.
.

Παντιέρα, ιστότοπος αντικαπιταλιστικής ενημέρωσης

.


Η Βενεζουέλα και οι εχθροί της κριτικής σκέψης


(Μια απάντηση στο αντιτροτσκιστικό παραλήρημα του Θανάση Τσιριγώτη)

Μάνος Σκούφογλου*

Σε πρόσφατο άρθρο του με τίτλο «Η Βενεζουέλα και οι ‘φίλοι’ της», το οποίο μάλιστα φρόντισε να διακινήσει και σε συνδικαλιστικές λίστες, ο Θανάσης Τσιριγώτης, στέλεχος του Μ-Λ ΚΚΕ, αναβιώνει τη θλιβερή σταλινική παράδοση της χυδαιολογίας. Με αφορμή τη στάση μιας συγκεκριμένης οργάνωσης στη Βενεζουέλα (πιθανότατα εννοεί τη Marea Socialista, παρότι δεν την κατονομάζει), την οποία μάλιστα διαστρεβλώνει, επιτίθεται λασπολογώντας όλο το τροτσκιστικό ρεύμα. Καταλογίζει στους τροτσκιστές ότι παίζουν τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου και τελικά του Εφιάλτη, γιατί είναι «αντικειμενικά» με τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές, γιατί έτσι πάντα έκαναν.

Ο Θανάσης Τσιριγώτης πιθανώς δεν γνωρίζει, ή αποσιωπεί συνειδητά, το γεγονός ότι οι πολυάριθμες τροτσκιστικές οργανώσεις της Λατινικής Αμερικής πρωτοστατούν παντού στο κίνημα ενάντια στην σχεδιαζόμενη ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Βενεζουέλα. Στην ίδια τη Βενεζουέλα, οι τροτσκιστές τάσσονται με σαφήνεια ενάντια στο αμερικανοκίνητο πραξικόπημα, και αυτό ισχύει ακόμα και για την οργάνωση την οποία αναφέρει, παρότι η συγκεκριμένη έχει αποχωρήσει από τον συνασπισμό οργανώσεων που στηρίζουν την κυβέρνηση Μαδούρο (ενώ άλλες τροτσκιστικές οργανώσεις παραμένουν σε αυτόν) και παρότι χρησιμοποιεί συνθήματα τα οποία θεωρούμε λανθασμένα. Στις ΗΠΑ, τροτσκιστικές οργανώσεις πρωταγωνιστούν στις κινητοποιήσεις για να αποτραπεί η αμερικάνικη επέμβαση. Ίσως ο Θανάσης Τσιριγώτης, αντί να συκοφαντεί τους άλλους, θα πρέπει να σκεφτεί γιατί σε καμία από τις παραπάνω περιπτώσεις το δικό του ρεύμα δεν παίζει κανέναν ουσιαστικό ρόλο.

Το πρόβλημα του Θανάση Τσιριγώτη είναι ότι στο μυαλό του ο αγώνας ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση δεν μπορεί να συνυπάρχει με την κριτική στην κυβέρνηση Μαδούρο. Προφανώς μια πολιτική ίσων αποστάσεων θα ήταν εγκληματική, ωστόσο κριτική δεν σημαίνει ίσες αποστάσεις – σημαίνει να κατανοεί κανείς ότι η άρνηση της κυβέρνησης Μαδούρο να έρθει σε ολοκληρωτική ρήξη με τον ιμπεριαλισμό, τις πολυεθνικές και το καπιταλιστικό σύστημα έχουν κάνει τη χώρα πιο ευάλωτη σε ένα αντεπαναστατικό πραξικόπημα. Φαίνεται ότι αυτό είναι ακατανόητο για τη σταλινική παράδοση, που λειτουργεί πάντα με τη λογική «τώρα αντιιμπεριαλισμός, και ο σοσιαλισμός αναβάλλεται για ένα απροσδιόριστο μέλλον».

