.
.

Παντιέρα, ιστότοπος αντικαπιταλιστικής ενημέρωσης

.

Πρόσφατα



Ερωτήματα και απαντήσεις για την Αριστερά μπροστά σε μια δύσκολη συγκυρία

Μαρ 30, 2018Αριστερά, Πολιτική78

Πάνος Κοσμάς – Θανάσης Κούρκουλας

Με αφορμή τις αποφάσεις του Πολιτικού Συμβουλίου της ΛΑΕ

Η συ­γκυ­ρία στην Ελ­λά­δα και διε­θνώς, δεν χρή­ζει εύ­κο­λων και πάντα δη­μο­φι­λών απα­ντή­σε­ων. Είναι όμως ταυ­τό­χρο­να «προ­κλη­τι­κή»: η ανα­μέ­τρη­ση με τα δύ­σκο­λα, οι πρα­κτι­κές πο­λι­τι­κές, κι­νη­μα­τι­κές και θε­ω­ρη­τι­κές απα­ντή­σεις που θα δο­θούν σε τέ­τοιες συν­θή­κες, είναι η βάση για την ανα­συ­γκρό­τη­ση του κι­νή­μα­τος και της Αρι­στε­ράς. Οι απο­φά­σεις του πρό­σφα­του Πο­λι­τι­κού Συμ­βου­λί­ου της ΛΑΕ είναι μια καλή αφορ­μή για να τε­θούν τα βα­σι­κά δι­λήμ­μα­τα που απα­σχο­λούν συ­νο­λι­κά την Αρι­στε­ρά και να επι­χει­ρη­θούν απα­ντή­σεις. Νο­μί­ζου­με πως το Π.Σ. της ΛΑΕ δεν κα­τά­φε­ρε να κα­λύ­ψει με επάρ­κεια αυτές τις ανά­γκες ώστε να απο­σα­φη­νί­σει το πο­λι­τι­κό στίγ­μα και τις ανα­γκαί­ες πρω­το­βου­λί­ες του με­τω­πι­κού σχή­μα­τος στην πα­ρού­σα απαι­τη­τι­κή πε­ρί­ο­δο σε ρι­ζο­σπα­στι­κή, αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή, κι­νη­μα­τι­κή κα­τεύ­θυν­ση.

Τα λε­γό­με­να “εθνι­κά” θέ­μα­τα απο­κτούν κρί­σι­μη ση­μα­σία στη συ­γκυ­ρία, επο­μέ­νως γί­νο­νται κυ­ρί­αρ­χα και για την πο­λι­τι­κή της Αρι­στε­ράς. Οι δύο βα­σι­κές εστί­ες εξε­λί­ξε­ων είναι τα ελ­λη­νο-τουρ­κι­κά και το ζή­τη­μα του ονό­μα­τος της Δη­μο­κρα­τί­ας της Μα­κε­δο­νί­ας. Προ­στί­θε­νται στον έως σή­με­ρα κύριο άξονα των εξε­λί­ξε­ων, στα ζη­τή­μα­τα που αφο­ρούν την εγκα­θί­δρυ­ση του μνη­μο­νια­κού κα­θε­στώ­τος ακραί­ας εκ­με­τάλ­λευ­σης της ερ­γα­σί­ας και ιμπε­ρια­λι­στι­κής επι­τρο­πεί­ας με τη συ­ναί­νε­ση της ελ­λη­νι­κής άρ­χου­σας τάξης. Η κρι­σι­μό­τη­τά τους δεν επι­τρέ­πει να προ­σπερ­νιού­νται εύ­κο­λα τα προ­βλή­μα­τα που ανα­κύ­πτουν με τις θέ­σεις της Αρι­στε­ράς στα ζη­τή­μα­τα αυτά.

Ελ­λη­νο­τουρ­κι­κά

Από τη μια διε­ξά­γε­ται ο διαρ­κής πό­λε­μος στη Συρία, η «θερμή» ανα­μέ­τρη­ση Δύσης και Ρω­σί­ας και η δια­μόρ­φω­ση συμ­μα­χιών όχι μόνο «θερ­μής» αλλά και ένο­πλης αντι­πα­ρά­θε­σης με­τα­ξύ δυ­νά­με­ων με το­πι­κή, υπερ­το­πι­κή ή και πε­ρι­φε­ρεια­κή ισχύ, που με­τα­δί­δει δο­νή­σεις αστά­θειας και αντα­γω­νι­σμών σε όλη την πε­ριο­χή. Από την άλλη, δια­μορ­φώ­νε­ται μια ιδιό­τυ­πη συν­θή­κη: για πρώτη φορά ύστε­ρα από πολ­λές δε­κα­ε­τί­ες, η ελ­λη­νι­κή άρ­χου­σα τάξη βλέ­πει τα συμ­φέ­ρο­ντά της να ταυ­τί­ζο­νται με αυτά του δυ­τι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού και των συμ­μά­χων του στην πε­ριο­χή ενά­ντια στα συμ­φέ­ρο­ντα της Τουρ­κί­ας.

Δεν πρό­κει­ται λοι­πόν μόνο για τον πάγιο αντα­γω­νι­σμό ανά­με­σα σε Ελ­λά­δα και Τουρ­κία, ανά­με­σα σε δύο υποϊ­μπε­ρια­λι­σμούς που προ­σπα­θούν να υπε­ρα­σπι­στούν τα συμ­φέ­ρο­ντά τους και να ανα­βαθ­μί­σουν το ρόλο τους στην πε­ριο­χή, αλλά και για το γε­γο­νός ότι η ελ­λη­νι­κή άρ­χου­σα τάξη εν­θαρ­ρύ­νε­ται από τις ιδιαί­τε­ρες συν­θή­κες της πρό­σφα­της ρήξης του τουρ­κι­κού κα­θε­στώ­τος του Ερ­ντο­γάν με το δυ­τι­κό ιμπε­ρια­λι­στι­κό στρα­τό­πε­δο.

Η ιμπε­ρια­λι­στι­κή συμ­μα­χία Ελ­λά­δας – Ισ­ρα­ήλ – Αι­γύ­πτου – Κύ­πρου υπό την αι­γί­δα των ΗΠΑ απο­σκο­πεί με­τα­ξύ άλλων στη μο­νο­πώ­λη­ση της εκ­με­τάλ­λευ­σης των υδρο­γο­ναν­θρά­κων της νο­τιο­α­να­το­λι­κής Με­σο­γεί­ου και στη δη­μιουρ­γία ενός άξονα που θα λει­τουρ­γεί «ρυθ­μι­στι­κά» για τα συμ­φέ­ρο­ντα των αστι­κών τά­ξε­ων που συμ­με­τέ­χουν αλλά και για τα συμ­φέ­ρο­ντα του δυ­τι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού, αλλά και σαν αντί­βα­ρο στο «χάος» της Συ­ρί­ας και στην «ανταρ­σία» του κα­θε­στώ­τος Ερ­ντο­γάν.

Η ελ­λη­νι­κή αστι­κή τάξη συμ­με­τέ­χει σε αυτόν τον άξονα όχι από φι­λο­δυ­τι­κή «δου­λι­κό­τη­τα» αλλά με δική της επι­λο­γή, επει­δή εκτι­μά ότι έτσι μπο­ρεί να εξα­σφα­λί­σει κα­λύ­τε­ρα τα συμ­φέ­ρο­ντά της και να με­γι­στο­ποι­ή­σει τα οφέλη για τον ελ­λη­νι­κό κα­πι­τα­λι­σμό. Το γε­γο­νός ότι, για πρώτη φορά ύστε­ρα από δε­κα­ε­τί­ες τα συμ­φέ­ρο­ντα του ελ­λη­νι­κού κα­πι­τα­λι­σμού ταυ­τί­ζο­νται με τις επι­διώ­ξεις του δυ­τι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού και μά­λι­στα ενά­ντια στον Ερ­ντο­γάν, κάνει τον ελ­λη­νι­κό κα­πι­τα­λι­σμό να φλερ­τά­ρει με μα­ξι­μα­λι­στι­κούς στό­χους και τυ­χο­διω­κτι­σμούς.

Από την απέ­να­ντι μεριά, ο τουρ­κι­κός υποϊ­μπε­ρια­λι­σμός υπό την ηγε­μο­νία του Ερ­ντο­γάν, τεί­νει να γίνει μέρος της συ­ρια­κής κρί­σης για να απο­φύ­γει τη δη­μιουρ­γία προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων για την ίδρυ­ση κουρ­δι­κού κρά­τους στα νο­τιο­α­να­το­λι­κά του σύ­νο­ρα, είναι σε δια­δι­κα­σία σο­βα­ρής δο­κι­μα­σί­ας των σχέ­σε­ών του με τις ΗΠΑ, τη Γερ­μα­νία και τη Δύση, με­τα­το­πί­ζε­ται σε «αφύ­σι­κες» συμ­μα­χί­ες με τη Ρωσία και το Ιράν και βρί­σκε­ται έξω από τη μοι­ρα­σιά των υδρο­γο­ναν­θρά­κων. Όσο πιο στρι­μωγ­μέ­νος αι­σθά­νε­ται από τη Δύση (που δεν ξε­χνά­με ότι βο­ή­θη­σε ένα πο­λύ­νε­κρο στρα­τιω­τι­κό πρα­ξι­κό­πη­μα εις βάρος του Ερ­ντο­γάν) τόσο δια­πραγ­μα­τεύ­ε­ται και διεκ­δι­κεί τα δικά του συμ­φέ­ρο­ντα εξα­ντλώ­ντας όλα τα μέσα, από την ένο­πλη ει­σβο­λή στη Συρία ενά­ντια στους Κούρ­δους μέχρι τη διεκ­δί­κη­ση δι­καιω­μά­των στους υδρο­γο­νάν­θρα­κες με απει­λή θερ­μών επει­σο­δί­ων.

Είναι σε αυτές τις συν­θή­κες που οξύ­νε­ται ο ελ­λη­νο-τουρ­κι­κός αντα­γω­νι­σμός εγκυ­μο­νώ­ντας σο­βα­ρούς κιν­δύ­νους για ψυχρή, θερμή αλλά και -υπό προ­ϋ­πο­θέ­σεις- στρα­τιω­τι­κή ανα­μέ­τρη­ση. Ο αντα­γω­νι­σμός είναι για τους υδρο­γο­νάν­θρα­κες, για την οι­κο­νο­μι­κή, πο­λι­τι­κή και δι­πλω­μα­τι­κή «διείσ­δυ­ση», για το ποιος θα εξυ­πη­ρε­τή­σει κα­λύ­τε­ρα τα συμ­φέ­ρο­ντά του με τις «κα­τάλ­λη­λες» συμ­μα­χί­ες. Δεν υπάρ­χει σε καμία από τις πλευ­ρές ίχνος δί­κιου που να απορ­ρέ­ει από κά­ποιου εί­δους «αντί­στα­ση» ή επι­βο­λή από τον ιμπε­ρια­λι­σμό ή από την υπε­ρά­σπι­ση κά­ποιων «εθνι­κών δι­καί­ων».

Έτσι, η μόνη συ­νε­πής διε­θνι­στι­κή και αντι­μπε­ρια­λι­στι­κή στάση είναι:

Δεν πο­λε­μά­με για τα πε­τρέ­λαια και τους αγω­γούς, δεν πο­λε­μά­με για τα συμ­φέ­ρο­ντά τους – όχι στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό άξονα με τις ΗΠΑ, το σιω­νι­στι­κό Ισ­ρα­ήλ και το αι­μα­το­βαμ­μέ­νο δι­κτα­το­ρι­κό κα­θε­στώς της Αι­γύ­πτου – όχι στους εξο­πλι­σμούς, το μι­λι­τα­ρι­σμό και τον εθνι­κι­σμό – διε­θνι­στι­κή αλ­λη­λεγ­γύη των λαών ενά­ντια στους αντα­γω­νι­σμούς των αστι­κών τά­ξε­ων και τα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια.

Αντί για μια τέ­τοιου εί­δους θέση, η ΛΑΕ τεί­νει να εμ­φα­νί­ζε­ται συχνά πυκνά από την άλλη πλευ­ρά της δια­χω­ρι­στι­κής. Υπάρ­χουν δη­λώ­σεις που υπον­νο­ούν ότι «αντί να παίρ­νε­τε τα σπί­τια του κό­σμου, πάρτε τα Ίμια και προ­στα­τεύ­στε το γε­ω­τρύ­πα­νο της ΕΝΙ», δη­λα­δή πα­ρο­τρύ­νουν την κυ­βέρ­νη­ση να γίνει πιο επι­θε­τι­κή, ακόμη και να δια­κιν­δυ­νεύ­σει με δική της πρω­το­βου­λία μια στρα­τιω­τι­κή ανα­μέ­τρη­ση με την Τουρ­κία!

Ή δη­λώ­σεις του τύπου “σώ­ζο­ντας το Αφρίν, σώ­ζου­με την Κύπρο και το Αι­γαίο” που είναι επί­σης με­τα­το­πι­σμέ­νες από την έκ­φρα­ση της ανα­γκαί­ας διε­θνι­στι­κής αλ­λη­λεγ­γύ­ης στους Κούρ­δους του Αφρίν που σφά­ζει ο Τουρ­κι­κός στρα­τός με τις Ρω­σι­κές ευ­λο­γί­ες, στην έντα­ξη του “εθνι­κού αγώνα” στην ευ­ρύ­τε­ρη αντι­πα­ρά­θε­ση των αστι­κών τά­ξε­ων Ελ­λά­δας – Τουρ­κί­ας, και των Ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυ­νά­με­ων που τις στη­ρί­ζουν με τη “δική μας” πλευ­ρά.

Πανό στις πο­ρεί­ες που ζη­τούν την “Απε­λευ­θέ­ρω­ση τώρα των 2 ελ­λή­νων στρα­τιω­τι­κών” που συ­νε­λή­φθη­σαν κυ­νη­γώ­ντας πρό­σφυ­γες στο Τουρ­κι­κό έδα­φος στον Έβρο. Μια τέ­τοια στάση δεν διευ­κο­λύ­νει την ανά­πτυ­ξη ενος φι­λει­ρη­νι­κού – αντι­πο­λε­μι­κού κι­νή­μα­τος στην Ελ­λά­δα, την ώρα που ένα θερμό επει­σό­διο με την Τουρ­κία είναι στην ημε­ρή­σια διά­τα­ξη.

Μα­κε­δο­νι­κό

Στο άλλο βα­σι­κό «μέ­τω­πο» εξω­τε­ρι­κής πο­λι­τι­κής, το Μα­κε­δο­νι­κό, δεν υπάρ­χει επί­σης ίχνος κα­τα­πα­τη­μέ­νων εθνι­κών δι­καί­ων. Το συ­νταγ­μα­τι­κό όνομα της γει­το­νι­κής χώρας, “Δη­μο­κρα­τία της Μα­κε­δο­νί­ας”, δεν «εφευ­ρέ­θη­κε» στη δε­κα­ε­τία του ’90. Σαν εθνι­κός προσ­διο­ρι­σμός έχει εκα­το­ντα­ε­τείς ρίζες και είναι το μόνο όνομα με το οποίο υπήρ­ξε ποτέ αυτή η χώρα από την εποχή που ήταν αυ­τό­νο­μη δη­μο­κρα­τία της ενιαί­ας Γιου­γκο­σλα­βί­ας. Η ελ­λη­νι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα στο συ­γκε­κρι­μέ­νο ζή­τη­μα φαί­νε­ται να πε­τυ­χαί­νει τη συ­νταγ­μα­τι­κή αλ­λα­γή αυτού του ονό­μα­τος, ενώ επί­σης αμ­φι­σβη­τεί την ύπαρ­ξη μα­κε­δο­νι­κής γλώσ­σας και έθνους.

Η απαί­τη­ση του ελ­λη­νι­κού κα­πι­τα­λι­σμού να γίνει «νονός» της Δη­μο­κρα­τί­ας της Μα­κε­δο­νί­ας, όπως πρω­το­δια­τυ­πώ­θη­κε τη δε­κα­ε­τία του ’90 στις συν­θή­κες της διά­λυ­σης της ενιαί­ας Γιου­γκο­σλα­βί­ας, όταν τμή­μα­τα της ελ­λη­νι­κής άρ­χου­σας τάξης είχαν προς στιγ­μήν φλερ­τά­ρει και με τη συμ­με­το­χή στο δια­με­λι­σμό της συ­νι­στά πο­λι­τι­κή άσκη­σης επιρ­ρο­ής και ελέγ­χου σε μια χώρα που είναι σε συν­θή­κες μό­νι­μης υπαρ­ξια­κής αστά­θειας.

Αν στο ζή­τη­μα του ελ­λη­νο­τουρ­κι­κού αντα­γω­νι­σμού η ελ­λη­νι­κή άρ­χου­σα τάξη μπο­ρεί να θο­λώ­σει τα νερά επει­δή έχει ένα ισχυ­ρό αντα­γω­νι­στή, στο Μα­κε­δο­νι­κό κάθε τέ­τοια από­πει­ρα είναι γε­λοία. Μια νε­ό­τευ­κτη χώρα, με ισχυ­ρή αλ­βα­νι­κή εθνό­τη­τα (30% του πλη­θυ­σμού), με ισχνή οι­κο­νο­μία και ένο­πλη δύ­να­μη όχι ου­σιω­δώς ισχυ­ρό­τε­ρη από τη δύ­να­μη των Ελ­λή­νων κυ­νη­γών, που βρί­σκε­ται σε συν­θή­κες διαρ­κούς υπαρ­ξια­κής αστά­θειας, μόνο στο σύ­μπαν του τυ­φλού ανορ­θο­λο­γι­σμού μπο­ρεί να χα­ρα­κτη­ρι­στεί απει­λή.

