Περισσότερο θλίψη και λιγότερο οργή προκαλούν τα γραπτά του ανεκδιήγητου-ανώνυμου σχολιαστή του Ριζοσπάστη σχετικά με την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
Θλίψη για την κατάπτωση του λόγου και του πολιτικού πολιτισμού στο κόμμα που από τις γραμμές του πέρασαν μορφές που η δύναμή τους δε βρίσκονταν στη λάσπη και στη διαστρέβλωση του πολιτικού αντιπάλου, αλλά στη λάμψη του πολιτικού επιχειρήματος και της ιδεολογικής τεκμηρίωσης. Θα χαιρόμασταν αν το κόμμα που τίμησε ο Γληνός και ο Κορδάτος ανάμεσα σε τόσους άλλους, δεν βρίσκονταν καθηλωμένο ιδεολογικά και θεωρητικά στο όνομα κάποιας “καθαρότητας”, αδύναμο να κατανοήσει και να ερμηνεύσει τις κοινωνικές αλλαγές, ενώ αρκείται να ξοδεύει την κριτική του απέναντι σε άλλα ρεύματα της αριστεράς σε απλοϊκά και αγοραία επιχειρήματα, που αξίζουν μόνο για να σπείρουν την καχυποψία και την αντιπαλότητα ανάμεσα στους αγωνιστές της Αριστεράς και των κινημάτων.
Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, μαζί με κάθε συλλογικότητα και αγωνιστή που φιλοδοξεί και παλεύει για την ανατροπή , αναγνωρίζει τη δυνατότητα της ρήξης με τον καπιταλισμό, τα συμφέροντα και τους μηχανισμούς του, θα βρίσκεται πάντα εκεί όπου μπορούν να αλλάζουν οι συσχετισμοί, εκεί όπου χτυπάει η καρδιά της αμφισβήτησης του κυρίαρχου λόγου και των επιλογών του κεφαλαίου.
Εκεί όπου μπορούν να “μπολιάζονται” οι συνειδήσεις, να πλουτίζουν οι εμπειρίες και να αποκαλύπτονται οι φίλοι και οι εχθροί των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων.
Γ
ι’ αυτό ήμασταν στις πλατείες των (λεγόμενων) “αγανακτισμένων” το 2011, γι’ αυτό βρεθήκαμε σε κάθε αγώνα που θέλησε να αντιπαρατεθεί με τις κυρίαρχες πολιτικές, γι’ αυτό διαδηλώσαμε χτες με αίτημα τη διαγραφή του χρέους και τη ρήξη με ΕΕ-ΕΚΤ κ’ ΔΝΤ στο Σύνταγμα και την ΕΡΤ και γι’ αυτό θα ξαναβρεθούμε από αύριο, εκεί όπου ορίζει η αναγκαιότητα και η δυνατότητα να έρθουν στο προσκήνιο οι λαϊκές ανάγκες, τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, απέναντι σε όποιον τα αμφισβητεί, τα επιβουλεύεται ή τα αναιρεί.
Γιατί σε έναν λαό που τα τελευταία χρόνια του έχουν αρπάξει με τη πιό ωμή και απροκάλυπτη βία δικαιώματα και κατακτήσεις και επιδιώκουν να παραμένει σκυφτός, με τσακισμένη αυτοπεποίθηση και χωρίς την πίστη ότι οι αγώνες μπορούν να νικούν, η Αριστερά δεν έχει δικαίωμα να τον μετατρέπει σε χειροκροτητή ή σε θεατή των κυβερνητικών χειρισμών, αλλά να προσπαθεί να οργανώνει και να προωθεί τα εργατικά και λαϊκά αιτήματα κόντρα και ενάντια στις ανάγκες των δανειστών και των αγορών, αντίθετα με την κυβερνητική λογική της διαχείρισης και του συμβιβασμού εντός του αντιλαϊκού πλαισίου της ΕΕ και της κυριαρχίας του κεφαλαίου.
Η Αριστερά δεν έχει δικαίωμα να μετατρέπει το λαό σε χειροκροτητή ή θεατή. Σίγουρα. Κι εδώ, υπάρχει σοβαρό θέμα με τον τρόπο που ο σταθμός 105,5 και η Αυγή επιδιώκουν να προσανατολίσουν το έτσι κι αλλιώς πολύμορφο λαϊκό ρεύμα που κινητοποιείται τις δυο τελευταίες βδομάδες.
