Τάκης Τσίτσος, μέλος ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Η Αριστερή Πλατφόρμα τελικά “κατάφερε” να φύγει από το ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία στιγμή και στην ουσία όταν αποφάσισε να τη διώξει ταπεινωτικά ο Τσίπρας. Έχοντας ήδη καταπιεί ως τώρα πολλά, από τον Παυλόπουλο ως Πρόεδρο και τη συμφωνία του Εurogroup της 20ης Φλεβάρη, έως και το Τρίτο Μνημόνιο, το οποίο καταψήφισε μεν εξακολουθώντας δε να δηλώνει ότι παράλληλα …στηρίζει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Μόνο όταν ο Τσίπρας έδειξε την πόρτα, εν μέσω πρωτοφανών συκοφαντιών σε βάρος πρώην συντρόφων (και υπουργών!) του και κήρυξε εκλογές (με λίστα), η Αριστερή Πλατφόρμα άρχισε να διαφοροποιείται οργανωτικά.
Πως όμως;
Όσο ηχηρότερα μιλάει η Λαϊκή Ενότητα για ένα πλατύ μέτωπο, άλλο τόσο και περισσότερο αφαιρεί όλα τα μάχιμα πολιτικά όπλα και ξεθωριάζει τις σημαίες και τους στόχους. Ακόμη και αυτός ο μισός στόχος της εξόδου από την ευρωζώνη φαίνεται να υποβαθμίζεται μέχρις σχεδόν εξαφανισμού. Τα πάντα δικαιολογούνται στο όνομα του να στεγαστούν όλοι σε ένα αναιμικό μέτωπο του ΟΧΙ που θα περιορίζεται σε μια νέας κοπής “αντιμνημονιακή” γενικολογία και σε ένα άσφαιρο “πατριωτισμό” που δε θα τολμά να μιλήσει για ρήξη και αποδέσμευση από την ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι εντυπωσιακό το στοιχείο ότι στην χτεσινή σύνοψη του πολιτικού προγράμματος της Λαϊκής Ενότητας που παρουσίασε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά στο ευρώ και την αποχώρηση από την ευρωζώνη! Ούτε μία λέξη!
Σε σχετική ερώτηση που έγινε διευκρίνισε ότι «η δική μας εναλλακτική πρόταση βεβαίως προβλέπει για να εφαρμοστεί, εφόσον χρειάζεται, θα φύγουμε και από την ευρωζώνη συντεταγμένα και στη βάση ενός προοδευτικού προγράμματος και για τη εφαρμογή του».
Ακόμη χειρότερα, στην ίδια απάντηση ο επικεφαλής του νέου σχήματος πρόσθεσε: «Αυτό το οποίο εμείς δεν δεχόμαστε είναι να είμαστε στην ευρωζώνη και να μας επιβάλλουν μνημονιακά προγράμματα, προγράμματα λιτότητας και κυβέρνησης»!
Με λίγα λόγια- και είναι τραγικό!- η Λαϊκή Ενότητα, είναι σα να λέει στον ελληνικό λαό: «Πάμε να δοκιμάσουμε, άλλη μια φορά, να καταργήσουμε τα μνημόνια μέσα στην ευρωζώνη και αν δε γίνεται, τότε θα το πάμε αλλιώς». Πρόκειται για επανάληψη της ήδη ηττημένης κατά κράτος και με τραγικό για το λαό τρόπο πολιτικής στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ.
Στον κόσμο μένουν πάντα τα “χοντρά” γράμματα. Όχι τα “ψιλά”, οι υποσημειώσεις και οι αστερίσκοι των κομματικών ντοκουμέντων και σεντονιών, για να βολεύονται οι εσωτερικές ανησυχίες, ενστάσεις και διαφωνίες. Έχουμε πείρα πια από αυτό.
Το ΟΧΙ, παρότι ετερόμορφο, είχε σθένος και δύναμη και όχι λιποψυχία: Στην τρομοκρατία ότι ΟΧΙ θα σήμαινε έξοδο από ευρωζώνη και ΕΕ, ο λαός είπε ΟΧΙ ακόμη και αν αυτό θα σήμαινε έξοδο! Και αυτό είναι πολύ βαρύτερο από τις πιρουέτες των διατυπώσεων των κειμένων.
Αυτό το ΟΧΙ δεν είναι αναλώσιμο. Θα είναι ο εφιάλτης του Τσίπρα και όλων των μνημονιακών. Δεν εγκλωβίζεται σε εσω-ΣΥΡΙΖΑ διαμάχες οπισθοφυλακών της τελευταίας στιγμής, ούτε θα ακρωτηριαστεί σε αναζητήσεις για τον “καλό” και τον “κακό” ΣΥΡΙΖΑ, όταν έχει καταρρεύσει η συνολική πολιτική στρατηγική του. Είναι ο βασικός κίνδυνος για την στρατηγική του κεφαλαίου, ο αστάθμητος παράγοντας, που υπό προϋποθέσεις μπορεί να είναι δύναμη ανατροπής του μαύρου μετώπου.
Ζητούμενο για μας είναι ένα μέτωπο Ανατροπής.
Σε ένα πόλεμο, θες μέτωπο και την επιστράτευση των μέγιστων δυνάμεων. Αλλά θες και συγκέντρωση πυρών, κατάλληλα όπλα και μάχιμες δυνάμεις.
Τούτη την εξίσωση της ταξικής διαπάλης, στο όνομα των αναγκών και των δικαιωμάτων της εργαζόμενης και άνεργης κοινωνικής πλειοψηφίας που σφαγιάζονται, πρέπει να επιλύσουμε.
Στη συντονισμένη προσπάθεια του αστικού πολιτικού προσωπικού να κλείσει το ρήγμα ή να το αφυδατώσει από κάθε ανατρεπτικό – ρηξιακό στοιχείο, δικό μας μέλημα και απάντηση είναι να βαθύνουμε τα πολιτικά του χαρακτηριστικά.
Να συμβάλλουμε ώστε το κομμάτι του ΟΧΙ που είναι με τη ρήξη και θέλει να φτάσει μέχρι το τέλος. Να είναι η ηγεμονική δύναμη ενός πλατιού λαϊκού πολιτικού κοινωνικού μετώπου που θα μπει στη μάχη για να τα πάρει όλα σβάρνα προς όφελος του λαού, της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Και αυτό δεν αφορά μόνο την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την ευρύτερη αντικαπιταλιστική αριστερά, αλλά και -μεταξύ των άλλων- τις μαχόμενες δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από το ΣΥΡΙΖΑ.
Πάνω απ ’όλα, η συγκρότηση ενός τέτοιου μετώπου είναι προϋπόθεση για τη λαϊκή νίκη. Για να νικήσει όμως ένα μέτωπο, πρέπει να λέει την αλήθεια στο λαό, να τον προετοιμάζει για σκληρές μάχες και κυρίως να αποπνέει την ομορφιά και τη φρεσκάδα της ανατροπής. Αντίθετα, επανάληψη δοκιμασμένων και αποτυχημένων συνταγών θα οδηγήσει πολύ γρήγορα σε ξέφτια, αφού ο λαός το έχει δει το έργο.