Οι με­γα­λύ­τε­ρες δυ­νά­μεις της ελ­λη­νι­κής Αρι­στε­ράς στο ζή­τη­μα της «διευ­θέ­τη­σης» του ονό­μα­τος της Δη­μο­κρα­τί­ας της Μα­κε­δο­νί­ας έθε­σαν σαν υπέρ­τε­ρο πρό­ταγ­μα πο­λι­τι­κής την αντί­θε­ση με τη διεύ­ρυν­ση του ΝΑΤΟ στα Βαλ­κά­νια με όρους υπεκ­φυ­γής και «δια­ζυ­γί­ου» με τον διε­θνι­σμό και τον αντι­κα­πι­τα­λι­σμό:

α. Υπο­τί­μη­σαν το ζή­τη­μα των εθνι­κι­στι­κών συλ­λα­λη­τη­ρί­ων (στην πε­ρί­πτω­ση της ΛΑΕ μά­λι­στα ένα με­γά­λο τμήμα της αμ­φι­τα­λα­ντεύ­τη­κε για το αν το πρό­ση­μό τους ήταν θε­τι­κό ή αρ­νη­τι­κό!): Ωστό­σο, τα εθνι­κι­στι­κά συλ­λα­λη­τή­ρια ήταν (και η υπό­θε­ση δεν τε­λεί­ω­σε ακόμη) ένας αντι­δρα­στι­κός πο­λι­τι­κός σπα­σμός που δια­πέ­ρα­σε σαν ισχυ­ρό ρίγος όλη την κοι­νω­νία με όλο το αντι­δρα­στι­κό της φορ­τίο: θρη­σκευ­τι­κός σκο­τα­δι­σμός, εθνι­κι­σμός, σο­βι­νι­σμός και ρα­τσι­σμός, ανορ­θο­λο­γι­σμός και ακρο­δε­ξιός ανα­θε­ω­ρη­τι­σμός, σύ­στη­μα αντι­δρα­στι­κών αξιών. Σαν πο­λι­τι­κο-κοι­νω­νι­κή διερ­γα­σία αυτό ήταν το πραγ­μα­τι­κά ση­μα­ντι­κό ζή­τη­μα, που όρισε πραγ­μα­τι­κές διερ­γα­σί­ες κλί­μα­κας στην κοι­νω­νία, μάχες ανά­με­σα στην Αρι­στε­ρά και το υπό­λοι­πο πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα, πραγ­μα­τι­κές πο­λι­τι­κές δια­κυ­βεύ­σεις (από την ενί­σχυ­ση της πο­λι­τι­κής πα­ρέμ­βα­σης της Εκ­κλη­σί­ας μέχρι την ενί­σχυ­ση της Χρυ­σής Αυγής ή και τη δη­μιουρ­γία νέου ακρο­δε­ξιού κόμ­μα­τος). Το να υπο­τι­μη­θεί αυτός ο κίν­δυ­νος σε συν­θή­κες γε­νι­κής υπο­χώ­ρη­σης του κι­νή­μα­τος και της Αρι­στε­ράς ύστε­ρα από την ήττα του 2015, είναι κρί­σι­μο λάθος.

β. Δια­χώ­ρι­σαν την Ελ­λά­δα από το… ΝΑΤΟ: Ο ελ­λη­νι­κός κα­πι­τα­λι­σμός δεν είναι εν­δο­τι­κός απέ­να­ντι στο ΝΑΤΟ, είναι ο βα­σι­κός πυ­λώ­νας του ΝΑΤΟ, είναι το ΝΑΤΟ στα Βαλ­κά­νια και τη νο­τιο­α­να­το­λι­κή Με­σό­γειο. Αυτό ισχύ­ει από το 1952, αλλά πλέον έχει και μια άλλη διά­στα­ση: είναι ο βα­σι­κός, πιο ισχυ­ρός και πιο αξιό­πι­στος πυ­λώ­νας του ΝΑΤΟ στην πε­ριο­χή, ύστε­ρα από τη ρήξη του κα­θε­στώ­τος Ερ­ντο­γάν με ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε. Δεν υπάρ­χει συ­νε­πής αντι­μπε­ρια­λι­στι­κός και αντι-ΝΑ­ΤΟι­κός αγώ­νας που να μη στρέ­φε­ται ενά­ντια στον ελ­λη­νι­κό κα­πι­τα­λι­σμό, τον πυ­λώ­να του ΝΑΤΟ. Κα­τη­γο­ρώ­ντας την κυ­βέρ­νη­ση για εν­δο­τι­σμό, και πιέ­ζο­ντας την κυ­βέρ­νη­ση για πιο «σκλη­ρή» στάση, η πα­τριω­τι­κή Αρι­στε­ρά δι­καιώ­νει αντι­κει­με­νι­κά την «αγω­νι­στι­κή» πα­ρά­δο­ση της ελ­λη­νι­κής αστι­κής τάξης: τον Σα­μα­ρά (που το ’92 μπλο­κά­ρι­σε το σχέ­διο Πι­νέι­ρο), τον Πα­παν­δρέ­ου (με την επι­βο­λή εμπάρ­γκο στη γει­το­νι­κή χώρα το 1994), τον Κω­στά­κη Κα­ρα­μαν­λή (με το βέτο στο ΝΑΤΟ το 2008). Ήταν όλα αυτά που μα­ταί­ω­σαν την έντα­ξη της Δη­μο­κρα­τί­ας της Μα­κε­δο­νί­ας στο ΝΑΤΟ.

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, η «πα­τριω­τι­κή Αρι­στε­ρά» πιέ­ζει για ένα νέο βέτο, του Κο­τζιά και του Τσί­πρα αυτή τη φορά, στη σύ­νο­δο του ΝΑΤΟ, για να συ­νε­χι­στεί αυτή η «αγω­νι­στι­κή» πα­ρά­δο­ση του ελ­λη­νι­κού αστι­σμού. Τι πο­λι­τι­κή στάση θα κρα­τή­σει αυτή η Αρι­στε­ρά αν οι Τσί­πρας – Κο­τζιάς φέ­ρουν μια συμ­φω­νία σύν­θε­της ονο­μα­σί­ας με αλ­λα­γή του συ­ντάγ­μα­τος της γει­το­νι­κής χώρας; Θα ζη­τή­σει βέτο στο ΝΑΤΟ; Και πόσο εκτε­θει­μέ­νη θα βρε­θεί αν οι Τσί­πρας – Κο­τζιάς επα­να­λά­βουν όντως το βέτο, σε πε­ρί­πτω­ση που δεν επι­τευ­χθεί συμ­φω­νία για αλ­λα­γή του συ­ντάγ­μα­τος;

γ. Υπερ­θε­μά­τι­σαν σε αντι­μπε­ρια­λι­στι­κά «προ­τάγ­μα­τα» χωρίς όμως αυτό να συ­νο­δευ­τεί από στοι­χειώ­δη πράξη: Το πρό­ταγ­μα της πάλης ενά­ντια στη διεύ­ρυν­ση του ΝΑΤΟ στα Βαλ­κά­νια, ενώ προ­βλή­θη­κε σαν υπέρ­τε­ρο όλων, έμει­νε στη θε­ω­ρία. Καμία πρω­το­βου­λία, για πα­ρά­δειγ­μα ενά­ντια σε κά­ποια βάση του ΝΑΤΟ εδώ στην Ελ­λά­δα, για συλ­λα­λη­τή­ρια της Αρι­στε­ράς κ.λπ. Η Αρι­στε­ρά που το θε­ώ­ρη­σε πρώ­τι­στο, δεν πήρε πρω­το­βου­λί­ες για να το ανοί­ξει με όρους κι­νη­το­ποί­η­σης στην κοι­νω­νία, να βάλει δια­χω­ρι­στι­κές κ.λπ. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα χωρίς αντι­κα­πι­τα­λι­σμό (πάλη ενά­ντια στη δική μας αστι­κή τάξη) και διε­θνι­σμό (πάλη από θέ­σεις που να ευ­νο­ούν για κοινή πάλη των ερ­γα­τι­κών τά­ξε­ων με βάση τα κοινά τους τα­ξι­κά συμ­φέ­ρο­ντα), ο αντι­μπε­ρια­λι­σμός δεν είναι μόνο υπεκ­φυ­γή αλλά χάνει και κάθε πραγ­μα­τι­κή υπό­στα­ση και δυ­να­τό­τη­τα να κι­νη­το­ποι­ή­σει, να βάλει δια­χω­ρι­στι­κές, να αλ­λά­ξει τους συ­σχε­τι­σμούς.

δ. Υπο­τί­μη­σαν το ίδιο το ζή­τη­μα του «ονό­μα­τος» και διέ­στρε­ψαν το πε­ριε­χό­με­νό του: Λέ­γο­ντας ότι το ζή­τη­μα του ονό­μα­τος είναι μια «διευ­θέ­τη­ση» για να προ­χω­ρή­σει η διεύ­ρυν­ση του ΝΑΤΟ στα Βαλ­κά­νια, διέ­γρα­ψε όλη την ιστο­ρι­κή του δυ­να­μι­κή (πότε τέ­θη­κε, από ποιον, πώς και γιατί), διέ­γρα­ψε τις ευ­θύ­νες και την επι­θε­τι­κό­τη­τα του ελ­λη­νι­κού κα­πι­τα­λι­σμού, διέ­γρα­ψε όλο το υπό­βα­θρο του ζη­τή­μα­τος – που δεν προ­έ­κυ­ψε σή­με­ρα λόγω της διεύ­ρυν­σης του ΝΑΤΟ. Δεν υπάρ­χει ένα ζή­τη­μα διε­θνούς από­πει­ρας, κατ’ απαί­τη­ση της ελ­λη­νι­κής αστι­κής τάξης, με το ζόρι αλ­λα­γής ονό­μα­τος μιας χώρας, αλλά μια «διευ­θέ­τη­ση» για να ενι­σχυ­θεί το ΝΑΤΟ στην πε­ριο­χή.

Αυτή η προ­σέγ­γι­ση αγνο­εί ότι η με το ζόρι ονο­μα­το­δο­σία της γει­το­νι­κής χώρας συ­νί­στα­ται στην προ­σπά­θεια της Ελ­λά­δας να ενι­σχυ­θεί το ΝΑΤΟ στην πε­ριο­χή με τους όρους του ελ­λη­νι­κού κα­πι­τα­λι­σμού. Χωρίς τις πλά­τες του ΝΑΤΟ, η Ελ­λά­δα δεν θα είχε καμία δυ­να­τό­τη­τα να δια­τυ­πώ­σει τέ­τοιες αξιώ­σεις προς τη γει­το­νι­κή χώρα, εκτός αν απο­φά­σι­ζε να κα­τα­φύ­γει σε πο­λε­μι­κά μέσα.

ε. Συ­ντά­χθη­καν με την υπε­ρά­σπι­ση των «εθνι­κών δι­καί­ων»: Απο­δί­δει στην ελ­λη­νι­κή άρ­χου­σα τάξη ευ­θύ­νες για «εν­δο­τι­σμό» και στη μα­κε­δο­νι­κή άρ­χου­σα τάξη ευ­θύ­νες για «αλυ­τρω­τι­σμό»! Αν ακόμη και στην πε­ρί­πτω­ση του πιο αδύ­να­μου κρά­τους της ευ­ρω­παϊ­κής ηπεί­ρου, που ακόμη δεν έχει κερ­δί­σει τη μάχη της ύπαρ­ξης και κιν­δυ­νεύ­ει από κα­τάρ­ρευ­ση, ο «πα­τριω­τι­κός αντι­μπε­ρια­λι­σμός» βλέ­πει «επι­βου­λή» κατά της χώρας και εν­δο­τι­σμό της ελ­λη­νι­κής άρ­χου­σας τάξης, δεν πρό­κει­ται ποτέ να υπάρ­ξει οποιο­δή­πο­τε ζή­τη­μα στο οποίο η πάλη ενά­ντια στη δική μας αστι­κή τάξη και ο διε­θνι­σμός να έχουν την ελά­χι­στη αξία – το «δια­ζύ­γιο» με το διε­θνι­σμό θα πα­ρα­μεί­νει… αιώ­νιο.

Κατά τη γνώμη μας, η μόνη συ­νε­πής διε­θνι­στι­κή και αντι­μπε­ρια­λι­στι­κή θέση στο ζή­τη­μα είναι: Καμία πα­ρέμ­βα­ση και επι­θε­τι­κή αξί­ω­ση, της Ελ­λά­δας ή του ΝΑΤΟ. Ανα­γνώ­ρι­ση χωρίς όρους της Δη­μο­κρα­τί­ας της Μα­κε­δο­νί­ας με το όνομα που επι­θυ­μεί. Το αν θα εντα­χθεί ή όχι στο ΝΑΤΟ η γει­το­νι­κή χώρα είναι ζή­τη­μα του λαού της (που πα­ρο­τρύ­νου­με να απορ­ρί­ψει την έντα­ξη) κι όχι πί­ε­σης από άλλα κράτη – και μά­λι­στα μέλη του ΝΑΤΟ. Μόνο με μια τέ­τοια πο­λι­τι­κή απο­δυ­να­μώ­νο­νται ταυ­τό­χρο­να τόσο ο ελ­λη­νι­κός όσο και ο (σλαβο)μα­κε­δο­νι­κός εθνι­κι­σμός, αλλά και η δη­μιουρ­γία φι­λι­κών δια­θέ­σε­ων στην ίδια τη Δη­μο­κρα­τία της Μα­κε­δο­νί­ας προς κάθε εί­δους «προ­στά­τες».

Ιμπε­ρια­λι­σμός, εθνι­κι­σμός και διε­θνι­σμός

Στις θέ­σεις της πλειο­νό­τη­τας των δυ­νά­με­ων της Αρι­στε­ράς, ο αντι­μπε­ρια­λι­σμός κα­τέ­χει την πιο ση­μα­ντι­κή θέση. Είναι όμως συ­νή­θως ένας αντι­μπε­ρια­λι­σμός απο­συν­δε­μέ­νος από το διε­θνι­σμό. Απο­συν­δε­μέ­νος από το κα­θή­κον της πάλης ενά­ντια στη «δική» μας άρ­χου­σα τάξη και το «δικό» μας εθνι­κι­σμό.

Αν διε­θνι­σμός είναι η κοινή πάλη για τα κοινά τα­ξι­κά συμ­φέ­ρο­ντα των ερ­γα­ζό­με­νων τά­ξε­ων των δια­φο­ρε­τι­κών χωρών, αυτού του τύπου ο «πα­τριω­τι­κός αντι­μπε­ρια­λι­σμός» δεν έχει καμία σχέση με αυτό, διότι διέ­πε­ται από το αντί­θε­το πρό­ταγ­μα: η ερ­γα­τι­κή τάξη κάθε χώρας πίσω από τις εθνι­κές ση­μαί­ες και τα «εθνι­κά συμ­φέ­ρο­ντα» της χώρας της ενά­ντια στην ερ­γα­τι­κή τάξη, τις εθνι­κές ση­μαί­ες και τα «εθνι­κά συμ­φέ­ρο­ντα» των άλλων χωρών.

Αυτό το πρό­ταγ­μα διευ­κο­λύ­νει εν τέλει την αλ­λη­λο­σφα­γή των ερ­γα­ζό­με­νων για τα συμ­φέ­ρο­ντα του δικού τους κα­πι­τα­λι­σμού, προ­ε­τοι­μά­ζο­ντας “εθνι­κά” και όχι “τα­ξι­κά” την ερ­γα­τι­κή τάξη της δικής μας πλευ­ράς. Έτσι ο διε­θνι­σμός δεν έχει θέση, και συ­νή­θως θε­ω­ρεί­ται από την πα­τριω­τι­κή αρι­στε­ρά κάτι σαν ανε­νερ­γή «ιστο­ρι­κή αξία» που δεν έρ­χε­ται ποτέ η κα­τάλ­λη­λη στιγ­μή για να λάβει θέ­σεις μάχης στην πραγ­μα­τι­κή τα­ξι­κή πάλη.

Πέρα από τη με­γά­λη ανοι­χτή συ­ζή­τη­ση για την επι­και­ρο­ποί­η­ση της θε­ω­ρί­ας για τον ιμπε­ρια­λι­σμό στον 21ο αιώνα, υπάρ­χουν πράγ­μα­τα που έχουν ξε­κα­θα­ρι­στεί από τον 20ό αιώνα από τον ίδιο τον Λένιν. Όπως ότι ο ιμπε­ρια­λι­σμός δεν είναι κάτι σαν αυ­ταρ­χι­κό πο­λι­τι­κό εποι­κο­δό­μη­μα του κα­πι­τα­λι­σμού, μια αυ­ταρ­χι­κή δύ­να­μη που «έρ­χε­ται απ’ έξω», αλλά ο ίδιος ο κα­πι­τα­λι­σμός σαν πα­γκό­σμιο σύ­στη­μα από μια ορι­σμέ­νη φάση ανά­πτυ­ξής του και ύστε­ρα, είναι το κα­πι­τα­λι­στι­κό «όλον». Είναι αυτή η θέση που απο­κα­θι­στά την ενό­τη­τα με­τα­ξύ αντι­μπε­ρια­λι­σμού και αντι­κα­πι­τα­λι­σμού, που δίνει πε­ριε­χό­με­νο στον αντι­μπε­ρια­λι­σμό και βάζει το διε­θνι­σμό στο παι­χνί­δι όχι σαν ιστο­ρι­κή αξία, αλλά σαν ενερ­γό πρό­ταγ­μα στην τα­ξι­κή πάλη.

Είναι επί­σης αυτή η θέση που βάζει σαν βα­σι­κό κα­θή­κον του διε­θνι­σμού την πάλη ενά­ντια στη «δική μας» αστι­κή τάξη, το “δικό μας” κα­πι­τα­λι­σμό, το “δικό μας” εθνι­κι­σμό. Μόνο με τέ­τοιους όρους, σαν μία από τις ση­μα­ντι­κές εκ­φρά­σεις του αντι­κα­πι­τα­λι­σμού με την πιο πλήρη του έν­νοια, ο αντι­μπε­ρια­λι­σμός δεν συ­νι­στά υπεκ­φυ­γή ή δια­ζύ­γιο από το διε­θνι­σμό και τον αντι­κα­πι­τα­λι­σμό, δεν με­τα­τρέ­πε­ται σε σο­σιαλ­πα­τριω­τι­σμό.

