Παναγιώτης Μαυροειδής
«Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται…»
Πάνω στο πολιτικό πτώμα της τύχης του δημοψηφίσματος του 2015, έχει στηθεί ένας τρελός, εκδικητικός χορός νίκης.
Για τα αστικά, φιλελεύθερα και «φιλοευρωπαϊκά» ρεύματα, η μετατροπή από τον ΣΥΡΙΖΑ του επιβλητικού ΟΧΙ σε πανηγυρικό ΝΑΙ, αποτελεί «απόδειξη» πως τελικά κάθε προοπτική έξω από τη φυλακή της ΕΕ, είναι αδύνατη και αδιανόητη.
Για τα αστικορεφορμιστικά, ευρώπληκτα ρεύματα, αυτή ακριβώς η επιτυχία της σύλησης της λαϊκής θέλησης, αποτέλεσε τη «λύτρωσή» τους, μέσω της οριστικής απαλλαγής τους από την ιδιότυπη αιχμαλωσία και ανάγκη διαχείρισης αντιφατικών αλλά και απρόβλεπτων διαθέσεων ρήξης.
Η ιστορία γράφεται λένε από τους νικητές.
Όχι όμως τελεσίδικα, παρά μόνο για όσο «διαρκεί» και στεφανώνεται από τους ίδιους η νίκη τους.
Τι ήταν λοιπόν το δημοψήφισμα;
Τραγικό πολιτικό λάθος που στοίχησε στη χώρα βαριά, αλλά ευτυχώς διορθώθηκε;
Ένα μεγάλο κόλπο-γκρόσο ταχυδακτυλουργών της αστικής πολιτικής, που δεν αξίζει κανείς να θυμάται και να ασχολείται;
Ή μήπως μια κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης όπου κλονίστηκαν τα θεμέλια του αστικού συστήματος;
Τίποτα από τα προηγούμενα δεν περιγράφει κατά τη γνώμη μας την πραγματικότητα.
Η προκήρυξη και διενέργεια του δημοψηφίσματος του 2015 δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η κορυφαία στιγμή, η μεγάλη καμπή μιας πολιτικής κρίσης, στο φόντο της λαϊκής αντίδρασης των αστικών μνημονιακών μεταρρυθμίσεων από το 2011 και μετά. Στην κρίση αυτή, μέσω κυρίως της μαζικής πολιτικής κινητοποίησης των λαϊκών στρωμάτων, η αστική πολιτική βρέθηκε σε σχετική πολιτική αδυναμία ηγεμόνευσης και σε κρίση κυριαρχίας. Ας γίνουμε πιο ακριβείς: Σε πολιτική αδυναμία ηγεμόνευσης με τον παλιό τρόπο και δια μέσου των κλασικών αστικών κομμάτων.
Το μεγαλύτερο λάθος της συζήτησης θα ήταν να δει κανείς σήμερα το δημοψήφισμα ανεξάρτητα από την «προηγούμενη» καθώς και την «επόμενη» μέρα του.
Στην «προηγούμενη» μέρα του ανήκουν τόσο η συμφωνία υποταγής στο Eurogroup της 20ης Φλεβάρη 2015 (υπογεγραμμένη από το Γιάνη Βαρουφάκη που σήμερα παριστάνει τον αριστερό), όσο και το μνημόνιο των 47 σελίδων ως αντιπρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, με όρους κατά 95% ίδιους με την πρόταση Γιουνκέρ που τέθηκε στην κρίση του δημοψηφίσματος.
Η «επόμενη» μέρα, περιέχει την μετατροπή του ΝΑΙ σε ΟΧΙ (με λίγες απώλειες για το ΣΥΡΙΖΑ) και την αποδοχή ακόμη βαρύτερων μέτρων από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά και το γονάτισμα της λαϊκής δράσης, την απόσυρση του κόσμου από το «πεζοδρόμιο», εν μέσω γενικής κατήφειας και απογοήτευσης.
«Ότι δε με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό», μας θυμίζει ο στίχος του τραγουδιού.
Το βαθύ νόημα της παραπάνω αποστροφής, όχι χωρίς αντιφάσεις και δυσκολίες, το υπηρέτησε στο ακέραιο η αστική πολιτική, αναλαμβάνοντας κορυφαίες πολιτικές πρωτοβουλίες υψηλού ρίσκου και τέτοια ήταν και το δημοψήφισμα.
Η διενέργεια καθώς και το αποτέλεσμά του, φανέρωσαν τη μεγαλύτερη από ποτέ νομιμοποίηση μιας πολιτικής ρήξης με την ευρωζώνη και την ΕΕ (παρά το γεγονός ότι το ερώτημα όπως διατυπώθηκε αφορούσε απλά το ΝΑΙ ή ΟΧΙ στις προτάσεις Γιουνκέρ) και μάλιστα με όρους πρωτοφανούς ταξικής πόλωσης, καθώς υπέρ του ΟΧΙ εκφράστηκαν καθολικά τα εργατικά στρώματα.
Αυτή ωστόσο η δυναμική ηγεμονεύτηκε από την κυβέρνηση και τον αστικό κόσμο. Aυτό βέβαια δεν κρίθηκε τη βδομάδα μετά το δημοψήφισμα, αλλά σε μια ολόκληρη πολιτική περίοδο πριν. Ο λαϊκός παράγοντας ηττήθηκε κατά κράτος, όχι γιατί φοβήθηκε τον αντίπαλο, αλλά γιατί δεν αναγνώρισε όλες τις όψεις του. Σύρθηκε πίσω από «ξένες σημαίες» και εν προκειμένω την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Η κρίση της αστικής πολιτικής θα μπορούσε να μετατραπεί σε ανοιχτή πολιτική κρίση με επαναστατικές δυνατότητες, μόνο υπό δύο προϋποθέσεις:
Πρώτον, με την αναγνώριση της σχετικής πολιτικής αδυναμίας του συστήματος και άρα της δυνατότητας που ανοιγόταν για τα λαϊκά στρώματα και την παρέμβασή τους. Η δυνατότητα αυτή αγνοήθηκε πολύ χαρακτηριστικά από το ΚΚΕ και από ένα σημείο και πέρα υπονομεύτηκε συνειδητά. Σε μια πρωτόγνωρη επίδειξη «επιθετικής ηττοπάθειας», στράτευσε τις δυνάμεις του γύρω από την αντίληψη «τίποτα δε μπορεί να γίνει», αντί για το αναγκαίο «εμείς, το εργατικό και λαϊκό κίνημα και όχι η κυβέρνηση μπορούν να κάνουν τη ρήξη και να νικήσουν».
Δεύτερον, με την απόλυτη πολιτική ανεξαρτησία από το εναλλακτικό μπλόκ που συγκροτούσε η αστική πολιτική, μέσω του καθοριστικού κρίκου της κυβέρνησης και τη συγκρότηση ενός αυτόνομου κοινωνικού και πολιτικού πόλου οργάνωσης του κόσμου ενάντια στην αστική πολιτική και την Ευρωπαϊκή Ένωση, που θα μπορούσε να γίνει θρυαλλίδα σοβαρών εξελίξεων. Την πλευρά αυτή, έστω αδύναμα, την ανέδειξε κυρίως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, καλώντας σε τριπλό ΟΧΙ ενάντια και σε προτάσεις Γιουνκέρ και σε μνημονιακές προτάσεις και κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και στην ΕΕ συνολικά. Ο πολιτικός συμβολισμός ωστόσο, όσο αναγκαίος και αν είναι, δεν αποτελεί και υλική, κοινωνική δύναμη που μπορεί να ορίσει τις εξελίξεις. Αυτοί που θα μπορούσαν δεν ήθελαν, αυτοί που ήθελαν απλά δεν μπορούσαν…
Με τούτα και με εκείνα, το δημοψήφισμα και κυρίως η διαχείρισή του, αποδείχτηκε τελικά «δημιουργική καταστροφή» για την αστική πολιτική, ανανεώνοντάς την με νέους όρους.
Αυτό δεν ήταν μοιραίο. Στον απολογισμό της κομμουνιστικής αριστεράς, έχουν θέση τόσο το δέος στην αστική πολιτική και η υποτίμηση της δυνατότητας της εργατικής πολιτικής να δημιουργεί ρήγματα και ευκαιρίες ανατροπής, όσο και η υποτίμηση της δυνατότητας της αστικής πολιτικής να αναλαμβάνει ρίσκα αλλάζοντας μορφές και μεθόδους και επομένως της ανάγκης για ταξική αυτοτέλεια του λαϊκού παράγοντα.