Παραθέτουμε ολόκληρο το εισηγητικό κείμενο του Παναγιώτη Λαφαζάνη στην Συνέντευξη Τύπου της Αριστερής Πλατφόρμας
Να σας ευχαριστήσουμε θερμά που είσαστε μαζί μας. Είναι η πρώτη επαφή της «Λαϊκής Ενότητας» με τον Τύπο, τις τηλεοράσεις και τα ΜΜΕ. Καλή αρχή λοιπόν. Θα έχουμε τη δυνατότητα να επικοινωνούμε συχνά, να ανταλλάσσουμε απόψεις, να απαντούμε σε ερωτήσεις σας, να διευκρινίζουμε θέματα σε αυτή τη κρίσιμη περίοδο, που όλοι καταλαβαίνουμε ότι θα κριθεί το μέλλον της χώρας για αρκετές δεκαετίες. Αυτές οι εκλογές είναι πάρα πολύ κρίσιμες και δεν είναι ανάγκη να το τονίσω για άλλη μια φορά εγώ. Το καταλαβαίνει και ο τελευταίος πολίτης. Από αυτές τις εκλογές θα κριθεί κυριολεκτικά η επιβίωση της χώρας και η προοπτική της. Φυσικά, δεν είναι η ώρα ούτε ο τόπος για να αναλύσουμε όλες τις θέσεις μας και το πρόγραμμά μας. Άλλωστε, αυτό το πρόγραμμα θα κατατεθεί τις επόμενες ημέρες και νομίζω ότι θα έχουμε την ευκαιρία να το συζητήσουμε πιο αναλυτικά και να ενημερώσουμε τον ελληνικό λαό.
Θα ήθελα με την ευκαιρία της πρώτης παρουσίας μας να πω προκαταρκτικά δύο λόγια και από κει και πέρα θα είμαι έτοιμος να απαντήσω στις ερωτήσεις σας.
Η κυβέρνηση πήρε την πρωτοβουλία αυγουστιάτικα να παραιτηθεί και αυγουστιάτικα να προχωρήσει σε εκλογές εξπρές. Το ερώτημα είναι γιατί σπεύδει με έναν πρωτοφανή σε ταχύτητα τρόπο και αυγουστιάτικα να κάνει τις εκλογές η κυβέρνηση. Γιατί βιάζεται; Νομίζω ότι η απάντηση είναι αυτονόητη και την γνωρίζουμε όλοι.
Η κυβέρνηση δεν βιάζεται για καλό σκοπό. Το Μαξίμου δεν πιέζει τα πράγματα για εκλογές γιατί θέλει να κάνει ωραία πράγματα μετεκλογικά. Αν πιέζεται το Μαξίμου και προχωράει αυγουστιάτικα σε εκλογές μερικών εβδομάδων, είναι κυρίως διότι θέλει να αποφύγει να αισθανθεί ο ελληνικός λαός, τις βαρύτατες συνέπειες των μνημονιακών πολιτικών και του νέου μνημονίου που συνομολόγησε η κυβέρνηση. Το Μαξίμου πιστεύει ότι θα αποπροσανατολίσει, θα ξεγελάσει τον πολίτη, θα κρύψει τα επώδυνα μέτρα και επομένως θα υφαρπάξει την ψήφο του ελληνικού λαού.
Γνώριμη αυτή η τακτική από τον παλιό δικομματισμό της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Μια τακτική που χρεωκόπησε αλλά δυστυχώς την επαναλαμβάνει και ο Αλ. Τσίπρας. Λυπάμαι πολύ γι’ αυτές τις μεθόδους, δεν τιμούν τη χώρα, δεν τιμούν τον ελληνικό λαό και τη νοημοσύνη του. Και κυρίως δεν τιμούν τη δημοκρατία μας.
Υπάρχει και άλλος ένας λόγος για τον οποίο επισπεύδει η κυβέρνηση τις εκλογές. Δεν ξέρω αν είναι ο κύριος λόγος σε αυτή τη φάση. Η κυβέρνηση νομίζει ότι επισπεύδοντας τις εκλογές, θα αιφνιδιάσει την Αριστερή Πλατφόρμα, θα τη βρει ανέτοιμη και επομένως θα φιμώσει και θα εξουθενώσει την τελευταία συνεπή αντιμνημονιακή φωνή που υπάρχει, η οποία διαθέτει εναλλακτική πρόταση απέναντι στα μνημόνια, η οποία είναι ρεαλιστική, εφαρμόσιμη και έχει αρχή, μέση και τέλος.
Λέμε καθαρά ότι δεν μας αιφνιδιάζουν, δεν θα μας βρουν ανέτοιμους. Πηγαίνουμε στις εκλογές αποφασισμένοι και θα αναδειχθούμε σε μια πολύ μεγάλη και καθοριστική δύναμη για τις μετεκλογικές εξελίξεις.
Σήμερα, όπως γνωρίζετε, 25 βουλευτές που μείναμε συνεπείς στις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν τις πετάξαμε στον κάλαθο των αχρήστων, δεν περάσαμε στην αντίπερα όχθη, πήραμε την πρωτοβουλία και καταθέσαμε τη συγκρότηση μιας ενιαίας ανεξάρτητης Κοινοβουλευτικής Ομάδας, με την προσωνυμία «Λαϊκή Ενότητα». Είναι ένας τίτλος, ένα όνομα, το οποίο εκφράζει απολύτως την ταυτότητα που θέλουμε να αναδείξουμε και την προοπτική που θέλουμε να χαράξουμε. Διότι χωρίς λαϊκή ενότητα, τίποτα θετικό δεν μπορεί συμβεί σε αυτή τη χώρα.
Η Λαϊκή Ενότητα δεν θα είναι άλλο ένα κόμμα. Φιλοδοξεί να γίνει ένα μεγάλο μέτωπο. Μέτωπο πολιτικό και κοινωνικό. Μέτωπο λαϊκής βάσης, λαϊκής συμμετοχής και μέτωπο μεγάλων ενωτικών λαϊκών αγώνων. Θέλουμε να γίνουμε ένα μεγάλο αντιμνημονιακό μέτωπο, που θα σαρώσει τα μνημόνια. Θέλουμε να είμαστε ένα μέτωπο προοδευτικό, με ισχυρό μέτωπο απέναντι στο πολιτικό κατεστημένο και την αντίδραση και κυρίως απέναντι στη μνημονιακή συναίνεση των πολιτικών κορυφών, η οποία είναι σε πλήρη διάσταση και αντίθεση με τον λαό. Θέλουμε να είμαστε ένα μέτωπο πατριωτικό, ενάντια στην εθνική υποτέλεια για την εθνική ανεξαρτησία της χώρας μας. Θέλουμε να είμαστε ένα μέτωπο δημοκρατίας και ανασυγκρότησης της χώρας. Γι’ αυτό στους πρώτους άξονες των προγραμματικών μας δεσμεύσεων έχουμε την ακύρωση των μνημονίων ως προϋπόθεση για να μπορέσει η χώρα μας να βγει από την κρίση. Έχουμε τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, στόχος ο οποίος είναι εφικτός, αρκεί να τον πιστέψουμε και τον παλέψουμε. Χωρίς τη διαγραφή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, δεν μπορεί να ανασάνει η χώρα και να σταθεί όρθια.
Θέλουμε να είμαστε ένα μέτωπο λαϊκής ενότητας για να σταματήσουμε επιτέλους την καταστροφική λιτότητα σε αυτή χώρα, να στηρίξουμε μισθούς και συντάξεις, να καταργήσουμε τον ΕΝΦΙΑ, να πούμε ένα μεγάλο «ΟΧΙ» σε νέους φόρους στο λαό και να εφαρμόσουμε μια δημοσιονομική πολιτική που θα στοχεύει στη μείωση της ανεργίας και τη στήριξη της ανάπτυξης. Θέλουμε να είμαστε ένα μέτωπο λαϊκής ενότητας για να εθνικοποιήσουμε – κοινωνικοποιήσουμε τις τράπεζες, ώστε οι τράπεζες να παίξουν ένα καινούριο αποκλειστικά αναπτυξιακό και κοινωνικό ρόλο. Θέλουμε να είμαστε ένα μέτωπο λαϊκής ενότητας για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Για να ισχυρό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Για ρευστότητα στην ελληνική οικονομία και μια νέα σχέση δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο στους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας. Θέλουμε να είμαστε ένα μέτωπο λαϊκής ενότητας, για μια μεγάλη και δίκαιη αναδιανομή του πλούτου στη χώρα, με κύριο όπλο μια πραγματικά δίκαιη και απλή φορολογική μεταρρύθμιση.