Παράλληλα, η Αριστερά, και μάλιστα η επαναστατική και κομμουνιστική, δεν έχει δικαίωμα να αφήνει το λαό να μετατρέπεται σε χειροκροτητή ή θεατή όχι απλά μιας κυβέρνησης αλλά βασικά μιας επικίνδυνης πολιτικής αυταπάτης.. Και εδώ είναι τα πραγματικά δύσκολα. Το ΚΚΕ επιλέγει το δρόμο να δασκαλεύει το λαό με ανακοινώσεις του γραφείου τύπου, τακτική που δεν είναι επίπονη για τις δυνάμεις του και, το κυριότερο, δεν τις δοκιμάζει. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τολμά, με τις δυνάμεις που έχει, να σηκώνει μέσα στο λαό τις σημαίες και τα πανό της κόντρα στις αυταπάτες για “έντιμο συμβιβασμό” με τους σφαγείς του, για την πολιτική και όχι για την κυβέρνηση που αξίζουν και έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι. Το ΚΚΕ αντί να ασχολείται με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ας δει τι θα κάνει το ίδιο. Το εμποδίζει κάποιος να καλέσει το λαό σε κινητοποίηση με τα αιτήματα που πιστεύει σωστά σε αυτήν τη φάση;
Λες “Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τολμά, (…) να σηκώνει τις σημαίες και τα πανώ της μέσα στο λαό κόντρα στις αυταπάτες για έντιμο συμβιβασμό”, αλλά δημιουργώντας ΝΕΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ για τη δυνατότητα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να αλλάξει πορεία, να υιοθετήσει μια στάση σύγκρουσης και ρήξης με την ΕΕ. Ανεξαρτήτως προθέσεων, και όσο περνάει από το χέρι σας αποκοιμίζετε τον κόσμο, αφήνοντας στο απυρόβλητο την ίδια την κυβέρνηση (και πρακτικά κρατώντας θέση “ψήφου ανοχής”, αν όχι σιωπηρής στήριξης) που ήδη από αύριο θα μας ανακοινώνει νέες συμφωνίες για νέα προγράμματα-μίγματα του υφιστάμενου Μνημονίου (που θα έσκιζε=> καταργούσε με 1 νόμο κλπ=> διαπραγματευόταν σκληρά=>αποδεχόταν στο 70%) με τις αντιλαϊκές συνταγές ΟΟΣΑ-ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ.
Μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ για τον οποίο όπως λέτε “η διολίσθηση έγινε κατολίσθηση” κατολισθαίνετε κι εσείς ως παρακολούθημά του. Αν θεωρείς ότι “η Αριστερά δεν έχει δικαίωμα να μετατρέπει το λαό σε χειροκροτητή ή θεατή” τότε γιατί θέλετε κι εσείς (όπως κι ο ΣΥΡΙΖΑ) το λαό δεμένο χειροπόδαρα σε ένα “κίνημα” χειροκροτητών και κυβερνητικών οπαδών, να ταυτίζει την ζωή του και το μέλλον του με τις επιδιώξεις και τους χειρισμούς μιας (εχθρικής προς τα ταξικά του συμφέροντα) κυβέρνησης- διαχειριστών της αστικής τάξης; Πόσο πίσω θα πάτε ακόμα τη συνείδηση του κόσμου βάζοντας τον να παλεύει κάτω από ξένες σημαίες;
Όσο για το ΚΚΕ, όπως και οι ταξικές δυνάμεις στο εργατικό κίνημα, επειδή δε μοιράζεται τη λογική της “αριστερής πίεσης” ως άτυπης συμπολίτευσης στην “αριστερή” κυβέρνηση, επειδή δε συχνάζει να ψαρεύει σε θολά νερά, ούτε να κάνει την πάπια για τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της κυβέρνησης και να διαλέγει στρατόπεδο μεταξύ “ομπαμιστών”-“μερκελιστών” όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οργανώνουν ήδη κινητοποιήσεις και αγώνες ώστε να σηκώσει η εργατική τάξη κι ο λαός ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΣΗΜΑΙΕΣ. (Χθές συνεδρίασε η ΠΣΕ του ΠΑΜΕ για αυτό το λόγο- άλλωστε ήδη από τις πρώτες μέρες της νέας κυβέρνησης βγήκε ανακοίνωση με το πρόγραμμα διεκδικήσεων της εργατικής τάξης)
http://pamehellas.gr/index.php/2012-10-02-18-09-56/84-2012-10-02-11-32-37/4353-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AF%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%B5%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%AC%CE%BE%CE%B7%CF%82
βρε ανωνυμε
χαμπαρι δεν εχεις παρει ότι τοσα χρονια με την αστεια σταση σας δικαιωσατε τον πιο δεξιο ΣΥΡΙΖΑ όλων των εποχών?
