8-9.000 κόσμο και η εργοδοτική ΓΣΕΕ μάζεψε περίπου 1-2.000 κόσμο.
2. Η οργανωμένη πρωτοπορία της εργατικής τάξης, απλά ΔΕΝ υφίσταται. Αυτό που υπάρχει ένα κόμματα της κομμουνιστικής Αριστεράς (πχ ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΝΑΡ κλπ), μικρότερες οργανώσεις, όπως και τμήματα της πολιτικής αναρχίας. Αλλά οργανωμένη πρωτοπορία της εργατικής τάξης την οποία η ίδια η εργατική τάξη να την αναγνωρίζει ως τέτια, δεν υπάρχει, διότι και η ίδια η εργατική τάξη είναι κατακερματισμένη και ιδεολογικά αλλοτριωμένη. Οι πολιτικές δυνάμεις που έχουν αναφορά στην εργατική τάξη, είναι που αποδείχθηκαν ανεπαρκείς την τριετία 2010-2013.
– Δεν μπορέσαμε να συμβάλλουμε αποτελεσματικά στο να οικοδομήσει η εργατική τάξη και ο υπόλοιπος λαός τους δικούς του λαϊκούς και εργατικούς θεσμούς ως αντίπαλο δέος στον κοινοβουλευτισμό.
– Δεν μπορέσαμε να συμβάλλουμε στην αλλαγή των ιδεολογικών και πολιτικών συσχετισμών υπέρ της εργατικής/κομμουνιστικής πολιτικής.
Το μεν ΚΚΕ σνόμπαρε, ελεινολόγησε όλα τα λαϊκά κινήματα της περιόδου, ενώ παράλληλα δεν υποστήριξε ούτε τους εργατικούς αγώνες τους οποίους δεν ελέγχει. Το ΚΚΕ απείχε από αυτά τα λαϊκά κινήματα, περιμένοντας να ωριμάσει ο λαός έτσι!
Η δε ΑΝΤΑΡΣΥΑ παρόλο που γενικά είχε σωστό ταξικό/λαϊκό περιεχόμενο, δεν μπόρεσε να συμβάλλει ούτε και αυτή, παρόλο που συμμετείχε ΚΑΙ ΚΑΛΩΣ ενεργά σε αυτά τα κινήματα.
Πώς γίνεται πάντα να έχετε τη σωστή γραμμή, αλλά να μην παθαίνετε αύξηση το έχετε αναρωτηθεί ποτέ;
Και τι είχε; 4.000 χιλιάδες; Καλά βγάλε κανά μηδενικό γιατί μάλλον μπέρδεψες αυτά που βλέπεις στον ύπνο σου με την πραγματικότητα.
Σωστά, με το όπλο στο χέρι επιβάλεις, δεν ξεπουλάς όπως το ΚΚΕ στη Βάρκιζα. Χειραγωγώ τη νομοτέλεια είναι ελληνικά, βάλτο στο google translate να το μεταφράσει στη γλώσσα σου..
Την εποχή που έγινε η “Βάρκιζα”, στο ΕΑΜ, αλλά και στο ΚΚΕ, βρισκόταν η Σάρα και η Μάρα! (για να στο πω “χοντρά”). Μετώπου ένεκα….! Άτομα που επηρέασαν τις τότε αποφάσεις και αργότερα το κίνημα τους ξέβρασε και αυτοί πέρασαν απέναντι.
Ακριβώς αυτά τα λάθη δεν θέλει να ξανακάνει το ΚΚΕ ακολουθώντας τις προτροπές σας για Μέτωπα και κουραφέξαλα.
Και είναι αισχρό αυτό που κάνεις, να κατηγορείς επιλεκτικά το ΚΚΕ για τη Βάρκιζα και τα λάθη εκείνης της περιόδου, τη στιγμή που μόλις πριν από λίγο πρότεινες να μπει ξανά σε μια ρότα να τα επαναλάβει.
Ώστε, χειραγωγούμε και τις νομοτέλειες, ε?
Τότε, να φτιάξουμε και το αεικίνητο!
Στο ΚΚΕ και στο ΕΑΜ της εθνικής αντίστασης ήταν η σάρα και η μάρα! Τι να πει κανείς;
Το μόνο που μπορεί να πεί είναι οτι τώρα έχουν μείνει στο ΚΚΕ οι εκλεκτοί…αυτοί που βρίζουν και κουνάνε το δάχτυλο στον ελληνικό λαό. Τα ευρωληγούρια!
Το ότι άρχισαν τις Βάρκιζες σημαίνει ότι πάνε τα επιχειρήματα από τον οπορτουνιστή μας και στριμώχτηκε.