Το «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος δεν θα μείνει ορφανό σε αυτές τις εκλογές. Ήταν ένα μεγαλειώδες και περήφανο «ΟΧΙ», ένα αγωνιστικό «ΟΧΙ» που έδωσε ανάσα, ελπίδα και προοπτική στη χώρα. Αυτήν την ελπίδα και προοπτική θα την συνεχίσουμε. Θα προσπαθήσουμε να εκφράσουμε το πνεύμα και την ουσία του 62% και όχι μόνο, που ψήφισε «ΟΧΙ» στα μνημόνια και ένα μεγάλο «ΝΑΙ» για μια Ελλάδα ανεξάρτητη, κυρίαρχη, προοδευτική και δίκαιη. Το «ΟΧΙ» θα είναι η μεγάλη σημαία που θα έχει η Λαϊκή Ενότητα σε αυτές τις εκλογές. Αυτό το «ΟΧΙ» θα είναι πολύ ισχυρό και θα το λέμε συνέχεια και μετεκλογικά. Θα το λέμε και μέσα στη Βουλή και με τους αγώνες μας. Για μας το «ΟΧΙ» δεν ηττήθηκε. Το «ΟΧΙ» αυτό μπορεί να μεταφράστηκε σε «ΝΑΙ» μέσα σε μια βδομάδα από την κυβέρνηση αλλά το ναι αυτό δεν αντιπροσωπεύει τον ελληνικό λαό. Το «ΟΧΙ» θα το συνεχίσουμε και θα το συνεχίσουμε μέχρι το τέλος, μέχρι να νικήσει. Η Αριστερά, οι προοδευτικές δυνάμεις αυτής της χωράς, δεν θα γίνουν η χλεύη των ηττημένων.
Το μέτωπο μας σε αυτές τις εκλογές είναι μέτωπο πρώτα απ’ όλα και κυρίως ενάντια στις μνημονιακές δυνάμεις, ενάντια στη μνημονιαική συναίνεση, που έχει ο λοβοτομημένος, πλέον, ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ. Ό,τι και να ψηφίσει κανείς από αυτά τα κόμματα, ανεξάρτητα από τις διαφορές τους και δεν τις παραγνωρίζουμε, στο τέλος θα εφαρμόζονται τα μνημόνια και οι μνημονιακές πολιτικές. Αυτό το κακό θέλουμε να σταματήσει για τη χώρα. Η χώρα δεν αντέχει άλλα μνημόνια. ’Η θα τελειώσουμε με τα μνημόνια ή τα μνημόνια θα τελειώσουν τη χώρα και τον ελληνικό λαό. Εμείς θα αντισταθούμε και θα νικήσουμε.
Το κείμενο αυτό επί της ουσίαςδιατυπώνει ,με άλλα λόγια, την θέση του ΚΚΕ για ΣΥΡΙΖΑ 2.
Ο σεχταρισμός ενώνει έστω και από διαφορετικές αφετηρίες και με διαφορετικούς στόχους.Κοινή αντίληψη:Όποιος θέλει μέτωπο να αποδεχθεί πλήρως τις δικές μας θέσεις και ..βλέπουμε.
Ενω το να αποδεχτείς πλήρως το σχέδιο της Αριστερής Πλατφόρμας που κάνει τουμπεκί το θέμα ΕΕ είναι πλατιά ενωτική αντίληψη!
Το πρόγραμμα της ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ αναφέρεται ρητά σε
έξοδο από ευρωζώνη. Ρήξη με τις πολιτικές της ΕΕ. Δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο λαός την αποχώρηση από Ε.Ε
Το μεταβατικό πρόγραμμα της ΛΑΕ μπορείς να το διαβάσεις (στην συνοπτική μορφή του) στην σημερινή ΕΦ. ΣΥΝΤ.
Τα περί τουμπεκί να τα λες για θέματα που γνωρίζεις και όχι να ψαρεύεις σε θολά νερά.
μονο την ΕΕ κανει τουμπεκί? καντε αναζήτηση μεσα στο κείμενο, βρειτε μου τις λέξεις ευρώ ή ευρωζώνη και σας δίνω ενα …ευρω
η γαργαρα ίσως γίνεται για να χωρέσει κάποιος η Ζωή, ο Γλέζος? ή ο οπορτουνισμός γενικά?
Εγώ πάντως σ Κλαίρη το θέλω το ευρώ που έταξες
http://www.efsyn.gr/arthro/oi-programmatikoi-axones-toy-neoy-shimatos
“κάποιος σύντροφος”
βρηκες καλέ μου τις λεξουλες στη σύνοψη του προγραμματος του Λαφαζάνη που αναδημοσιευεται στην ανάρτηση;
Για πες μου που διοτι μπορει να μη βλεπω καλα…
Για τα “χοντρά” γραφει η ανάρτηση
Στα ”ψιλα” χαρήκαμε. εκει θα υπαρχει για να διασκεδαζονται οι οπορτουνισμοί και να καλύπτονατι οι μουρμουρες:”μα κοιτα το έχουμε εδω”. Σε όλα τα κόμματα είναι μανούλες σε αυτό. Ειδικά όσοι μια ζωή γράφουν εισηγήσεις και δημοσιολογούν αιλουροειδώς
γιατί καλή μου να ψάξω εκεί, δηλ το ρημάδι το πρόγραμμα, όπως βγαίνει στην ΕΦΣΥΝ, δεν πιάνεται ?
90% η κοινή δήλωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ-ΕΑ-ΔΠ είναι, αντί να χαρούμε να ψάχνουμε την χψ ανεπαρκή διατύπωση, στην χψ κακή δημόσια εμφάνιση, για να πούμε τι ?
και μπορεί να μην είναι και κακή διατύπωση αλλά διάθεση για στρογγύλεμα, τι συζητάμε, την συνέπεια ενός ρεύματος σαν την ΛΕ? Αμφίβολη είναι, και όχι ηθικά, είναι τα ιδεολογοκιπολιτικά τους χαρακτηριστικά που την κάνουν αμφίβολη.Το θέμα είναι πως οι αριστερές τάσεις του μετώπου θα σφραγίσουν με προγραμματικό τόνο και φυσιογνωμία, και αυτά που βγαίνουν σαν πρόγραμμα της ΛΕ δείχνουν δυνατότητες.
“κάποιος σύντροφος”
Αν θέλετε να φανείτε τούτες τις ώρες χρήσιμοι συνεργαστείτε.
Το αστικό μέτωπο με τη συμβολή και του Τσίπρα είναι είδη συγκροτημένο.
Σ αυτό το μέτωπο χρειάζεται να απαντήσουμε άμεσα.
Κατανοώ τις επιφυλάξεις του γράφοντα.