και τι κανετε τωρα?
ψάχνετε να δειτε πως θα τη χωθείτε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ?
εσεις με τοσες ιστορικές αποσκευες και διασύνδεση στο εργατικό κινημα, καταντήσατε να παραπονείστε και να καταγγείλετε ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ …σπέρνει αυταπάτες…δεν αναρωτιέστε γιατί απέναντι στη δεξιά γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συγκροτεί στοιχειωδώς μια κριτική και καταχτά το ηθικό και πολιτικό δικαίωμα να την προβάλλει με αξιοπρέπεια, ενώ εσεις όλοκληρο ιστορικό κόμμα μενετε να ασχολείστε με τιποτολογίες?
Άνοιξα την παραπομπή σου και ομολογώ οτι η παράθεση των αιτημάτων του ΠΑΜΕ με βρίσκει σύμφωνο. Το ζήτημα όμως που μένει αναπάντητο είναι από πιά πολιτική εξουσία ζητείται η υλοποίηση όλων αυτών των αιτημάτων. Η αστική τάξη με την εξουσία της υπάρχει περίπτωση να τα υλοποιήσει-ή εστω κάποια από αυτά; εάν ναι έχει καλώς ,εάν όχι κοροϊδεύουμε την εργατική τάξη ,της δημιουργούμε ψεύτικες ελπίδες και την αποπροσανατολίζουμε. Πρόγραμμα της εργατικής τάξης χωρίς σαφή πολιτικό προσανατολισμό στις συνθήκες της ολομέτωπης επίθεσης του κεφαλαίου είναι σαν τον στρατό που κάνει έφοδο ακάλυπτος στα πολυβόλα του εχθρού.
Αν και συνδικαλιστικός φορέας το ΠΑΜΕ, οφείλει να προβάλλει πολιτικά αιτήματα . Αν βέβαια κάποιος μας αποδείξει οτι το ΠΑΜΕ δεν μπορεί να προβάλλει πολιτικά αιτήματα , τότε η ευθύνη πέφτει στο ΚΚΕ να μας απαντήσει πιά πολιτική δύναμη θα υλοποιήσει έστω το μίνιμουμ των αιτημάτων του ΠΑΜΕ.
Κοντολογίς πιστεύω οτι η εργατική τάξη δεν πάσχει από έλλειψη αιτημάτων αλλά από την έλλειψη ενός ρεαλιστικού προγράμματος που θα λύνει την διαλεκτική αντίθεση της τακτικής με την στρατηγική.Επαναλαμβάνω λοιπόν το ερώτημα : ποιά πολιτική εξουσία θα υλοποιήσει το σύνολο των αιτημάτων που προβάλλει το ΠΑΜΕ ;
1.kwsta, μη μπερδεύεσαι, δεν είμαι κόμμα, είμαι απλά ένας ανώνυμος αναγνώστης διάφορων μπλογκς και (ενίοτε) σχολιαστής. Αν σε ανεβάζει να φαντάζεσαι ότι ασχολείται ολόκληρο κόμμα μαζί σας (παραπάνω απ’ όσο σας αναλογεί) δε θα σου πω εγώ τι μπορείς να φαντάζεσαι και τι όχι.
2.με βάση την παραπάνω διευκρίνηση όσα λέω είναι δικές μου απόψεις και καλό είναι να μην αποδίδονται αλλού κατά βούληση.