Το έβαλα αλλά δεν μου έδωσε τίποτα. Επίσης ούτε στο «προεπαναστατική κατάσταση» μου έδωσε. Μήπως εσύ που τα χρησιμοποιείς ξέρεις να πεις και τι σημαίνουν;
Και μια ερώτηση ακόμα: Ποια είναι η οργανωμένη πρωτοπορία που ήταν ανεπαρκής;
Αν δεν απαντήσεις και τώρα σημαίνει ότι γράφεις για πράγματα τα οποία δεν γνωρίζεις.
O μόνος, που θα μπορούσε να “χειραγωγήσει τη νομοτέλεια” θα ήταν ο Θεός.
Αλλά κάτι κουμούνια μας είπαν πως δεν υπάρχει!
Υπάρχουν όμως μαθητευόμενοι μάγοι, στο τσίρκο!
Ετυμολογία [επεξεργασία]. χειραγωγώ < χείρ + ἄγω (παίρνω κάποιον από το χέρι και τον οδηγώ) …
Η νομοτέλεια στην ανθρώπινη κοινωνία δεν έχει τον ντετερμινισμό της νομοτέλειας της φυρικής.Είναι νομοτελειακό να απελευθερώσει η εργατική τάξη την κοινωνία αλλά μπορεί και να μην την απελευθερώσει ποτέ.
Ο πατέρας μου πάντα έλεγε να φοβάσαι τον άνθρωπο του ενός βιβλίου
“Είναι νομοτελειακό να απελευθερώσει η εργατική τάξη την κοινωνία αλλά μπορεί και να μην την απελευθερώσει ποτέ.”……οπότε …τι ακριβώς είναι η νομοτέλεια στο συγκεκριμένο παράδειγμα, γυιέ του μπαμπά σου;
Είμαστε όλο αυτιά!
Συχνά οι “άνθρωποι των πολλών βιβλίων” καταλήγουν στο “κι έτσι και γκιουβέτσι” και επαίρονται γι αυτό! Αυτά παθαίνεις, άμα δε “γιγνώσκεις α αναγιγνώσκεις” (Απόστολος Παύλος, όπως μόνο ένας άθεος μπορεί να τον γνωρίζει).
Οι αναγνώστες των “πολλών βιβλίων”, δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν ένα απλό λάθος τους.
μπορεί να γίνει πυρηνικός πόλεμος…
εάν καθοδηγώ τη νομοτέλεια όπως εγώ θέλω τότε τι νομοτέλεια είναι; Για παράδειγμα, μπορεί να κάνω ότι θέλω τη νομοτέλεια περί αντιστοίχησης παραγωγικών δυνάμων και παραγωγικών σχέσεων. Μήπως τελικά αυτό που θέλεις να πεις είναι ότι γνωρίζω τη νομοτέλεια και τις επιλογές που μου δίνει προκειμένου να τις αξιοποιήσω εφόσον μου το επιτρέπει;
Παράδειγμα: θέλω να πετάξω αλλά δεν μπορώ γιατί δεν μου το επιτρέπουν οι νόμοι της φυσικής. Η γνώση όμως αυτών των νόμων μου δίνουν τη δυνατότητα να φτιάξω κάτι, όπως ένα αεροπλάνο, προκειμένου να πετάξω εκμεταλλευόμενος ακριβώς αυτούς τους νόμους. Φυσικά δεν θα μπορούσα να πετάξω ποτέ αν δεν μου το επέτραπαν οι νόμοι της φυσικής με οποιδήποτε τρόπο.
Από εκεί και πέρα: Ακόμα δεν έχεις απαντήσει για ποιον μιλάς όταν λες «η οργανωμένη πρωτοπορία ήταν ανεπαρκής».
Αν υπάρχει καλή πίστη (και όχι προσβλητικό ύφος) σίγουρα μπορεί να καταλάβει κανείς τον συνομιλητή του.
Οργανωμένη πρωτοπορία θεωρώ όλες τις οργανώσεις με αναφορά στην κομμουνιστική πρακτική και θεωρία, οργανώσεις που είχαν οργανωτική και πολιτική εμπειρία και πρόσβαση στο μαζικό-εργατικό κίνημα αλλά δεν τα αξιοποίησαν.Οργανώσεις με καταβολές από το ενιαίο ΚΚΕ και που διαφοροποιήθηκαν με τις αλλεπάλληλες διασπάσεις είτε προπολεμικά (τροτσκιστές) είτε μεταπολεμικά (μαοϊκοί) είτε πιό πρόσφατα μετά τη λεγκαλιστική στροφή του ΚΚΕ . Σίγουρα πάντως δεν εννοώ οργανώσεις με αριστερή-σοσιαλδημοκρατική αναφορά. Με λύπη κατάλαβα οτι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλες οι οργανώσεις που περιέγραψα είναι ενσωματωμένες στον αστικό κοινοβουλευτισμό, ακόμα και οι πιό αμελητέες. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει καλά τη δουλειά του ακριβώς λόγω των επιπλέον δεσμών που διατηρούσε (και διατηρεί σε κάποιο βαθμό) με πολλά στελέχη αυτών των δυνάμεων.