Για τον Θανάση Τσιριγώτη, αν έχεις φίλους τροτσκιστές ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τότε «μαύρο φίδι που σε έφαγε». Δεν θα έλεγε το ίδιο ο αλγερινός λαός, όταν οι τροτσκιστές στήριζαν με κάθε μέσο το κίνημα της ανεξαρτησίας της Aλγερίας, ενώ οι Γάλλοι σταλινικοί συμμετείχαν στην ιμπεριαλιστική καταστολή. Δεν θα έλεγε το ίδιο ο βιετναμέζικος λαός, όταν οι τροτσκιστές έδιναν τη ζωή τους στο απελευθερωτικό κίνημα της Ινδοκίνας, ενώ οι Γάλλοι σταλινικοί συντάσσονταν με την αποικιοκρατία και οι ντόπιοι σταλινικοί χαιρετούσαν την έλευση των βρετανικών στρατευμάτων. Δεν θα έλεγαν το ίδιο τα αντιιμπεριαλιστικά κινήματα από την Αργεντινή και τη Βολιβία μέχρι τη Σρι Λάνκα, όπου οι τροτσκιστές συμμετείχαν στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Δεν θα έλεγαν το ίδιο όσοι είχαν γνωρίσει τη συνεισφορά των τροτσκιστών στους αγώνες ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ, στη Γαλλία (όπου οι τροτσκιστές ήταν οι μόνοι που στήριζαν άνευ όρων το Βιετνάμ, παρά τις εκκαθαρίσεις της κυβέρνησης Χο Τσι Μινχ εναντίον των τροτσκιστών ηρώων της απελευθέρωσης), την Αγγλία, τις ΗΠΑ και πολλές άλλες χώρες, τη στιγμή που τόσες και τόσες μαοϊκές οργανώσεις δίσταζαν να στηρίξουν το κίνημα διότι το Βιετνάμ ήταν με την ΕΣΣΔ στη σύγκρουσή της με την Κίνα.

Με την ευκαιρία, ο Θανάσης Τσιριγώτης επαναφέρει τον παλιό άθλιο μύθο για τους προδότες «χιτλεροτροτσκιστές» στο Β’ΠΠ. Σήμερα μπορεί να πρόκειται απλώς για γραφικότητα, εκείνη την εποχή όμως η συκοφαντία αυτή αποτέλεσε τη βάση για τη δολοφονία δεκάδων τροτσκιστών από τον σταλινικό μηχανισμό, με τον ίδιο τρόπο που στην ΕΣΣΔ του Στάλιν παρόμοιες συκοφαντίες υποστήριξαν την παράνοια των δικών της Μόσχας και την εκτέλεση χιλιάδων παλιών μπολσεβίκων, περιλαμβανομένης της μεγάλης πλειοψηφίας της ΚΕ του κόμματος την εποχή της Οκτωβριανής Επανάστασης. Και πάλι, ο Τσιριγώτης χρεώνει σε όλο τον τροτσκισμό τη σεκταριστική στάση που τήρησε απέναντι στο ΕΑΜ μια συγκεκριμένη τάση, την οποία στάση επίσης διαστρεβλώνει. Αν η προδοσία των τροτσκιστών είναι ότι μοίραζαν προκηρύξεις σε γερμανούς στρατιώτες, τότε εξίσου προδοτικό ήταν και το ΕΑΜ, που έκανε το ίδιο σε αρκετές περιπτώσεις. Μπορούμε να κάνουμε την κριτική μας στον σεκταρισμό μιας τάσης του ελληνικού τροτσκισμού απέναντι στο κίνημα της ένοπλης αντίστασης. Αναρωτιόμαστε όμως εάν το ρεύμα του Τσιριγώτη έχει κάνει τη δική του αυτοκριτική για τις συμφωνίες του Λιβάνου, της Καζέρτας και της Βάρκιζας, ή για τα χειροκροτήματα του σταλινικού τότε ΚΚΕ (πριν έρθει ο «ρεβιζιονισμός» του 1956) στον «απελευθερωτή» αγγλικό στόλο το 1944, όταν οι τροτσκιστές προειδοποιούσαν ότι πρόκειται για αλλαγή ιμπεριαλιστικής φρουράς.