3.επιχειρήματα δε βλέπω: ποια είναι η “αστεία στάση” και ποιά η “δικαίωση” του “πιο δεξιού” ΣΥΡΙΖΑ; Αν βρίσκεις “αστείο” το να προσπαθείς να οργανωθεί η εργατική τάξη στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές, να σηκώσει κεφάλι, να παλέψει, να απεργήσει, με σημαία τις ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ανάγκες και αιτήματα, με στρατηγική που δε θα ενσωματώνεται στις διάφορες εναλλακτικές διαχείρισης του σάπιου καπιταλισμού αλλά θα χαράζει πορεία για την εργατική-λαϊκή εξουσία, για το σοσιαλισμό, τότε θα πρέπει να το δεις με κάποιον ειδικό. Αν βρίσκεις πάλι ότι η “δικαίωση” του ΣΥΡΙΖΑ είναι η ανάδειξή του στην κυβέρνηση κι ότι “φταίει το ΚΚΕ” γι’ αυτό, ίσως θα προτιμούσες κι εσύ και ο “χώρος” (το ΕΕΚ τουλάχιστον το παραδέχτηκε πιο ξεκάθαρα) το ΚΚΕ να είχε εγκαταλείψει τη γραμμή της μονομερούς διαγραφής του χρέους- αποδέσμευσης από την ΕΕ με εργατική-λαϊκη εξουσία και να (παρα)δώσει στεγνά την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα και τα συμφέροντά τους βορά στο ΣΥΡΙΖΑ και στο κεφάλαιο- αλλά δε σου κανε το χατήρι, ούτε πρόκειται ποτέ.
4.τέλος, θεωρείς ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ “συγκροτεί στοιχειωδώς μια κριτική” με το να έχει καταστεί εξωκομματική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ και βαυκαλιζόμενη μάλιστα ότι πιέζει τη συγκυβέρνηση “απ’ τα αριστερά” ή ότι συνιστά “αξιοπρεπή” στάση να τρέχετε από πίσω τους σαν “παρατημένες νύφες” στις φιλοκυβερνητικές “πλατείες” (πώς το έλεγε ο Λοϊζος; “κι έτρεχα ξοπίσω σου κι εγώ/ για να με κοιτάζεις”)
5.σαν πολύ να ασχολήθηκα φίλε kwsta- δε θα επανέλθω.
Κανείς δε σώθηκε από έναν άκρατο βερμπαλισμό φίλοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ! τι έχετε κάνει για την επιτυχία της απεργίας στις 12 Νοέμβρη;Πέρα από το λευκό που ψηφίσατε στην απεργία, με ποιο τρόπο συμβάλλετε στην ανάπτυξη του κινήματος;
παρακολουθεί κανείς τη δράση σας στα σωματεία, όσο και τα διάφορα blogs όπου δημοσιεύονται άρθρα σας και τα σχόλιά σας σ’ αυτά, και το μόνο που νιώθει είναι θλίψη και ενίοτε μεγάλο θυμό! Οι σύντροφοι του ΠΑΜΕ είναι καθημερινά στους χώρους δουλειάς, στους δρόμους, οργανώνοντας κινητοποιήσεις και προετοιμάζοντας την απεργία!!!! που είστε, που κρύβεστε; Ρωτήστε συντρόφους από την επαρχία που ήσασταν στις 22 Οκτώβρη; Μα ούτε ένας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Κι όμως, στις συσκέψεις των στελεχών της ΛΑΕ βρίσκετε και χρόνο και διάθεση και κοινά στοιχεία για να πάτε και να συζητήσετε. Απ’ ότι φαίνεται ακολουθείτε την ίδια τακτική που ακολουθούσατε με το ΣΥΡΙΖΑ, με εκείνους τους αριστερούς που μας φέρανε το “αριστερό” μνημόνιο.
Ζούμε σε μια εποχή όπου τα πάντα καταγράφονται και είναι στη διάθεση του οποιοδήποτε ανά πάσα στιγμή να τα βρει και να δει τι λέγατε στην αρχή και στην πορεία προς την “αριστερή” κυβέρνηση.Τότε, αν θυμάστε, στρεφόσασταν εναντίον του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ γιατί έκανε κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν “αριστεροί”, “αριστεροί” !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!…………………………….
Τώρα συζητάτε με τους αριστερούς της αριστεράς, οι οποίοι συναινούσαν υπέρ ενός καλού μνημονίου (70%), οι οποίοι συμφωνούσαν στην παράταση του προηγούμενου μνημονίου, οι οποίοι στη συνέχεια συμφωνούσαν στο 47σέλιδο μνημόνιο “αριστερής” κοπής, οι οποίοι ρίχνουν ένα θολό “αν χρειαστεί θα φύγουμε από το ευρώ”για την ΕΕ. Όσο για το ΝΑΤΟ δε το συζητάνε καθόλου, είναι πολύ προχωρημένο. Είστε ρε παιδιά μα την αλήθεια πολύ αντικαταπιταλιστές και προπαντός πολύ επαναστάτες! εύγε!