Εκλο­γι­κό πρό­ταγ­μα και συμ­μα­χί­ες

Η ορια­κή απο­τυ­χία ει­σό­δου της ΛΑΕ στη Βουλή στις εκλο­γές του Σε­πτεμ­βρί­ου 2015, σε συν­δυα­σμό με την μέχρι σή­με­ρα απο­δυ­νά­μω­ση όσον αφορά τη δυ­να­τό­τη­τά της να συ­σπει­ρώ­νει, να πο­λι­τι­κο­ποιεί και να ορ­γα­νώ­νει τη δράση ευ­ρύ­τε­ρου πο­λι­τι­κού δυ­να­μι­κού απ’ τα κάτω, οδη­γούν στο να αντι­με­τω­πί­ζε­ται ο στό­χος της ει­σό­δου στη Βουλή σαν υπέρ­τα­το πρό­ταγ­μα.

Απο­φεύ­γο­ντας να ορ­γα­νώ­σει μια στοι­χειω­δώς επαρ­κή συ­ζή­τη­ση για τον εντός ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ απο­λο­γι­σμό της (ιδιαί­τε­ρα την πε­ρί­ο­δο της Αρι­στε­ρής Πλατ­φόρ­μας, προ και μετά τις εκλο­γές του Ια­νουα­ρί­ου 2015) και χωρίς να ανα­ζη­τη­θούν λάθη αλλά και αι­τί­ες των λαθών, η ΛΑΕ δεν κα­τα­φέρ­νει μέχρι σή­με­ρα να δώσει τις απαι­τού­με­νες κι­νη­μα­τι­κές, προ­γραμ­μα­τι­κές, πο­λι­τι­κές και ορ­γα­νω­τι­κές απα­ντή­σεις στα ερω­τή­μα­τα και δι­λήμ­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζει η Αρι­στε­ρά στο σύ­νο­λό της. Η ανά­δει­ξη του στό­χου της ει­σό­δου στη Βουλή σε βα­σι­κό ζη­τού­με­νο ήδη από τώρα με το πρό­σφα­το ΠΣ, έχει συ­νέ­πειες:

Πρώτο, κάνει κυ­ρί­αρ­χη την ροπή προς την πε­ποί­θη­ση πως όχι μόνο «η εί­σο­δος στη Βουλή θα μας σώσει» αλλά θα μας απαλ­λά­ξει και από την υπο­χρέ­ω­ση να διορ­θώ­σου­με τα πρό­τε­ρα λάθη μας. Από μια τέ­τοια αντί­λη­ψη απαι­τεί­ται ένα μικρό μόνο βήμα μέχρι τον κλα­σι­κό εκλο­γι­κι­σμό και τις κοι­νο­βου­λευ­τι­κές αυ­τα­πά­τες. Είναι άλλο πράγ­μα να θε­ω­ρείς πρω­ταρ­χι­κό το κί­νη­μα, την εξω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κή πα­ρέμ­βα­ση και πάλη και τη γεί­ω­ση στους ερ­γα­τι­κούς-κοι­νω­νι­κούς χώ­ρους και να υπά­γεις σε αυτή την προ­τε­ραιό­τη­τα την κοι­νο­βου­λευ­τι­κή έκ­φρα­ση και δου­λειά, και άλλο να επι­κε­ντρώ­νεις την εξω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κή πα­ρέμ­βα­ση σε δη­μό­σιες πα­ρου­σί­ες, πε­ριο­δεί­ες στε­λε­χών και ακτι­βι­σμούς κα­τάλ­λη­λους για επι­κοι­νω­νια­κή αξιο­ποί­η­ση.

Δεύ­τε­ρο, μια τέ­τοια τάση υπο­βαθ­μί­ζει τα κρι­τή­ρια για τις συμ­μα­χί­ες αφή­νο­ντας τα πάντα ανοι­χτά «για παν εν­δε­χό­με­νο» κά­νο­ντας πο­λι­τι­κές και προ­γραμ­μα­τι­κές προ­σαρ­μο­γές στο πο­λι­τι­κό προ­φίλ εν­δε­χό­με­νων συμ­μά­χων. Καθώς ακόμη δεν έχουν ξε­κα­θα­ρί­σει τα πράγ­μα­τα και οι προ­θέ­σεις δια­φό­ρων πι­θα­νών συμ­μά­χων, οι πόρ­τες της ΛΑΕ είναι ανοι­χτές σε πολ­λούς. Κυ­ρί­ως όμως προς αυ­τούς με τους οποί­ους η συμ­μα­χία θε­ω­ρεί­ται πιο εφι­κτή.

Τα πραγ­μα­τι­κά σε­νά­ρια είναι δύο: είτε η “με­γα­λύ­τε­ρη” συμ­μα­χία με την Πλεύ­ση Ελευ­θε­ρί­ας και τη Ζωή Κων­στα­ντο­πού­λου (που, παρά τα μύρια όσα πο­λι­τι­κά και προ­γραμ­μα­τι­κά προ­βλή­μα­τα, δεν απο­κλεί­ε­ται) είτε μια συμ­μα­χία έσχα­της ανά­γκης με ορ­γα­νώ­σεις του «πα­τριω­τι­κού» -και όχι μόνο- χώρου, πρώην στε­λέ­χη του ΕΠΑΜ, πρώην στε­λέ­χη του Πα­παν­δρεϊ­κού ΠΑΣΟΚ κ.λ.π.

Η από­φα­ση του Πο­λι­τι­κού Συμ­βου­λί­ου της ΛΑΕ δεν απο­τρέ­πει τις δύο αυτές εκ­δο­χές συμ­μα­χιών. Εκτι­μώ­ντας ότι «η ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ δεν θέλει» και πε­ρί­που προ­δια­γρά­φο­ντας ότι σε τε­λι­κή ανά­λυ­ση δεν θα θα συμ­μα­χή­σει, η ΛΑΕ δια­τη­ρεί μεν τη δη­μό­σια απεύ­θυν­ση αλλά χωρίς να την πι­στεύ­ει ιδιαί­τε­ρα και δεν μπαί­νει καν στον κόπο να δει ότι η απεύ­θυν­ση προς την ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ και ταυ­τό­χρο­να προς την Πλεύ­ση Ελευ­θε­ρί­ας, για πα­ρά­δειγ­μα, είναι πο­λι­τι­κά και προ­γραμ­μα­τι­κά αλ­λη­λο­α­πο­κλειό­με­νες.

Επα­να­λαμ­βά­νε­ται έτσι, σε άλλη κλί­μα­κα και σε πιο ήπια ασφα­λώς εκ­δο­χή, η πρα­κτι­κή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, που ενώ ορ­γά­νω­νε τις συ­στη­μι­κές συμ­μα­χί­ες με τα ΠΑ­ΣΟ­Κι­κά στε­λέ­χη και τους κα­ρα­μαν­λι­κούς, ενώ με­τα­τό­πι­ζε το πρό­γραμ­μά του στον άξονα ενός ανέ­φι­κτου δι­πλού συμ­βι­βα­σμού με την ελ­λη­νι­κή άρ­χου­σα τάξη και τον ιμπε­ρια­λι­σμό (Ευ­ρω­ζώ­νη-Ε.Ε. και ΗΠΑ), απευ­θυ­νό­ταν ταυ­τό­χρο­να, εντε­λώς προ­σχη­μα­τι­κά, στο… ΚΚΕ.

Όλα αυτά δεν απαλ­λάσ­σουν βέ­βαια τις δυ­νά­μεις της ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ από τις δικές τους ευ­θύ­νες στο ζή­τη­μα του ανα­γκαί­ου ενιαί­ου με­τώ­που, τις απαλ­λάσ­σουν όμως από πραγ­μα­τι­κές πιέ­σεις στη βάση πραγ­μα­τι­κών δια­κυ­βευ­μά­των και δυ­σκο­λεύ­ουν τη ΛΑΕ να απευ­θυν­θεί σε ένα με­γά­λο τμήμα κι­νη­μα­τι­κού και ρι­ζο­σπα­στι­κού δυ­να­μι­κού της κοι­νω­νι­κής και πο­λι­τι­κής αρι­στε­ράς.

Το πρό­γραμ­μα

Οι πο­λι­τι­κές συμ­μα­χί­ες είναι το εποι­κο­δό­μη­μα των κοι­νω­νι­κών συμ­μα­χιών. Το γε­γο­νός ότι η ΛΑΕ μι­λά­ει για συμ­μα­χί­ες με «δη­μο­κρα­τι­κές», «πα­τριω­τι­κές» και “αντι­μνη­μο­νια­κές” δυ­νά­μεις που δεν ανή­κουν στην Αρι­στε­ρά, είναι προ­ϊ­όν της λο­γι­κής της για τις κοι­νω­νι­κές συμ­μα­χί­ες και για το πρό­γραμ­μα, αλλά και της αντί­λη­ψης του «πα­τριω­τι­κού αντι­μπε­ρια­λι­σμού».

Στις κοι­νω­νι­κές συμ­μα­χί­ες, η ΛΑΕ εντάσ­σει τη μι­κρο­με­σαία αστι­κή τάξη, στην οποία υπό­σχε­ται σει­σά­χθεια, δη­λα­δή δια­γρα­φή χρεών, προς το Δη­μό­σιο και τις τρά­πε­ζες, αλλά και ένα γεν­ναίο πρό­γραμ­μα επι­δο­τή­σε­ων από το Πρό­γραμ­μα Δη­μο­σί­ων Επεν­δύ­σε­ων. Η συμ­μα­χία με τις μι­κρο­με­σαί­ες επι­χει­ρή­σεις (σύμ­φω­να με τον ορι­σμό των επί­ση­μων στα­τι­στι­κών, επι­χει­ρή­σεις που απα­σχο­λούν μέχρι 50 ερ­γα­ζό­με­νους) ισο­δυ­να­μεί με συμ­μα­χία με τον πλειο­ψη­φι­κό κορμό της αστι­κής τάξης της Ελ­λά­δας!

Πρό­κει­ται για ανα­βί­ω­ση του προ­γράμ­μα­τος του ΚΚΕ της δε­κα­ε­τί­ας του ’70, για την πα­ρά­δο­ση του Κο­λι­γιάν­νη και του Φλω­ρά­κη. Τότε ήταν η συμ­μα­χία με την εθνι­κή αστι­κή τάξη, τώρα η συμ­μα­χία με τη μι­κρο­με­σαία αστι­κή τάξη. Και στις δύο πε­ρι­πτώ­σεις, η κε­ντρι­κή ιδέα είναι ότι οι κοι­νω­νι­κές συμ­μα­χί­ες στις οποί­ες θα στη­ρι­χτεί ένα σχέ­διο αρι­στε­ρό-πα­τρω­τι­κό επε­κτεί­νο­νται για να πε­ρι­λά­βουν και τμή­μα­τα της αστι­κής τάξης. Αυτά σή­με­ρα λέ­γο­νται για την Ελ­λά­δα της δεύ­τε­ρης δε­κα­ε­τί­ας του 21ου αιώνα, όπου οι μι­σθω­τοί αντι­στοι­χούν σε πάνω από 60% του οι­κο­νο­μι­κά ενερ­γού πλη­θυ­σμού και μαζί με τους αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νος που ζουν χωρίς εκ­με­τάλ­λευ­ση ερ­γα­σί­ας άλλων φτά­νουν το 80%. Γιατί λοι­πόν χρειά­ζε­ται να «προ­στε­θεί» σε αυτό το ει­δι­κό βάρος του 5 – 10% της μι­κρο­με­σαί­ας αστι­κής τάξης για να έχουν οι κοι­νω­νι­κές συμ­μα­χί­ες απο­τε­λε­σμα­τι­κό εύρος;

Το πρό­γραμ­μα της ΛΑΕ επα­να­λαμ­βά­νει τον ίδιο τύπο αυ­τα­πα­τών που χα­ρα­κτή­ρι­σαν το πρό­γραμ­μα και το σχέ­διο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ: σε «πρώτο χρόνο», στο πρώτο στά­διο, δεν θα αμ­φι­σβη­τη­θεί η οι­κο­νο­μι­κή και πο­λι­τι­κή εξου­σία της αστι­κής τάξης, αλλά θα ενερ­γο­ποι­η­θεί ένα σχέ­διο φι­λο­λαϊ­κής οι­κο­νο­μι­κής ανά­πτυ­ξης. Για τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, μια τέ­τοια φι­λο­λαϊ­κή ανά­πτυ­ξη θα λάμ­βα­νε χώρα εντός της Ευ­ρω­ζώ­νης. Για τη ΛΑΕ θα έχει βα­σι­κό μοχλό τη δραχ­μή. Κεϊν­σια­νι­σμός εντός της Ευ­ρω­ζώ­νης στην πρώτη πε­ρί­πτω­ση, κεϊν­σια­νι­σμός της δραχ­μής στη δεύ­τε­ρη. Έτσι, και το σχέ­διο ρήξης με την Ευ­ρω­ζώ­νη και την Ε.Ε. (και τον ιμπε­ρια­λι­σμό συ­νο­λι­κά) είναι ένα σχέ­διο ρε­φορ­μι­στι­κών αυ­τα­πα­τών.

Η δραχ­μή σαν ερ­γα­λείο οι­κο­νο­μι­κής πο­λι­τι­κής φε­τι­χο­ποιεί­ται και το σχέ­διο της ρήξης πα­ρου­σιά­ζε­ται σαν μια πράξη ανά­κτη­σης της οι­κο­νο­μι­κής ανε­ξαρ­τη­σί­ας που θα απο­γειώ­σει την οι­κο­νο­μι­κή ανά­πτυ­ξη. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δια­κή­ρυσ­σε την κα­τάρ­γη­ση των μνη­μο­νί­ων εντός ευρώ, η ΛΑΕ δια­κη­ρύσ­σει μια ρήξη με την Ευ­ρω­ζώ­νη και την Ε.Ε. της οποί­ας η δια­κύ­βευ­ση θα είναι κυ­ρί­ως οι­κο­νο­μι­κή: το νό­μι­σμα και το πλαί­σιο οι­κο­νο­μι­κής ανά­πτυ­ξης. Αντί να προ­ε­τοι­μά­ζου­με τον κόσμο για το αυ­το­νό­η­το γε­γο­νός ότι η ρήξη με την Ευ­ρω­ζώ­νη και την Ε.Ε. θα ση­μά­νει πρώτα απ’ όλα μια άμεση δια­δι­κα­σία πο­λι­τι­κής σύ­γκρου­σης ζωής ή θα­νά­του, στην οποία θα επι­στρα­τευ­τούν όλα τα μέσα από τα ιμπε­ρια­λι­στι­κά κέ­ντρα της Ευ­ρω­ζώ­νης, της Ε.Ε. κ.λπ. αλλά και όλοι οι μη­χα­νι­σμοί της ελ­λη­νι­κής άρ­χου­σας τάξης.

Επι­πρό­σθε­τα υπο­βαθ­μί­ζε­ται στο πο­λι­τι­κό/εκλο­γι­κό πρό­γραμ­μα ο τα­ξι­κός άξο­νας («Εμείς ή αυτοί», δη­λα­δή οι δυ­νά­μεις της ερ­γα­σί­ας ή οι δυ­νά­μεις του κε­φα­λαί­ου), ενώ τα άμεσα μέτρα υπέρ των ερ­γα­ζό­με­νων τά­ξε­ων δια­τυ­πώ­νο­νται γε­νι­κό­λο­γα («στή­ρι­ξη και ενί­σχυ­ση μι­σθών και συ­ντά­ξε­ων» κ.λπ.). Όταν το βάρος πέ­φτει σε ένα σχέ­διο «πα­ρα­γω­γι­κής ανα­συ­γκρό­τη­σης» του κα­πι­τα­λι­σμού με βα­σι­κό ερ­γα­λείο τη δραχ­μή και τη δια­γρα­φή χρεών της μι­κρο-με­σαί­ας αστι­κής τάξης, την χρη­σι­μο­ποί­η­ση του Προ­γράμ­μα­τος Δη­μο­σί­ων Επεν­δύ­σε­ων για να χρη­μα­το­δο­τη­θούν οι μι­κρο­με­σαί­ες επι­χει­ρή­σεις, τότε η ανά­κτη­ση των απω­λειών σε μι­σθούς, συ­ντά­ξεις, κοι­νω­νι­κά επι­δό­μα­τα, υγεία, παι­δεία κ.λπ. επα­φί­ε­ται στα απο­τε­λέ­σμα­τα υλο­ποί­η­σης της πα­ρα­γω­γι­κής ανα­συ­γκρό­τη­σης του κα­πι­τα­λι­σμού και του «κεϊν­σια­νι­σμού της δραχ­μής».

Ένα γεν­ναίο, εμπρο­σθο­βα­ρές πρό­γραμ­μα ρι­ζι­κής ανα­δια­νο­μής υπέρ της ερ­γα­σί­ας και ενα­ντί­ον του κε­φα­λαί­ου, που θα στρα­τεύ­σει τις ερ­γα­ζό­με­νες τά­ξεις στην πάλη για την ανα­τρο­πή και θα αρ­χί­σει να αμ­φι­σβη­τεί από την «επό­με­νη μέρα» και όχι σε επό­με­νο «στά­διο» την οι­κο­νο­μι­κή και πο­λι­τι­κή εξου­σία της άρ­χου­σας τάξης, ένα με­τα­βα­τι­κό πρό­γραμ­μα όχι προς ένα κα­θε­στώς φι­λο­λαϊ­κής κα­πι­τα­λι­στι­κής ανά­πτυ­ξης αλλά προς το σο­σια­λι­σμό, δεν είναι κα­θό­λου κα­θα­ρό στη λο­γι­κή του υπάρ­χο­ντος προ­γράμ­μα­τος της ΛΑΕ.