Ο Θανάσης Τσιριγώτης αναφέρεται ακόμα στο πρόσφατο φόρουμ για τη Βενεζουέλα που οργανώθηκε στην ΑΣΟΕΕ, κάνοντας έναν συλλογισμό που είναι δύσκολο να κατανοήσει κάποιος με τα συμβατικά επίπεδα ευφυίας. Υποθέτω πως εννοεί ότι, αφού μια τροτσκιστική οργάνωση στη Βενεζουέλα έχει αμφισβητούμενη τοποθέτηση, αυτό ισχύει και για όλους τους τροτσκιστές, κι αφού στο φόρουμ συμμετείχαν και τροτσκιστές, ήταν λογικό να μην έχει κόσμο, παρότι και οι τροτσκιστές και όλο το φόρουμ προέταξαν ως βασικό σύνθημα το «κάτω τα χέρια από τη Βενεζουέλα» και την καταδίκη του πραξικοπήματος και της σχεδιαζόμενης ιμπεριαλιστικής επέμβασης. Έπειτα, βέβαια, φαίνεται να χρεώνει την αποτυχία στο γεγονός ότι μια άλλη τροτσκιστική οργάνωση κατά τη γνώμη του δεν ασχολείται με το θέμα. Συμπεραίνουμε ότι για τον Τσιριγώτη, το φόρουμ δεν πήγε καλά διότι αφενός πήγαν τροτσκιστές, αφετέρου δεν πήγαν τροτσκιστές.

Από την πολύχρονη εμπειρία του, ο Θανάσης Τσιριγώτης θα έπρεπε να γνωρίζει ότι οι κομμουνιστικές και επαναστατικές οργανώσεις έχουν δύσκολα και πολυσύνθετα καθήκοντα σε καταστάσεις όπου οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις συνυπάρχουν με γραφειοκρατικές κυβερνήσεις. Κάποιες οργανώσεις δεν θα βρουν τη σωστή ισορροπία, όπως σίγουρα δεν έκανε το δικό του ρεύμα την εποχή της ύστερης μαοϊκής θεωρίας των Τριών Κόσμων, όταν και η οργάνωση του Τσιριγώτη διαλαλούσε ότι η Σοβιετική Ένωση είναι χειρότερος εχθρός από τις ΗΠΑ, και σίγουρα από τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό. Οι συκοφαντίες για προδότες, εφιάλτες και συνεργάτες του ιμπεριαλισμού, όμως, δηλητηριάζουν το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα και ακρωτηριάζουν τη δυνατότητά του να συζητά πολιτικά στο εσωτερικό του. Εάν οι τροτσκιστές είναι προδότες, άλλωστε, τότε ο Θανάσης Τσιριγώτης θα πρέπει να εξηγήσει γιατί συνεργάζεται με προδότες και πράκτορες του ιμπεριαλισμού στη συνδικαλιστική του παράταξη.

Μάνος Σκούφογλου
Μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος

image_pdfΛήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης


Κριτικές - Συζήτηση

Βαθμολογία Αναγνωστών: 64.00% ( 5
Συμμετοχές )



17 σχόλια στο “Η Βενεζουέλα και οι εχθροί της κριτικής σκέψης

  1. Γιώργος Λυγκουνάκης

    Κατάλαβες Κώστα γιατί λέω ότι κάποιοι άνθρωποι πρέπει να πάνε σπίτια τους πριν γυρίσουμε οριστικά σελίδα;
    https://www.prologos.gr/%ce%b7-%ce%b2%ce%b5%ce%bd%ce%b5%ce%b6%ce%bf%cf%85%ce%ad%ce%bb%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf%ce%b9-%cf%86%ce%af%ce%bb%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%b7%cf%82/

    Και μετά αυτοί οι άνθρωποι σχολιάζουν άλλους για “ψεκασμένους”.

    Reply
    1. Κώστας

      Όχι Γιώργο δεν κατάλαβα, εξήγησε μου αναλυτικότερα αν θες. Ποιοι να πάνε σπίτια τους ? Το ΜΛ ΚΚΕ, σχόλιο του site του οποίου σχολιάζεις ή οι ισοποστασάκηδες που σύμφωνα με το σχόλιο του ΜΛ ΚΚΕ έχουν κακή στάση στην Βενεζουέλα ? Τα άλματα που κάνει με το ΣΕΚ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την κατοχή κλπ είναι για γέλια και επίσης δεν ισχύει πως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι απούσα Αυτό που ξέρω εγώ είναι πως την Παρασκευή το ΜΛ ΚΚΕ έκανε στο στέκι δικιά του εκδήλωση για το θέμα ταυτόχρονα με την άλλη των οργανώσεων

      Το επαναφέρεις συνέχεια και φοβάμαι πως με έχεις παρεξηγήσει Είμαι με την εναλλαγή, την λογοδοσία, την ανακλητότητα και την αιρετότητα, τις περιορισμένες θητείες την υποχρεωτική συνδικαλιστική -κοινωνική-ακτιβίστικη δράση κάθε στελέχους της αριστεράς και το να βγαίνουν μπροστά νέες γενιές.