Έχει σημασία να προσέξουμε πως συνοψίζει τους στόχους και τα συμπεράσματα εκείνης της περιόδου ο Τσίπρας σε αποκλειστική συνέντευξή του στο περιοδικό Le Point:
«Τελικά αυτό το δημοψήφισμα είχε πολλές αρετές:
Από τη μια, έπαιξε το ρόλο της δημοκρατικής βαλβίδας ασφάλειας, γιατί οι Έλληνες εξέφρασαν τα συναισθήματά τους.
Από την άλλη, επέτρεψε να βρεθεί μια καλύτερη συμφωνία προς όφελος όλων».
Ευθύς αμέσως, θα διευκρινίσει το τι σήμαινε για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η «καλύτερη συμφωνία»:
«Το Grexit ήταν για μένα η κόκκινη γραμμή».
Αυτή την ταξική και πολιτική σαφήνεια που επιδεικνύει η αστική πολιτική, τη χρειαζόμαστε και εμείς.
Άλλωστε το δημοψήφισμα έχει τις θετικές του παρακαταθήκες:
Χωρίς ρήξη με το πλαίσιο της ΕΕ και του κεφαλαίου, αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός η βελτίωση της θέσης των εργαζομένων και πολύ περισσότερο η αντικαπιταλιστική ανατροπή και η κομμουνιστική προοπτική στην Ελλάδα.
ΠΡΙΝ 8/7/18
Χονδροειδής και αβαθής απλουστευτική ανάλυση η οποία έρχεται να επιβεβαιώσει την τραγική ανεπάρκεια της πολιτικής σκέψης που χαρακτηρίζει τη συντριπτική πλειοψηφία τών σημερινών στελεχών τής Αριστεράς (όλων τών πτερύγων, τάσεων και πολιτικών σχημάτων). Το πιο χαρακτηριστικό σημείο:
Καταχωρίζει στην «αστική πολιτική» την «κορυφαία πολιτική πρωτοβουλία υψηλού ρίσκου» τού δημοψηφίσματος, ενώ ακόμα και τα μικρά παιδιά είχαν καταλάβει από τότε ότι το ελληνικό αστικό σύστημα εξουσίας, αλλά και το ευρωπαϊκό, ανέβασε 40 πυρετό με ρίγη και σπασμούς από την ίδια ώρα τής προκήρυξής του. Κάτι λίγα που δεν το πήραν πρέφα αμέσως, γιατί ήταν ψιλοκουμπούρες στα μαθήματα, το κατάλαβαν το βράδυ τής Κυριακής τού δημοψηφίσματος, όταν άκουσαν τον Μεϊμαράκη, «υπηρεσιακό» αρχηγό τής ΝΔ, να λέει στις πρώτες δηλώσεις του σε ανοιχτή πανελλήνια ακρόαση:
«Αν η κυβέρνηση αποπειραθεί να βγάλει τη χώρα από το ευρώ, η αστική τάξη θα αντιδράσει»!
Τρία χρονάκια πέρασαν από τότε και ο ΠΜ ακόμα να κατανοήσει αν όχι όλα τα ντεσού τής «υπόθεσης δημοψήφισμα», τουλάχιστον το σύνθετο, αντιφατικό και περίπλοκο χαρακτήρα της…
Μάλλον είσαι αβαθής αφού κάνεις το ίδιο περίπου σχόλιο σε ότι διαβάζεις, βγάζοντας τους πάντες, αλλά κυρίως το ΝΑΡ, αγράμματους, άσχετους κλπ
“Την πλευρά αυτή, έστω αδύναμα, την ανέδειξε κυρίως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, καλώντας σε τριπλό ΟΧΙ ενάντια και σε προτάσεις Γιουνκέρ και σε μνημονιακές προτάσεις και κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και στην ΕΕ συνολικά.”
Ε, αυτό πάει πολύ!
Και πως εκφράστηκε παρακαλώ αυτό το “τριπλό ΟΧΙ”?
Ρίχνοντας περήφανα στην κάλπη το …μονό ΟΧΙ=ΝΑΙ του ΣΥΡΙΖΑ και παίζοντας το παιχνίδι του!
Για μια περίοδο όπου η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αβαντάριζε “με τα χίλια” τον ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθούν τώρα, μετά το σχετικό “μάδημα”, να αποστασιοποιηθούν.
Λαθραναγνωστα:
Περί μαδηματος της ανταρσυα: Αν η ανταρσυα τον Ιούνη του 12 έχασε το 75% των ψήφων της, το κκε που δεν αντιμετωπιζε καν την λογική της χαμένης ψήφου, που ειχε απο παλια αρνηθει επι δικαιων και αδικων οποιαδηποτε κοινη δραση με ρον οποιονδηποτε, και ηταν και πολύ πιο γνωστό κόμμα απο την ανταρσυα, έχασε το 50% των ψήφων του. Για αυτό έχεις να πεις κάτι;
Αν όχι, να σου πω: Ανταρσυα και κκε δεν έχασαν προς τον σύριζα επειδή είχα αυταπάτες για το τι εστί σύριζα. Ούτε και ο σύριζα κέρδισε επειδή είχε καποια οργανική σχέση με τα κινήματα (που δεν ειχε). Ο σύριζα κέρδισε διότι ο λαός έχασε όλες τις μάχες σπο το ’08 έως και το 12. Και τι έμεινε στον λαό (και στην εργατική τάξη); είτε να το πάει ακονα πιο μακριά και να πράξει επανάσταση, είτε να μοιρολατρισει και να περιμένει τις εκλογές σαν την μονη του ελπίδα, και την υποσχεση ανάδειξης αριστερης κυβέρνησης που αυτό ήταν που απογείωσε τον σύριζα τον Ιούνιο του 12.
Ο σύριζα αβανταρε φυσικά το δεύτερο: Την παραιτηση του κόσμου, την ανάθεση και την εκλογική προσμονή. Ο καλός στρατιωτης λεφτ, θα μπορούσε να μας πει περισσοτερα για αυτό, μιας και τότε ήταν φανατκος συριζαιος.
Το κκε απο την άλλη, απεδείχθη ανήμπορο και ανικανο στο να πράξει κάτι διαφορετικό: Κατήγγειλε όλα τα λαϊκά κινήματα ως μικροαστικα και προβοκατόρικα, και απλά μέτρησε την καυακρημνιζομενη επιρροή του.
Η ανταρσυα ήταν μέσα στα λαϊκά κινήματα, δικτυωθηκε, προσπάθησε να τα μπολιασει με μια αριστερή αντικαπιταλιστικη λογική και προταση, αλλα απέτυχε: Η συνθηματολογία αντί του προγράμματος, η προχειροτητα και η έλλειψη μιας αντίληψης οργανωμένης και σε βάθος δουλειάς, είναι ορισμένες αιτίες που εξηγούν την ανικανότητα της ανταρσυα.
Αν ο εισοδισμός σε οποιοδήποτε «λαϊκό κίνημα» που αναπτύχθηκε είναι η σωστή μορφή πάλης γιατί δεν βγαίνει ποτέ η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πιο δυνατή από τη στάση της όλα αυτά τα χρόνια; Ε, δεν μπορεί να χρησιμοποιείς την ανεπάρκεια και την προχειρότητα για όλα σαν μαγική φράση. Ανεπάρκεια στις πλατείες, ανεπάρκεια στο δημοψήφισμα, κάπου καταντάει γραφικότητα.