Σε αυτό το πλαί­σιο, και οι θέ­σεις για εθνι­κο­ποί­η­ση με­γά­λων επι­χει­ρή­σε­ων γί­νο­νται «θολές» (ξα­να­εμ­φα­νί­ζο­νται δια­τυ­πώ­σεις τύπου ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ: «επα­νά­κτη­ση του δη­μό­σιου χα­ρα­κτή­ρα και ελέγ­χου») και κυ­ρί­ως πά­σχουν από τεκ­μη­ρί­ω­ση: πώς θα γί­νουν ώστε να μη μεί­νουν απλή προ­ε­κλο­γι­κή δια­κή­ρυ­ξη που την κρί­σι­μη ώρα θα δια­πι­στω­θεί ότι δεν έχουν προ­ε­τοι­μα­στεί τα μέσα για την υλο­ποί­η­σή τους; Με ανά­κτη­ση με­το­χι­κών με­ρι­δί­ων από την αγορά (μιας που θα κό­βου­με όσες δραχ­μές θέ­λου­με); με εθνι­κο­ποί­η­ση με συμ­φω­νία με τους ιδιώ­τες ιδιο­κτή­τες για το ύψος της απο­ζη­μί­ω­σης; Με εθνι­κο­ποί­η­ση χωρίς απο­ζη­μί­ω­ση; Τα ίδια ερω­τή­μα­τα ισχύ­ουν και για τις τρά­πε­ζες. Αν εν­νο­ού­με το στόχο της εθνι­κο­ποί­η­σης με­γά­λων επι­χει­ρή­σε­ων και το­μέ­ων της οι­κο­νο­μί­ας, τότε αυτό μόνο με ένα μόνο τρόπο είναι ρε­α­λι­στι­κό, αλ­λιώς θα μεί­νει γράμ­μα κενό: με «επι­θε­τι­κά» μέτρα απαλ­λο­τρί­ω­σης της κα­πι­τα­λι­στι­κής ιδιο­κτη­σί­ας, κι όχι με αγορά με­το­χι­κών με­ρι­δί­ων από την αγορά ή με συμ­φω­νί­ες κυ­ρί­ων με τους κα­πι­τα­λι­στές ιδιο­κτή­τες. Δεν είναι μα­ξι­μα­λι­σμός, είναι ωμός ρε­α­λι­σμός.

Επί­λο­γος

Όλα τα προη­γού­με­να οδη­γούν σε ένα βα­σι­κό συ­μπέ­ρα­σμα: χρεια­ζό­μα­στε ένα αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κό με­τα­βα­τι­κό πρό­γραμ­μα, με κε­ντρι­κό ση­μείο το απαι­τού­με­νο “Μνη­μό­νιο στο κε­φά­λαιο” που είναι ανα­γκαίο για να ανα­τρα­πεί η λι­τό­τη­τα για τον κόσμο της ερ­γα­σί­ας και να υπάρ­ξει ανα­δια­νο­μή του πλού­του. Χρεια­ζό­μα­στε μια Αρι­στε­ρά που θα προ­ε­τοι­μά­ζει και θα προ­ε­τοι­μά­ζε­ται για τη ρήξη με το σύ­στη­μα. Χρεια­ζό­μα­στε την (ανα)συ­γκρό­τη­ση του τα­ξι­κού στρα­το­πέ­δου των δυ­νά­με­ων της ερ­γα­σί­ας, που είναι συ­ντρι­πτι­κά πλειο­ψη­φι­κές στην κοι­νω­νία αλλά κι­νη­μα­τι­κά και πο­λι­τι­κά αδύ­να­μες. Και, ύστε­ρα από την οδυ­νη­ρή εμπει­ρία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και της ήττας του 2015, δεν χρεια­ζό­μα­στε ένα πρό­γραμ­μα νέων κεϋν­σια­νών αυ­τα­πα­τών.

Η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ήταν ένας ρε­φορ­μι­σμός που γέ­ρα­σε από τα γεν­νο­φά­σκια του. Στο πρό­σω­πό του πέ­θα­νε η Αρι­στε­ρά της ευ­κο­λί­ας και του μέσου όρου, η Αρι­στε­ρά που απέ­φευ­γε να συ­γκρου­στεί πρα­κτι­κά και ιδε­ο­λο­γι­κά με τα ιερά και όσια του συ­στή­μα­τος. Από τα «εθνι­κά δί­καια» μέχρι τον «μνη­μο­νια­κό μο­νό­δρο­μο», από το ευρώ μέχρι τις ανί­ε­ρες συμ­μα­χί­ες ελέω κοι­νο­βου­λευ­τι­κών συ­σχε­τι­σμών. Στο πρό­σω­πο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ κα­τέρ­ρευ­σε επί­σης η Αρι­στε­ρά που αρ­νιό­ταν να ξε­πε­ρά­σει τις αρ­χη­γο­κε­ντρι­κές και αντι­δη­μο­κρα­τι­κές μορ­φές που έχουν υιο­θε­τή­σει πλεί­στες ορ­γα­νώ­σεις, ανε­ξαρ­τή­τως ιδε­ο­λο­γι­κών ανα­φο­ρών. Χρέος μας είναι να θά­ψου­με ορι­στι­κά όλες τις αγκυ­λώ­σεις που έχουν κλη­ρο­νο­μη­θεί στη ση­με­ρι­νή ρι­ζο­σπα­στι­κή Αρι­στε­ρά, πριν αυτές οδη­γή­σουν σε νέες ήττες, μά­λι­στα σε πιο αντί­ξοο πε­ρι­βάλ­λον.

Πηγή: rproject.gr

image_pdfΛήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης
ΜΑΤιασμένη ανάπτυξη ή θαύμα καραμπινάτο;

Κριτικές - Συζήτηση

Βαθμολογία Αναγνωστών: 85.00% ( 12
Συμμετοχές )


78 σχόλια στο “Ερωτήματα και απαντήσεις για την Αριστερά μπροστά σε μια δύσκολη συγκυρία”

  1. Γιώργος

    Επιτέλους. Ένα εξαιρετικό πολιτικά κείμενο και απολογισμού αλλα και προοπτικης απο το κομμάτι της αντικαπιταλιστικης/κομμουνιστικης αριστερας που συμμετείχε στον σύριζα, έφυγε απο αυτόν μετά το δημοψήφισμα, εντάχθηκε στην λαε, αλλα βλέπει πια και τεκμηριωνει το οτι η πλειοψηφία της λαε, είναι σύριζα νο2. Χωρίς αυτό να καθαγιάζει την μεν ανταρσυα που έχει άλλα δομικά προβλήματα να λύσει, ή το κκε που στα κρίσιμα, είναι μια δύναμη πολιτικής αστικής ομαλότητας.

    Ούτε λοιπόν σεχταρισμος αλλα ούτε και ενωτιτιδα. Η ενότητα της αριστερής ηλ θα είναι αντιιμπεριαλιστικη/αντικαπιταλιστικη, ή θα ειναι εθνικοενωτικη και θα κάνει και άλλο κακό στον κοσμο

    Reply ↓
    1. lathranagnostis

      Ήταν στο ΣΥΡΙΖΑ (“το κομματι”) – έφυγε απ το ΣΥΡΙΖΑ – πήγε στη ΛΑΕ – φεύγει απ τη ΛΑΕ και……”τεκμηριώνει” ότι η ΛΑΕ είναι ΣΥΡΙΖΑ Νο 2……
      Ε….βασικά, δεν νομίζω ότι έχει μετακινηθεί καθόλου αυτό το….κομμμάτι!……
      Τοπολογικά, πάντα στη σοσιαλδημικρατία -ρεφορμισμό βρίσκεται. Μόνο το φόντο άλλαζε κάθε τόσο όπως παλιά στις φτηνές παραγωγές που γίνονταν στα στούντιο, όπου οι ηθοποιοί ήταν σταθεροί και πίσω τους προβάλλονταν το φόντο που άλλαζε! Ν Υόρκη, Λονδίνο, Παρίσι……
      ……αλλά ο ηθοποιός, στο στούντιο στην Παιανία!

      Reply ↓
  2. θεοδωρος Σαμιωτακης

    Ενδιαφέρον κείμενο αλλά στην ανάλυση θα έπρεπε να υπάρχει αυτοκριτική για την σταση της Δεα στο Συριακό.Της οργάνωσης δηλαδή που χαρακτηριζει επαναστάτες τους ισλαμιστές μισθοφόρους του νατο και του ερντογκαν .

    Reply ↓
  3. Left G700

    Να ζήσετε, να ζήσετε! Και καλούς απογόνους (“καλούς απογόνους” τρόπος τού λέγειν: ποιος παντρεύτηκε τρότσκες και αυξήθηκε και πληθύνθηκε; μάλλον το αντίθετο: από τρεις κι ο κούκος έμεινε με δύο κι ο κούκος!)

    Reply ↓
  4. Left G700

    Πανό στις πο­ρεί­ες που ζη­τούν την “Απε­λευ­θέ­ρω­ση τώρα των 2 ελ­λή­νων στρα­τιω­τι­κών” που συ­νε­λή­φθη­σαν κυ­νη­γώ­ντας πρό­σφυ­γες στο Τουρ­κι­κό έδα­φος στον Έβρο. Μια τέ­τοια στάση δεν διευ­κο­λύ­νει την ανά­πτυ­ξη ενος φι­λει­ρη­νι­κού – αντι­πο­λε­μι­κού κι­νή­μα­τος στην Ελ­λά­δα, την ώρα που ένα θερμό επει­σό­διο με την Τουρ­κία είναι στην ημε­ρή­σια διά­τα­ξη.

    E, ο,τι και να πεις, έχουν δίκιο οι σύντροφοι! Πού ακούστηκε πανό να ζητάει την “Aπελευθέρωση των 2 ελλήνων (sic!*) στρατιωτικών”! Παράταση της προφυλάκισης έπρεπε να ζητάει, σύμφωνα με τους κανόνες τού τροτσκιστικού διεθνισμού! Όχι παίζουμε!

    * Το άκρον άωτον (= αόμματον) του αντιεθνικισμού. Να αλλάζεις ακόμα και τους γραμματικούς κανόνες που ισχύουν για την εθνικότητα και να γράφεις αντί Έλληνες έλληνες. Και το άκρον άωτον της πολιτικής ανοησίας: να πιστεύεις ότι έτσι διεξάγεις ολοκληρωτικά συνεπή αντιεθνικιστικό αγώνα, ενώ στην πραγματικότητα δεν κάνεις τίποτε άλλο από το να ενισχύεις τη Χρυσή Αυγή!

    Reply ↓
  5. Left G700

    Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι τροτσκιστές! :-)

    Reply ↓
    1. nezard

      εγώ στο είχα πει ότι πρέπει να αφήσεις ήσυχο το Γραφείο του ΝΑΡ και να ασχοληθείς με τα τεκταινόμενα στη ΛΑΕ.

      Δεν με άκουσες και να τα αποτελέσματα

      Reply ↓
      1. Left G700

        Ναι, ξέρεις, θα βάλω τη γάτα μου να κλαίει επειδή οι τρότσκες απασφάλισαν! Εκεί, εκεί, στη Β’ (αντι)Εθνική, μαζί με ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλοι συνεπεί!

        Reply ↓
        1. Ντεφαιτιστης

          Left, μην ξενυχτάς γιατί αύριο έχεις εκπαίδευση με το κόμμα για να προασπίσεις τα εθνικά δίκαια

        2. Left G700

          Καλό το παραμύθι σου, αλλά δεν έχει δράκο. Αν τύχει να κληθώ να υπερασπίσω τα εθνικά δίκαια θα το κάνω ερμηνεύοντας αυτά τα εθνικά δίκαια από τη σκοπιά και για λογαριασμό τής εργατικής τάξης, εκείνης που για τον Μαρξ τού 1848 (και τον κολλητό του) πρέπει να συγκροτηθεί η ίδια ως εθνική! Αλλά πού να τα πιάσεις αυτά… Εσένα η μόνη σου έννοια είναι να λογαριάζεσαι ανάμεσα σ’ εκείνους τού γνωστού μότο “εμείς, εμείς, οι μόνοι συνεπείς”…

          ΥΓ Σιγά το ξενύχτι! Ούτε δύο! Ξέρεις τι σημαίνει “ξενύχτι” για τους σοσιαλσωβινιστές; Βλέπουν τον ήλιο να ανατέλλει και λένε “πού να πάμε σπίτι από τώρα, ρε μ@@@@ες; για φωνάξτε τον μέτρ να μας φέρει άλλη μία από τα ίδια”!

        3. nezard

          A ναι, σωστά. Τώρα ετοιμάζεστε για “μεγάλα πράγματα” μέσα στον “εθνικό κορμό”, παρέα με Ζωή Κωνσταντοπούλου, Δημήτρη Καζάκη και Δημήτρη Τσοβόλα. Οπότε και τα “βαρίδια” δεν τα χρειάζεστε.

          ( κούνια που σας κούναγε ……)

  6. Αναστασία

    Δεν έχω ξαναριαβάσει χειρότερο κείμενο! Είναι τόσο ασυμμάζευτο,που δεν έχεις,από πού να το πιάσεις.Ωστόσο,ένα πολύ χτυπητό φάλτσο: Ότι δήθεν η ΠΓΔΜ είναι τόσο μικρή κ τόσο αδύναμη,που σε τίποτα δεν μπορεί να απειλήσει την Ελλάδα.Το θέμα έχει ξανασυζητηθεί από τους σχολιαστές στην Παντιέρα.Όχι κράτος,όχι κρατίδιο,αλλά απλά μια μειονότητα κράτους μπορεί να γίνει κατάλληλο υποχείριο από τους ιμπεριαλιστές,για τη διάλυση χωρών κ τον ξεκληρισμό ολόκληρων εθνών.Τα παραδείγματα ένας σορός τις τελευταίες δεκαετίες,δε χρειάζονται καν αναφορά.

    Reply ↓
    1. Left G700

      (ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΚΑΙ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΣΧΟΛΙΟΥ:)

      Ωστόσο,ένα πολύ χτυπητό φάλτσο: Ότι δήθεν η ΠΓΔΜ είναι τόσο μικρή κ τόσο αδύναμη,που σε τίποτα δεν μπορεί να απειλήσει την Ελλάδα.Το θέμα έχει ξανασυζητηθεί από τους σχολιαστές στην Παντιέρα.Όχι κράτος,όχι κρατίδιο,αλλά απλά μια μειονότητα κράτους μπορεί να γίνει κατάλληλο υποχείριο από τους ιμπεριαλιστές,για τη διάλυση χωρών κ τον ξεκληρισμό ολόκληρων εθνών.

      Douze points!

      Reply ↓
      1. Αναστασία

        Τι θέλει να πει αυτό; Γιατί αντέγραψες ένα κομμάτι από το σχόλιό μου; Με την ευκαιρία,έκανα κι ένα λάθος.Στην πρώτη σειρά,αντι “ξαναριαβάσει” είναι “ξαναδιαβάσει”.

        Reply ↓
        1. Left G700

          Αναστασία, αντέγραψα το συγκεκριμένο κομμάτι από το σχόλιό σου και του έδωσα τη μεγαλύτερη δυνατή βαθμολογία σύμφωνα με τη μέθοδο αξιολόγησης των τραγουδιών τής Γιουροβίζιον (Douze points = 12 βαθμοί) για να πω ότι συμφωνώ και επαυξάνω με αυτή σου την επισήμανση. Σαν να μην είσαι και πολύ εξοικειωμένη με τα ήθη και έθιμα των διαδικτυακών διαλόγων ή κάνω λάθος;

          Τα λέμε

        2. Αναστασία

          Αγαπητέ Λεφτ,η άγνοιά μου οφείλεται μάλλον στο ότι δεν έχω σε εκτίμηση τη Γιουροβίζιον,οπόταν αδιαφορώ παντελώς.Εγώ είμαι της σχολής του ρεαλισμού,που λέει,σαν το μακαρίτη,το Νίκο Ξηλούρη,τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη.

        3. Left G700

          η άγνοιά μου οφείλεται μάλλον στο ότι δεν έχω σε εκτίμηση τη Γιουροβίζιον,

          Κάτσε, ρε συντρόφισσα! Δεν ξέρω αν το κατάλαβες, αλλά με θάβεις στην ψύχρα, χωρίς καν να φωνάξεις έναν παπά (ή πολιτικό επίτροπο) να με διαβάσει! :-) Δηλαδή εγώ, που ξέρω τον τρόπο βαθμολόγησης των τραγουδιών στη Γιουροβίζιον, τι εστί douze points και τα σχετικά, την έχω σε …εκτίμηση;;; ;-) :-)

          Τα λέμε (αλλά κοίτα να με αποκαταστήσεις πολιτικά, γιατί μια αφορμή ψάχνουν για να με διαγράψουν από εδώ! ;-) :-) )

        4. Αναστασία

          Κοίταξε σύντροφε,ασφαλώς και δεν εξυπακούεται ότι εκτιμάς τη Γιουροβίζιον,επειδή ξέρεις τον τρόπο βαθμολόγησης,μόνο που εγώ είμαι εντελώς ακραία,αν έχεις καταλάβει.Ότι δεν εκτιμώ,δε θέλω καν να το ξέρω.Αλλά δε σκέφτεσαι κι εσύ εμένα,που μ’ έρριξες σε επίπεδο Γιουροβίζιον; Ευτυχώς που δεν έχω τη συνήθεια να κακοβάζω,αλλιώς μπορούσα να το καταλάβω στο ανάποδο και να το πάρω κατάκαρδα.