      Δεν θέλω και να τα απολυτοποιούμε τα πράγματα όμως. Δεν τον στηρίζω γενικά αλλά στις ΗΠΑ πχ σε ένα πολύ δύσκολο πολιτικό σύστημα την μεγαλύτερη σχέση με την νεολαία εδώ και δεκαετίες την έχει ένας τύπος που πάει για 80 χρονών.

      Την κοινωνική γείωση πρέπει να ψάχνουμε. Πχ αν με ρωτήσεις αν θέλω σε ένα ψηφοδέλτιο δημοτικής κίνησης 55ρηδες εργαζόμενους συνδικαλιστές, αγωνιστές του αντιφασισμού, της αλληλεγγύης του περιβάλλοντος και των ελεύθερων χώρων ή 30ρηδες στελεχάρες από το πρωί μέχρι το βράδυ στις συσκέψεις της αριστεράς και την τσιγαρίλα των αμφιθεάτρων του θα σου πω το πρώτο.

      Κώστας

      Reply
      1. Γιώργος Λυγκουνάκης

        Όχι μαν μου, δε σ’έχω παρεξηγήσει, απλώς συνεχίζω τη κουβέντα, δεν υπονοώ κάτι. Εντάξει εγώ πιστεύω και λίγο στη φυσική ηγεσία, αλλά δεν θα τα χαλάσουμε εκεί.

        Στον Σάντερς αναφέρεσαι; Δε πιστεύω σε αυτά σόρρυ. Ούτε στον Κόρμπιν, ούτε στο Μελανσόν. Θα μου πεις στήριζες Τσοβόλα. Αλλά μεγέθη τα ελληνικά και άλλωστε ποτέ δε σκέφτηκα ότι θα πάμε μπροστά οι ίδιοι, αν δεν υπήρχε η συνεργασία με το ΚΚΕ μπορεί να μην ασχολιόμουνα. Για την ακρίβεια θα ήθελα να έχουν έρθει και οι εξ’ αριστερών του ΚΚΕ στη συνεργασία και να την έχουμε εμβαθύνει από τότε.

        Αναφέρομαι σε όποιον συμπεριφέρεται και απευθύνεται με αυτή την απαξίωση σε ανθρώπους με τους οποίους, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχει συμπορευτεί και οι περιπτώσεις αυτές είναι ουκ ‘ολίγες. Δεν είναι απαραίτητο βέβαια η έλλειψη σεβασμού να είναι τόσο καραμπινάτη. Όταν για παράδειγμα, όπως συμπεραίνω, το ΝΑΡ καλεί σε φόρουμ για τη Βενεζουέλα κάνοντας προσπέραση από τα δεξιά στο Κορδάτο ο οποίος είχε πάρει πρωτοβουλία πρώτος, αλλά ο Κορδάτος λίγο πριν έκανε προσπέραση από τα δεξιά στο ΝΑΡ καλώντας σε φόρουμ για νέο κομμουνιστικό φορέα ενώ το ΝΑΡ είχε πάρει τη πρωτοβουλία πρώτο, ε, αυτά βλέπω και κουλαίνομαι, και υποθέτω δεν είμαι ο μόνος.

        Όπως βλέπεις δε το θέτω πάνω σε πολιτικές θέσεις, αλλά πάνω σε ζητήματα πολιτικής πρακτικής. Θεωρώ τις πολιτικές διαφορές θεμιτές και υγιείς και θα ανησυχούσα αν δεν υπήρχανε. Αλλά δεν θεωρώ αυτή τη κατάντια όσον αφορά ανθρώπινες στάσεις ούτε θεμιτή ούτε υγιή. Και πραγματικά θεωρώ ότι οι 30ρηδες στελεχάρες που ξημερωθήκαμε από το πρωί μέχρι το βράδυ στις συσκέψεις της αριστεράς και την τσιγαρίλα των αμφιθεάτρων, αν μη τι άλλο, έχουμε μάθει να φερόμαστε λίγο καλύτερα.

        Reply
        1. Κώστας

          Γιώργο ή θα αρχίσεις να διαβάζεις αυτά που λέω ή δεν θα μου απευθύνεσαι. Αυτό περί Σάντερς. Το γιατανάκι που φτιάχνεις με Σάντερς, Μελανσόν, Κόρμπιν και Τσοβόλα πετώντας απο ανάμεσα σε εποχές και κοινωνικούς σχηματισμούς και, κάτι πολύ σοβαρό, προσωπική σοβαρότητα των ανθρώπων που αναφέρεις δεν μας βοηθάει να πούμε κάτι κρουστικό και χρήσιμο.