Η λογική «εντάξει καλά τα πάμε ας τα πάμε λίγο καλύτερα» υπάρχει και θα υπάρχει, αλλά καταντάει απλώς ένα δάχτυλο πίσω από το οποίο κρύβεται η χρεωκοπία του κόμματος σου στα πλαίσια διαπάλης με το ΣΥΡΙΖΑ. Και τώρα μπορείς να βγαίνεις βασιζόμενος στη λήθη και την αδιαφορία του κόσμου για την πολιτική πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ και να λες αυτά που λες. Ωστόσο, θυμόμαστε ότι η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ είχε οργανωθεί γύρω από το μεταβατικό πρόγραμμα και τον αντιγερμανισμό και όχι με αυτά που λέει σήμερα. Και βέβαια για αυτό δε θα πεις τίποτα τώρα γιατί δεν έχετε ιδέα από το τι πάει να πει στρατηγική. Σας είναι αδιάφορη και γι’αυτό το λόγο είτε δε σας νοιάζει ότι άλλαξε είτε προσπαθείτε να την κρύψετε. Και ακριβώς επειδή αυτά που έλεγε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν ήταν «μπολιασμένα» με αριστερή, αντικαπιταλιστική πρόταση, αλλά με μία ρηχή αντιμνημονιακή συνθηματολογία και αυταπάτες σχετικά με το ρόλο που θα έπαιζε ο ΣΥΡΙΖΑ σε σημείο που έφτανε σε αυτό το ιστολόγιο πριν τις εκλογές της 25/1 να μην αναφέρεται καν ο ΣΥΡΙΖΑ ως κάτι που δεν έπρεπε να ψηφίσεις, αλλά μόνο το ΚΚΕ, η ενσωμάτωση μέσω της σύμπλευσης με ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το δ/ψ ήταν απόλυτη.
Στο μόνο που μένετε είναι το 4% που έχασε το ΚΚΕ τότε. Δε σας νοιάζει ότι στο δρόμο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν μπορεί να σταθεί σήμερα και σαν ποσοτικό και σε ποιότικο μέγεθος, ενώ το ΚΚΕ παρότι έχασε αυτό το 4% σε επίπεδο κινήματος έχασε πολύ μικρότερο κομμάτι γιατί την κρίσιμη στιγμή πρότεινε την επανάσταση ως μόνο δρόμο για την εργατική τάξη και όχι τη μεταρρύθμιση μέσω αριστερής κυβέρνησης.
Τόσα λάθη μέσα σε ένα σου σχόλιο μεταβατικε μεταρρυθμιστή..
Α. Απο πότε η συμμετοχή σε ένα λαϊκό κινημα ονομάζεται εισοδισμος; τόσο ελιτιστής πια; η συμμετοχή στα λαικα κινήματα, είναι προϋπόθεση για αποτελεσματικη πολιτική και για την χειραφετηση.
Β. Τα λαϊκά κινήματα του 08 – ’12, ειταν “λαϊκά κινήματα”; σε εισαγωγικά; μπα ρε φωστηρα; τόσος ελιτισμός και φοβικοτητα εκ μερους του κκε πια; το λαϊκό κίνημα δεν το παραγγέλνει στα μέτρα σου αγαπητέ! Αν ήταν έτσι δεν θα υπήρχε ανάγκη για πολιτικές ομάδες, οργανώσεις, κόμματα! Μπα σε καλό σου..
Γ. Γιατί φιλε; το κκε την στρατηγική του που την επικοινωνει; νομίζεις οτι έχει κανα αποτέλεσμα το κκε σε αυτό; αν το νομίζεις γελιέσαι.. Το πρόβλημα της ανταρσυα δεν ήταν ο…αντιγετμανισμος, διότι δεν χρωματισε αυτό την ανταρσία. Επεσήμανα ορισμένες αιτίες. Όμως και το κκε φίλε, συ θέμα σύνδεσης στρατηγικής και τακτικής, τα έχει κάνει ρόιδο..
Η μπάλα στην εξέδρα για το αν το ΚΚΕ είναι φοβικό ως προς τα λαϊκά κινήματα ή όχι με εξυπνακίστικο στυλάκι και επίπεδο νηπίου. Το γραψα και χωρίς εισαγωγικά, χάρηκες τώρα;
Όταν ξεζοριστείς και σταματήσεις να γράφεις το ποιηματάκι σου εδώ θα είμαστε.
Για να δούμε μεταβατικέ μεταρρυθμιστή, ποιός λέει το ποιηματάκι του:
Α. Τα εισαγωγκά που έβαλες, προφανώς σημαίνουν ότι ΔΕΝ τα θεωρείς λαϊκά κινήματα. Το ότι τα έβγαλες τα εισαγωγικά, μπορεί και να σημαίνει μια ουσιαστική πρόοδος στην αντιληψή σου. Ο χρόνος θα δείξει.
Β. Ενα λαϊκό κίνημα, είναι αντιφατικό, και θολό, ακριβώς γιατί είναι ΛΑΪΚΟ κινημα. Αν ήταν σαφές, με σαφή πολιτική και ιδεολογική στόχευση, θα μετεξελίσσονταν σε κομμουνιστικό, αναρχικό, ή/και ΔΥΣΤΥΧΩΣσυμβαινει και αυτό, σε φασιστικό.
Γ. Οι κομμουνιστές και οι αναρχικοί, ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ στα λαϊκά κινήματα, μεταξύ άλλων ΚΑΙ για να μην μετεξελιχθούν σε φασιστικά. Να το θυμάσαι αυτό, θα χρειαστεί. Αν το ΚΚΕ επιμείνει στην φοβική ελιτίστικη γραμμή του, και ΣΥΝΕΧΊΣΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΈΛΕΙ τα λαϊκά κινήματα ως προβοκατόρικα και μικροαστικά, θα συνεχίσει να προσφέρει τις χειρότερες υπηρεσίες στηνεργατική τάξη, τον λαό οκαι την κομμουνιστική προοπτική. Το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, φυσικά δεν έχουν αυτή την καταστροφική αντιληψη του ΚΚΕ.
η φαντασία σας δεν έχει τέλος…
Αντιγράφω από το γνωστό Κουκουέδικο μπλογκ «Σφυροδρέπανο», μερικά από τα σχόλια που ποσταρίστηκαν εκεί από μέλη, οπαδούς και επιρροές (δεν μπορώ να ξέρω ποιος είναι ποιος) τού ΚΚΕ τις πρώτες ώρες και μέρες μετά την προκήρυξη του δημοψηφίσματος σε σχετικές αναρτήσεις. Όλες οι εμφάσεις με έντονα γράμματα είναι δικές μου.
~~~~~~~~~~
Α) Από ανάρτηση του Σαββάτου, 27 Ιουνίου 2015, όταν κατά τη συνεδρίαση στη Βουλή έχει διαφανεί προς τα πού προσανατολίζεται το ΚΚΕ [INFO: http://sfyrodrepano.blogspot.com/2015/06/blog-post_27.html%5D
1) Cos είπε…
Το δημοψήφισμα έτσι όπως το παρουσίασε ο πρωθυπουργός, είναι η μεγαλύτερη πολιτική απάτη. Έχουν πλέον αφήσει πίσω, ως πολιτικοί απατεώνες, ακόμα και τους ενδοξότατους Πασόκους. Επειδή φυσικά δεν πρόκειται να γίνει δεκτή η πρόταση του ΚΚΕ και επειδή είμαστε αναγκασμένοι να ψηφίσουμε όχι, πρέπει να αποκαλύψουμε στον λαό αυτή την απάτη των άθλιων πολιτικάντιδων της κυβέρνησης.
27 Ιουνίου 2015 – 11:43 π.μ.
2) Ανώνυμος είπε…
Γιατί είμαστε “υποχρεωμένοι” να ψηφίσουμε όχι; Για να μην δυσαρεστηθεί το αλαλάζον πλήθος του τουίτα; Από πότε άγεται και φέρεται το κόμμα από τις διαθέσεις της στιγμής; Στο Μακεδονικό; Στους αγανακτίστας; Στις εκλογές του ’12 μήπως; Προσωπικά είμαι υπέρ οποιασδήποτε μορφής μη νομιμοποίησης του εν λόγω ερωτήματος, είτε μέσω αποχής, είτε μέσω άκυρου, με προτίμηση στο δεύτερο.
Amor omnia vincit
27 Ιουνίου 2015 – 12:32 μ.μ.
3) Ανώνυμος είπε…
Στο ΚΚΕ θα πρυτανεύσει η λογική και η αυτοσυντήρηση και θα ψηφίσει ΟΧΙ, έστω με χαρακτηριστική καθυστέρηση. Ούτως ή άλλως τίποτα δεν το εμποδίζει στο να το κάνει με το δικό του σκεπτικό και το σημαντικότερο χωρίς να χαρίσει το κόσμο που θα ψηφίσει όχι στο ΣΥΡΙΖΑ. Όλα αυτά ύστερα από έναν αιώνα «προδοσίας» που με όλες τις γραμμές διαχρονικά συμμετείχε στα δημοψηφίσματα για τη βασιλεία και επέλεγε όχι ένα γενικό ΟΧΙ που κάποιοι θα το ερμήνευαν κάπως αλλά αβασίλευτη κοινοβουλευτική δημοκρατία, δηλαδή μορφή αστική δημοκρατίας.