Όμως αν δε θέλουμε να είμαστε μια φωνή γενικής καταγγελίας και διαμαρτυρίας, αν δε θέλουμε να βλέπουμε το τραίνο να περνά και εμείς να το κοιτάμε απ’ τις γωνίες, χωρίς επί της ουσίας να μπορούμε να παρέμβουμε ούτε για να κάνουμε μια στοιχειώδη αντίσταση, χρειάζεται τώρα να συνεργαστούμε με όλες εκείνες τις δυνάμεις ,ακόμα και τις πιο ασταθείς δυνάμεις, για να φτιάξουμε ένα ευρύτατο μέτωπο που θα φέρει τα προβλήματα της εργατικής τάξης στο προσκήνιο και θα αγωνιστεί για την εξουσία της.Στη διαδικασία συγκρότησης του μετώπου είναι σίγουρο ότι πρέπει να ξεκαθαριστούν οι στόχοι και να περιγραφούν οι τρόποι που θα φτάσουμε στους στόχους.Αν τα όπλα μας στοχεύουν την αστική τάξη σε μια εφ’ όλης της ύλης αντιπαράθεση είναι σίγουρο ότι δεν θα χάσουμε τον προσανατολισμό μας.
Το αστικό μέτωπο είναι συγκροτημένο εδώ και καιρό. Δεν προσχώρησε μόνον ο Τσίπρας ( σας υποτιμάει η δαιμονοποίηση του προσώπου “ηγέτη” σε ένα κόμμα που το θέλατε αριστερό – ριζοσπαστικό. Οι υπόλοιποι τι είναι; τους έχει υπνωτίσει;) Προσχώρησε η λεγόμενη πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, δηλ. η πλειοψηφία της κοινοβουλευτικής του ομάδας. Γιατί, τι κάνει η πλειοψηφία των μελών του, πράγματι δεν το γνωρίζουμε. Το να μετατρέπεται η κοινοβουλευτική ομάδα σε κύριο όργανο του ΣΥΡΙΖΑ και να μην λειτουργούν όργανα και οργανώσεις – όπως λένε δεκάδες στελέχη του, τώρα όμως, κάποιοι το επέτρεψαν, χωρίς αντιστάσεις. Επίσης, δεν προσχώρησε μια κι έξω, όπως εννοείτε. Η προσχώρηση είχε αρχίσει πριν τις εκλογές, κατά τη γνώμη πάρα πολλών αριστερών, Δεν έχει νόημα η απαρίθμηση των βημάτων προσχώρησης μετά τις 25/1. Τα γνωρίζετε. Σας απασχολεί κάπως αν έπρεπε να κάνετε πολύ νωρίτερα, αυτό που κάνατε τον Αύγουστο; να το κάνατε έστω μετά το πραξικόπημα της μετατροπής του ΟΧΙ σε ΝΑΙ, μόλις 24 ώρες μετά τη λαϊκή έκφραση; όταν δεν το υπερασπιστήκατε, με κάθε κόστος, τη στιγμή της χάλκευσής του, γιατί δεν δικαιούμαστε οι λίγοι ή πολλοί – δεν ξέρω πόσοι είμαστε ακριβώς, να στεκόμαστε με δυσπιστία απέναντι στα πολιτικά σας κουράγια να μην το αλλοιώσετε ερμηνεύοντάς το σύμφωνα με τα πολιτικά σας κουράγια;
Παρακάμπτω τα χιλιοειπωμένα περί φωνών καταγγελίας, διαμαρτυρίας, κλπ. Για το τραίνο, όμως. Δεν σας εμπόδισε κανείς όχι απλά να δείτε το τραίνο, αλλά και να ανέβαιτε πάνω του. Εσείς οφείλετε να μας πείτε τι είδατε, πως συμπεριφερθήκατε και σε ποιο ρόλο και τι συμπεράσματα βγάζετε.
Δεν συμμερίζομαι την απαισιοδοξία για τις δυνατότητες παρέμβασης και αντίστασης και, κυρίως, τη μονοδιάστατη εξάρτηση αυτών των δυνατοτήτων από το εάν μέσα στο διάστημα των πρωτοφανών εκλογών εξπρές, συγκροτηθεί ή όχι το “΄μέτωπο” όπως το περιγράφετε. Τι είναι τα πολιτικο κοινωνικά μέτωπα; λίγο λάδι, λίγο ξύδι και έτοιμα για σερβίρισμα; Για να φέρει ένα μέτωπο “τα προβλήματα της εργατικής τάξης στο προσκήνιο και να αγωνιστεί για την εξουσία της”, πρέπει να απαρτίζεται από δυνάμεις με προσανατολισμό σε αυτούς τους στόχους. Ποιες είναι οι έστω και ασταθείς τέτοιες που έχουν αυτόν τον προσανατολισμό; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό.
Προς το τέλος του σχολίου περιγράφεται μια διαδικασία συγκρότησης μετώπου, όπως και τα όπλα για να μην χάνεται ο προσανατολισμός. Ας κρατήσει ο γράφων αυτά και ας ξαναδεί τι ακριβώς ζητάει και από ποιους.
Λαϊκή Ενότητα και ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να τα βρούνε – και άμεσα μάλιστα- και να κατέλθουν μαζί στις εκλογές.
Δεν χρειάζεται να συμφωνούμε σε όλα- και δεν συμφωνούμε σε όλα.
Πρέπει όμως να αντισταθούμε όπως μπορούμε και για όσο μπορούμε…
Θανάσης Αντωνίου
Το “κόμμα των ποντικιών” ανέβηκε σε μια σάπια βάρκα:
“Οχι στα μνημόνια, ναι στην ΕΕ, θα εκφράσουμε την χίμαιρα ενός τέτοιου “ΟΧΙ”, (που αντιμετωπίστηκε σαν “ΝΑΙ” χωρίς να ανοίξει μύτη-τόσο βαθύ ήταν….) από την ….λαοθάλασσα του 62%…”
“και, δε συζητάμε για Καπιταλισμό, αυτά είναι δογματισμοί, κλπ., κλπ.”
Δεν έχουν καμιά τύχη – ούτε το σύστημα δε θα τους παίξει. Υπάρχουν καλύτερα παιχτρόνια για τέτοια μπάλα!
Αλλά η βάρκα έχει ακόμη θέσεις κενές (κάτω από την κουβέρτα, βέβαια).
Αειντε, όποιος θέλει ας ανέβει.
Αποτοξινώνεται το αστικό πολιτικό σύστημα από τους αριστερούς τζιτζιφιόγκους του, ας αποτοξινωθεί και το εργατικό κίνημα, από την μικροαστική του σαβούρα.
Ζούμε μέρες κοσμογονικές.
Καταρρέουν αυταπάτες, και πέφτουν μάσκες δεκαετιών.
Ειναι αλήθεια οτι Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν ειχε την καλυτερη λειτουργια οτι θα τρεχανε όμως πολλοι και απο πολλες κατευθύνσεις να δηλωσουν υποταγη στο νεο΄ΣΥΡΙΖΑ πριν απο εσωτερικη διαδικασια και αποφαση δεν εχει καμια σχεση με αριστερα και την συντροφικοτητα λυπαμαι που ο αριβισμος που σε καποιες ομαδες ηταν εκδηλος δηλητηριασε και αλλους συντροφους ΤΑΚΗΣ Ο ΗΛΕΙΟΣ
Προσωπικά θα διευκρινίσω από την αρχή, ότι δεν βλέπω τον λόγο για μία συνεργασία μέσα στις ασφυκτικές προθεσμίες που έβαλε ο Τσίπρας, με την προκήρυξη των εκλογών. Μάλλον μία αναστάτωση θα δημιουργηθεί παρά ένα πραγματικό λαϊκό μέτωπο μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Παρόλα αυτά είμαι μέσα σε οτιδήποτε αποφασιστεί, δεν έχω κανένα πρόβλημα να ψηφίσω την ανταρσύα ή όποιο σχήμα προκύψει.