          Τα άλλα που λες για τον Κορδάτο και το ΝΑΡ και το τι καλό πράγμα που είναι τα στελέχη που δεν παρεμβαίνουν πουθενά αλλά μόνο συσκέπτονται μεταξύ τους δεν τα καταλαβαίνω και αν σου ζητήσω να μου τα εξηγήσεις κατά την προσφιλή σου συνήθεια θα πεις πάλι κάτι άλλο από αυτό που σε ρωτάω οπότε άστο χέστο

          Κώστας

        2. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Είναι προφανές ότι μέσα μου δε τους συγκρίνω. Στις περιπτώσεις Σάντερς, Μελανσόν, Κόρμπιν μιλάμε για καραμπινάτους αχυράνθρωπους του 1%.

          Για να στο κάνω λιανά μπας και καταλάβεις. Ο καθένας μπορεί να καταλάβει στα καλέσματα του ΠΑΚΣ, της Επιτροπής για τη Βενεζουέλα και τώρα στο κάλεσμα των 5 οργανώσεων ποιανού πρωτοβουλία ήτανε. Επίσης ο καθένας καταλαβαίνει ποια ομάδα ανθρώπων διαφημίζει το συγγραφικό της έργο πίσω από το Κορδάτο, όχι ότι αυτό είναι κακό, και πολλοί το κάνουν, ανάμεσα τους και ένας της ΑΡΑΝ καθώς κι ένας λαλίστατος πρώην ΝΑΡ που τα τελευταία χρόνια αγκυροβόλησε στη ΛΑΕ.

          Οι όποιες διαφορές των Κορδάτου/Εργατικού με το ΝΑΡ, ή των ΑΡΑΝ/ΑΡΑΣ με το ΝΑΡ, ή αν θες του ΣΕΚ με το ΝΑΡ, ή του ΕΕΚ με την ΟΚΔΕ, ή του Μ-Λ ΚΚΕ με το ΚΚΕ (μ-λ) δεν ενδιαφέρουν κανέναν πέρα από κουτσομπολιό ή, και αυτό είναι το θετικό, ως αφορμή για επιστημονική μελέτη, αλλά ως εκεί.

          Τώρα αν εσύ θεωρείς παρέμβαση, για να γυρίσω στην αρχή, ένα κείμενο το οποίο λασπώνει έναν ολόκληρο πολιτικό χώρο με πάμπολλα παρακλάδια, ως λαμόγια και προδότες, εγώ αυτό ακριβώς το λέω κατάντια.

        3. Σ.Τ.

          Δεν λέει κάπου για λαμόγια. Η ίδια η λέξη τροτσκιστής είναι (αυταποδεικτα ) η μεγαλύτερη όνειδος η υψηστη αμαρτία! Δεν χρειάζεται να είναι και λαμόγια (δεν αποκλείεται βέβαια).

          Όταν πιστεύεις τον Στάλιν σαν θεό, όταν θεωρείς αλάνθαστο έναν άνθρωπο που χαρακτηρίζεται από μισάνθρωπια, κυρίως για τους πλούσιους, όταν ήταν νέος, αλλά αργότερα για ολους, που οργάνωσε το μεγαλύτερο κυνήγι μαγισσών στην ιστορία, η λογική πάει περίπατο.

        4. Κώστας

          Τέλεια, από τους 4 σου αρέσει ο πιο αναξιόπιστος και ασόβαρος. Πάλι τον Κουτσομήτρα πήραμε που έλεγε και μια διαφήμιση και που εκτός από Κουτσομήτρας είναι αυτός στους 4 με την πιο μακρόχρονη συμμετοχή σε αντιλαϊκές σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις.