Υπερ_αστικός
27 Ιουνίου 2015 – 1:03 μ.μ.
4) Cos είπε…
@Amor omnia vincit
Νομίζω ότι “είμαστε υποχρεωμένοι”, γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα έμοιαζε σαν να μην καταδικάζουμε (στη κάλπη) την μείωση των μισθών και των συντάξεων κλπ,κλπ,κλπ.
Νομίζω επίσης ότι θα ήταν τραγωδία να μη βγει όχι στο δημοψήφισμα επειδή προτιμήσαμε εμείς το άκυρο.
Τέλος, “είμαστε υποχρεωμένοι” γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να εξηγήσεις επαρκώς στον λαό μια κίνηση αποχής ή άκυρου στο συγκεκριμένο θέμα.
Το δημοψήφισμα αυτό είναι βρώμικο και παγίδα, αλλά δυστυχώς οποιαδήποτε άλλη θέση πλην του όχι συγκρούεται με την κοινή λογική.
27 Ιουνίου 2015 – 2:13 μ.μ.
5) Ανώνυμος είπε…
Το όχι του Σύριζα δηλαδή δεν οδηγεί σε μείωση μισθών και συντάξεων; Εμένα μου φαίνεται πολύ δύσκολο να δικαιολογήσουμε μια σύμπλευση σε ένα όχι το οποίο ήδη οι Συριζαίοι διακηρύσσουν ότι είναι “διαπραγματευτικό όπλο”. Δηλαδή υποστήκαμε τα πάνδεινα για να αποφύγουμε την ταύτιση μαζί τους, και τώρα θα πάμε μαζί με τη ΧΑ και τους ΑΝΕΛ να τους κάνουμε παρέα στην επιχείρηση αυτοευνουχισμού του λαού; Αδυνατώ να το συλλάβω.
Amor omnia vincit
27 Ιουνίου 2015 – 4:01 μ.μ.
6) Franz Mehring είπε…
@ Amor omnia vincit
Ε να πάμε τότε με τον Άδωνι, το Βορίδη, τη Φώφη και το Ποτάμι .
Μα είμαστε σοβαροί ; Θέλαμε ή δε θέλαμε δημοψήφισμα για το Μάαστριχτ το 1992 ; Όχι θα ψήφιζαν νομίζεις μόνο οι Κουκουέδες; Το 49 % που ψήφισαν Όχι στη Γαλλία ήταν κομμουνιστές; Και το 1992 το Όχι κατ’ανάγκη δε θα σήμαινε έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το Όχι του ΚΚΕ θα είναι Όχι και στο Σύριζα. Δεν μας ρωτάνε αν λέμε Ναι στο σχέδιο το Σύριζα μας ρωτάνε αν λέμε Όχι στο μνημόνιο της Τρόικας.
27 Ιουνίου 2015 – 5:22 μ.μ.
(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΛΑΘΟΥΣ ΣΕ ΛΙΝΚ
Το λινκ που έχω βάλει για την ανάρτηση στο Σφυροδρέπανα, από όπου και τα σχόλια, είναι λάθος. Το σωστό:
http://sfyrodrepano.blogspot.com/2015/06/blog-post_27.html
(ΣΥΝΕΧΕΙΑ)
B) Από ανάρτηση της επόμενης ημέρας: Κυριακή 28 Ιουνίου 2015 [INFO: http://sfyrodrepano.blogspot.com/2015/06/blog-post_28.html%5D
7) Cos είπε…
Φαίνεται πως έκανα λάθος στις αρχικές εκτιμήσεις μου. Παρακολουθώντας τις τοποθετήσεις των συριζαίων στα κανάλια, είναι ολοφάνερο πλέον ότι αυτό που πάνε να περάσουν είναι ένα τελείως κάλπικο όχι, που το ερμηνεύουν σαν όχι στις προτάσεις της τρόικα και ταυτόχρονα σαν ναι στις δικές τους προτάσεις, έστω και σαν βάση της δήθεν διαπραγμάτευσης. Όχι πως δεν ήταν αυτό φανερό, αλλά δεν περίμενα ότι θα το κάνουν από την αρχή, πριν το δημοψήφισμα δηλαδή και μάλιστα με τον πιο χυδαίο τρόπο. Είναι ξεκάθαρα πλέον οι μεγαλύτεροι πολιτικοί αλήτες, έχουν ξεπεράσει κατά πολύ κάθε όριο. Επομένως η οποιαδήποτε δική μας θέση (όχι, αποχή, άκυρο) είναι τελείως δευτερεύον θέμα (ότι και να πει τελικά το κόμμα σωστό θα είναι) και απλά πρέπει να την εκφράσουμε ενιαία κυρίως στον δρόμο με μεγάλες κινητοποιήσεις και άμεσα.
Είναι τόσο μεγάλη η οργή που σου προκαλούν αυτοί οι άθλιοι γυμνοσάλιαγκες της κυβέρνησης, που τελικά, μάλλον συναισθηματικά, θα προτιμούσα την αποχή από αυτό το γελοίο δημοψήφισμα τους.
28 Ιουνίου 2015 – 2:12 μ.μ.
8) Ανώνυμος είπε…
Πάντως στις δημοσκοπήσεις που κυκλοφόρησαν το ναι φαίνεται να έχει ένα μικρό προβάδισμα, και αν το κλίμα τρομοκρατίας από εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες συνεχιστεί, μπορεί να διευρυνθεί.
Νέστος
28 Ιουνίου 2015 – 2:58 μ.μ.
9) Cos είπε…
@Νέστος
Που το είδες αυτό;
28 Ιουνίου 2015 – 3:36 μ.μ.
10) Απλός Στρατιώτης είπε…
Και ενώ δεν έχει κανένας συριζαίος την τόλμη να βγει και να πει τί σημαίνει το όχι, να λοιπόν ένας “απροσδόκητος σύμμαχος” στην φαρέτρα του σύριζα και της κυβέρνησης.
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=21065:papakwnstantinou-epta-meres&catid=71:dr-kinitopoiisis&Itemid=278
Μέσα σε 3 παραγράφους αυτοαναιρείται 3 φορές!
Την μία το παίζει σωματοφύλακας του αλέξη, την άλλη τα βάζει με το κείμενο των 47 σελίδων, για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι κάηκε και αυτή η πρόταση, άρα το όχι είναι όχι σε όλα τα μνημόνια! Βασιλικότερος του βασιλέως ο ΠιΠι…
Και για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι η ανταρσύα είναι ή καλύτερα θα γίνει η αριστερή τάση, της αριστερής πτέρυγας, της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας που συγκυβερνά!
http://antarsya.gr/node/3121
Για άλλη μια φορά θα τραβήξουμε μόνοι μας το κουπί, προσπαθώντας να ενημερώσουμε αλλά και να συσπειρώσουμε τον κόσμο αυτό που δεν θέλει ούτε τα “πλήρη” ουτε τα “λάιτ” μνημόνια…
28 Ιουνίου 2015 – 6:57 μ.μ.
11) Ανώνυμος είπε…
Προς Αναυδος και λοιπούς υποστηρικτές του ΟΧΙ σε όλα
Πόσο πιο ετεροπροσδιοριζόμενοι μπορείτε;
1)Η απόφαση της Κ.Ε. είναι ο ορισμός της γραφειοκρατίας και της παραίτησης από την θέληση για πρωτοπορεία και καθοδήγηση.
2) Η συνειδητοποίηση των εργαζόμενων, των αυταπασχολούμενων αγροτών και επαγγελματιών (και όχι του “λαού της χώρας μας”-βλ. Γ.Γ.) προυποθέτει μια προοδευτική ριζοσπαστικοποίηση, δεν θα συμβεί με απότομο ξύπνημα
3)Την Κυριακή θα ψηφιστεί κάτι από τα δύο και αυτό θα έχει συνέπειες που δεν μπορούν να ελεγχθούν πιθανόν…
4)Τα αντανακλαστικά αλλά και τα μέτρα του ΚΚΕ όσον αφορά το στενό του περίγυρο είναι χαρακτηριστικά αδυνατισμένα
5)Το άκυρο του ΚΚΕ δεν θα καταγραφεί ξεχωριστά από τα υπόλοιπα άκυρα
Λέων
28 Ιουνίου 2015 – 7:04 μ.μ.