    2. Κώστας

      Αναστασία αν υποθέσουμε πως το σλαβομακεδονικό στοιχείο στην Δ Ελλαδα, αν υπάρχει, κάτι ετοιμάζει για να ενεργοποιηθεί κάπως το λεγόμενο αλυτρωτικό σενάριο, εφόσον τουλάχιστον πως δεν μπορεί η ΠΓΔΜ να μας κάνει πόλεμο ολοι συμφωνούμε, ε, δεν θα το ξέραμε ?

      Αυτός ο λεγόμενος αλυτρωτισμός κάπως δεν πρέπει να αποδειχτεί πως υπάρχει ? Ή θα μας κάνουν πόλεμο ή εδώ η μειονότητα, αν υπάρχει, θα κάνει δίκτυα, ενδεχομένως παραστρατιωτικά, θα κάνουν θέμα πως τους κάνουμε εθνοκάθαρση ή κάτι τέτοιο, θα τους προμοτάρει ο ιμπεριαλισμός και θα γίνει θέμα. Τα βλέπει κανένας αυτά ?

      Άλλο είναι το φάλτσο που βγάζει μάτι. πως και καλά η ρήξη ΗΠΑ-Τουρκίας είναι μόνιμη

      Κώστας

      Reply ↓
      1. Αναστασία

        Δεν είπα,ότι ετοιμάζεται κάτι από κάποια δική μας μειονότητα,ούτε καν αναφέρθηκα σε ένα ορισμένο σενάριο.Είπα εντελώς γενικά,ότι μέχρι κ μειονότητες μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους ιμπεριαλιστές.Και μάλιστα όσο πιο μικρή κ αδύναμη είναι μια κοινότητα (κράτος,κρατίδιο ή μειονότητα),τόσο πιο κατάλληλη είναι για υποχείριο των ιμπεριαλιστών.Κανένας δεν ξέρει,τι μπορεί να γίνει αργότερα κ αυτή η “μεγαλομανία” – να το πω έτσι – των γειτόνων για καλό πάντως δεν είναι.Και μην αρχίσει τώρα κανείς με την αστική μας τάξη,εγώ δεν αναφέρομαι εδώ στο τι κάνει η δική μας αστική τάξη,αλλά οι γειτονικές.Να τα πιάνομε ένα-ένα κ όχι όλα μαζί.

        Reply ↓
        2. κωσταε

          Επειδη ειμαι απο εκει δυτικα της Μακεδ.οσα χωρια εμειναν σλαβοφωνα εχουν αφομιωθει…Βεβαια ν ειναι καλα ο Βαφειαδης που σε μια βραδια ξεκαθαρισε το τοποιο ,απο συνταγμα σλαβοφωνων ανταρτων ..πριν την εναρξη του εμφυλιο….

        3. Κώστας

          Αναστασία καταλαβαίνεις, ελπίζω, πως το βάρος απόδειξης ύπαρξης “αλυτρωτισμού” βαραίνει όσους λένε πως υπάρχει. Ορθά είπες πως δεν έχεις φέρει καμία απόδειξη.

          Κώστας

        4. Αναστασία

          Πιστεύω,ότι πρέπει να διαχωρίζομε ανάμεσα στην πράξη κ τη δράση από τη μια μεριά και την άποψη,θέση από την άλλη.Αλυτρωτισμός σαν κίνηση νομίζω,ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει από μέρους των Σλαυομακεδόνων ούτε στην Ελλάδα ούτε στην ΠΓΔΜ.Σαν θέση όμως,ναι,πιστεύω,ότι η θέση της επίσημης ΠΓΔΜ παραπέμπει σε αλυτρωτισμό.Συγκεκριμένα πρόκειται γι’ αυτό το κόλλημα με το Μεγαλέξαντρο κ τους αρχαίους Μακεδόνες,τη φαλκίδευση της ιστορίας με την προσπάθεια σύνδεσής τους με αυτόν τον αρχαίο λαό,σαν μόνοι δικαιωματικοί κ γνήσιοι κληρονόμοι της ονομασίας,της ιστορίας κ της γης του.Αυτή η παραποίηση σίγουρα έχει κ αιτία κ σκοπό κ μαλιστα κακόβουλο.Τέλος πάντων,θα ήθελα να αποφύγω την επιχειρηματολογία πάνω σ’ αυτό το θέμα,όπου έχουν ειπωθεί τόσα πολλά από πολλούς κ είναι δύσκολο να βγει άκρη.Οι πιο κατάλληλοι να μιλήσουν είναι οι ίδιοι οι Μακεδονίτες.Εγώ αυτό που έχω καταλάβει είναι – με δυο λόγια – ότι μακεδονική εθνότητα δεν υπήρξε ακριβώς – ο Ρήγας δεν την αναφέρει μαζί με όλες τις άλλες που απαριθμεί κι ακόμα,γνωστή διεθνώς είναι η φράση “μακεδονική σαλάτα”,που παραπέμπει ακριβώς στο ετερόκλητο του πληθισμού της-.Το τελευταίο διάστημα όμως φαίνεται να υπήρξε μια διαδικασία ομογενοποίησης των κατοίκων της,καθώς ακόμα κ η Πηνελόπη Δέλτα παραδέχεται μια κοινή γλώσσα.Αυτή η διαδικασία της δημιουργίας εθνότητας δε φαίνεται όμως να ολοκληρώθηκε ποτέ κ υπερίσχυσαν μέχρι το διαμελισμό της οι ξεχωριστές εθνικές συνειδήσεις.

        5. Κώστας

          O Ρήγας πέθανε το 1800, η μακεδονική αφύπνιση έγινε πιο μετά και σίγουρα το ΚΚΕ που αναγνώριζε μακεδονικό έθνος μέχρι το 1988 είναι πιο έγκυρο και πιο κοντά στο σήμερα.

          Κατά τα λοιπά η διεκδίκηση τμήματος της αρχαιοελληνικής μνήμης δεν είναι αλυτρωτισμός είναι γελοιότητα, να μην τα μπλέκουμε, Λϊγο μεγαλύτερη γελοιότητα από την διεκδικηση δίκής μας συνέχειας από την Αρχαία Ελλάδα. Αλυτρωτισμός είναι το πως θα μας πάρουν εδάφη, τίποτα άλλο και τρόπος δεν υπάρχει. Ίσα ίσα και αυτός ο δήθεν πολιτιστικός κίνδυνος δεν υπάρχει, κανένας δεν παίρνει στα σοβαρά πως ο Μ Αλέξανδρος ήταν Σλάβος, παρά το ότι τα έθνη είναι νεωτερικά και καπιταλιστικά αν κάποιο έθνος έχει δικαίωμα διεκδίκησης κάποιας συνέχειας με την Αρχαία Ελλάδα είναι το νεοελληνικό, διαφήμιση μας κάνουν.

          Τα αγάλματα γκρεμίζονται ήδη πάντως, το Σύνταγμα τους διαβάζω πως έχει αλλάξει και δυστυχώς το σκεπτικό σου οδηγεί απευθείας στον σχεδιασμό ΝΑΤΟ-Τσίπρα-Ζάεφ, φοβάμαι

          Κώστας

        6. Αναστασία

          Λες για αφύπνηση έθνους,εγώ πάλι θα το διατύπωνα σαν ενοποίηση διαφορετικών εθνοτήτων στη βάση ενός κοινού παρανωμαστή κ είπα,ότι φαίνεται να άρχισε μια τέτοια διαδικασία.Όλα έχουν μιαν αρχή.Αλλά νομίζω,ότι ένα τέτοιο φαινόμενο ολοκληρώνεται σε πολύ μεγαλύτερο διάστημα από μερικές δεκαετίες.Όσον αφορά στη θέση του ΚΚΕ για μακεδονικό έθνος,είναι πολύ φυσικό να επιρρεάζεται από πολιτικές σκοπιμότητες,γι’ αυτό δεν τη θεωρώ πάρα πολύ αξιόπιστη.Διάβασα μάλιστα και την άποψη,ότι η θέση του ΚΚΕ για ανεξάρτητη Μακεδονία δεν είχε να κάνει τόσο με την αναγνώριση μακεδονικού έθνους,όσο με την πεποίθηση,ότι έτσι θα αποφεύγονταν οι εθνικιστικές αντιπαραθέσεις,αφού δεν ήταν δυνατόν να διαχωριστούν οι εθνότητες μέσα στην περιοχή και τελικά αυτή θα ήταν η καλύτερη λύση για τους ίδιους τους κατοίκους της,αλλά κ για όλους τους λαούς της Βαλκανικής.Το ότι η υλοποίηση αυτής της πολιτικής απέτυχε,είναι μια ένδειξη κατά του ισχυρισμού ύπαρξης έθνους,αν κ μπορεί να αποδωθεί σε διάφορους άλλους παράγοντες.

        7. Αναστασία

          Αυτό που λές για τα έθνη,ότι είναι νεωτερικά κ καπιταλιστικά,ισχύει για την έννοια έθνος,μόνο με μια ορισμένη σημασία.Η λέξη όμως είναι πολύ παλιά,τη συναντούμε π.χ. στην Αγία Γραφή,με διαφορετική φυσικά σημασία.Οι αρχαίοι Έλληνες των πόλεων-κρατών είχαν συνείδηση κοινής φυλετικής καταγωγής.Εμείς σήμερα ασφαλώς είμαστε απόγονοί τους, με όλες τις ομοιότητες αλλά κ διαφορές,που είναι φυσικό να υπάρχουν από τους προγόνους μιας τόσο μακρυνής εποχής,με τις επιμειξίες κ τις αφομοιώσεις άλλων εθνοτήτων,που είναι αναπόφευκτες στην ιστορία.Τα βασικα χαραχτηριστικά όμως παραμένουν κ αυτό το λέμε συνέχεια του έθνους. Δε βλέπω εδώ καμιά γελοιότητα.Όσο για την ΠΓΔΜ τώρα,ξεκαθάρισα ήδη την άποψή μου,ότι πρόκειται για κακόβουλη λαθροχειρία.Δεν ισχυρίζονται ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Σλαύοι,διεκδικούν όμως ιστορικά την ονομασία,το έθνος κ τη γη σαν “απόγονοι απο υιοθεσία”.Αφού δλδ κατοίκησαν τον τόπο,γίνονται δικαιωματικά οι “νόμιμοι” κληρονόμοι της εθνικης συνέχειας του αρχαίου λαού του.Δεν είναι αλυτρωτισμός αλλά είναι το αυγό του.

        8. Κώστας

          Αναστασία προφανώς υιοθετώ την μαρξιστική έννοια του έθνους που αρνείται να την δει συνώνυμη με την εθνότητα, πόσο μάλλον με την φυλή όπως κάνεις έμμεσα με έννοιες όπως φυλετική καταγωγή, απόγονοι, πρόγονοι κλπ. Βασικά εκτός από γελοιότητα βλέπω και κάτι πολύ επικίνδυνο στα λεγόμενα σου.

          Κώστας

        9. Αναστασία

          Η μαρξιστική έννοια του έθνος έχει λειτουργικότητα στα πλαίσια της πολιτικής επιστήμης κ συγκεκριμένα της μαρξιστικής θεωρίας.Αυτό όμως δε σημαίνει,ότι δεν υπάρχουν κ οι άλλες έννοιες της λέξης,στα πλαίσια των ανθρωπιστικών επιστημών κ αυτή η πραγματικότητα είναι αποφασιστικός παράγοντας στη συγκρότηση των ανθρώπινων κοινωνιών.Οι όποιοι κίντυνοι – γενικά – δεν αποσοβούνται ποτέ με την άρνηση της παραδοχής της πραγματικότητας.Επικίντυνη είναι η νοοτροπία της ΠΓΔΜ,να το παίζει κληρονόμος.Και το ίδιο το όνομα που θέλει να έχει είναι χαραχτηριστικό του ότι δεν αποδέχεται,να ανήκει το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας σε δυο άλλα κράτη.Θα ήταν σίγουρα αλλιώς,αν έριχνε το βάρος στον πολιτισμό,τα ήθη κ έθιμα,το χαραχτήρα,τη γλώσσα κλπ. του μακεδονικού λαού,αλλά προφανώς δεν μπορεί να κάνει αναφορά σ’ αυτά τα στοιχεία,γιατί δεν αναπτύχτηκαν σε τέτοιο βαθμό,που να δίνουν ένα ενιαίο στίγμα.Και ο κώσταε που,καθώς λέει,είναι από κει,αναφέρεται σε Σλαυο-μακεδόνες.Αυτη η διάκριση θα είχε εξαφανιστεί,αν είχε δημιουργηθει ενιαίο έθνος.Τα χωρια αφομοιώθηκαν ασφαλώς,αφού η Μακεδονία πέρασεωστο ελληνικό κράτος.

        10. Αναστασία

          Μια διόρθωση: Εκεί που γράφω “ανθρωπιστικών επιστημών” πρέπει να είναι “άλλων ανθρωπιστικών επιστημών”,γιατί κ η πολιτική υπάγεται στις ανθρωπιστικές επιστήμες.Το άλλο που λέει ο Μαρξ,ότι τα χαραχτηριστικά διαφοροποίησης λαών κοινής εθνοτικής καταγωγής υποχωρούν,όσο πάμε στο παρελθόν,νομίζω,ότι δεν είναι απόλυτο,π.χ. ο διαχωρισμός των αρχαίων Εβραίων,αλλά κ Ελλήνων σε φυλές χάθηκε αργότερα.Βέβαια εμφανίστηκαν άλλες διαφορές,π.χ. στους Εβραίους,ανάλογα με τη χώρα που μετοίκησαν μετά τον ξεκληρισμό τους από τους Ρωμαίους.Για τους Κέλτες όμως είναι όπως λέει ο Μαρξ,καθώς αυτός ο αρχαίος λαός που ζούσε σε όλη την Ευρώπη,διαφοροποιήθηκε στη συνέχεια στις διάφορες χώρες,ανάλογα με τα φύλα,που ήρθε σε επιμειξία κ την εξέληξη της ιστορίας των χωρών αυτών.Έτσι δημιουργήθηκαν τα έθνη των νεωτέρων χρόνων.Αυτή η διαδικασία όμως κρατά αιώνες.Και η φυλετικές διαφορές σε ένα βαθμό πάλι παραμένουν.Το βλέπομε στην αντίθεση π.χ. Αγγλίας με Σκωτία κ Καταλωνίας ή Βασκίας με Ισπανία.Γενικά νομίζω,ότι ο εθνοτικός παράγοντας είναι ο υπ’ αριθμόν ένα λόγος,παντα σε συνδυασμό με την οικονομία,για τις αντιπαραθέσεις κ διαμάχες ανάμεσα στους λαούς.

        11. Left G700

          Αναστασία, μη μασάς επειδή κάποιοι πολιτικά αόμματοι «εκτός από γελοιότητα», ‘‘βλέπουν’’ «και κάτι πολύ επικίνδυνο στα λεγόμενά σου». Κόλλησέ τους στη μούρη τα λεγόμενα κάποιων άλλων, υπεράνω πάσης υποψίας μαρξιστών, που βεβαίως δεν θεωρούσαν το έθνος ταυτόσημο με την εθνότητα ή τις φυλές αλλά το συνέδεαν ευθέως με αυτές τις έννοιες, όπως και με τις έννοιες «φυλετική καταγωγή, απόγονοι, πρόγονοι κ.λπ.»· ακόμα και με την έννοια “αίμα”! Να:

          Όσο παλαιότερα πηγαίνουμε στην ιστορία, τόσο περισσότερο τα χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν λαούς της ίδιας φυλής εξαφανίζονται… Ακριβώς όπως οι Σκανδιναβοί και οι Γερμανοί διέφεραν λιγότερο στους έβδομο και όγδοο αιώνα απ’ ότι σήμερα, έτσι πρέπει οι Ιρλανδοί Κέλτες και οι Γαλάτες Κέλτες να ομοίαζαν μεταξύ τους περισσότερο από τους σημερινούς Ιρλανδούς και Γάλλους. Επομένως δεν θα έπρεπε να εκπλαγούμε εάν βρούμε στην περιγραφή των Γαλατών από τον Καίσαρα πολλά χαρακτηριστικά τα οποία αποδόθηκαν από τον Giraldus μετά από περίπου δώδεκα αιώνες στους Ιρλανδούς, και τα οποία επιπλέον, είναι ευδιάκριτα στον ιρλανδικό εθνικό χαρακτήρα ακόμη και σήμερα, παρά την ανάμειξη με γερμανικό αίμα.

          Karl Marx – Frederick Engels, Ireland and the Irish Question

        12. Κώστας

          Μαρξ-Ένγγελς: τα έθνη έχουν περισότερες διαφορές μεταξύ τους απ ότι οι εθνότητες και οι φυλές.

          Θα περίμενε κανένας αν η συνέχεια του εθνους είχε κάποια σχέση με την μαρξική εθνολογία να γίνεται το αντίθετο. Η πρόοδος των μεταφορών και της τεχνολογίας, οι πόλεμοι, οι κατακτήσεις, οι διαδοχές και οι ομογενοποιήσεις των τρόπων παραγωγής, η πολιτιστική ανάμειξη εώς και η φυλετική ανάμειξη να κάνουν τα έθνη να πλησιάζουν. Αντίθετα οι Μαρξ Ένγκελς λένε πως αποκλίνουν με την νεωτερικότητα και όσα έφερε.