          Συνεχίζεις να μην διαβάζεις αυτά που λέω, έχω ήδη πει πως διαφωνώ με το σχόλιο του Τσιριγώτη

          Βρε Γιώργο κόψε τα μυστήρια ,και τα ο καθενας καταλαβαίνει, και τα ξέρω από μέσα και όλα αυτά. Ποιος είναι από πίσω από τις 5 οργανώσεις τον ΠΑΚΣ κλπ και δεν το ξέρω εγώ που συμμετέχω σε αυτά ? Ποιο συγγραφικό έργο ? Ποιο μέλος της ΑΡΑΝ διαφημίζει βιβλία ? Ποιος πρώην ΝΑΡ πήγε στην ΛΑΕ και διαφημίζει βιβλία ? Κάνε τις αποκαλύψεις επιτέλους

          Κώστας

        5. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Δε μιλάω για μυστήρια. Θεωρώ πως άνθρωποι σα το Δ. Καλτσώνη, το Π. Σωτήρη και το Π. Παπακωνσταντίνου, ή και το Ν. Μπογιόπουλο αν θες, έχουν κάνει καλή διαφημισούλα μέσα από όλη αυτή την ιστορία.

          Δεν είναι ανέντιμο να πουλάς βιβλία, ούτε αθέμιτο μέσα στο καπιταλισμό, αλλά δεν εκτιμώ κιόλας το να αξιοποιείς τη θέση σου σαν ακαδημαϊκός ή σα δημοσιογράφος προς τέτοια κατεύθυνση τη στιγμή που κόσμος φουντάρει από τα μπαλκόνια.

          Πες με κολλημένο, αλλά δεν τους έχω διαβάσει και ούτε θα τους διαβάσω μέχρι να τα μοιράσουν τσάμπα σε pdf. Και ούτε φυσικά με πείθουν πολιτικά, χωρίς αυτό να ακυρώνει τους αγώνες τους. Άλλο το’να κι άλλο τ’άλλο.

          Άλλωστε το κάνει και το ΚΚΕ ως κόμμα στις εκδόσεις του, αγοράστε το τάδε βιβλίο θέσεων, το δείνα βιβλίο ιστορίας και πάει λέγοντας.

          Για να είμαι έντιμος απέναντι τους, ο μ-λ χώρος δε το κάνει. Και ούτε και το ΝΑΡ και οι συν αυτώ θεωρώ ότι το κάνουν. Και αυτό κάνει μια διαφορά για μένα.

        6. Κώστας

          Πες μου ένα βιβλιαράκι του Παναγιώτη Σωτήρη το οποίο μάλιστα το έχει πουλήσει μέσα από την προβολή του μέσα από “όλη αυτή την ιστορία”

          Δεν έχει μεγάλη αξία όμως αν ο ένας στους 3 από αυτούς που είπες δεν γράφει καν βιβλία, και οι άλλοι 2 καθ όλα έντιμοι και αγωνιστές είναι.

          Θα έπρεπε να ντρέπεσαι να λες πως σύντροφοι βγάζουν λεφτά ενω κόσμος πηδάει από τα μπαλκόνια, τέλος κάθε συζήτηση μαζί σου.

          Κώστας

        7. Γιώργος Λυγκουνάκης

          http://www.biblionet.gr/author/36194/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A3%CF%89%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82
          Αυτό εδώ τι είναι; Αν είναι άλλος ανακαλώ και ζητώ συγγνώμη.

          Όσο για τους άλλους δύο συγγραφείς:
          https://www.politeianet.gr/sygrafeas/papakonstantinou-petros-34256
          http://www.kordatos.org/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%BA%CE%AE/tabid/4213/Post/29254/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7-%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CF%84%CF%83%CF%8E%CE%BD%CE%B7-%CE%A4%CE%BF-%CE%B4%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B5%CE%BA%CE%B4-%CE%9E%CE%B9%CF%86%CE%B1%CF%81%CE%AC%CF%82

          Εξ’όσων γνωρίζω λοιπόν δεν είπα κάτι που δεν ισχύει και φυσικά δε ντρέπομαι. Δεν είπα ότι δεν είναι έντιμοι και αγωνιστές. Αλλά ναι, κάνουν διαφήμιση (δε ξέρω αν βγάζουν και δε με νοιάζει) και αυτοί και άλλοι την ώρα που κόσμος πηδάει από τα μπαλκόνια. Ειδικά την ώρα που έχουν μια καλή δουλειά την εποχή που στη πιάτσα νέος δε βγάζει πάνω 7-8 κατοστάρικα, και κοινωνική αναγνώριση ήδη. Αλλά φυσικά εσύ είσαι “αριστερός”. Δε σε αγγίζουν όλα αυτά.