12) Ανώνυμος είπε…
κρίμα,κρίμα,κρίμα σύντροφοι.
η αποχή είναι ό,τι χειρότερο μπορούμε να κάνουμε.
νίκη του ναι,σημαίνει αποδοχή από το λαό του ευρωμονόδρομου,αποδοχή της υποταγής.
νίκη του ναι [σ.σ.: προφανώς έχει κάνει λάθος εκ παραδρομής: εννοεί νίκη τού όχι] ΠΙΘΑΝΟΝ να ανοίγει άλλους δρόμους στην κατεύθυνση της διάλυσης των αυταπατών.
ας βάλουμε τη σφραγίδα μας με την παρουσία στους δρόμους,όχι στα μνημόνια,όχι στην ΕΕ. αλλά ΟΧΙ σύντροφοι.η αποχή είναι τεράστιο λάθος
κρίμα,κρίμα,κρίμα σύντροφοι..
ΗΛΕΙΟΣ
28 Ιουνίου 2015 – 8:46 μ.μ.
13) Ανώνυμος είπε…
Αφου ειναι κακη για την αστικη ταξη γιατι υπαρχει πολιτικος πολος-νδ πασοκ ποταμι που υποστηριζει το ναι;
Φραγκος
28 Ιουνίου 2015 – 10:33 μ.μ.
14) Ανώνυμος είπε…
Αυτό το πράγμα που ψάχνουμε να βρούμε ποιό κομμάτι εξυπηρετεί η έξοδος από το κοινό νόμισμα και πως αυτό είναι και σοβαρό επιχείρημα, πραγματικά με ξεπερνάει. Κάποιο κομμάτι το εξυπηρετεί και κάποιο άλλο όχι…ωραία,και; την πλειοψηφία των εργαζομένων, των αυταπασχολούμενων σε πόλη και χωριό, αγρότη ή επαγγελματία τον εξυπηρετεί; υπο προυποθέσεις; να συμφωνήσω, να δούμε όμως και τι κάνουμε για να δημιουργήσουμε τις προυποθέσεις και να αξιοποιήσουμε τις αντιθέσεις των αστών.
και επαναλαμβάνω, το ΟΧΙ σε όλα είναι γραφειοκρατική θέση, ακόμα και η αποχή θα είχε περισσότερο νόημα. Τουλάχιστον θα έμπαινε στόχος να μην νομιμοποιηθεί το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος εφόσον δεν συγκέντρωνε ένα ελάχιστο αριθμό συμμετεχόντων. Αλλά να πάω ως την κάλπη για να ρίξω άκυρο ψηφοδέλτιο που θα συνυπολογιστεί με την μούτζα, το προφυλακτικό και κάθε άλλη χαζομάρα; Όχι, δεν θα σας γίνει η χάρη
Λέων
29 Ιουνίου 2015 – 9:08 π.μ.
15) Ανώνυμος είπε…
Πρόταση Συριζα είναι ίδια 99% με πρόταση δανειστών.
Το εκλογικό ποσοστό του Σύριζα στις τελευταίες εκλογές είναι 4% από τους παλιούς του και το υπόλοιπο, από δυσαρεστημένους Πασόκ, Δημάρ, Ν.Δ. κλπ.
Ο Σύριζα προκειμένου να εφαρμόσει τα μέτρα, επικαλείται την αντίθεσή του στην πρόταση των θεσμών και προκαλεί δημοψήφισμα γνωρίζοντας ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων πιστεύοντας στο μονόδρομο της ΕΕ ψηφίζουν Ναι, λύνοντάς του έτσι τα χέρια για εφαρμογή των μέτρων ΕΕ και ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Η επικράτηση του Οχι, με την χωρίς να την πιστεύει υποστήριξη (του κάνω την ανάγκη φιλοτομία) Σύριζα, είναι προσωρινή ήττα των κεφαλαιοκρατών και θα δυναμώσει τον λαό στην επόμενη σίγουρη συνάντηση μας με το 99% ίδια made in Σύριζα μέτρα.
Το δικό μας Οχι χ 2 θα βοηθήσει σε κάτι;
ΚΠ
29 Ιουνίου 2015 – 11:59 π.μ.
ΤΩΡΙΝΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΣΧΟΛΙΑ:
1) Να μη διαφύγει της προσοχής εκείνων που διαβάζουν ότι ο σχολιαστής Cos μέσα σε 24 ώρες μεταστρέφεται (σχόλιο #7) και τάσσεται υπέρ τής διαφαινόμενης γραμμής. Να σημειωθεί, όμως, ταυτόχρονα ότι τα όσα καταθέτει για να αιτιολογήσει τη μεταστροφή του δεν εμπεριέχουν καμία νέα πληροφόρηση που τον υποχρέωσε να αλλάξει μυαλά. Γιατί από το πρώτο-πρώτο του σχόλιο (#1), εκεί που καταθέτει την αρχική διαφωνία του με τη γραμμή «την κάνουμε από το δημοψήφισμα με σιγανά πλάγια πηδηματάκια», φαίνεται να ξέρει πολύ καλά με τι κουμάσια έχει να κάνει («Το δημοψήφισμα έτσι όπως το παρουσίασε ο πρωθυπουργός, είναι η μεγαλύτερη πολιτική απάτη. Έχουν πλέον αφήσει πίσω, ως πολιτικοί απατεώνες, ακόμα και τους ενδοξότατους Πασόκους.»). Τέλος, έχει μεγάααλο γούστο το εξής: Ενώ εμφανίζεται πρόθυμος να μασήσει μέχρι και σίδερα υπέρ τής απόφασης του ΚΚΕ να νίψει τας χείρας του, όταν κάποιος άλλος σχολιαστής ενημερώνει (σχόλιο #8) πως στις πρώτες δημοσκοπήσεις το «Ναι» ήδη προηγείται ελαφρά, την ίδια στιγμή τον πιάνει ένας ψιλοπανικός που δεν κρύβεται με τίποτε (σχόλιο #9)!
2) Μεγάλο ενδιαφέρον επίσης έχει το σχόλιο #10, τού σχολιαστή που υπογράφει ως «Απλός Στρατιώτης». Εκεί, τα χώνει στον Πέτρο Παπακωνσταντίνου, επειδή υποστήριξε (ψευδώς; παραπλανητικώς; οπορτουνιστικώς;) σε άρθρο του στην Ιskra, εκτός άλλων, ότι με την προκήρυξη του δημοψηφίσματος η πρόταση των 47+8 σελίδων έχει φύγει από το τραπέζι. Κι όμως! Ο Παπακωνσταντίνου ήξερε πολύ καλά τι έλεγε. Απλά ο Απλός Στρατιώτης λουφάριζε και δεν πήρε πρέφα ότι αυτό ειπώθηκε με κάθε επισημότητα από τον όλο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή το Σάββατο 27 Ιουνίου, όταν η Βουλή θα ψήφιζε για το δημοψήφισμα. Και ειπώθηκε από τον τότε κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο Νίκο Φίλη, ο οποίος, απαντώντας στις σχετικές αιτιάσεις τού Θανάση Παφίλη («θα αξιοποιήσετε το πιθανό Όχι για να μας φέρετε το δικό σας Μνημόνιο των 47+8 σελίδων»), πήρε το λόγο αμέσως μετά την ομιλία Παφίλη για να πει (σχεδόν) επί λέξει: «Με το δημοψήφισμα, το κοντέρ μηδενίζεται! Πάμε πάλι από την αρχή!». Το πίστευε; Δεν το πίστευε; Ποσώς ενδιαφέρει! Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι αποτελούσε επίσημη δήλωση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου τού ΣΥΡΙΖΑ που δεν ανασκευάστηκε μέσα στη Βουλή από κάποιον «ανώτερο» (π.χ. Τσίπρας, Δραγασάκης), άρα γράφτηκε ως είχε στα επίσημα πρακτικά και, επομένως, το ΚΚΕ είχε πεδίο δόξης λαμπρό αν ήθελε να παίξει πραγματική μπάλα στο δημοψήφισμα, αντί να πετάει άδεια κουτάκια Amstel από την εξέδρα!