Όμως θα μου επιτρέψετε να πω δυό λογάκια για άτομα σαν τον Ηλία Τζ. πιο πάνω, ο οποίος “ξεκαθαρίζει” δεξιά κι αριστερά διάφορους, ενώ εγώ είμαι σίγουρος ότι το δικό του μυαλό είναι σε πλήρη (κκεδικης μορφής μάλιστα) σύγχυση.
1. Ηλία μου δεν άνοιξε μύτη που το “όχι” έγινε “ναι”, γιατί όλες οι οργανωμένες εκφράσεις του λαού (πολιτικές, συνδικαλιστικές, ακόμη και κοινωνικές) ήταν με το “ναι. Από ΓΣΕΕ, ΠΑΜΕ, βασικούς δήμους, ΟΛΑ τα κόμματα της βουλής κλπ., ΟΛΟΙ ήταν πολιτικά με το “ναι”. Ο λαός λοιπόν πήγε με την ψήφο του ενάντια στην πραγματική θέληση όλων αυτών, όμως δυστυχώς αυτές ήταν οι οργανωμένες του μορφές! Αυτό λοιπόν το χάσμα, αυτή η αναντιστοιχία μεταξύ λαϊκής θέλησης και οργανωτικής της έκφρασης δεν γεφυρώνεται από την μια μέρα στην άλλη, ούτε με οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής.
Εκτός κι αν πιστεύεις στα καλέσματα του…facebook κι εσύ, για να γελάσουμε λίγο.
2. Πρέπει να επιλέξεις εργάταρέ μου: Αν οι “αριστεροί τζιτζιφιόγκοι” πέφτουν βαρείς στο αστικό πολιτικό σύστημα και τους θεωρεί “τοξικούς” (μιλάς για “αποτοξίνωση”), τότε ίσως να μην είναι και τόσο τζιτζιφιόγκοι. Ίσως να το ενόχλησαν πολύ περισσότερο από κάτι τυπάκια με παραδοσιακές στολές σαν κι εσένα, που το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να χορεύουν επαναστατικά άσματα σε ανάλογες επετείους, όπως τα συγκροτήματα της (πολύ συμπαθούς κατά τα άλλα) Δόμνας Σαμίου κάθε 25η Μαρτίου.
3. Για να απαλλαγεί το εργατικό κίνημα από την μικροαστική του σαβούρα θα πρέπει πρώτα να απαλλαγεί από την γραφειοκρατία που ζει στο σβέρκο του δεκαετίες τώρα, με θεσούλες μόνιμες σε κεντρικές επιτροπές, πολιτικά γραφεία, συνδικαλιστικές οργανώσεις κλπ.
4. Δεν υπάρχουν “κοσμογονικές μέρες” χωρίς…κόσμο. Κι επειδή για σένα ο κόσμος είναι είτε μικροαστός, είτε τζιτζιφιόγκος, είτε σαβούρα κλπ. ακόμη κι αν έρθουν κάποτε κοσμογονικές μέρες ούτε που θα το πάρεις πρέφα.
Αυτά, με αγάπη.
Τα πράγματα εξηγούνται αρκετά απλά νομίζω:
α) Υπάρχει ένας ΕΝΙΑΙΟΣ ιδεολογικοπολιτικά χώρος με διάφορες αποχρώσεις, επιμέρους δευτερεύουσες διαφοροποιήσεις κλπ. (εννοώ το χώρο του οπορτουνισμού, με την έννοια όχι τόσο του τυχοδιωκτισμού, αν και αυτή ειδικά αυτές τις μέρες μας δίνει ρέστα, όσο της αστικής επίδρασης στο εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα).
β) Αυτός ο χώρος περιλαμβάνει τις διάφορες εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ, το ΣΥΡΙΖΑ2 του ΠιΛαφ, μέχρι πρότινος και τον ορίτζιναλ ΣΥΡΙΖΑ, πριν περάσει οριστικά στην αμιγή σοσιαλδημοκρατία με την ανάληψη της αστικής διαχείρισης. Οι οργανώσεις αυτές παρά την όποια (πλαδαρή ούτως ή άλλως) οργανωτική τους αυτοτέλεια αποτελούν ένα ΣΥΝΕΧΕΣ μεταξύ τους, σαν τα χρώματα του ουράνιου τόξου, λειτουργούν και παρεμβαίνουν συχνά από κοινού κλπ. πράγμα απόλυτα φυσιολογικό- αφού με τη μια ή την άλλη μορφή ουσιαστικά το πολιτικό τους πρόγραμμα, λιγότερο ή περισσότερο συνειδητά, αρκείται σε νεοκευνσιανές εκδοχές διαχείρισης ενός ουτοπικού “ανθρώπινου καπιταλισμού”. Έτσι οι μικρότερες ομαδοποιήσεις τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενώ σε κανονικές συνθήκες τείνουν να καταντάνε απλά ουρά των μεγαλύτερων τύπου ΣΥΡΙΖΑ, σε λίγο πιο πιεστικές, τείνουν να γίνονται φύλλο και φτερό- να απορροφώνται- συνθλίβονται, δεδομένης της τραγικής ανεπάρκειάς τους να διαχωριστούν από τη μεγαλύτερη και πιο “πειστική” οπορτουνιστική εκδοχή.
Δεν ήθελα να το γυρίσω σε εμφύλιο (Κώστας vs Κώστα), αλλά ο σύντροφο Κώστας Β. προκαλεί χειρότερα και από τον σύντροφο Ηλία Τζ.:
Αγαπητέ Κώστα Β. όλως τυχαίως για εσένα οι πάντες έχουν δεχθεί την επίδραση της αστικής ιδεολογίας εκτός από το γνωστό μοναστήρι που φυλά τα σοσιαλιστικά κειμήλια: το ΚΚΕ.
Όμως η ιστορία έχει δείξει το αντίθετο: Ότι πάρα πολλά κομμουνιστικά κόμματα ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ διαβρώθηκαν από την αστική ιδεολογία, άλλα λιγότερο και άλλα περισσότερο. Το ίδιο το ΚΚΕ έχει δεχθεί την διάβρωσή του από αυτή πολλάκις, όμως μαθήματα δεν έχει πάρει! Θεωρεί κάθε φορά ότι ΣΗΜΕΡΑ δεν είναι διαβρωμένο. Χθες, προχθές, πριν καιρό ΙΣΩΣ, αλλά σήμερα…με τίποτε!!
Όλοι οι άλλοι βλέπουμε να συμμαχεί με την αντίδραση, να κάνει μπίζνες περίεργες, κάποια μέλη του (υψηλά ιστάμενα) να έχουν εντελώς μικροαστική νοοτροπία, όμως το κόμμα δεν το βλέπει.
Συμφέρει βλέπεις περισσότερο η θεωρία του “ενιαίου οπορτουνιστικού χώρου”, που όμως κατά 100% σχεδόν προήλθε από το….ΚΚΕ!!! Δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ οπορτουνιστής που να μην ήταν όχι μέλος, αλλά ΣΤΕΛΕΧΟΣ, στην ΗΓΕΣΙΑ του κόμματος.