          Δηλ το έθνος είναι βασικά νεωτερικό και όχι υπεριστορικό.Γιατί κανένας δεν θα διαφωνήσει εύκολα πως έθνος και εθνότητα ή ακόμα χειρότερα φυλή έχουν σχέση πλην ενδεχομένως τίποτα αναρχικών ή ναζί, που δεν τους βάζω μαζί αλλά οι μεν θα πουν πως δεν έχουν καμία οι δε πως είναι το ίδιο. Το ερώτημα είναι τι κυριαρχεί, η νεωτερικότητα ή η υπεριστορικότητα. Αφυπνιστηκε το γένος έλεγε ο Παπαρηγόπουλος για το 21, τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής στην ύστερη φάση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μελέταγε ο Κορδάτος. Οι λεφτ και οι ράιτ άνθρωποι γενικά έχουν διαλέξει ανάμεσα σε αυτα, δεν λένε πως μπορείς να λες ότι θες από αυτά και να λες και ότι θες για το τι είσαι, αυτό είναι σχετικισμός και ιδεαλισμός κάτι άλλο δηλ από τον διαλεκτικό και τον ιστορικό υλισμό.

          Τι καταλαβαίνει ο ράιτ τζι 700: φυλές εθνότητες και έθνη είναι το ίδιο ακριβώς.

          Κώστας

        13. Left G700

          Τι καταλαβαίνει ο ράιτ τζι 700: φυλές εθνότητες και έθνη είναι το ίδιο ακριβώς.

          Εκτός από πολιτικά αόμματοι, μερικοί μερικοί φαίνεται να έχουν και πρόβλημα κατανόησης της ελληνικής γλώσσας ακόμα και στην απλή της μορφή, όπως αποδεικνύεται από το σχόλιο του “‘‘ράιτ’’ τζι 700”:

          Αναστασία, μη μασάς επειδή κάποιοι πολιτικά αόμματοι «εκτός από γελοιότητα», ‘‘βλέπουν’’ «και κάτι πολύ επικίνδυνο στα λεγόμενά σου». Κόλλησέ τους στη μούρη τα λεγόμενα κάποιων άλλων, υπεράνω πάσης υποψίας μαρξιστών, που βεβαίως δεν θεωρούσαν το έθνος ταυτόσημο με την εθνότητα ή τις φυλές αλλά το συνέδεαν ευθέως με αυτές τις έννοιες, όπως και με τις έννοιες «φυλετική καταγωγή, απόγονοι, πρόγονοι κ.λπ.»· ακόμα και με την έννοια «αίμα»!

          Συμπέρασμα: Κατά τα φαινόμενα, δεν είναι μόνο ότι δεν παίρνουν τα πολιτικά γράμματα. Μάλλον δεν παίρνουν τα γράμματα γενικώς…

        14. Κώστας

          Καμάρι μου Ράιτ τζι 700 εγώ απαντάω στην Αναστασία που την αποθεώνεις που είπε πως τα έθνη έχουν βασικά συνέχεια, πως δηλαδή έθνος και εθνότητα ή φυλή είναι βασικά το ίδιο.

          Την αποθεώνεις παραθέτωντας ένα απόσπασμα Μαρξ-Ένγκελς που λέει το αντίθετο. Και μου κοτσάρεις και δικό σου απόσπασμα, μάλλον έγινες και συ κλασικός του μαρξισμού που λες στην Αναστασία να μην μασάει απέναντι σε όσους λένε πως το έθνος είναι βασικά νεωτερικό. Διαμαρτύρεσαι όμως που λέω πως η αφεντιά σου λες πως έθνος εθνότητα και φυλή είναι το ίδιο. Μην αποθεώνεις τότε την Αναστασία που λέει πως δεν υπάρχει μόνο η μαρξιστική αντίληψη αλλά και της … Αγίας Γραφής. Θεμιτό είναι αλλά έκανα από την αρχή την παραδοχή πως είμαι με την μαρξιστική, η Αναστασία πως είναι και με τις 2.

          Εσύ όμως καμάρι μου Ράιτ, γιατί δεν παίζεις καθαρά, και σε “ξέρω” από παλιά, δεν είσαι εντάξει όπως η Αναστασία. Δεν λες πως δεν υπάρχει μόνο η μαρξιστική άποψη, λες πως η μαρξιστική άποψη δεν είναι αυτή που είναι, δεν συνδέει την εθνογένεση βασικά με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής.

          Γι αυτό και είσαι ένας ράιτ που ντύθηκε λεφτ για να κάνει ζημιά στην λεφτ.

          Φιλάκια

          Κώστας

        15. LVF

          φιλε κωστα εσυ εχεις δικιο. η αναστ. ειναι τιγκα στον μικροαστισμο. την ξερω απο το indym.

        16. Αναστασία

          Δεν είχα ποτέ την παραμικρή σχέση με το ιντιμίντια.

        17. Αναστασία

          Αυτοί που έβαλαν αρνητική βαθμολογία στην απάντησή μου,τι εννοούν; Ότι θα έπρεπε να έχω σχέση με το ιντιμίντια ή ότι λέω ψέματα;

        18. LVF

          ρε αναστ. εσυ δεν ησουν που εγραφες στο ιντυμ. για τα ”σοβιετ των μπατσων και των παπαδων”? Αν οχι τοτε συγγνωμη αν ναι τοτε Κωστα παρατα τα. ειναι τιγκα στο μικροαστισμο τον ιδεαλισμο και οτι κυνηγουσε ο Λενιν

        19. Αναστασία

          Όχι,δεν ήμουνα εγώ! Ήταν κάποια συνονώματη;

        20. LVF

          γιατι με κοψατε εβρισα η προσβαλα κανεναν?

        21. Αναστασία

          Λοιπόν,Κώστα,έχω αναφερθεί κ παλιότερα στις έννοιες αυτές (έθνος,εθνότητα,φυλή,φύλο,λαός) κ είπα,ότι στην πραγματικότητα συμπλέκονται μεταξύ τους αδιαχώριστα κ δεν μπορούμε να τις χρησιμοποιούμε σταθερα κ μόνιμα με μια κ μοναδική σημασία.Έτσι πρέπει να ορίζομε,πώς τις εννοούμε,κατά περίπτωση.Και μου απάντησαν,ότι θέλω να εννοώ κάθε φορά αυτό που με βολεύει.Τι άλλο να πω; Έτσι είναι,αν έτσι θέλουν να νομίζουν.Αλλά οι λέξεις έχουν κατά κανόνα πάνω από μια σημασία κ ένα παρά πάνω αυτές οι λέξεις,που είναι κυριολεκτικά μια μαγική εικόνα.Ο μαρξισμός έχει εξ ορισμού τις δικές του,συγκεκριμένες σημασίες που δίνει στις λέξεις.Άλλα πεδία γνώσης έχουν άλλους ορισμούς.Π.χ. στην ιστορία υπάρχει η φράση “η μεγάλη μετανάστευση των λαών”,που μετακινήθηκαν το Μεσαίωνα προς την Ευρώπη. Κατά τον ίδιο τρόπο βρίσκομε τη λέξη έθνος κ με (εξ ορισμού) άλλη σημασία,απ’ αυτή που δίνει ο μαρξισμός,.Ούτε η μια περίπτωση είναι λάθος ούτε η άλλη.Ασφαλώς τα νεωτερικά καπιταλιστικά έθνη έχουν τα δικά τους ιδιέτερα χαραχτηριστικά,όπως τα καθόρισε η μοναδικότητα της συγκεκριμένης ιστορικής στιγμής.

        22. Κώστας

          Αναστασία το πρόβλημα μου είναι αυτός που λέει πως η μαρξιστική και μη μαρξιστική έννοια του έθνους είναι η ίδια. Δεν το κάνεις και νομίζω σε τιμάει.

          Αυτό είναι το πρόβλημα μου στην κουβέντα. Γενικά είναι και η εθνικιστική άποψη του έθνους που το θέλει αιώνιο και ενιαίο. Δεν είναι θέμα αν είναι λάθος όπως λες, που είναι και αυτό και επειδή ο σχετικισμός δεν είναι καλό πράγμα, όπως και η προκατάληψη, η άγνοια κλπ, η εθνικιστική έννοια του έθνους είναι και λάθος από επιστημονική άποψη. Ο μαρξισμός δεν είναι μια αντίληψη του κόσμου μέσα στις πολλές όπως και η φυσική δεν είναι μια αντίληψη και η θρησκεία πχ μια άλλη. Έτσι ο μαρξισμός θα εξηγήσει γιατί πχ δεν υπήρξαν τα 400 χρόνια σκλαβιάς που … ξαφνικά το Γένος βαρέθηκε και εξεγέρθηκε. Θα το αποδείξει αυτό που λέει με την εμφάνιση του καπιταλισμού, η άλλη άποψη είναι θέμα πίστης.

          Το βασικό είναι βέβαια ποια ταξικά συμφέροντα εξυπηρετεί η επιστημονική ή αντιεπιστημονική άποψη και ποιες πολιτικές στρατηγικές και ποιες πολιτικές τακτικές. Η εθνικιστική άποψη του έθνους πχ γυρνάει σε τουρκοφαγία, γιατί αν είμαστε αιώνιοι έχουμε και προαιώνιο εχθρό και βάζει απέναντι τον τούρκικο λαό, που είναι λάθος εξ ορισμού για τους αριστερούς ανθρώπους, και την Τουρκία σαν σύνολο σαν βασικό αντίπαλο για την ανεξαρτησία και την ακεραιότητα, και όχι το ΝΑΤΟ πχ όπως είναι το σωστό.

          Κώστας.

        23. Γιώργος

          Πολύ σωστή η τοποθέτηση σου κωστα για τα του έθνους. Το έθνος δεν είναι μια αιωνια και αφθαρτη έννοια. Είναι μια νεωτερική έννοια. Πριν απο την εμφανιση των εθων σαφώς και υπήρχαν εθνότητες, αλλα με διαφορετικα χαρακτηριστικα και ορισμό. Λχ οι Γερμανοί τον 12ο αιώνα δεν έχουν συνείδηση οτι αποτελούν ένα έθνος. Το ίδιο και οι Γάλλοι, οι Έλληνες, οι τούρκοι κλπ. Το ίδιο ισχύει για τους “Έλληνες” τους προηγουμενους ή/και αρχαίου αιώνες. Δεν είχαν εθνική συνείδηση, το κοινό που τους ένωνε ήταν κυρίως ορισμένα πολιτισμικα στοιχεία και του παραπάνω. Για αυτό άλλωστε και παρέμειναν οργανωμένοι στο πολεις/κρατη, μέχρι την κατάκτηση της Ελλάδας απο τους Μακεδόνες.

        24. Αναστασία

          Είναι εντελώς άλλο πράμμα η ιδεολογία του εθνικισμού κ άλλο η έννοια του έθνους,το περιεχόμενό της κ οι μορφές που έχει πάρει κ παίρνει στην εξέληξη της ιστορίας.Αλλά εδώ έπιασες ένα άλλο,εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα,το χαραχτήρα του μαρξισμού.Ο μαρξισμός είναι βέβαια οργανωμένος πάνω σε επιστημονικές αρχές κ μεθοδολογία,μ’ όλ’ αυτά παραμένει στη βάση του ένα φιλοσοφικό σύστημα,στηρίζεται δλδ σε μια ορισμένη φιλοσοφική αντίληψη.Και οι φιλοσοφικές αντιλήψεις είναι απόψεις,κατά συνέπεια επιλογές.Αυτό σχετικοποιεί υποχρεωτικά το κύρος του μαρξισμού,σε αντίθεση για παράδειγμα με την παραδοχή του ότι γη γυρίζει.Για να καταλάβεις,κ διάφορες θρησκείες (πχ. χριστιανικα δόγματα,ισλάμ) είναι σήμερα οργανωμένες σε επιστημονικά συστήματα κ διδάσκονται σαν επιστήμες,στη βάση τους όμως στηρίζονται σε συγκεκριμένες φιλοσοφικές αντιλήψεις κ επιλογές,γι’ αυτό κ δεν έχουν απόλυτο κύρος.Μια κοινωνία σοσιαλιστική κ οργανωμένη σύμφωνα με τη μαρξιστική αντίληψη,δεν πρέπει να αγνοήσει αυτή τη σχετικότητα του μαρξισμού,που οφείλεται στην ίδια τη φύση του,γιατί αλλιώς θα περιπέσει σε ολοκληρωτισμό.

        25. Αναστασία

          Για να μην παρεξηγηθώ,προσθέτω,ότι ο Μαρξ,σαν διανοητής κ επιστήμονας διατύπωσε απόψεις,που , απ’ όσο ξέρω, έχουν απόλυτο κύρος κ αυτές έχουν φυσικά ενσωματωθεί στη θεωρία του μαρξισμού.Παρ’ ολ’ αυτά παραμένει στη βάση της φιλοσοφικό σύστημα.

        26. Αναστασία

          Μην κάνεις λαθροχειρίες,δεν είμαι οπαδός του τάδε ή του δείνα,ανέφερα απλά,ότι με άλλη σημασία χρησιμοποιεί κ εννοεί τη λέξη έθνος ο μαρξισμός κ με άλλη τη συναντούμε στην Αγία Γραφή (και όχι μόνο).

        27. LVF

          να διαβασεις τι εγραψα πιο πανω. δεν ξερω να γραφω στα σαιτ

        28. Left G700

          Όταν κάποιοι, εκτός από τα πολιτικά γράμματα, δεν πολυπαίρνουν και τα ίδια τα γράμματα γενικότερα, φυσικό κι επόμενο είναι να μη μπορούν να διακρίνουν ότι στο απόσπασμα από το Ιρλανδικό Ζήτημα των Μαρξ και Ένγκελς που ποστάρισα είναι οι ίδιοι οι θεμελιωτές τού μαρξισμού που γράφουν έχοντας στο μυαλό τους τις εθνικές συνέχειες. Διότι, τι άλλο από εθνική συνέχεια υποδηλώνει η αναφορά τους σε Σκανδιναβούς και Γερμανούς τού έβδομου και όγδοου αιώνα και σε Σκανδιναβούς και Γερμανούς τού 19ου; Αλλά πού να τα πιάσουν αυτά, όταν έχουν το νου τους στον εντοπισμό τών «εσωτερικών εχθρών»; («Γι αυτό και είσαι ένας ράιτ που ντύθηκε λεφτ για να κάνει ζημιά στην λεφτ.»)

          Ούτε στην πρακτορολογία θα κάνουν καριέρα. Χιλιάδες οι υποψήφιοι και ποιος να πρωτοπροσληφθεί; (Από πρακτορολόγους και προβοκατορολόγους, άλλο τίποτε! Ποτέ δεν είχε έλλειψη η Αριστερά από δαύτους. Οι πολιτικά εγγράμματοι ήταν που σπάνιζαν ανέκαθεν στις γραμμές της…)

        29. Αναστασία

          Μα αυτό το έθνος το νεωτερικό,που λες,κ όχι μόνο το ελληνικό,αλλά κ τα άλλα της Ευρώπης (για να μην πάμε πιο πέρα),δεν έπεσαν από τον ουρανό,αλλά διαμορφώθηκαν από το χώνεμα φύλων ή λαών (όπως το πει κανείς) μέσα από ιστορικές διεργασίες στη διάρκεια του Μεσαίωνα.Και σε αυτή τη διεργασία επικράτησαν τα χαραχτηριστικά εκείνου του φυλετικού στοιχείου,που ήταν ισχυρότερο είτε πληθυσμιακά είτε πολιτισμικά.(Και ανάλογες διεργασίες συνέβηκαν όχι μόνο στο Μεσαίωνα,αλλά κ σε αρχαιότερες εποχές).Αυτό το λέμε “έθνος” με τη διαχρονική σημασία ή αλλιώς “συνέχεια του έθνους”.Στον ελλαδικό χώρο επικράτησε το ελληνικό στοιχείο κ το βλέπομε ξεκάθαρα στη γλώσσα,στα ήθη κι έθιμα κ το χαραχτήρα των σημερινών Ελλήνων.Όσο για την έκφραση “αφύπνηση” του έθνους τη βρίσκω λάθος.Δεν ήταν θέμα αφύπνησης,αλλά των δυνατοτήτων που δημιούργησε η όλη ιστορική συγκυρία (καπιταλιστική ανάπτυξη,τέλος της φαιουδαρχίας,διαφωτισμός) ή για την ακρίβεια,αυτές οι δυνατότητες προκάλεσαν την αφύπνηση.Η εθνική συνοχή διευκολύνει όμως οπωσδήποτε αυτόν τον ξεσηκωμό,που την έννοια του έθνους άλλωστε είχε για σημαία.

        30. Γιώργος

          Αναστασία σαφώς και τα σημερινά έθνη δεν έπεσα σπο τον ουρανό! Σαφώς και τα περισσότερα απο αυτά υπήρξαν αποτέλεσμα συνεχειας αλλα και ΑΣΥΝΕΧΕΙΑΣ, τομων και αλλαγών σε σχέση με την προηγούμενη κατάσταση στον μεσαίωνα οπου είχαμε εθνοτητες/φύλα που είναι άλλο πράγμα απο τα έθνη.

          Για να μην πάω και στα αρχαία χρονια οπου οι “Έλληνες” πχ ήταν ένα σύνολο φυλών με ορισμένα κοινα χαρακτηριστικά που όμως, τους έλειπαν κρίσιμα χαρακτηριστικα για να ονομαστούν “έθνος”. Δεν είχαν πχ κοινή εθνική συνείδηση, είχαν σημαντικές διαφορές σε διάφορα θρησκευτικά πράγματα, δεν είχαν κοινή αντίληψη για έναν ενιαίο γεωγραφικα εθνικό χωρο/κρατος, κλπ.

        31. Left G700

          Δεν είχαν πχ κοινή εθνική συνείδηση,

          Διάνα! Το αποδεικνύει, άλλωστε, και η επιγραφή τού Σιμωνίδη στον Τύμβο τού Μαραθώνα μετά τη μάχη (490 π. Χ.):

          “Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι, χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν”

          είχαν σημαντικές διαφορές σε διάφορα θρησκευτικά πράγματα

          Και πάλι διάνα! Οι Αθηναίοι λάτρευαν τον Δία και οι Σπαρτιάτες τον …Μαρδούκ[*]!!!

          δεν είχαν κοινή αντίληψη για έναν ενιαίο γεωγραφικα εθνικό χωρο/κρατος, κλπ.