(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΛΑΘΟΥΣ ΣΕ ΛΙΝΚ
Το λινκ που έχω βάλει για την ανάρτηση στο Σφυροδρέπανα, από όπου και τα σχόλια, είναι λάθος. Το σωστό:
http://sfyrodrepano.blogspot.com/2015/06/blog-post_28.html
ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΣΧΟΛΙΟΥ
(ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ)
Γ Από την ανάρτηση της Δευτέρας, 29 Ιουνίου 2015 [INFO: http://sfyrodrepano.blogspot.com/2015/06/blog-post_29.html%5D
16) Ανώνυμος είπε…
ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΠΙΘΑΝΟ ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΘΑ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΚΑΙΡΟ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ.
ΘΑ ΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΠΟΥΝ ΝΑΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑ;
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΝΑΤΟ, ΔΙΝΕΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΚΕ ΛΕΕΙ ΟΧΙ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΙΚΑΝΟΠΟΙΕΙ Η ΕΡΩΤΗΣΗ.
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 41 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΟΧΙ ΤΟ ΚΚΕ.
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΟΧΙ ΤΟ ΚΚΕ.
ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΟΧΙ ΤΟ ΚΚΕ.
ΕΚΕΙ ΜΕ ΤΟ ΨΗΦΟΦΕΛΤΙΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΑΥΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΜΑΣ.
ΚΑΙ 22 ΝΑ ΕΒΓΑΖΕ Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΑΖΕ. ΛΥΚΟΣΥΜΜΑΧΙΑ ΗΤΑΝ ΛΥΚΟΣΥΜΜΑΧΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ.
ΕΚΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΑΖΟΥΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ, ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΩΡΑ ΛΕΜΕ, ΜΗΠΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΥΡΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ.
ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟ 1979 ΟΤΑΝ ΨΗΦΙΖΟΤΑΝΕ Η ΕΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΟΚ. ΑΝΤΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙ ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ.
ΘΕΡΣΙΤΗΣ
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
29 Ιουνίου 2015 – 11:20 π.μ.
17) Poe είπε…
Να μου επιτραπει, το οχι δεν ειναι ναι στο σχεδιο του συριζα, το οχι ειναι οχι στο σχεδιο των θεσμων.
Το αν το ΣΥΡΙΖΑ το εκμεταλλευθει για να διαστρεβλωσει το νοημα του κι να πει το οχι σε αυτους ειναι ναι σε μενα, δεν αλλαζει το ερωτημα.
Στο κατω κατω στην περιπτωση που ψηφιζαμε οχι, εκει θα ημασταν να πουμε οτι το οχι μας εμας δεν ειναι μονο στο μνημονιο των θεσμων, ειναι και στο μνημονιο του συριζα και στην αποπληρωμη γενικα του χρεους κλπκλπ.
Και εκει θα μας ακουγε και ο λαος πιο ευκολα, ποσο μαλλον οταν ο συριζα θα ξεφτυλιζονταν αφου κατα πασα πιθανοτητα θα εφερνε το δικο του μνημονιο.
Δεν θα ηταν κανενος ειδους ιδεολογικη υποχωρηση να ψηφιζαμε οχι, λεγοντας και ολα τα αλλα που ειπαμε και στη βουλη, και μιλωντας με τον κοσμο ολη αυτη τη βδομαδα και τις επομενες μερες.
Τωρα σε περιπτωση που γινει δημοψηφισμα και το αποτελεσμα ειναι ΝΑΙ, που με αυτο που κανουμε το κανουμε πιο ευκολο… και αν ειναι και για λιγες μοναδες, ολοι θα μας λενε οτι για το ναι αυτο ευθυνομαστε εμεις που βγαλαμε τα ψηφοδελτια μας ακυρα, και ειτε εχουν δικιο ειτε αδικο αυτο θα λενε και θα ειναι αρνητικα προκατειλειμενοι απεναντι μας. Απο την αλλη, το συριζα θα εχει αλοθι ειτε για να το παιξει υπερεπαναστατικο, να πει, “να εγω ηθελα ριξη αλλα ο λαος δεν θελει” και με τα λογια θα χτιζει ανωγεια και κατωγεια, ειτε αλοθι για προχωρησει με τν προταση των θεσμων, ειτε για να παραιτηθει και να παμε σε εκλογες αφου πρωτα περασουμε απο υπηρεσιακη κυβερνηση. Η σταση μας εξυπηρετει κατα τη γνωμη μου την κυβερνηση σε καθε περιπτωση.
Αν επικρατησει το οχι, παλι τα ιδια θα λεει ο συριζα οτι θα ελεγε και αν και εμεις ψηφιζαμε οχι, οτι δηλαδη πηρε το οκ του λαου. Η διαφορα θα ηταν οτι εμεις θα ειχαμε καλυτερη απηχηση στον λαο να του λεμε οτι το οχι στους θεσμους ειναι δωρον αδορον αμα δεν πεις και οχι στους αλλους τυπους μνημονιων, αμα δεν πεις οχι στην αποπληρωμη του χρεους κλπκλ. Οπως επισης οτι οποιοδηποτε δημοψηφισμα ειναι δωρον αδορον αμα δεν υπαρχει η αναλογη βουληση απο τον λαο για ουσιαστικη αλλαγη. Τωρα θα πρεπει πρωτα να καλμαρουμε τα νευρα του απεναντι μας, και υστερα, ισως μας ακουσει, και ξερω πολλους ψηφοφορους μας που δεν τους αρεσε καθολου η ιδεα του ακυρου, σκεφτειτε τι αντικτυπο θα εχει αυτο σε πιθανο σεναριο εκλογων.
Και δεν λεω οτι επρεπε να πουμε οχι απλα και μονο για να ειναι πιο αρεστο αυτο που λεμε η επειδη θα εχει λιγοτερες συννεπειες απενταντι, αλλα εφοσον το οχι ειναι απλα οχι σε καποιου τυπου μνημονιο και δεν σημαινει την αποδοχη καποιου αλλου(ειναι λαθος να το θεωρουμε αυτο) τοτε και με την ιδεολογια και τις αποφασεις μας ειμαστε οκ, και κανουμε και την σωστη επιλογη τακτικης. Εμεις για καποιο λογο κανουμε το λαθος, χωρις να υπαρχει σοβαρος λογος, να αναλαβουμε μια επιλογη που θα μας κοστισει. Αυτα
Και κατι τελευταιο, θεωρω τον παραλληλισμο του θερσιτη ατυχη, που παραλληλιζει τις ευρωεκλογες με το δημοψηφισμα και ουτε πιστευω οτι θα επρεπε οποιοδηποτε δημοψηφισμα να το στηριξουμε με κλειστα τα ματια, αλλα αυτο δεν θα μας χαλαγε να το στηριξουμε, προβαλλοντας ταυτοχρονα και την προταση μας.
29 Ιουνίου 2015 – 7:38 μ.μ.
18) Poe είπε…
Παιδια, αυτοι καλα κανουν και τα λενε ολα αυτα, δινουν την ερμηνεια τους, ας διναμε και εμεις τ δικη μας.
Θα μπορουσαμε και εμεις να πουμε, κυριοι του συριζα, ο λαος καταψηφιζει ενα μνημονιο, και αν του δινατε την ευκαιρια θα καταψηφιζε και το δικο σας, αλλα εσεις δεν του δινετε την ευκαιρια.
Δηλαδη τι σημαινει οτι το συριζα αντιλαμβανεται το οχι ως ναι στο ιδιο; Οκ ετσι ειναι…εμεις δεν ειμαστε εκει να βαλουμε τα πραγματα στη θεση τους; Και μαλιστα αν βγει οχι και ο συριζα πηγαινει για δικο του μνημονιο, θα ζηταμε μερα νυχτα να μπει και αυτο σε δημοψηφισμα(μαζι με τα αλλα τα οποια προτειναμε να μπουν σε δημοψηφισμα) και στο βαθμο που θα προβαλλομασταν θα βγαιναμε και απο πανω.