Και γιατί (να ρωτήσω εγώ) τυχαίνει πάντα το ΚΚΕ να διώχνει τα “διαβρωμένα στοιχεία” και ΠΟΤΕ τα διαβρωμένα στοιχεία τους υπόλοιπους; Τόσο μειοψηφικά ήταν πάντα τα διαβρωμένα από την αστική ιδεολογία στοιχεία; ΚΑΙ ΠΑΛΙ η ιστορία όμως έχει δείξει το ακριβώς αντίθετο!! Τα διαβρωμένα στοιχεία πάρα πολλές φορές οργανώθηκαν, κυριάρχησαν και απέβαλλαν ό,τι υγιές υπήρχε στο κόμμα! Έτσι κάπως διαλύθηκε και η ΕΣΣΔ, όταν η γραφειοκρατία αναγνώρισε, διεκδίκησε και ΠΕΤΥΧΕ να μεταμορφώσει το ΚΚΣΕ στο αντίθετό του…
Αυτές οι θεωρίες λοιπόν περί ενιαίου οπορτουνιστικού χώρου είναι πολύ πέρα από τα όρια του απλοϊκού, είναι στα όρια της αφέλειας και της άρνησης να δεις την πραγματικότητα. Η θεωρία της ταξικής πάλης δεν αντικαθίσταται από την θεωρία της…οπορτουνιστικής πάλης, όσο κι αν βολεύει την σημερινή ηγεσία του κόμματος.
“….Παρόλα αυτά είμαι μέσα σε οτιδήποτε αποφασιστεί, ….”
Xα!
Από οποιονδήποτε;
Π.χ., από τον Πι-Πι (αυτόν με τον …Λαπαβίτσα!); Τον Χάγιο; Τον Αλαβάνο; Τον Πιλαφ;
Η δεν έχει και μεγάλη σημασία;
….και ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ αποφασιστεί;!;!
…ο ιδανικός οπαδός του κάθε αληθινού ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΗ!
(Ευτυχώς, που υπάρχουν και κάποιοι “γραφειοκράτες”, που δε θέλουν τέτοιους “οπαδούς” και τους απωθούν….).
“…δεν έχω κανένα πρόβλημα να ψηφίσω την ανταρσύα ή όποιο σχήμα προκύψει,” …..αρκεί να μην είναι “της κομμουνιστικής γραφειοκρατίας”…..καταλάβαμε!
Παρακάτω:
“…γιατί όλες οι οργανωμένες… ήταν με το ναι. Από ΓΣΕΕ, ΠΑΜΕ, βασικούς δήμους, ΟΛΑ τα κόμματα της βουλής κλπ., ΟΛΟΙ ήταν πολιτικά με το «ναι».”
Ναι, αλλά εσύ έχεις συμπαραταχτεί, (και θα ξαναπάς) με ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΛΗΝ ΠΑΜΕ και ΚΚΕ! Συνεπώς, άσε το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ απόξω, αφού αυτά είναι, που δεν πας!
Και δε σας ανάγκασε κανείς το βράδυ της 5/5 στο Σύνταγμα να κάνετε κλάκα στον Τσίπρα. Μόνοι σας πήγατε και καλά κάνατε, αφού αυτός είναι ο χώρος σας. Αλλά τώρα θα λουστείτε και τις συνέπειες – ήδη τις λούζεστε.
Το “περήφανο” “ΟΧΙ” του “λαού” του 62% ήταν ΟΠΩΣ ΤΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΕ Ο ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ ΤΟΥ, ο σύγχρονος “Μαρκεζίνης”: Ενα “διαπραγματευτικό όπλο” για ένα ένα “καλύτερο” “ΝΑΙ”. Κι αυτό φάνηκε μέσα σε 24 ώρες. Γι αυτό, και δεν άνοιξε μύτη! Καμιά γραφειοκρατία δε μπορεί να συγκρατήσει το αληθινό λαϊκό ποτάμι, όταν φουσκώσει. Ε, δεν έγινε και καμιά ανοιχτή δικτατορία! Ο “λαός” είναι αγκιστρωμένος στον Καπιταλισμό, και το “ΟΧΙ” (στο Σχέδιο Γιούνκερ) του 62% ήταν απλά ένα τζαναμπέτικο “ΝΑΙ-στον-Καπιταλισμό”, τόση αξία είχε. Τουλάχιστον οι “ΝΑΙ”-νέκοι είναι συνεπείς με τον εαυτό τους.
Και μην ξεχνάμε, πως με την οπερέττα του “δημοψηφίσματος” του σύγχρονου “Μαρκεζίνη” ΣΥΝΤΑΧΤΗΚΑΤΕ ΟΛΟΙ δια των εκπροσώπων (και των συνομιλητών σας, οσοι δεν εκπροσωπείστε τυπικά….) στη Βουλή, η επιπλέον, και με ανακοινώσεις σας (Ανταρσύα). Για θυμίσου: Από την Χ.Α. μέχρι και ….τμήμα του Α/Κ!
Μόνο το ΚΚΕ, το ΚΚΕμλ, μικρό τμήμα των “αντιεξουσιαστών” και ο …Λεβέντης (δυστυχώς για σας – όχι για τον Λεβέντη!), αντιτάχτηκαν, και ΕΜΠΡΑΚΤΑ, εκφράζοντας συνολικά λιγώτερο από το 5-10% του “λαού”.
Αυτή είναι η πικρή αλήθεια της αληθινής ουνιτάντ ποπουλάρ και να μην βαφτίζουμε το κρέας ψάρι, για να το καταπιούμε πιο εύκολα.
Καλά ξεμπερδέματα με τον Πι-πι, και τις “724 υπογραφές για το “ΟΧΙ-μέχρι-τέλους”, που ήδη σας απαλλοτρίωσε ο Πιλάφης.
Κι έρχονται κι άλλα!
Το μεγαλοπρεπές οικοδόμημα του “αριστερού” αντικομμουνισμού-αντισταλινισμού καταρρέει μέσα σε ένα σύννεφο σκόνης, σαν τους διδύμους πύργους.
Σε καταλαβαίνω Ηλία μου, κι εγώ αν ήμουν στο ΚΚΕ σήμερα θα ήμουν πολύ αναστατωμένος που η κοινωνία είναι σε τέτοια αναταραχή και το κόμμα μου κάθεται και παρακολουθεί από τα θεωρεία. Όμως ηρέμησε, θα καταλάβεις τι εννοώ, θες δεν θες.
Η αρχική μου παράγραφος λοιπόν έλεγε ότι αυτό που έχει σημασία σήμερα για μένα είναι να μην ξεκινήσουν κοκορομαχίες, αποστασιοποιήσεις, καυγάδες κλπ. Ο Τσίπρας έβαλε τις εκλογές ξαφνικά και μέσα σε 20 μέρες και ξέρουμε όλοι το γιατί. Δεν υπάρχει για μένα λόγος να πιάσει κανέναν η τρέλα του “ν’ αρπάξουμε την ευκαιρία”. Κατ’ εμέ είναι καλύτερο η Λαϊκή Ενότητα να κατέβει σε άλλο σχήμα από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ γιατί αλλιώς αναγκαστικά και λόγω έλλειψης χρόνου όλα θα γίνουν στο πόδι και με βάση απλά τις εκλογές, τις ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ εκλογές.
Ωστόσο αν υπάρχει συμφωνία ή πλειοψηφία για το αντίθετο από αυτό που λέω, δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα: Εννοείται (για μένα) ότι θα ψηφίσω το ενωτικό σχήμα που θα προκύψει, δεν αποτελεί για μένα κανένα τραγικό λάθος η δημιουργία του.
Το ΚΚΕ ήταν μέσα στις δυνάμεις του “ναι” στο δημοψήφισμα. Αργότερα το επισημοποίησε και ο Κουτσούμπας, όταν δήλωσε ότι η έξοδος από το ευρώ είναι χειρότερη από το μνημόνιο, ενώ παλιότερα η ίδια η Παπαρήγα είχε δηλώσει ότι είναι καταστροφική η έξοδος από το ευρώ. Η δε στάση του ΚΚΕ στο δημοψήφισμα (να μοιράζει δηλαδή άκυρα που έγραφαν πάνω “όχι” ) ήταν στα όρια των ασφαλίτικων μεθόδων, γι αυτό και κάποιοι κυνηγήθηκαν από το κόσμο, όπως π.χ. σε εκλογικό κέντρο στα Πατήσια.