          Επίσης δεν είχαν διαβατήρια, τελωνεία, ληξιαρχεία, υποθηκοφυλακεία, Εθνικό Ύμνο, Εθνική Σημαία, ταυτότητες, ενιαίο εκπαιδευτικό πρόγραμμα και πρόγραμμα εμβολιασμών στα σχολεία όπως και προγεννητικό έλεγχο με υπέρηχο. Τέλος, δεν είχαν μαθητικές παρελάσεις την 28η Οκτωβρίου, ενώ η 25η Μαρτίου δεν ήταν καν επίσημη αργία! (αφήστε που δεν κυκλοφορούσε και το ΠΡΙΝ!). Τέτοια χάλια! ;-) :-)

          [*] Η κύρια θεότητα των Βαβυλωνίων.

        32. Κώστας

          να ένα παράδειγμα κοινής εθνικής συνείδησης μεταξύ 2 πολεων κρατών που απείχαν 19 χιλιόμετρα.

          https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B7%CE%BB%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82

          κρύες εξυπνακίστικες ράιτ απαντήσεις πως αυτό ήταν εμφύλιος και όχι πόλεμος αντίπαλων κοινωνικών “κεφαλαίων” θα γίνουν δεκτές με χαρά γιατί έχουμε ανάγκη να γελάσει το χειλάκι μας.

          αν το ιδεολόγημα περί εμφυλίου κριθεί αρκετά αδύνατο γιατί πως θα συνδέσεις την Χαλκιδα ή την Ερέτρια με άλλα κοινωνικά συμφέροντα την κάθε και άλλα σχέδια για την κοινωνική οργάνωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί η θεωρία του οικογενειακού διπλού.

          οι Χαλκιδαίοι και οι Ερετριείς,Έλληνες και οι μεν και οι δε, πολεμούσαν μεταξύ τους σαν σε προπόνηση και στο τέλος έκαναν μαζί ντουζ και συζητήσουν για τον αγώνα με τους Πέρσες που ερχόταν.

          Κώστας

        33. Left G700

          Η βλακεία είναι ανίκητη, λένε. Ακόμα κι αν είναι έτσι, δεν παύει να αποτελεί πάντα μία καλή ευκαιρία να την εκθέτεις στα μάτια τών πολλών, έτσι ώστε να την κάνεις παράδειγμα προς αποφυγή.

          Μας έφερε εδώ το μέλος τού ΤΕΕΕ (Τάγμα Εξουδετέρωσης Εσωτερικών Εχθρών) ένα από τα πολλά παραδείγματα πολέμων μεταξύ αρχαίων ελληνικών πόλεων για να μας αποδείξει ότι οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν καμία εθνική συνείδηση –συνείδηση αντίστοιχη βέβαια της αρχαίας εποχής και εντός τών ορίων που καθόριζε η αρχαιοελληνική πολιτειακή οργάνωση της πόλης-κράτους και όχι όπως θα την έχει στο μυαλό του ο κυνηγός πρακτόρων, δηλαδή στη σύγχρονη εκδοχή της, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί μετά από την καθιέρωση της νεωτερικής πολιτειακής οργάνωσης του έθνους-κράτους.

          Ώστε είναι οι συγκρούσεις και οι πόλεμοι που καθορίζουν αν υπάρχει ή όχι το αίσθημα της κοινής καταγωγής και του συνανήκειν στα μέλη ενός κοινωνικού σχηματισμού που κατοικούν σε έναν ευρύ γεωγραφικό χώρο; Είναι οι συγκρούσεις και οι πόλεμοι ικανοί να εξαφανίσουν την κοινή γλώσσα, την κοινή μορφή τής οικονομικής ζωής, την κοινή θρησκεία, τις κοινές «εθνικές» πολιτισμικές εκδηλώσεις (Ολυμπιακοί Αγώνες), όλα αυτά τα μικρά και τα μεγάλα τής καθημερινής ζωής;

          Πώς και δεν το σκέφτηκε αυτό κανένας από τους ιστορικούς, εθνολόγους, κοινωνιολόγους τού κόσμου τούτου που εξακολουθούν από την αρχή τής νεωτερικής περιόδου και γράφουν βιβλία και δίνουν διαλέξεις με θέμα την αρχαία Ελλάδα και τους αρχαίους Έλληνες; Ποια εθνικιστική Κίρκη τους μάγεψε και τους κάνει να μιλούν για αρχαίους Έλληνες; Και ποιο εθνικιστικό δηλητήριο πήραν άλλοι και άλλοι που επίσης γράφουν βιβλία και δίνουν διαλέξεις με θέμα όχι τους αρχαίους Έλληνες, αλλά τούς αρχαίους Αιγυπτίους[*], τους αρχαίους Κινέζους[*], τους αρχαίους Πέρσες[*], τους αρχαίους Κούρδους[*] κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ.; Μήπως οι πόλεμοι και οι συγκρούσεις ήταν άγνωστοι σε εκείνους τους λαούς; Ασφαλώς και όχι. Τότε;

          Ας αφήσουμε αυτό το «τότε» μετέωρο και ας περιμένουμε τον κυνηγό εσωτερικών εχθρών να μας λύσει τις απορίες (παράκληση: ας προσέξει κάπως τη σύνταξη όταν γράφει· συχνά έχω την εντύπωση ότι διαβάζω σανσκριτικά, στα οποία ήμουν τούβλο στο σχολείο…).

          [*] Αλήθεια, γιατί δεν φρόντισαν κι αυτοί να βάλουν σε εισαγωγικά τις εθνικές ονομασίες αυτών τών αρχαίων λαών, όπως κάνει ο καλός μας φίλος Γιώργος (πρώην μέλος τού ΝΑΡ) που γράφει «Έλληνες» όταν αναφέρεται στην αρχαία εποχή (σχόλιο Σήμερα 12/04/2018 14:06); Νύχτα τα έχουν πάρει τα διδακτορικά; Ας σπεύσουν να έρθουν εδώ να πάρουν τα φώτα του!

        34. Γιώργος

          λεφτ ραϊτ τζι 700. Καταρχήν ΔΕΝ είμαι ΠΡΩΗΝ μέλος του ΝΑΡ, είμαι ΝΥΝ μέλος του ΝΑΡ.

          2. Οι σύγχρονοι Αιγύπτιοι, ΔΕΝ έχουν σχέση με τους αρχαίους Αιγυπτίους. Είναι ΑΡΑΒΕΣ. Διάβασε και μην μασάς τσιτάτα και τα κακοχωνεύεις κιόλας…………

          3. Οι μόνοι από αυτούς που γράφεις που μπορεί να πει κάποιος ότι έχουν μια ορισμένη ιστορική συνέχεια, είναι οι Κινέζοι. Και αυτό, γιατί ήταν αυτοκρατορικό κράτος, εδώ και χιλιάδες χρόνια, έστω και αν οι Μογγόλοι επέβαλλαν δική τους δυναστεία μέσω πολέμων και ηττών των κινέζικων δυναστειών.

        35. Left G700

          λεφτ ραϊτ τζι 700

          Μάλιστα. Εδώ είμαστε. Προηγουμένως, όταν ο φίλος μας ο Γιώργος υπέγραφε ακόμα με το όνομα «μέλος τού ΝΑΡ», είχαμε την παραλλαγή «κ.λέφτη» και «κλέφτη». Τώρα έχουμε την παραλλαγή «λεφτ ραϊτ τζι 700» (κατά τα άλλα, ο ως άνω τύπος είναι πρόθυμος να σκίσει τα ρούχα του υπέρ τού δικαιώματος τών πολιτών τής πΓΔΜ στον …αυτοπροσδιορισμό!!!). Το να ζητήσεις από ανθρώπους που δεν σέβονται καν τον εαυτό τους και αλλάζουν ονόματα στη ζούλα να σεβαστούν τα ονόματα των άλλων είναι ματαιοπονία. Το να αναδεικνύεις την εξακολουθητικά άθλια συμπεριφορά τους είναι καθήκον.

          2. Οι σύγχρονοι Αιγύπτιοι, ΔΕΝ έχουν σχέση με τους αρχαίους Αιγυπτίους. Είναι ΑΡΑΒΕΣ. Διάβασε και μην μασάς τσιτάτα και τα κακοχωνεύεις κιόλας…………
          […]
          3. Οι μόνοι από αυτούς που γράφεις που μπορεί να πει κάποιος ότι έχουν μια ορισμένη ιστορική συνέχεια, είναι οι Κινέζοι. […]

          Αν δεν είχε το μυαλό του στο να ‘‘πειράζει’’ τα ονόματα των άλλων («nerd» αντί «nezard», «πολιτικός αναλυτής από τα Lidl» αντί «πολιτικός αναλυτής από τον ΑΒ Βασιλόπουλο», «κ.λέφτη/κλέφτη» και τώρα «λεφτ ραϊτ τζι 700» αντί «Left G700/Λέφτη/Λεφτ»), θα μπορούσε ο φίλος μας, ίσως, να συνειδητοποιήσει ότι επιχειρηματολογεί με βάση το δίκαιο του αίματος, το δίκαιο δηλαδή που λατρεύουν οι Χρυσαυγίτες όπως και οι πολιτικοί τους πρόγονοι, οι Ναζί (κι ας γράφει για «ιστορική συνέχεια»· αυτό που έχει στο μυαλό του είναι «αιματολογική συνέχεια»). Μέχρι εδώ όμως. Γιατί έχω πολλέεες αμφιβολίες ότι μπορεί να κάνει την ελάχιστα πιο σύνθετη σκέψη ότι αυτοί που κατοικούν σε έναν τόπο με πανάρχαιη Ιστορία, ακόμα κι αν έχουν έρθει κάποτε από τη χώρα τών Ελοχίμ, εκτός από το χώμα και τα νερά του, κληρονομούν και την Ιστορία του, οπότε, από εκεί και ύστερα, αναλαμβάνει σταδιακά δράση το πανίσχυρο ανθρώπινο φαντασιακό. Το οποίο ανθρώπινο φαντασιακό, αξίζει να υπενθυμίσει κανείς για άλλη μία φορά στο φίλο μας Γιώργο που μέχρι πρόσφατα υπέγραφε ως «μέλος τού ΝΑΡ», δεν καταλαβαίνει σε τελική ανάλυση από αίματα, DNA και κρανιακές μετρήσεις, όπως λατρεύουν να πιστεύουν οι Χρυσαυγίτες και οι πολιτικοί τους πρόγονοι, οι Ναζί…

          ΥΓ Εξακολουθεί ο Γιώργος, ο αυτοεπονομαζόμενος μέχρι πρότινος «μέλος τού ΝΑΡ», να μην καταλαβαίνει τα στοιχειώδη (ή να κάνει πως δεν καταλαβαίνει –ποιο είναι το χειρότερο δεν ξέρω…). Οι αναφορές μου σε αρχαίους λαούς (έχει μεγάλη πλάκα να σκέφτεται κανείς πόσο άφοβα ο μέσος σύγχρονος αριστερός γράφει «λαούς» και πόσο τρέμει το χεράκι του σαν φτερό στον άνεμο να γράψει «έθνη», σε απόλυτη παραφωνία με τους κλασικούς τού μαρξισμού που δεν είχαν το παραμικρό πρόβλημα…) δεν ήταν για να αποδείξουν εθνικές συνέχειες. Ήταν για να αποδείξουν ότι οι συγκροτήσεις ευρέων πληθυσμών σε ενιαιοποιημένα σε αυτόν ή τον άλλο βαθμό μεγάλα κοινωνικά σύνολα (σύνολα πολύ μεγαλύτερα από τα γένη ή τις φυλές) δεν περίμεναν την ανάδυση του καπιταλισμού για να εμφανιστούν στο προσκήνιο της Ιστορίας, όπως (λανθασμένα) χρεώνουν στους Μαρξ και Ένγκελς ότι πίστευαν. Αυτά τα μεγάλα κοινωνικά σύνολα, λοιπόν, είναι τα έθνη (ή πρωτο-έθνη, για τους φοβιτσιάρηδες απέναντι στη λέξη «έθνος», σαν το φίλο μου τον ένα) τών αρχαίων –ή και νεότερων, αλλά πάντως προκαπιταλιστικών– εποχών.

        36. Αναστασία

          Θα το επαναλάβω άλλη μια,αλλά τελευταία φορά.Αν έχομε στο μυαλό μας το συγκεκριμένο τύπο έθνους των νέων χρόνων κ της σύγχρονης εποχής,μια τέτοιου τύπου εθνική συνήδηση δεν είχαν κ δεν μπορούσαν να έχουν οι αρχαίοι λαοί.Υπήρξαν όμωε κ τότε εθνικά κράτη (με άλλα χαραχτηριστικά) όπως υπήρξαν κ πολυεθνικές αυτοκρατορίες.

        37. Γιώργος

          Αναστασία, εθνικά κράτη ΔΕΝ υπήρξαν ούτε στην αρχαιότητα, ούτε στον Μεσαίωνα! Διάβασε γμτ!!!

          Πόλεις-κράτη ΝΑΙ. Αυτοκρατορίες ΝΑΙ. Εθνικά κράτη, ΟΧΙ!! Και μάλιστα, όσον αφορά και την “Ελλάδα”, οι πόλεις/κράτη δεν συγκρότησαν ποτέ κοινή εθνική συνείδηση! Οι διάφορες διμερείς ή/και πολυμερείς τίγκα ανταγωνιστικές μεταξύ τους συμπολιτείες, έδιναν και έπαιρναν στην αρχαιότητα, σε αυτό που ονομάζουμε “Ελλάδα”.

        38. Ανώνυμα

          Αν όμως η έννοια του έθνους σχηματίστηκε στον 17ο αιωνα, όπως λες πιο κάτω δεν κανει διάφορα, μονο για τους έλληνες να μην έχουν τέτοια στην αρχαιότητα, αφού τότε δεν υπήρχε και δεν την ειχε καμμιά φυλή της εποχής.

          Οι έλληνες όμως είχαν πολεμησει σαν ένας άνθρωπος, ενωμένοι ενάντια στους κατακτητές Μήδους και Πέρσες, αρα είχαν κοινη συνείδηση, την οποία αν δεν θες να την ονομασεις
          εθνική , δεν σημαίνει οτι δεν ηταν συνείδηση ενότητας, πολιτικής πολιτισμικης ( και οικονομικής) ελεύθερων ανθρώπων. Δεν ηταν δούλοι ή μισθοφόροι, δεν ηταν καν υποταγμένοι στην πιο ισχυρη φυλή πχ Ρωμη, ήταν ομοσπονδία φυλών κοινής προέλευσης.

          Δηλαδή η μαρξική έννοια του έθνους , αποκλείει εξ’ορισμού την ελληνική αρχαιότητα. εφοσοξ εξ ορισμου ξεκινα απο το Καρλομάγνο. Ας μη ξεχνάμε οτι οι θεωρητικοι της μεταιστορια ηταν πρωην μαρξιστές.Δεν είμαι ειδικός, αλλανοιωθω οτι υπάρχει ένα κενό στον Μαρξ, μια άρνηση να εντάξει την Αθήνα της αρχαιότητας, στον υλισμό του.
          Ίσως αισθανόταν το εξαιρετικό και ανεπανάληπτο γεγονος της δουλοκτητικης δημοκρατίας καιδενμπορεσενατο βάλε στο κανόνα.
          Όπως εξίσου δεν ασχολήθηκε και με τις κοινότητες της ρωσιας. Ούτε εκεί υπήρχε απλως ‘δουλοκτητικος τροπος παραγωγής”.

          Σ.Τ.

        39. Αναστασία

          Αν δε δέχεσαι τον όρο εθνικό κράτος για τους αρχαίους λαούς,πώς θα ονομάσεις τότε κράτη,όπως αυτά των Αιγυπτίων,Ασσυρίων,Σουμερίων,Βαβυλωνίων,Ισραηλινών,Μάγια,Ίνκα,Αζτέκων κλπ. κλπ.Μετά,από τα άλλα που αναφέρεις για τις ελληνικές πόλεις – κράτη,φαίνεται να εννοείς την εθνική συνείδηση απαραίτητα με την πολιτική της σημασία.Ταυτίζεις δηλ.το έθνος με το κράτος ή αλλιώς με την πατρίδα.Οι αρχαίοι Έλληνες διαχώριζαν την εθνική τους συνείδηση (που γι’ αυτούς εσήμαινε κοινή φυλετική καταγωγή,ήθη,έθιμα,χαραχτήρα,παραδόσεις κλπ.) από την πατρίδα ή κράτος και δεν έβλεπαν αντίφαση ανάμεσα στην κοινή εθνική συνείδηδη και τους ανταγωνισμούς των ανεξάρτητων πατρίδων-κρατών τουςΑφού είχαν ανεξάρτητους κοινωνικοπολιτικούς σχηματισμούς ήταν γι’ αυτούς φυσικό να έχουν διαφορετικά κ κατά περίπτωση αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα.Έθνος και κράτος δεν ήταν ταυτόσημα.Ο τότε κόσμος ήταν διαφορετικός κ η σημασία των λέξεων διαφοροποιημένη ανάλογα..Αυτό προσπαθώ να εξηγήσω τόσες μέρες.

        40. Γιώργος

          Επίσης Αναστασία, η ίδια η έννοια του “έθνους”, διαμορφώνεται την νεωτερική εποχή! Ετσι, οι αρχαίοι έλληνες ποτέ δεν εννόησαν τον εαυτό τους ως μια εθνική κοινότητα! Ακόμα και ο Ισοκράτης, που αποτέλεσε τρόπον τινά τον πλέον φλογερό υπερασπιστή της έννοιας της “πολιτισμικής κοινότητας των ελλήνων”, δεν εισάγει ποτέ εθνικά χαρακτηριστικά. Διότι πολύ απλά, το “εθνος” θα γεννηθεί κατά τον 17ο μΧ αιώνα ως έννοια!