Τωρα θα ακουμε συνεχεια, ειδικα αν ψηφιστει το Ναι, οτι ειμαστε προδοτες κλπκλπ και αντε τωρα να τον πεισεις τον αλλο οτι δεν ειναι ετσι. Εφοσον ομως λεμε οτι μας πειραζει η νοηματοδοτηση που εχει δωσει ο συριζα στο οχι, να μας πειραζει και η νοηματοδοτηση που εχει δωσει στο ακυρο, ετσι δεν ειναι; Γιατι και πολυς κοσμος θα πιστευει -και με τη βοηθεια του συριζα- οτι με το ακυρο ενισχυεται το ναι.
Για αυτο ασχετα με το τι νοημα του δινει το συριζα, επρεπενα ψηφισουμε(και εγω αυτο θα ψηφισω) οχι, και να πουμε και ολα τα υπολοιπα που λεμε. Η διατυπωση της ερωτησης αλωστε ειναι ξεκαθαρη “ναι η οχι στην προταση των θεσμων” δηλαδη ναι η οχι σε ενα μνημονιο…. το οτι οι αλλοι εχουν ετοιμο και αλλο μνημονιο δεν σημαινει οτι δεν μπορουμε να απορριψουμε αυτο που μας δινεται η ευκαιρια να απορριψουμε. Θα παλαιψουμε και εναντια στο αλλο με ολες μας τις δυναμεις…
…τωρα ομως να δειτε που θα προκυψουν επιπροσθετες δυσκολιες αποδοχης της θεσης μας, η μηπως οχι;
30 Ιουνίου 2015 – 12:22 π.μ.
19) Poe είπε…
Τσαφ, το οτι η χουντα ειχε βαλει δημοψηφισμα δεν σημαινει οτι απο τη φυση του ενα δημοψηφισμα ειναι αντιδημοκρατικο. Αλλο της χουντας αλλο αυτο.
Δηλαδη αμα ειναι ετσι, και στο δημοψηφισμα με ερωτημα “βασιλιας η οχι βασιλιας” πρεπει να βαζαμε ακυρο, γιατι και με βασιλια και χωρις βασιλια παλι μετα καπιταλισμο θα εχουμε…
30 Ιουνίου 2015 – 12:26 π.μ.
20) Poe είπε…
Τελος τι ειναι καλυτερα
να βγει οχι και να λεει ο συριζα τα δικα του και εμεις τα δικα μας
ή να βγει ναι και να εχουν το απολυτο αλοθι για τα παντα;
30 Ιουνίου 2015 – 12:29 π.μ.
ΤΩΡΙΝΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΣΧΟΛΙΟ:
Διαβάζετε, διαδίδετε Poe!
Δεν αντιγράφω άλλο! ;-) :-)
ΥΓ (Το έχω βάλει σε άλλο σχετικό θρεντ, αλλά αξίζει να το ξαναβάλω.)
Δεν θα χάσουν τίποτε οι φίλοι τού ΚΚΕ που συχνάζουν εδώ να διαβάσουν ένα άρθρο τού επίσης φίλου, συνοδοιπόρου και ενεργού υποστηρικτή «τού Κόμματος» Χρήστου Μιάμη με τίτλο «Το “Όχι” του λαού , δεν ανήκει στην κυβέρνηση». Αντίθετα, θα κερδίσουν!
Στο άρθρο, που δημοσιεύθηκε την 1η Ιουλίου 2015 στο επίσης (πολύ) φιλικά προσκείμενο προς το ΚΚΕ και πολύ ενδιαφέρον ιστολόγιο Praxis Review, αναλύεται με το νι και με το σίγμα (και) με το Κάπα!) για ποιους λόγους ήταν απόλυτα επιβεβλημένο το ΚΚΕ να πάρει μέρος στη μάχη τού δημοψηφίσματος από τις δικές του θέσεις και για να υπηρετήσει τις δικές του στοχεύσεις (κι αυτό, ασχέτως διαφωνιών ή συμφωνιών με άλλα τμήματα της ελληνικής Αριστεράς).
https://praxisreview.gr/%CF%84%CE%BF-%CF%8C%CF%87%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%8D-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CE%BA%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%BD/
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΛΑΘΟΥΣ ΣΕ ΛΙΝΚ
Το λινκ που έχω βάλει για την ανάρτηση στο Σφυροδρέπανα, από όπου και τα σχόλια, είναι λάθος. Το σωστό:
http://sfyrodrepano.blogspot.com/2015/06/blog-post_29.html
Φαντάσου τι θα γινόταν αμα έβγαινε το “ΝΑΙ” τότε. Τι κλάμα και οδυρμό από τα ναυάγια του ΣΥΡΙΖΑ(λεφτ700) και ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα ακούγαμε για την επανάσταση που χάθηκε. 65% πήρατε και πάλι δε σας έκανε τίποτα, δηλαδή πόσο θα άλλαζε άν έβαζε και το ΚΚΕ το δικό του ποσοστό; Κάνετε το θόρυβο κλανιάς που ταξιδεύει στο σύμπαν και νοιώθετε και καλά για αυτό.
Μην το θέτεις έτσι το πράγμα. Άλλη βαρύτητα έχει το ποσοστό του ΚΚΕ, άλλη των…..λοιπών!
Εγώ θα γούσταρα πάντως, το έλεγα από το 15, να έβγαινε το ΝΑΙ, με διαφορά όση το ποσοστό του ΚΚΕ. Εκεί να δεις χαβαλέ!
“Νευρικέ” φίλε μου,
Τα σχόλια που παρέθεσα και τα οποία, προφανώς, ήταν η αιτία να ξυπνήσεις με νεύρα, δεν υπογράφονται από κανένα ναυάγιο του ΣΥΡΙΖΑ ή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως είδες και όπως, πιθανόν διαπίστωσες με τα ματάκια σου πηγαίνοντας στο “Σφυροδρέπανο”, σπρωγμένος από τη γνωστή Κουκουέδικη καχυποψία προς όποιον δεν κυκλοφορεί με το Ρίζο στην κωλότσεπη. Υπογράφονται από φίλους και υποστηρικτές τού ΚΚΕ (χωρίς να αποκλείονται και τα μέλη, που η καρικατούρα τού δημοκρατικού συγκεντρωτισμού την οποία εφαρμόζει το κόμμα σου τα υποχρεώνει σε “ημιπαρανομία”…). Τα παράπονά σου σ’ εκείνα (όπως και στον Χρήστο Μιάμη που έκανε τη γραμμή τού άκυρου κομματάκια και θρύψαλα στο άρθρο που λίνκαρα).
Κατά τα άλλα, δεν μπορώ παρά να σε ‘‘συγχαρώ’’ για το ύφος τού σχολίου σου, όπως και για το λεξιλόγιό σου (ειδικά εκείνο το “κλανιά” απέπνεε άρωμα ‘‘κομμουνιστοφροσύνης”…). Να σε χαίρεται το κόμμα σου. Με τέτοιας πχιότητας υποστηρικτές, την πολιτική ηγεμονία την έχει στο τσεπάκι του…
Όντως ξυπνάς με νεύρα και αυτό δεν κάνει καλό ούτε σε σένα, ούτε στους συνομιλητές σου, που τους ταλαιπωρείς.
Βλέπεις εντελώς ρηχά και επιπόλαια την πολιτική και την τακτική των κομμουνιστών. Α. Κατά την πενταετία 2010-15, ο λαός είχε 2 επιλογές οι οποίες καθορίστηκαν βάσει της επιθετικοτητας του ελληνικού και διεθνούς κεφαλαίου: Είτε να επιλέξει την επανάσταση, είτε τον καναπέ και την ανάθεση των ελπίδων του σε κάποια αριστερή κυβέρνηση. Ο Σύριζα ενίσχυσε συνειδητά το δεύτερο. Το κκε, η ανταρσυα, το εεκ, η αναρχία κλπ, σε συνδυασμο και με την μη θεληση του κοσμου για επανασταση, στάθηκαν ανίκανοι για το πρώτο.
Γιατί θετω αυτό το δίπολο είτε, είτε; διότι η άρνηση του ελληνικού και διεθνούς κεφαλαίου έστω και για νικροπαραχωρησεις πια, ποσο μάλλον για ριζικές παραχωρήσεις προς όφελος του λαού, είναι τόσο σκληρή, κάθετη και αμετακίνητη, που μόνο ένας οργανωμένος λαός που ενα μεγάλο κομμάτι του να επιδιώξει συνειδητά την ρήξη με τον καπιταλισμό, μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή την άρνηση και επιθετικότητα του κεφαλαίου.