        8. Left G700

          Γιώργο, παραλογίζεσαι σε πολύ μεγάλο βαθμό. Είναι φανερό ότι έχεις κάποιο άχτι για την Αριστερά γενικώς, δεν εισαι ο μόνος, αν και οι λόγοι ποικίλουν, δεν τα ‘χουν όλοι με την Αριστερά για τους ίδιους λόγους. Αλλά όχι κι έτσι. Δηλαδή όλοι όσοι έχουν εμπλακεί από χρόνια, από φοιτητές, με την Αριστερά και έχουν αποδεδειγμενα πολιτική δράση το έκαναν για να διαφημίσουν τα βιβλία που έβγαλαν μετά από χρόνια και χρόνια; Λίγος αυτοέλεγχος δεν βλάπτει. Άκου που σου λέω και δεν θα πάει χαμενο το όποιο δίκιο έχεις αλλού.

        9. Κώστας

          Α ναι, ξεπούλησε η εξαντλημένη από χρόνια νομίζω διδακτορική του διατριβή, πάλι νομίζω, πάνω στον Αλτουσέρ, από εκδόσεις που νομίζω κλείσανε, και κάτι σχολικά βοηθήματα, επειδή το 2018 ιδρύθηκε ο ΠΑΚΣ.

          Τώρα μίλησες λογικά.

          Κώστας

        10. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Κώστα έστω. Ανακαλώ και ζητώ συγγνώμη για το Π.Σωτήρη.

          Λεφτ του συνεχίζω με καλή διάθεση μια συζήτηση που πάλι με καλή διάθεση είχα ξεκινήσει αλλού, κάτω από ένα θέμα που μπορεί να είναι ελάχιστο (κείμενο Τσιριγώτη) αλλά έχει ένα σημείο τεράστιας πρόκλησης όταν γίνεται στο όνομα της όποιας “Αριστεράς” και ο άνθρωπος με πάει στα όρια θεωρώντας ότι τον στοχοποιώ ίσως για κάποιο λόγο.

          Κώστα προσπαθείς με απολίτικο τρόπο να προσωποποιήσεις αυτά που λέω δήθεν εναντίον κάποιων για να αποπροσανατολίσεις τα πολιτικά ζητήματα που θέτω και που φυσικά δεν είναι τα όποια έσοδα του καθενός από τις πωλήσεις των βιβλίων του λες και θα πλουτίσει από αυτά.
          α. Είναι πρόκληση όταν η Ελλάδα πεθαίνει να βαθαίνει αυτός ο πόλεμος χαρτούρας με θέσεις και αντιθέσεις για να αναδεικνύονται πρόσωπα μέσω αυτού.
          β. Είναι πρόκληση όταν στο όνομα του “σοσιαλισμού-κομμουνισμού” γίνεται τέτοια επένδυση στα πνευματικά δικαιώματα, έναν από τους πυλώνες του σύγχρονου καπιταλισμού.