Αυτά για να μη νομίζεις ότι δεν σας ξέρω και μάλιστα πολύ καλά.
Φυσικά και θεωρείς τους Νενέκους “συνεπείς”, αφού τους στήριξες κιόλας. Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτό το 62% είναι που δημιούργησε το μεγαλύτερο πρόβλημα που είχε ποτέ ο Τσίπρας, του ακύρωσε όλο το αφήγημα περί “αγωνιστή που πέφτει ηρωϊκά”, τον ξεβράκωσε κυριολεκτικά μπροστά σε όλο το λαό.
Γιατί λοιπόν το ΚΚΕ δεν παραδέχεται καν το πολιτικό του λάθος;
Γιατί πολύ απλά δεν ήταν πολιτικό λάθος: Το ΚΚΕ δεν ήθελε ψηλά το “όχι”, δεν ήθελε να προκαλέσει την παραμικρή ανατάραξη προς την ομαλή υπογραφή του τρίτου μνημονίου. Αυτή είναι η μικρή πικρή αλήθεια και οι λόγοι είναι προφανείς: Το ΚΚΕ έχει ανησυχήσει πολύ σοβαρά και δεν θέλει να σταθεί αφορμή για την παραμικρή αστάθεια μέσα στο σύστημα. Φοβάται ότι θα έχει πολύ άσχημες επιπτώσεις πάνω του κάτι τέτοιο, όπως άλλωστε τους έχει προειδοποιήσει εδώ και καιρό και ο ίδιος ο Κων. Μητσοτάκης.
Για το τέλος: Μην μιλάς εσύ για κομμουνισμό και Στάλιν. Και τα δύο η ηγεσία σου τα έχει αποδομήσει δεόντως: Τόσο το Λενινισμό, όσο και το Στάλιν, από τον οποίο κράτησε απλά τις διοικητικές του μεθόδους ως κόρη οφθαλμού. Όμως οι μέθοδες αυτές ήταν για άλλες συνθήκες, άλλες εποχές και άλλους στόχους. Αυτό όμως λίγο ενδιαφέρει μία κλίκα γραφειοκρατών που θέλουν να γαντζωθούν με νύχια και δόντια στην ηγεσία του ΚΚΕ.
Πόσο δίκιο έχεις ότι το ΚΚΕ δεν ήθελε το ΟΧΙ!!
Αλλά δεν πειράζει. Το ΟΧΙ ήταν που στην ουσία έριξε τον Τσίπρα. Το ΟΧΙ θα γίνει η αφορμή για τις επόμενες εξελίξεις. Δεν είναι ενιαίο, δεν είναι ούτε καν ενιαία εκπροσωπήσιμο. Οι δυνάμεις της επαναστατικής αριστεράς οφείλουν να δουλέψουν πάνω σε αυτό, να το δυναμώσουν, να του δώσουν ευρύτερα χαρακτηριστικά, να το οδηγήσουν σε συνολική άρνηση του συστήματος μέσα από την οργάνωση. Αλλά μια συμμαχία με στοιχεία ρεφορμισμού δεν μπορεί παρά να έχει τα αποτελέσματα της ξεφτίλας του ΣΥΡΙΖΑ.
Χρειάζεται Αντικαπιταλιστικό – Επαναστατικό πρόγραμμα πάλης για έξοδο από την κρίση προς όφελος των εργαζομένων.
Καλά, ανταρσυόπουλα, τραγουδάτε… Εδώ ρε σεις οι μισοί από σας έχουν πετάξει και τα “αντιΕΕ” και τα δήθεν ριζοσπαστικά (διάβαζε: κάργα ρεφορμιστικά και σοσιαλδημοκρατικά) “μεταβατικά προγράμματα” της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κι είναι έτοιμοι να συνυπογράψουν ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ, αρκεί να μπουν στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ2 και έχετε μούτρα να μιλάτε για το ΚΚΕ; Είστε ο ορισμός της “επαναστατικότητας”, της “συνέπειας” και της “πολιτικής αξιοπιστίας”, μπορεί άνετα κανείς να στηριχτεί πάνω σας και να σας εμπιστευτεί (και μετά να τον πουλήσετε στους διάφορους ΣΥΡΙΖΑ…)
Μην ανησυχείς Κώστα Β.!
Οι πρώην “λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις” (και νυν “αντικαπιταλιστικώς μεταβατικές”) θα αιτιολογήσουν την επαναστατική τους ανάδειξη σε βουλευτές. Αρκεί, που άνοιξε η αιεί-πρωτοπόρα ΚΟΕ τον δρόμο (μια ζωή δεύτεροι και ουρά, τέσπα…) της “κομμουνιστικής τσόντας, και προκόψαμε όλοι.
Αριστίνδην, βέβαια, πάλι θάναι, αλλά μην αφήνουμε μιαν αμεσοδημοκρατική μικρολεπτομέρεια να αμαυρώνει άλλη μια καθαρή από τα κάτω και από τα αριστερά νίκη του λαού.
Αρκεί, που τα κανόνισαν με ανοιχτές διαδικασίες οι αντιπροσωποί μας (μυστηριωδώς ανώνυμοι, αλλά γίνομαι κι εγώ μίζερος) στη συνάντηση με Πιλάφη-Τόλιο, εδώ:
http://antarsya.gr/node/3226
Αλλωστε, τώρα έχουμε και δικό μας άνθρωπο στον σκληρό πυρήνα του Σύριζα2 (η “Πασόκ-3”, πέστο, όπως θες), όπως διαδίδουν τα διεφθαρμένα ΜΜΕ:
http://www.efsyn.gr/arthro/oi-programmatikoi-axones-toy-neoy-shimatos
…….
Αριστερός τζιτζιφιόγκος:
– Ασυμμάζευτος σε ανέξοδες “επαναστατικές” παρόλες.
– Ασυμβίβαστος υαλοθραύστης, αρκεί τα ..”αγαλματάκια ( να έχουν διαταγή νάναι) ακίνητα”.
– Θιασώτης κάθε “εξέγερσης”, που μπορεί να προβοκάρει την επανάσταση.
– Φανατικός του “νομαδικού ακτιβισμού”.
– Οπαδός του Τρότσκι (όπως είναι) αλλά και του ….Στάλιν, στο βαθμό, που ο τελευταίος ….συμφωνεί με τον πρώτο (όχι γκουλάγκ, όχι εξόντωση κουλάκων, όχι Μολότωφ-Ρίμπεντροπ, όχι ..φίδια).
– Ανώτατη καταστατική αρχή του επαναστατικού κώμματος η διαφανής αμεσοδημοκρατία, εκτός αν την παραβιάζουμε εμείς..
-…..
….βάλτε ό,τι άλλο θέλετε!
————————————
Θα μας λείψουν!
Το πρόβλημα που έχεις ΚώσταΒ και το έχεις ρίξει στο επαναστατικό τσάμικο, είναι ότι δεν σας βγήκε τίποτε από τους τόνους λάσπη που πετάξατε προς όλο το χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς τόσα χρόνια:
Για το Δελαστίκ λέγατε ότι έχει καπαρώσει…υπουργείο!
Για τον Παπακωσταντίνου ότι τον περιμένει θέση.
Για την Κουτσούμπα, για το Χάγιο, για όλους πετάξατε απίστευτες ποσότητες λάσπης για τις δήθεν φιλοδοξίες τους και τις καρέκλες που θα έπιαναν με το ΣΥΡΙΖΑ.