Ε, σε αυτό φάνηκαν ανίκανοι κκε, ανταρσυα, αναρχία, εεκ κλπ. Για πολλους και διαφορετικούς λόγους ο καθείς, μετις των οποίων έχει προβληματοποιηθει πια και συζητείται.
Όσον αφορά τον κόσμο, θα πηγαίνουμε απο εξαθλίωση σε εξαθλίωση μέχρι ενα τμήμα του να αναζητήσει στα σοβαρά κάτι σοσιαλιστικό πέρα του καπιταλισμού. Και η αριστερά που δεν θα αβανταρει αυτή ακριβως την αναζήτηση, κάνοντας και τις δικές της σοβαρές τομες σε θεωρία, μορφή και πράξη, θα είναι πάντα η αριστερά που θα προδίδει τον κόσμο.
Υγ. Η λαε δυστυχώς, μάλλον δεν έχει πάρει χαμπάρι τπτ απο αυτά που συνέβησαν τα τελευται 3-4 χρονια και συνεχίζει ακάθεκτη την αναπαραγωγή των αιτίων που μας οδήγησαν στην ξεφτιλα του σύριζα.
Εγώ θα γούσταρα πάντως, το έλεγα από το 15, να έβγαινε το ΝΑΙ, με διαφορά όση το ποσοστό του ΚΚΕ. Εκεί να δεις χαβαλέ!
~~~~~~~~~~
Να δεις τι μου θυμίζει αυτό, να δεις τι μου θυμίζει…
Α, ναί! Μου θυμίζει τη γνωστή γηπεδική ατάκα τύπου “βγάζω το άχτι μου”:
“Έτσι, ρε κου@@λες γαύροι (βάζελοι, χανούμια, μπαόκια κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ.)! Έτσι! Γουστάρω να σας κερδάμε με μπενάλτι στο 90 και να ‘ναι και πέτσινο!”
ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ
“Βγάζω το άχτι μου μαζί με τα μάτια μου!”
Το δημοψήφισμα δεν ήταν κίνηση της αστικής πολιτικής αλλά το διαβατήριο του Τσίπρα για το πέρασμα του σε αυτήν αφού σωστά εκτιμούσε πως δεν θα υπάρξει λαική αντίδραση και ακόμα και το λαϊκό τσουνάμι των 500.000 λαού στον δρόμο (που δεν το περίμενε και μίλησε 5 λεπτά σαν τον κλέφτη μην διαβάζοντας καν την ομιλία που είχε στην τσέπη του) θα ηττηθεί γιατί
α) το ΚΚΕ έδινε άπλετο άλλοθι από τα αριστερά στο ξεπούλημα
β)ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Αριστερή Πλατφόρμα αν υποθέσουμε πως ήθελαν την ρήξη δεν μπορούσαν, δεν είχαν προσβάσεις στον λαό και την νεολαία, είχαν αυτοευνουχιστεί με την άρνηση τους το 2011 να βάλουν ένα πολιτικό σχέδιο ρήξης με τον ιμπεριαλισμό και έτσι είχαν ηττηθεί κατά κράτος από τον ευρωπαϊσμό και κυβερνητισμό του ΣΥΡΙΖΑ στον οποίον είχαν αναγνωρίσει το μονοπώλιο κάλυψης του πολιτικού κενού που άφηνε η πρωτοφανής αστική πολιτική κρίση
Κώστας
Δυστυχώς, το κκε δεν ήθελε και δεν θέλει μπελάδες και φασαρίες, για αυτό και απέχει από κάθε λαϊκό κίνημα που δεν ελέγχει
Η ανταρσυα έχει προσβάσεις στον λαό, αλλά χαρακτηρίζεται απο προχειροτητα και συνθηματολογία αντί προγράμματος και σοβαρής σχεδιασμένης δουλειάς.
Η νυν λαε και τοτε αριστερη ταση του σύριζα, χαρακτηρίζεται απο την σοσιαλδημοκρατική αντίληψη και λογική και από άρνηση μελέτης για τα πεπραγμένα του σύριζα και τις αιτίες κωλοτουμπας.
Τα γράφω αυτά διότι, η ηγεμονική τάση υποταγή του κόσμου στο υπάρχον, μπορεί να ανατραπεί απο την επίσης υπαρκτή αλλα μειοψηφική τάση χειραφετησης του κόσμου απο το υπάρχον, μόνο με την συμβολή πολιτικών ειραφετητικων δυνάμεων σε συνδυασμό με την αυτοοργανωση του.
Είναι απίστευτο το πώς φορτώνετε τη δική σας υποταγή στο ΣΥΡΙΖΑ – και κατά προέκταση στο σύστημα – στο ΚΚΕ για να ανακουφιστείτε από το βάρος του καθρέφτη. Εδώ μας λέτε ότι αυτοί που λέγανε πριν το ’15 για το ΣΥΡΙΖΑ, αυτά που ανακαλύψετε εσείς φέτος, έκαναν μεγαλύτερο κακό. Ό,τι να ναι.
Μεγάλο μαρτύριο “η πόλη να σε ακολουθεί”….
Όχι αδερφέ. Δεν έκαναν μεγαλύτερο κακο οι καταγγελίες του κκε για τον σύριζα πριν το ’15. Και δεν λέμε αυτό.
Λέμε αδερφέ αλλα αρνείσαι να το καταλάβεις επειδή βολεύεσαι στην ψεύτικη μαγική σας εικόνα, οτι το κκε χυδαιολογει εναντίον οποιουδήποτε εργατικού και λαϊκού κινηματος δεν ελέγχει, ονομαζοντας το μικροαστικό και προβοκατόρικο. Ο λόγος; βολεύεται το κκε στο υπάρχον. Δεν θέλει μπελάδες και φασαρίες.
Επίσης αδερφέ, η ανταρσυα πριν το ’15 δεν υποτάχθηκε σε κανέναν σύριζα. Σας βολεύει να πιστεύετε το αντίθετο. Αλλά αν ηθελες να ριξεις μια ματιά στα κείμενα και την πρακτική της εκείνης της περιόδου, θα σε επειθε για το ποσο λαθος έχεις.
Αυτή η αλυτρωτική παραμύθα ότι το ΚΚΕ χυδαιολογεί εναντίον οποιουδήποτε κινήματος δεν ελέγχει, πρέπει να σταματήσει. Το ΚΚΕ πάντα κρίνει και εξάγει συμπεράσματα επί συγκεκριμένων δράσεων αυτών των κινημάτων. Τώρα, αν το συνολικό συμπέρασμα που βγαίνει δεν είναι ευνοϊκό γι αυτά τα κινήματα, γι αυτό δεν φταίει το ΚΚΕ. Αλήθεια, εκείνες οι επιστολές συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς τα διάφορα “κινήματα”(εργ. αγώνα, ΛΑΕ, Αλαβάνους κλπ), τι τύχη είχαν, γιατί σταμάτησαν?
Για την υποταγή / συμπόρευση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τον ΣΥΡΙΖΑ, ας μη μιλήσουμε, γιατί θα μου πεις πάλι ότι χυδαιολογώ
Καλά δεν έχετε τι να πείτε και παραλογιζεστε! Ποιος μωρε θεωρει κινήματα την λαε, τον εργατικό αγώνα κλπ; πάτε καλά εκεί στο κκε; πολιτικές συλλογικότητες είναι και όχι κινήματα. Λέτε ο,τι ναναι.
Λαϊκά κινήματα υπήρξαν το κίνημα των πλατειών, το κινημα κατά των πολοιποικιλων χαρατσιων, της Χαλκιδικής, λαϊκές συνελεύσεις για διάφορα θέματα, κλπ. Ολα αυτά τα λοιδωρησε και χλεύασε το κκε.
Ναι, μόνο, που το μόνο λαϊκό κίνημα, που υπάρχει αυτή τη στιγμή, είναι εκείνο, που “ελέγχει το ΚΚΕ”!
Και πάντα μας λέγανε, και στο σχολειό, και στο στρατό, ότι λαϊκό κίνημα είναι μόνο εκείνο, που “δεν ελέγχεται από το ΚΚΕ”!
“ένας”, τα θες και τα λες αυτά που γράφεις; ημαρτον παναγια μου με την μαγική σας εικονα εκεί στο κκε.
Ο Τρότσκι φταιει
Τους έκανε. Τη ζημιά.