        11. πικάπα

          Ας ξεκινήσουμε αλλιώς, με το παράδειγμα του ΚΚΕ. Ούτε πολλά βιβλιαράκια διαφόρων εκδίδονται, ούτε τόσα πάμπολλα “ιστορικά στελέχη” φαίνονται. Ωστόσο η σχετική διαχρονική toy επιτυχία (σε σχέση με το χωριό των υπερ-χρονιζόντων πια θραυσμάτων, αλλά και σχετικά με τα ΚΚ άλλων χωρών) δεν μπορεί να μην οφείλεται στη σχετικά επιτυχή θεωρητική του συγκρότηση. Δεν εξηγείται αλλιώς. Δεν είναι δυνατόν 5 μυαλά να σκέφτονται και να κρατούν το μαγαζί μόνο με τη σφραγίδα, όπως νομίζουν κάποιοι. Ούτε και οι πρώτες φίρμες είναι, καθώς οι πιο φερέλπιδες αποχωρούν κάθε τόσο. Και από σφραγίδες, αλλού είχαν καλύτερες..
          Ποτέ δε γνώρισα από πρώτο χέρι, αλλά θεωρώ δεδομένο πως υπάρχει πίσω μια συστηματική συλλογική διανόηση όσο και αξιοποίηση δυναμικού και όχι μόνο συλλογική δράση. Με μειωμένη βιβλιογραφία ίσως, μειωμένους βαθμούς ελευθερίας πιθανώς, πεπερασμένες δυνατότητες προφανώς. Ωστόσο αποπνέει σχετικό σεβασμό που δεν είναι τυχαίος. Κριτής δεν είναι το δικό μας γούστο, αλλά τα υλικά δεδομένα..(μεταξύ αυτών και τα πολλά άλλα άσχετα ημών υποκείμενα).
          Από την άλλη, η λειτουργία των λοιπών μπορεί περιληπτικά να χαρακτηριστεί ως φιλελεύθερη, ελεύθερης αγοράς. (Θα χρειαζόταν να γράψω σεντόνια,για να δώσω το απαιτούμενο τρίπτυχο περιγραφή-ερμηνεία-πρόγνωση, αλλά μωρέ δεν θα τα διάβαζα ούτε κι εγώ με την ανάλογη υπομονή που διαβάζω σχετικά ανούσιες ταυτολογίες σε πολλές δημοσιεύεις “ιστορικών στελεχών”) Σίγουρα δεν είναι πάντως λειτουργία συνεταιρισμένων ελεύθερων παραγωγών, ούτε και βέβαια είναι κατάργηση της διαίρεσης μεταξύ “διανοητικής και χειρωνακτικής εργασίας” εντός κάποιου θραύσματος. ερασιτεχνών
          Σε συνθήκες καπιταλισμού δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Ο μόνος τρόπος να υπάρξει σχετικά αξιοπρεπής όσο και αποτελεσματική συλλογική διανόηση και πράξη, χωρίς δυσανάλογα φρου-φρου, είναι εντός ενός πολιτικού υποκειμένου που θα έχει τις ικανές ποσότητες και ποιότητες ώστε να στηρίξει τέτοιες συλλογικές (όχι παρεϊστικες) φιλοδοξίες. Προφανώς και η επαγγελματική κατοχύρωση κάποιων ρόλων θα ήταν ένα προαπαιτούμενο, μεταξύ πολλών άλλων σημαντικότερων οργανωτικών συνθηκών.

          Από κει και πέρα πολλά μπορεί να πει κανείς, αλλά πλιζ σε υλική βάση και όχι ιδεαλιστική. Συμπαθειών ή μη – ή πάλι τα δακρύβρεκτα ¨εγώ ταύτισα τη ζωή μου με το κίνημα”, γιατί ο άσχετος θα σου πει: “αν σου κάνει καλό, καλά έκανες – αλλά εμένα δε με νοιάζει και καλό δεν είδα!”.
          Περιληπτικά, οι θεωρητικές προσπάθειες και οι “διακρίσεις” εντός του χωριού των θραυσμάτων γίνονται σε ένα κλειστό κ αναπόφευκτα δημοσιοσχεσίτικο σύστημα με όλα τα αρνητικά που αυτό έχει. Όχι μόνο προσώπων, αλλά κυρίως κλειστό όσον αφορά τα ερωτήματα που αξιολογούνται ότι οφείλουν να απαντηθούν. Αναπτύσσονται έτσι τα “κορακίστικα” που ως αναμενόμενο είναι αδιάφορα και αναποτελεσματικά για την υλική πραγματικότητα των πολλών άλλων “άσχετων” υποκειμένων.

        12. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Το ΚΚΕ έχει καταρτισμένους ανθρώπους, κυρίως σε θέματα θετικών επιστημονικών ή και κοινωνικής και επαγγελματικής οργάνωσης (Παιδεία, Υγεία κτλ). Αυτό το βλέπεις και στις επεξεργασμένες θέσεις του.

          Προσωπικά θεωρώ την ιδεολογική συγκρότηση της Α.Παπαρήγα στιβαρή, έχαιρε και μεγάλης εκτιμήσεως στο ΔΗΚΚΙ τότε πέραν των άλλων, αλλά ασχολιόταν και προσωπικά και με τη ΚΝΕ και οι τότε νεολαίοι τη γνωρίζαμε, ενέπνεε μια εμπιστοσύνη. Τώρα σε όλα τα υπόλοιπα πικάπα, τι να σου πω, είναι και θέμα γούστου.

  2. Σ.Τ.

    Ρε παιδιά οι άνθρωποι πιστεύουν (τώρα που μιλάμε) ότι ο Στάλιν δολοφονήθηκε, από τους γιατρούς του, τίποτα δεν με εκπλήσσει πλέον.

    Oσο για τις ιστορικες στελεχαρες τύπου Τσιριγώτη, είναι βέβαιο ότι στην Κροστάνδη θα ήταν με τους αναρχικούς, μόνο και μόνο για να μην είναι με τον Τρότσκι. Έχουν συνέπεια αυτοί.

    Reply

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.