Το αποτέλεσμα;
Το αποτέλεσμα ήταν ότι όχι μόνο οι παραπάνω (κι άλλοι τόσοι που πιάσατε στο στόμα σας) αλλά ΟΥΤΕ ΚΑΝ αυτοί που μπήκαν στο ΣΥΡΙΖΑ δεν σας έκαναν την χάρη!!
ΚΟΕ, ΔΕΑ, Βαλαβάνη κλπ πέταξαν υπουργιλίκια, επιδοτήσεις αλλά και βουλευτικές έδρες ουσιαστικά, μόλις ο Τσίπρας έκανε την κωλοτούμπα. Ακόμη και η ομάδα του Λαφαζάνη που είχε κυριολεκτικά ριζώσει στο Συνασπισμό, άφησε υπουργεία, άφησε λίστες, άφησε το κόμμα το ίδιο κι έφυγε.
Που είναι οι καρεκλοκένταυροι;
Που είναι οι μωροφιλοδοξίες;
Που είναι το προσωπικό βόλεμα;
Το ψάχνετε αλλά δεν το βρίσκετε ΚΚΕδες.
Το μόνο που μπορείτε να βρείτε είναι την χυδαιότητά σας, που δεν εξαντλήθηκε καν σε κάποια γνωστά στελέχη/δημοσιογράφους/συνδικαλιστές κλπ. της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς: Επεκτάθηκε ακόμη και στον χύμα κόσμο που στήριξε έστω με την ψήφο του το εγχείρημα είτε του ΣΥΡΙΖΑ είτε και της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ(!) ότι δήθεν ψάχνουν καμιά θεσούλα και κανένα βυσματάκι.
Τελικά όμως η ΠΡΑΞΗ απέδειξε ότι οι μόνοι καρεκλοκένταυροι είστε εσείς, άξιοι συνάδερφοι του Τσίπρα και του Μάρδα, που δεν λέτε να ξεκολλήσετε από την θεσούλα σας με τίποτε! Ακόμη κι όταν επί 5 συναπτά έτη που το αστικό πολιτικό σύστημα καίει το ένα κόμμα του μετά το άλλο, εσείς παραμένετε όχι απλά στάσιμοι, αλλά και ΠΕΦΤΕΙ η επιρροή σας!! Παρόλα αυτά δεν κουνιέται ΚΑΝΕΙΣ!
Αλλά ποιός να ψάχνει για δουλειά τώρα μετά από 30 χρόνια στα κομματικά όργανα, έτσι δεν είναι;
άκου άλλε κώστα, μπορεί να είναι λίγο πιο δύσκολο, αλλά προσπάθησε αν θες να απαντάς πολιτικά στην κριτική που σου κάνουν κι όχι σ’ αυτή που θα σε βόλευε να σου κάνουν- είναι μεθοδολογικά πιο σωστό. Κανείς δε μίλησε για συγκεκριμένα πρόσωπα (δεν είναι εκεί το θέμα), αλλά για πολιτικές προτάσεις, θέσεις, στάσεις και εκλεκτικές συγγένειες…
Μάλλον για εσένα είναι δύσκολο αγαπητέ, γιατί όταν σου απάντησα για την απίθανη θεωρία του “ενιαίου οπορτουνιστικού χώρου” που μας πλάσαρες, δεν είδα να λες κάτι άλλο πέρα του “κοίτα ποιοί μιλάνε, αυτοί που είναι έτοιμοι να μπουν στο ΣΥΡΙΖΑ2”.
Σε αυτή την εξόχως πολιτική απάντηση λοιπόν μια χαρά ανταπάντησα, ότι αυτά τα λέτε χρόνια τώρα σπιλώνοντας και λασπολογώντας επώνυμα ή ανώνυμα δεκάδες ανθρώπους και χώρους, όμως τελικά μόνοι καρεκλοκένταυροι βρεθήκατε εσείς, κανένας άλλος δεν βρέθηκε ή διεκδίκησε τις “καρέκλες” που εννοούσατε. Και φυσικά είναι λογικό να έχετε μία τέτοια στάση, όταν δεν έχετε να απαντήσετε τίποτε το πολιτικό για την γραμμή “Εμείς εμείς οι μόνοι συνεπείς”. Οπότε το μόνο που σας απομένει είναι να κατηγορείτε τους άλλους για δήθεν “εισχωρήσεις”, “κυνήγι καρέκλας” κλπ.
Άσε λοιπόν τα παράπονα και τον δήθεν υψηλού επιπέδου πολιτικό σου λόγο για κανένα που δεν σας ξέρει. Εγώ σας ξέρω και ξέρω πολύ καλά πόσο εύκολα οι πολιτικές σας αναλύσεις γίνονται προσωπικό ξεκατίνιασμα, όταν π.χ. ακόμη και στην επίσημη φυλλάδα σας (γιατί έτσι τον καταντήσατε το Ριζοσπάστη) γράφατε για το Δελαστίκ “Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί μα η χαρά δεν την αφήνει”.
Πολύ πολιτικό μα το Μαρξ…
Ο Ηλίας Τζαμουράν., ο Κώστας κάτι και όλοι οι ΚΚΕδες έχουν λυσσάξει!!!
α. ΔΕΝ έχουν οι ΚΚΕδες δράμι μυαλό και διέπονται απο αντιδιαλεκτική σκέψη: Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως κομμουνιστική δύναμη Ηλία μου σαφώς και ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να έχει τακτική συμμαχιών. Οποιος αρνείται ΓΕΝΙΚΑ τις συμμαχίες δεν έχει σχέση με τον κομμουνισμό Ηλία και Κώστα μου. Εχει σχέση όμως με την θεολογία και την θρεησκεία! Οπότε μπράβο σαϊνια μου θεολογικώς σκεφτόμενοι.
β. Το γεγονός ότι απο τονΤΣΙΡΙΖΑ φεύγουν δυνάμεις προς τα αριστερά, είναι θετικό και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θέλει να αναπτύσσει κοινή δράση και με αυτές τις δυνάμεις. Άλλο αυτό και άλλο η εκλογική συνεργασία. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατέθεσε μια ολοκληρωμένη πρόταση εκλογικής συνεργασίας με επάρκεια σε πολιτικό επίπεδο. Η πρόταση αυτή απευθύνεται και στο ΚΚΕ, και στον εργατικό αγώνα και στον Κορδάτο.
Αν η ΛΑ.Ε. συμφωνήσει με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο αληθνινό ότι η ΕΕ είναι ένωση κατπιαλιστών που θέλει και εκμεταλλευεται την εργατική τάξη και τους λαούς, αν η ΛΑΕ. συμφωνήσει ότι το χρέος πρέπει να διαγραφεί, αν συμφωνήσουμε ότι η αστική τάξη της ελλ΄λαδας θέλει πάση θυσία την εε και το ευρώ, θέλει πάση θυσία να εκμεταλλευτεί την εργατική τάξη και τον λαό προκειμένου να υπερβούν την κρίση τους, ΑΝ συμφωνήσουμε σε αυτά, ΤΟΤΕ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΛΑ.Ε. και με όποια δύναμη συμφωνήσει ΣΕ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ. Και ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙ Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
ΑΝ δεν συμφωνήσουμε σε αυτά, τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος για μια εκλογική συνεργασία!
Ούτε σεχταρισμός και γραφειοκρατία τύπου ΚΚΕ, ούτε και ΣΥΡΙΖΑ Νο2
Ηλία τζαμουράν./ταλιμπάν, έχουμε ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ απορρίψει τόσο τον ΣΥΡΙΖΑ Νο2, όσο και την γραφειοκρατική σκλήρυνση κατά πλλάκας που έχεις πάθει εσύ και το ΚΚΕ.