          Υπήρχαν εθνότητες (βασισμένες στο γένος αρχικά και στην φυλή λίγο αργότερα) όλους τους προηγούμενους αιώνες; Φυσικά!! Εθνη και -κυρίως- έθνη/κράτη όμως ως έννοιες και πρακτικές, γεννήθηκαν τον 17ο αιώνα και μετά.

        41. ένας

          “Και συνέχεια και ασυνέχεια“! Και …”τομές“(!), και …”αλλαγές“(!), ….ώστε να μην μας ξεφύγει τίποτε!
          Κι έτσι και γκιουβέτσι! Ολα να τάχουμε πει.
          Κι έτσι ξεφεύγουμε και από τα δύσκολα. Φερ’ ειπείν, πόσο “άλλο πράγμα” είναι το “φύλο” από το αρχαϊκό (δουλοχτητικό, γενοκρατικό) “έθνος”.
          Οποιος “μαρξιστής” ξέρει αρχαϊκό “φύλο”, που να ανήκε σε διαφορετικά “έθνη” ας φωτίσει κι εμάς τους αδαείς…
          Η ελληνική λέξη [έθνος] για το “έθνος” μας παραδόθηκε ιστορικά από την κουλτούρα των αρχαϊκών λαών, που ονόμαζαν έτσι (και ενίοτε, π.χ. στην εβραϊκή θρησκευτική φιλολογία, μάλλον περιφρονητικά, αν ήταν εύστοχη η Μετάφραση των Εβδομήκοντα ), κοινωνικές ομάδες ανθρώπων, λαούς, που είχαν κοινές “συνήθειες” (=”έθη”, δηλαδή “έθιμα”, από κεί και το “έθνος”. Αργότερα ορισμένα “έθη” άναβαθμίστικαν σε “ήθη”, ήγουν “κανόνες κοινωνικής ζωής”). Για την ίδια οντότητα, δηλαδή το αρχαϊκό “έθνος”, η λατινική φιλολογία μας παρέδωσε άλλη λέξη [nation], που παραπέμπει σαφώς σε φυλογενετική ενότητα.
          Προφανώς το αρχαϊκό “έθνος” σχηματίστηκε από πολλά γένη και φύλα, που στην εξέλιξη συγκεκριμένων κοινωνιών ομογενοποιήθηκαν στα βασικά τους χαρακτηριστικά, ήθη-έθιμα-θρησκεία-γλώσσα-κουλτούρα-αυτογνωσία και κύρια σχέσεις παραγωγής, εφόσον οι ιστορικές υλικοτεχνικές συνθήκες(*) τους επέτρεψαν, για το απαιτούμενο μακρόχρονο διάστημα, την ομοιογενή εξέλιξη. [(*) = Σταθερή εγκατάσταση, επικοινωνίες-συγκοινωνίες, κοινός τρόπος/αντικείμενο παραγωγής]. Στην πορεία βέβαια οι μετακινήσεις/διασπάσεις και οι συνεπαγόμενες υλικοτεχνικές αλλαγές, συνεπάγονταν και την “εθνική” διαφοροποίηση λαών, με κοινή “εθνική” καταγωγή, για να μη μας μπερδεύει και ο …Κάρολος(!) σχετικά με την διαφοροποίηση Σουηδών-Γερμανών. “Τα πάντα ρεί“, ακόμη και στην …”εθνική συνέχεια” – τι ακριβώς είναι αυτό, που μας …σκανδαλίζει;!;!
          Αν ισχύουν αυτά τα μάλλον αυτονόητα, τότε μπορούμε με σιγουριά και χωρίς …ενοχικό αίσθημα “εθνικής προδοσίας”(!) να παραδεχτούμε, ότι η “εθνική συνέχεια” είναι μια μεγαλοπρεπής φανφάρα για ένα μάλλον ήσσονος σημασίας ζήτημα, η, αλλιώς, μια μεγάλη μπούρδα.
          Η διαχρονική χρήση της ίδιας λέξης “έθνος” (γι αυτό και τα εισαγωγικά, που τόσο έχουν ενοχλήσει τον φίλο μου τον Λέφτ) είναι συνήθως παραπλανητική, γιατί, ιδίως όταν αναφέρεται για διαφορετικές ιστορικές περιόδους, αποδίδει το ίδιο όνομα σε διαφορετικές οντότητες: Αλλο το αρχαίο ελληνικό δουλοχτητικό “έθνος”, άλλο το σύγχρονο, αυτοαποκαλούμενο “ελληνικό” και σωστότερα “νεο-ελληνικό” καπιταλιστικό “έθνος”.
          Κείνο κεί ήταν μια χαλαρή ενότητα, που αν την πάρουμε περισσότερο σοβαρά από όσο της αξίζει και π.χ. γυρεύει ο Σιμωνίδης (“ίτε παίδες…“), θα την …πατήσουμε, αδυνατώντας να εξηγήσουμε ακριβώς ακόμη και την ίδια την …Ναυμαχία της Σαλαμίνας: Η τύραννος π.χ. της Αλικαρνασσού ….δεν ανήκε στους …”παίδες“, η, ξέρω-γώ, “κόρες” των Ελλήνων; Το ίδιο και τα γνωστά “πέρα-δώθε” και “πάρε-δώσε” των ελλαδικών ηγετών (και όχι μόνο…) στα Σούσα, μετά στη Ρώμη κ.ο.κ.
          Ετούτο εδώ, το νεοελληνικό κεφαλαιοκρατικό, είναι πολύ πιο συνεκτικό και συμπαγές (και φανατισμένο….) γύρω από την κυρίαρχη τάξη του και το κοινωνικό της σύστημα (τις σχέσεις παραγωγής). Η “συνέχειά” του με κείνο, μια θυγατρική γλώσσα και …πάπαλα(!), είναι υπαρκτή, μεν αλλά ανάξια λόγου και να την επικαλείται κανείς, ….πόσο μάλλον για να σκοτωθεί, τάχατες, για αυτήν με τους (εξ ίσου ηλιθίους) γείτονες…
          Ας μιλήσουμε, λοιπόν, “για τ’ αφέντη το φαϊ”, για να ξέρουμε, τουλάχιστον, γιατί μιλάμε.
          Γιατί, στην πραγματικότητα, αυτό είναι, που μας συνέχει.
          Προς το παρόν και δυστυχώς.

        42. Γιώργος

          φίλε “ένας”, αφού συμφωνείς με αυτό που γράφω, φγιατί τσαντίζεσαι; Απλά, δεν έχω όρεξη να γράφω σεντόνια όπως εσύ. Για αυτό και γράφω μικρά σχόλια και αναπτύσσω σταδιακά τις σκέψεις μου.

          Οσον αφορά το “έθνος”, ε, στην αρχαιότητα ΔΕΝ είχαμε “έθνη”, που να έχουν κάποια σοβαρή σχέση με τα σημερινά έθνη. Δεν μπορούμε να μιλάμε φυσικά ούτε καν για ….αιματολογική συνέχεια, όπως βλακωδώς και δολίως ισχυρίζονται όλοι οι εθνικιστές, όπου γής, μαζί και οι δικοί μας, “ιστορικοί” και μη.

        43. Σ.Τ.

          Ενώ οι Μιδες, είχαν εθνική συνείδηση;

        44. Σ.Τ.

          Αφού το κατέχετε, γιατί δεν μας λέτε ποτέ τα γερμανικά,, σκωτια ιταλικά κτλ φύλα απέκτησαν εθνική συνείδηση;
          Πείτε μας και για την Αθήνα. Ήταν μαύρη;

        45. Γιώργος

          Παραληρτείς γμτ!!! Οι ανρθώπινες κοινωνίες οργανώθηκαν πρώτα ως πρωτόγονες φυλές, μετά ως γένη/φύλα, σταδιακά ανέπτυξαν ορισμένα εθνοτικά κοινά χαρακτηριστικά καθώς πλήθαιναν και παράληλα οργανώνονταν σε πόλεις κράτη ή/και αυτοκρατορίες. Η εθνικήη συνείδηση, η κοινή εθνική συνείδηση που υπερβαίνει τα γένη και τα φύλα και μάλιστα οργανώνεται σε ΕΘΝΟΣ/ΚΡΑΤΟΣ ήρθε πολύ-πολύ αργότερα μετά τον 17ο αιώνα. Επιτέλους διάβασε………………………

        46. Ανώνυμα

          Ζήτω συγνώμη για το ύφος. Η ουσιαπαραμενει. Όσους τόμους και αν
          διαβάσεις, χρειάζεται και το σωστο φίλτρο.

          Δενμιλω. εθνικιστικά. Οι κλασσικοί του μαρξισμού είχαν μια λανθασμένη άποψη για το τι είναι πολιτισμός. Δεν μπαίνουν στο ίδιο ράφι πχΑθηνα και Ρωμη. Και η ποιότητα πολιτισμού δεν καθορίζεται απο τον Τροπο παραγωγης μονο…
          Άποψη μου και ας χαρακτηριστω..

          Σ.Τ.

        47. Γιώργος

          Δεν πρόκειται να σε χαρακτηρίσω Σ.Τ. Διότι παρόλο που τελικά μπορεί και να διαφωνούμε, ο τρόπος που γράφεις, με κάνει να καταλαβαίνω ότι έχεις ΗΘΟΣ. Δεν βρίζεις και δεν προσβάλλεις τον συνομιλητή σου. Το ίδιο προσπαθώ να κάνω και εγώ.

          Τώρα, όσον αφορά την έννοια “έθνος”, δεν μπορούμε βάσει αυτής να κατηγοριοποθιήσουμε τις εθνότητας στην αρχαία εποχή, ούτε καν στον μεσαίωνα. Πόσο μάλλον, δεν μπρούμε βάσει αυτής της έννοιας, να μιλήσουμε για το τί συνέβαινε πχ τις ίδιες περιόδους, στην Αμερική, ή την Ασία. Είναι μια έννοια η οποία συγκροτήθηκε ως έννοια, μετά τον 17ο αιώνα. Ετσι, αυτό που μπορύμε να κάνουμε είναι, να πάρουμε τα προσδιοριστικά στοιχεία της έννοιας “έθνος” (όχι την ίδια την έννοια) και να δούμε βάσει αυτών ΤΙ διάολο υπήρχε στην αρχαιότητα και τον μεσαίων. Θα δούμε λοιπόν, πως υπήρχνα κοινά πολιτισμικά στοιχία στους ληθυσμούς μεγάλων γεωγρταφικών περιοχών τα οποία συγκροτύσαν ενότητες γλωσσικές/θρηκσευτικές, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΕΘΝΟΠΟΛΙΤΙΚΕΣ.

        48. Σ.Τ.

          Η αλήθεια είναι ότι μόνο τα ελληνικά φύλα είχαν απο τα αρχαία χρόνια εθνική συνείδηση γιατί είχαν πολιτισμό τέχνη και όχι μόνο υλικές αξιες. Πχ ολυμπιακοί αγώνες πανελλήνιοι, αγώνες θεάτρου, κτλ. Ο ελληνικός πολιτισμός μεταφερόμενος στην δύση από του Έλληνες της ιταλιας προκάλεσε την αναγέννηση, η γαλλική επανάσταση εμπνεύστηκε από τους Έλληνες σε ότι πιο προοδευτικό έβγαλε, την δημοκρατία τις εκλογές κτλ. Μην μιλάτε για ‘ελληνες’ γιατί προκαλείτε την νοημοσύνη μας.

        49. Γιώργος

          Τι λές;; Οποιος έχει πολιτισμό, τέχνες κλπ έχει αυτόματα και…. εθνική συνείδηση; δλδ Οι αφρικανοί της αρχαιότητας, ακόμα περισσότερο οι Ινδιάνοι, οι Κέλτες, κλπ που είχαν πολιτισμό και τέχνες είχαν και… εθνική συνείδηση; Για ξανασκέψου το! Επίσης οι ολυμπιακοί αγώνες της αρψαιότητας αρκούν για να τεκμηριώσουν… κοινή εθνική κιόλας συνείδηση; Αν είχαν εθνική συνείδηση τότε γιατί κάθε τριες και λίγο σκοτόνονταν οι αρχαίες πόλεις κράτη και υποδουλώνονταν πότε στην Αθήνα, πότε στην Σπάρτη, πότε στην Θήβα;;;

        50. Κώστας

          o Ροβεσπιέρος δεν εμπνεύστηκε από τους Έλληνες, ήταν Έλληνας, ΔΙΑΔΩΣΤΕ

          Κώστας

        51. Ανώνυμα

          E καλά τώρα, αν νομίζεις οτι μου αξίζει, αυτή η απάντηση..
          Αλήθεια, που το ξέρεις οτι δεν ηταν;

          Σ.Τ.

        52. Κώστας

          Δεν το αποκλείω, συμφωνώ με τον Πανούση που έλεγε σε κάποιο live που κυκλοφόρησε πως είχαμε ισχυρό DNA και απλωθήκαμε σε όλο τον πλανήτη σαν μικρόβιο.

          Κώστας

        53. lathranagnostis

          Νατααα!!! Έτσι εξηγούνται όλα!
          Ο θείος ο Μαξιμιλλιανός απ την Καρδίτσα που έσφαζε τ αρνιά στο γόνατο με σουγιά!

        54. Σ.Τ.

          Δεν είναι θέμα dna, το είπα ότι θα γίνει διαστρέβλωση . Θα ηθελα να μάθω τι γλώσσα μιλάμε ; Ελληνικά είναι η μακεδονικά;

        55. Αναστασία

          Ο Μαρξ πιο πάνω,όπως το μεταφέρει Λεφτ,δε λέει,ότι τα σημερινά έθνη διαφέρουν μεταξύ τους περισσότερο απ’ ότι οι φυλές κ εθνότητες.Λέει,ότι ΛΑΟΙ που κατάγονται από την ΙΔΙΑ φυλή,έχουν σήμερα περισσότερες διαφορές μεταξύ τους,απ’ όσες είχαν σε παλιότερες εποχές.Και παρατήρησα,ότι αυτό δεν είναι απόλυτο,ισχύει όμως για την Ευρώπη,τους Κέλτες κ τους λαούς που διαμορφώθηκαν στη συνέχεια κ ανάγουν την καταγωγή τους κατά ΚΥΡΙΟ λόγο σ’ αυτή τη μεγάλη αρχαία ευρωπαϊκή φυλή.Εδώ χρησιμοποιείται για τους Κέλτες η λέξη φυλή,όσον αφορά όμως σε (αρχαίους) Έλληνες κ Εβραίους,η λέξη φυλή είχε ειδικότερη σημασία,απέναντυ στη γενικότερη έννοια του ελληνικού κ εβραϊκού έθνους ή εθνότητας (δεν ξέρω ποιον όρο ακριβώς χρησιμοποιούν οι ιστορικοί κ ανθρωπολόγοι στις συγκεκριμένες περιπτώσεις.

        56. Left G700

          Να έχουν άραγε οι δύο σχολιαστές/σχολιάστριες που μέχρι στιγμής (10/4/18, 21.19) έχουν καταψηφίσει το σχόλιο επίγνωση τουλάχιστον του γεγονότος ότι καταψηφίζουν όχι τις δικές μου απόψεις, αλλά τού γερο Κάρολου και του κολλητού του; Το ελπίζω. Αλλά, πάλι, ποτέ δεν ξέρεις… N’est-ce pas?

      2. Αναστασία

        Το άλλο που λες για τη σχέση ΗΠΑ – Τουρκίας,νομίζω πως είναι σωστό,γιατί η Τουρκία,αν και ισχυρή περιφερειακή δύναμη,δε φτάνει το επίπεδο των ΗΠΑ,για να μπορεί να τις αντιμετωπίζει από θέση ισοτιμίας και άρα ανεξαρτησίας κι απ’ την άλλη,σε μια συμμαχία με τη Ρωσία,που έχει περίπου το επίπεδο των ΗΠΑ σε ισχύ,δε θα μπορούσε να προσχωρήσει,καθώς οι δυο χώρες έχουν ανταγωνιστικά συμφέροντα σε μόνιμη βάση,πέραν από συγκυριακούς ελιγμούς προσέγγισης.Αλλά τα προβληματικά σημεία είναι πολλά.Λέει πχ.ότι τα συμφέροντα της Ελλάδας (α.τ.) ταυτίζονται μ’ αυτά του δυτικού ιμπεριαλισμού,απέναντι στην Τουρκία.Αλλά ποιος είναι ο “δυτικός ιμπεριαλισμός”; Υπάρχει ένα μπλοκ ισχυρών,σχετικά ισότιμων χωρών με ιδιέτερα,εν μέρει ανταγωνιστικά μεταξύ τους συμφέροντα και των δορυφόρων τους.Αν,όπως λέμε,οι α.τ. είναι επιθετικές και ανταγωνιστικές,τότε οι ισχυρές χώρες του μπλοκ έχουν μεταξύ τους ένα είδος λυκοφιλίας και εκμεταλεύονται τις πιο αδύναμες.Δεν μπορεί λοιπόν ένα τέτοιο μπλοκ να έχει εννιαία συμφέροντα και θέσεις απέναντι στην Τουρκία,που να ταυτίζονται μάλιστα με τα ιδιέτερα συμφέροντα της Ελλάδας.Γι’ αυτό και η Τουρκία έχει μια δυνατότητα να ελίσσεται αξιοποιώντας τις αντιθέσεις,οπόταν δε βρίσκεται σε μια θέση τέτοιας αδυναμίας που λέει το κείμενο.Το είδαμε και στην πολύ “χλιαρή” υποστήριξη της ΕΕ στην Ελλάδα στη σημερινή αντιπαράθεσή της με την Τουρκία.

        Reply ↓
        1. Left G700

          Αναστασία, μα τον Τουτάτη, τα σπας! Εννοώ ότι η αναλυτική σου σκέψη σκίζει! Και πάλι douze points!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *