Από νωρίς σήμερα τα ξημερώματα ζούμε άλλη μία μεγάλη καταστροφή – για πολλοστή φορά σε δήμους της Δυτικής Αττικής – που έχει κοστίσει μάλιστα δεκάδες ανθρώπινες ζωές. Εν έτει 2017, αρκεί μία ισχυρή φθινοπωρινή βροχή για να αναδειχθεί η τραγική κατάσταση στο αστικό περιβάλλον και η πλήρης αδυναμία του κράτους για την εφαρμογή μέτρων αντιμετώπισης, προστασίας και ασφάλειας. Οι πρώτες εικόνες που έρχονται φανερώνουν εκτεταμένες ζημιές σε νοικοκυριά λαϊκών συνοικιών, εκατοντάδες σπίτια και καταστήματα πλημμυρισμένα, αυτοκίνητα και λεωφορεία βυθισμένα στη λάσπη, δρόμους που μετατράπηκαν σε ποτάμια που παρέσυραν στο πέρασμά τους, ό,τι βρήκαν μπροστά τους!
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, 16 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, έξι είναι αγνοούμενοι, δεκάδες είναι τραυματισμένοι και εκατοντάδες εγκλωβισμένοι, όλοι τους μέλη των πιο φτωχών και αδύναμων εργατικών στρωμάτων της κοινωνίας, φανερώνοντας ότι δεν πρόκειται για κάποια «μεμονωμένα θύματα» μιας φυσικής καταστροφής, αλλά για τα τραγικά αποτελέσματα μίας πολιτικής που θυσιάζει ανθρώπινες ζωές στο όνομα του κέρδους. Οι αδικοχαμένοι νεκροί στη Δυτική Αττική, έρχονται να προστεθούν στον μακρύ κατάλογο των θυμάτων της φτώχειας, των αστικών μνημονιακών πολιτικών και της καταστροφικής “ανάπτυξης” που εφαρμόζει η κυβέρνηση και την οποία υπερασπίζονται οι κάθε λογής δημαρχαίοι και περιφερειάρχες ανά την Ελλάδα. Η ανεπάρκεια των μηχανισμών πρόληψης, αντιμετώπισης, και αποκατάστασης των ζημιών που έχουν προκαλέσει οι συνεχείς πυρκαγιές οι συνακόλουθες πλημμύρες έγινε αντιληπτή από την πρώτη στιγμή.
Η έλλειψη των απαραίτητων αντιπλημμυρικών έργων με ολοκληρωμένο και συνολικό σχεδιασμό, με σεβασμό στα ρέματα, που είναι οι φυσικοί τρόποι απορροής των υδάτων, για την ευρύτερη περιοχή δείχνει ότι πρόκειται για ένα προμελετημένο έγκλημα, οι συνέπειες του οποίου είναι απολύτως ταξικές. Η άναρχη και αυθαίρετη δόμηση, τα μπαζωμένα ρέματα, η τσιμεντοποίηση όσων ρεμάτων έχουν παραμείνει (με το μανδύα της “διευθέτησης”), ο άθλιος σχεδιασμός των εμπορευματικών και ιδιωτικών μεγάλων δρόμων, τα αποψιλωμένα δάση, φανερώνουν τη χρόνια κυβερνητική και κρατική αδιαφορία για τη Δυτική αλλά και όλη την Αττική.
Οι ευθύνες που βαραίνουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τις δημοτικές αρχές και τη διοίκηση της Περιφέρειας είναι βαρύτατες. Οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς, ενώ γνωρίζουν με λεπτομέρειες την όξυνση του προβλήματος και τον επείγοντα χαρακτήρα των έργων αντιπλημμυρικής προστασίας, ειδικά στην περιοχή της Δυτικής Αττικής, ιεραρχούν και υλοποιούν έργα και υποδομές που αποφασίζονται με βάση την κερδοφορία του κεφαλαίου και όχι με πυξίδα τις ανάγκες για την αξιοπρεπή ζωή των λαϊκών εργατικών οικογενειών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο εξάλλου, ότι τα αντιπλημμυρικά έργα -όπως και εκείνα της αντισεισμικής προστασίας- δεν χρηματοδοτούνται από την ΕΕ γιατί δεν είναι ιδιαίτερα κερδοφόρα, παρότι είναι απαραίτητα για την κάλυψη βασικών λαϊκών αναγκών, όπως της προστασίας της ζωής των εργαζομένων και των κατοίκων.
Οι περικοπές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στα κονδύλια για έργα υλικοτεχνικής υποδομής οι ελλείψεις σε προσωπικό -κατ’ εντολή των μνημονιακών δεσμεύσεων που επιβάλουν Ε.Ε. και ΔΝΤ, οι αναθέσεις σε εργολάβους, η ασύστολη δόμηση κ οικειοποίηση περιοχών στο όνομα της ανάπτυξης και του κέρδους, κατέστησαν ευκολότερο το καταστροφικό έργο της νεροποντής. Η απαράδεκτη πολιτική των καταπατήσεων δημόσιων εκτάσεων, της οικοπεδοποίησης βουνών και ρεμάτων, της νομιμοποίησης αυθαιρέτων που ακολούθησαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (που ήδη έχει ψηφίσει δύο νομοσχέδια τακτοποίησης αυθαιρέτων!), με την ενεργή συμμετοχή δημοτικών και περιφερειακής αρχών, είναι εγκληματική! Για μια ακόμη φορά η περιφέρεια έρχεται εκ των υστέρων απλά να διαπιστώσει το μέγεθος της καταστροφής προσπαθώντας να δικαιολογηθεί από τη σφοδρότητα της καταιγίδας.
Μάλιστα η κυρία Δούρου αποποιούμενη των ευθυνών της, αντί να λογοδοτήσει για τις δολοφονικές πολιτικές που εφαρμόζει (αναβάλλοντας και το περιφερειακό συμβούλιο), δεν δίστασε σε μία κίνηση εντυπωσιασμού να υποβάλει μηνυτήρια αναφορά στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου για τους θανάτους ζητώντας την απόδοση ευθυνών!
Γιατί δεν μιλάει για την εγκληματική της πολιτική ενάντια σε όσα ρέματα έχουν απομείνει; Για την τσιμεντοποίηση του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, του ρέματος Πικροδάφνης, του ρέματος Τραχώνων και πολλών άλλων ρεμάτων για τα οποία προχωρά σε έργα που αλλοιώνουν την φυσική κοίτη, μειώνουν την έκταση των ρεμάτων (προς όφελος των τριγύρω ιδιοκτησιών), κι αυτά τα έργα βαφτίζονται “αντιπλημμυρικά”; Γιατί δεν μιλάει για την έλλειψη συνολικού αντιπλημμυρικού σχεδιασμού για την Αττική, ο οποίος δεν εκπονείται εδώ και 3 χρόνια, και αντ΄ αυτού εγκρίνονται ως “αντιπλημμυρικά έργα” όλα τα μπαλώματα και οι εγκληματικές παρεμβάσεις που προτείνονται ανά Δήμο;
Ταυτόχρονα, κυβέρνηση, περιφέρεια και δήμοι προσπαθούν να καλύψουν την εγκληματική τους αδυναμία κηρύσσοντας 3μερο πένθος, ως φόρο τιμής στα θύματα. Αποκρύπτουν βέβαια ότι οι δεκάδες χαμένες ζωές, και οι τεράστιες καταστροφές, αποτελούν τραγικές συνέπειες του αντιλαϊκού χαρακτήρα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και των υλοποιούμενων πολιτικών τους! Είναι στην πραγματικότητα ανθρωποθυσίες στο βωμό του Ευρώ και του μνημονίου, στο όνομα των επιχειρηματικών συμφερόντων και των επενδύσεων!
Για ακόμη μία φορά αναδεικνύεται περίτρανα ότι το υπάρχον σύστημα και όσοι το υπηρετούν περιφρονούν τον άνθρωπο και την ανθρώπινη ζωή. Ήρθε όμως η ώρα, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, τα πληττόμενα λαϊκά στρώματα να μην αφήσουν και αυτό το φονικό έγκλημα χωρίς απάντηση!
· Να απαιτήσουμε άμεσα να στηριχθούν οι κάτοικοι των περιοχών, να υπάρξουν μέτρα ανακούφισης των πληγέντων και άμεση αποκατάσταση των ζημιών!
· Να αποζημιωθούν άμεσα και στο ακέραιο όσοι πλήγηκαν!
· Να ληφθούν τώρα μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας με ολοκληρωμένο επιστημονικό σχεδιασμό για όλη την Αττική, που θα περιλαμβάνει τα βουνά, τα ρέματα και τα ποτάμια, για να μη θρηνήσουμε άλλους νεκρούς από καμία κακοκαιρία!
· Να γίνουν μελέτες και αυστηροί έλεγχοι ασφαλείας για να μη ζήσουμε άλλες παρόμοιες καταστάσεις!
· Να απαιτήσουμε έργα υποδομής για την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών!
· Όχι άλλα έργα βιτρίνας με γνώμονα τα επιχειρηματικά κέρδη, όχι άλλα έργα χωρίς να υπολογίζεται το ανθρώπινο και περιβαλλοντικό κόστος!
